Na het ontbijt namen we afscheid van Stijn en Waiyan. Ze vertrokken naar vrienden richting Bilbao. Dankjewel Anton en Annelies voor jullie gastvrijheid en onze beste groeten vanop de Camino !
Met enkele hellingen klom onze fietsroute tot op de glooiende hoogvlakte van Spanje, de Meseta, waar het 's zomers behoorlijk warm kan zijn. Dat hebben we gevoeld : een brandende zon en geen schaduw !
Het landschap veranderde sterk met eindeloze graanvelden en dorre vlakten tot aan de horizon. Dit gebied wordt Tierra de Campos genoemd. De fietser is in deze uitgestrektheid een nietig stipje dat langzaam vordert langs bijna uitgestorven dorpjes.
Langs San Anton en Castrojeriz op de heuvel bereikten we na Fromista een van de meest vlakke delen van de route over de vrijwel schaduwloze Tierra de Campos.
Aangekomen in Carrion, bezochten we de Santiagokerk, een belangrijk kunstwek en San Zoilo , monasterio.
N.B. Wat is het toch geweldig om nieuws van jullie te horen Renaat , Martine , Andries en Johanna van over de plas. Geniet ook ten volle samen van deze uitzonderlijke reis ! Hartelijke groeten.
DAG 40 CARRION DE LOS CONDES ----- MANSILLA DE LAS MULAS 82 KM
woensdag 9 september 2009
Vanaf onze startplaats strekt de Tierra de Campos zich verder uit. We volgden 40 km de N 120, tot Sahagun, welke niet druk is na aanleg van de snelweg. Onderweg werd het gebied weer afwisselender en meer glooiend , maar is nog steeds dor en droog !
We ontmoetten een schaapherder met 100 schapen ( zijn kudde telt er 300 ) en 3 honden. De vriendelijke man knoopte graag een gesprekje aan en de spaanse woordenschat van Jose bleek erg doeltreffend.
's Middags smaakte een bocadillo met versgebakken ei en spek ons bijzonder goed. In de albergue genoten stappers en fietsers van een rustpauze. Ook de 2 braziliaanse dames op de fiets rustten hier even. Ze vinden het spijtig dat men in Spanje " hun Portugees " niet begrijpt !
Intussen zien we ook regelmatig weerkerend 3 spaanse moutainbikers uit Murcia, die ons " amigos de Belgica " noemen. En weer blijkt die spaanse woordenschat leuk en doeltreffend !
Onze route zette zich verder langs middeleeuwse dorpjes met duiventorens en lemen huizen. En.... steeds langsheen onze fietsweg het grindpad voor de stappers met de kilometerslange bomenrij platanen als schaduwzone voor de pelgrims. De stappers dekken hoofd en benen extra af voor de brandende zon en hevige wind.
Aangekomen in de hostal om 18 uur, kwamen er 2 dames toe , doodop want ze hadden zich vandaag overschat en 44 km gestapt en waren van 's morgens 5 uur reeds op weg. Wat zouden ze eens " baaie " graag zuid-afrikaans met ons spreken, toen ze hoorden dat wij Vlamingen zijn !
Vertrokken zonder ontbijt, want dat was pas vanaf 9 uur voorzien. Dan maar onderweg een koffiestop met cake.
Even voor Leon in de voormiddag was het opletten voor het drukke verkeer en liepen we al vlug met de fiets aan de hand. Langs de voormalige arena kwamen we de oude stad binnen, waar we een verblijf zochten voor 2 dagen.
We merkten al vlug de Casa de Botines, een opvallende schepping van de jugendstil - architect Gaudi. Vanwege de bijzondere schoonheid en talloze kunstschatten trekt deze stad veel bezoekers.
We nemen de tijd om de sfeer op te snuiven en vanaf een terrasje aan de Plaza Regla luisteren we naar een zarzuela gebracht door een lokale muziekvereniging.
Op zaterdagmorgen was het rustig fietsen om Leon te verlaten. Verder op onze weg elk kerkje met minstens 1 tot 3 grote ooievaarsnesten op de toren.
Onze fietsbanden werden vandaag serieus op de proef gesteld door een grindpad van 6 km met losse keien.
Na 38 km reden we over de bekende romeinse brug in Hospital de Orbigo. Ze is uniek vanwege haar lengte met 18 stenen bogen en onregelmatige vormen. Kort na de middag voor Astorga bemerkten we de contouren van de Montes de Leon, waar we morgen overheen moeten.
Via de Puerta del Sol, steil omhoog kwamen we in het historische centrum van Astorga. In het voormalige bisschoppelijke paleis, schepping van Gaudi is het museo de los Caminos gehuisvest. De romeinse poort en stadsmuren zijn herinneringen aan de romeinse tijd en bevinden zich in de nabijheid van de kathedraal.
We verlieten Astorga en de Irago-pas stond vandaag op het programma. Het landschap veranderde sterk: het monotone maakte plaats voor groen, schapenkudden, bos en kleine dorpen.
De weg naar de Irago-pas is 28 km klimmen vanuit Astorga ( h = 870 m ) door een groen landschap en rode aarde naar de pashoogte op 1510 m. Een hoogteverschil van 640 m diende vandaag overwonnen te worden.
Vanaf Castrillo de los Polvazares begon een gestage klim langs Rabanal naar Foncebadon. Het berglandschap werd veel kaler met heidestruiken. Een geweldig panorama en immense stilte !
Na 28 km bereikten we het hoogste punt met Cruz de Ferro, eenvoudig monument met bijzondere symbolische en spirituele waarde.
De internationaal steeds weerkerende pelgrimsgroep en solidariteit van brazilianen, duitsers, zuid-afrikanen, canadezen, nederlanders, italianen wordt steeds groter. " Ha, la ragazza " horen we dan bij een korte stop.
In onze wegbeschrijving staat : " Nu volgt een spectaculaire, lange en steile afdaling van 19 km met voorbij Acebo uitzicht op de vallei van El Bierzo met de stad Ponferrada.Op de achtergrond doemen de bergen van Cebreiro op, die nog voor de boeg liggen. " Gelukkig vandaag heel zonnig weer en hebben we ook kunnen genieten van de prachtige uitzichten !
Een bezoek ' s avonds aan de oude Tempeliersburcht met kanteeltorens en toegangsbrug was de moeite waard.
We verlieten het stadje, maar het nam wat tijd in beslag door het verkeer.
Dan ging de weg door het landschap van El Bierzo met vruchtbare akkers en wijngaarden. Na 26 km kwamen we in de kleine stad Villafranca del Bierzo. Versierde huizen, processie,kermis, kortom iedereen was in feestkledij!
In Villafranca eindigt feitelijk de invloed van Leon en Galicie kondigt zich weldra aan.
14 km voorbij Villafranca eindigde onze tocht, want we moeten uitgerust zijn om morgen de Pedrafita-pas aan te vatten.Deze is te vergelijken met de pas over de Pyreneeen.
Na een zeer frisse nacht vatten we de ruim 30 km lange klim naar Cebreiro aan via de Pedrafita- pas. We vertrokken op een hoogte van 510 m om 1310 m te bereiken en een hoogteverschil van 800 m te overwinnen. Na 2,5 km in Vega de Valcarce werd de klim geleidelijk steiler en kregen we uitzicht op de weiden met het belgerinkel van koeien. Vanaf Ruitelan, na 5 km, diende er stevig op de pedalen geduwd te worden.
In Puerto Pedrafita ( 1100 m ) een korte koffiestop en de regenkledij aan , want er viel fijne regen, wolken dreven langs de hellingen en het werd koud.
Na 30 km bereikten we Cebreiro. Het ruige bergdorpje bestaat slechts uit een twintigtal huizen met 10º E. kerkje, maar is een van de oudste toevluchtsoorden voor de pelgrims. Het ligt op de hoogste bergrug tussen Leon en Galicie.
Na een korte afdaling terug een klim naar Alto de Poio en dit vroeg veel inspanning, ook door de windvlagen.
Dan begon de 12 km afdaling naar Triacastela. Via Samos kwamen we in Sarria aan.
Galicie verschilt sterk van de andere delen van Spanje vooral vanwege het keltische karakter en heeft een eigen cultuur.
Wat een frisse morgen en regen ! Fietsers vertrokken in regenkledij en stappers in hun lange poncho's. Meteen buiten het stadje Sarria kondigde een lange klim een heuvelachtig traject aan.
Na 25 km kwamen we in Portomarin, gelegen aan de overzijde van een stuwmeer van de Rio Mino. Een weg gaat naar het hogergelegen dorp, van waaruit we een prachtig uitzicht hadden op de omgeving. Ons broodje hier gegeten en dan begon een klim van 13 km om een hoogteverschil van 370 m te overwinnen. Ondertussen een prachtige natuur met heide, varens, kastanjebossen en weidse panorama's.
Na 50 km fietsten we door Palas de Rei. Vanaf hier volgden we een alternatieve route door kleine dorpjes om de drukke N547 10 km te vermijden.
Het was een zware dag, was het de regen of de laatste loodjes......?
Morgen hopen we ons einddoel Compostela te bereiken !
Na Melide fietsten we al vlug door een afwisselend heuvelachtig landschap en door bossen met eucalyptusbomen die heerlijk fris geurden.
Intussen was het hevig beginnen regenen en werd het echt fris op de fiets! (slechts 13 º c )
Na Arzua namen we een middagstop in Touro en dan ging de fietsroute over een zuidelijker traject om het drukke verkeer rond Santiago en het vliegveld te vermijden. Ondanks een 15 km langere afstand en 2 pittige heuvels nabij Santiago was dit de meest voor de hand liggende oplossing.
Op het einde van de rit zagen we de stad steil in de hoogte liggen.
Aangekomen op het plein voor de kathedraal om 16 u. zijn we beiden gelukkig om gezond en wel hier onze tocht te kunnen afsluiten. Ja, we werden er stil van........ " We hebben het gehaald en onze fietsen hebben ons niet in de steek gelaten " Merci, Dirk !
Onze 7º fietsweek sluiten we af met 357 km en in totaal 2565 km op 40 fietsdagen en 8 rustdagen.
Onze hartelijke dank aan iedereen voor zoveel sympathie en vriendschap. DAT gaf ons heel zeker een FLINKE DUW IN DE RUG !!!!!!!
Santiago blijft de moeite waard om enkele dagen te verblijven. Deze morgen en namiddag " reisgenoten " van onderweg weer ontmoet en het was wederkerig "als familie " terugzien ! Na de middag onze fietsen en bagage ingeleverd bij het nederlandse transportbedrijf Soetens. Alles wordt binnen de 14 dagen thuis afgeleverd.
We zijn benieuwd om morgen om 12 uur tijdens de pelgrimsmis het zware wierookvat te zien zwaaien tot in het gewelf van de kathedraal.
Naar Cabo Finisterre zullen we zondag rijden, maar dan met de bus.
En nu....... tijd..... rust...... en .....genieten....... van "onze Camino " en af en toe ook terug aan thuis denken !!!!!
