Nog geen week geleden kregen we het harde verdict dat ik PCO heb en dat de kans klein was dat ik zonder hulp van het ziekenhuis zwanger zou worden. Hoe moeilijk we het hier ook mee hadden, we wilden niet bij de pakken blijven neerzitten, we wilden vooruit. Zodoende brachten we op woensdag 5 oktober een spermastaal van mijn vriend binnen in het ziekenhuis. Ik zou die vrijdag erna voor kunnen bellen.
Mijn geduld was echter donderdagmiddag al op, ik was op van de spanning en mijn vriend had een slecht voorgevoel. Ik probeerde dan donderdagavond al maar te bellen en het resultaat was binnen. Het zaad van mijn vriend is in orde, goed boven het gemiddelde. We zijn hier echt heel blij mee, toch een last dat van onze schouders valt. Het probleem ligt dus alleen bij mij en we zijn in goede handen bij onze gynaecoloog.
Doordat het zaad van mijn vriend goed blijkt te zijn, krijg ik ook groen licht om te starten met de medicatie als ik ongesteld ben geworden, nog even afwachten en dan maken we voor het eerst écht een kans om zwanger te worden.
