Woensdag hadden we al een dagje vrij. Was wel nodig om te bekomen van al die nieuwe indrukken :) ! De bedoeling was dat we nog eens fijn gingen uitslapen, dat is redelijk goed gelukt. Daarna hebben we even voor school gewerkt (ja ook dat moet gebeuren: dossiers over stage, bachelorproef die staat te roepen, ...). Mevr Vromant had met de plaatselijke apotheek geregeld dat wevanaf 12u onze bestelling mochten ophalen. We hebben nog (niet)steriele handschoenen, hechtingsdraad bijbesteld omdat we anders te zuinig moeten zijn. We hadden toch nog centjes over, en dan kunnen we een beetje materiaal achterlaten in de ziekenhuizen. We hebben beslist om pas tegen 13u naar daar te gaan, we zijn het Senegalese tempo al gewoon ;) Eenmaal daar, was nog niet alles geleverd. Voor niks door die hitte gewandeld.. Met lege handen zijn we dan maar teruggekomen en ons aan het strand genesteld. We zijn weer een tintje dichter in de buurt bij de negers hier ;) We hebben ook van onze huisbaas de uitnodiging gekregen om mee Tabaski te komen vieren vrijdag. Dit is het offerfeest hier, waar iedereen een schaap slacht. We hebben dan maar beslist om vrijdag niet te gaan werken maar vanaf zaterdag 4 dagen aan een stuk te werken. het zal zwaar worden, maar een offerfeest maak je ook niet altijd mee hé ! Verder hebben we niets gedaan vandaag, een beetje voobereiden op een nieuwe stagedag morgen !
Maandag en dinsdag 22-23 okt : eerste echte stagedagen in een nieuw ziekenhuis
Nieuwe stageplaats = nieuwe uitdaging = nieuwe kijk op bevallingen, baby's, mama's, .... Klopt als een bus ! Vandaag zijn we terug als vast duo op stage vertrokken. Lynn en Janice met bus 61 naar Nabil en Melinda en Jolien met bus 36 naar Parcelles.Het is bij beiden wel goed meegevallen, maar als we konden zouden we toch graag wisselen. Dat zal wel komen omdat ons vorig ziekenhuis zo vertrouwd was. Op beiden plaatsen is het heel rustig geweest. De vroedvrouwen verklaren dit door Tabaski, dit is een offerfeest dat vrijdag 26 okt zal plaatsvinden. Wanneer vrouwen in arbeid gaan, krijgen ze thuis al vanalle soorten drankjes om de weeën op te wekken. Omdat ze nu hun zwangerschap willen rekken (anders missen ze het feest) nemen ze deze drankjes niet in, waardoor de weeën vanzelf op gang moeten komen. En dat gebeurt blijkbaar niet :) Maandag hebben we beiden met onze vingers zitten draaien. Gelukkig mochten we om 16u stoppen, we moesten nog bij mevr Vromant langsgaan om ons stageboek af te geven en onze 2e eindevaluatie te krijgen. In Parcelles wilden ze ons niet laten gaan, dus hebben we gezegd dat we een belangrijk examen moesten maken. Vermoeiend wel, om te discusieren hierover. Maar we zijn er toch geraakt. Bij iedereen waren de punten goed, zelfs beter als vorige keer. Fijn complimentje: ons Frans gaat er duidelijk op vooruit ! Verder mogen we over stage niet echt veel zeggen, beroepsgeheim, en hier kan toch de hele wereld meelezen. Deze verhalen zullen jullie dus wel horen als we thuiskomen. Dat is toch wat discreter ! S'avonds zijn we met mevr Vromant gaan uiteten, zij vertrekt morgen naar huis. Stiekem willen we toch graag mee, maar dat is gewoon het gevoel van het moment zelf. Het was superlekker ! Een visrestaurant op het pleintje hier voor de deur. Gek om nog eens zoveel blanken bijeen te zien. We hebben zelfs een dessertje gegeten. Kwestie van de komende dagen de rijst weer even te kunnen tolereren. Volgepropt maar gelukkig na deze gezellige avond zijn we ons bedje ingekropen, voor nog een stagedag ! Dinsdag was het weer van hetzelfde: rustig rustig rustig ! Jolien en Melinda hebben elk een bevalling kunnen doen. Jolien heeft het nog steeds wat moeilijk met de mentaliteit hier: we proberen hier zo goed mogelijk ons best te doen, en op de manier waarop we het op school geleerd hebben. Zo kunnen we onszelf immers niets kwalijk nemen, maar ze vinden het hier precies nooit goed. Ochja, sommige dingen gaan het ene oor in en het andere uit. Ze zijn het hier zo gewoon gelijk zij het doen, en we proberen hen dan maar zoveel mogelijk tevreden te stellen. We vragen veel zodat we kunnen begrijpen waarom ze sommige zus of zo doen.En van veel dingen kunnen we dan toch wel veel leren ! De glimlach op het gezich van de vrouwen blijft toch wel goud waard ! Zalig gevoel ! Verder dus weer een rustige dag. Nog eens een kort blogberichtje, maar dat van Simal maakt alles goed ;) Morgen hebben we een vrije dag (ondertussen is dat vandaag). De blog is ge-update dus nu kunnen we de rest van de dag weer gaan genieten ! Tot straks of morgen voor een nieuw berichtje ! xxx
Dag allemaal, met een beetje vertraging is hier dan toch nog eens een post ! Jolien update altijd de blog, maar haar internet ging de afgelopen dagen niet. Je zou zeggen: update hem dan van een andere laptop, maar ze zou Jolien niet zijn als ze het wachtwoord niet vanbuiten kent :) (Op haar laptop komt het automatisch). Maar hoera, het internet is ons vandaag goedgezind en voor zolang het werkt zullen we er dan maar van profiteren ! Simal dus, vrijdagochtend om half 8 moesten de Waalse meisjes met hun valies klaarstaan. Wij konden nog rustig ontbijten voor we de bus opgingen. Zij gaan immers rechtstreeks na Simal naar Mbour om vandaaruit dan naar huis te vertrekken. Voor we naar Simal gingen, zijn we in Mbour gestopt om de stageplaatsen te bezoeken en hun valiezen te droppen. Mbour ligt op 85km van Dakar, dus het was toch wel een stukje rijden :) Gelukkig was er airco, en genoeg om buiten rond te kijken. We zijn onderweg een varaan tegengekomen ! Amai wat een groot beest ! Eens in Mbour hebben we de valiezen achtergelaten in Petit Eden. Dit is een klein hotelletje waar ook wij in het weekend gaan logeren. Nu hebben we dat ook al eens gezien :). Dan richting de stageplaatsen. De eerste was Tefesse, daar gaat Melinda stage doen. Het was toch anders dan wij ons hadden voorgesteld: groot en er kunnen zelfs gewone zieken komen. Wij hadden ons verwacht aan een gewoon groot huis, waar er onder bevallingen gebeuren en boven de vroedvrouw woont. Helaas, er werken ook verpleegkundigen en vroedvrouwen in posten. Dus het is minder persoonlijk als we dachten. Maar daarom niet minder leuk. Volgende stop was Mbour Toutcouleur, hier zal Lynn 2 weken verblijven. Een lieve vroedvrouw, al wat kleiner als Tefesse. Ze zal hier goed zitten. De volgende stops van Jolien (Darou Salam) en Janice (Santhie) waren vergelijkbaar. We waren dus wat gerustgesteld :). Als "pauze" zijn we een visserij gaan bezoeken. Jammer dat we de felle, vieze visgeur hier niet op kunnen beschrijven, want geloof ons: die valt gewoon niet te beschrijven ! En wat een volk.. Op pakweg 50 meter gebeurt er alles: de boten komen aan met de vangst, daar wachten mannen hen op om de vis te verdelen over de verschillende standjes waar vrouwen klaarzitten om de vis zuiver te maken. Alle rommel en viezigheid die ze niet kunnen gebruiken (viskoppen, krabjes die er niet thuishoren, ingewanden, ...) worden gewoon op de grond gesmeten. Dus als wij er tussendoor wandelden moesten we goed uitkijken dat we nergens opstapten :). Als de vis proper is gemaakt, wordt hij verzameld in tonnen om dan de camion opgeladen te worden. Kan je je de geur ondertussen een beetje voorstellen? Verse vis, in de blakende zon, met afval errond ? Hmm lekker... We waren toch wel een beetje blij dat we terug in de bus zaten, al was het maar om gewoon te kunnen ademen :) Daarna zijn we doorgereden naar Simal. Dat was nog een dikke 2,5u rijden. Het was dus al laat in de namiddag toen we aankwamen. Het waren hier hutjes per 3, dus we moesten opsplitsen: per 2 met een waals meisje. Gelukkig is ons Frans ondertussen een niveau hoger geraakt dat dit geen probleem meer is ! De rust viel meteen over ons heen, amai zo mooi ! Allemaal hutjes, met mooie vloer (beton met schelpjes in) en het strand met de zee voor de deur. We kregen een hutje toegewezen en gingen meteen kijken. Er stonden enkel 3 bedden in met een muskietennet. Eten deden we in het 'restaurant' en douchen/wc was buiten. Er stond een muurtje van hout en stro rondom zodat je toch een beetje privacy had. Het had wel iets: de hagedissen die langs je door lopen als je op het toilet zit, het gele water dat uit de douche komt via een ton (op = op in dit geval) en als je s'nachts naar de wc moest dan had je de maan die genoeg licht gaf om net te zien dat je op de pot zat en niet erlangs :) We hebben onze spullen gedropt en onmiddelijk stonden de eerste negerinnen klaar. Van eentje mochten we haar baby op onze rug binden. Eindelijk :D ! Wat een leuke ervaring, het leek wel of hij elk moment van je rug kon vallen ! En wat zwaar, heel veel respect voor de vrouwen die zo de hele dag rondlopen ! Als bedankje zijn we dan maar eens over hun marktje gewandeld, maar we hebben nog niets gekocht :) We hebben ons nog eventjes kunnen inhouden. Op het strand waren kinderen aan het vissen. Jolien is gaan meedoen. De kinderen hebben haar uitgelegd hoe ze het moest doen: een lege wijnfles waar de stop opzat en vanachter een gat inzat, vullen met zand en hem dan op de bodem leggen. En dan maar wachten wachten, onmiddellijk kwamen de visjes erop af.Even later moest ze dan snel snel snel de fles gaan pakken. Fles leegschudden op je hand, en hopen dat er iets tussenzit :) Hoera voor Jolien ! Ze heeft haar eerste vis gevangen. Het was wel een inieminie visje, maar we moeten ergens mee beginnen hé :) ! Daarna heeft ze een iets grotere vis zuiver gemaakt: schubben afsnijden, de darmen en ingewanden verwijderen. Ze heeft zichzelf serieus overtroffen ! S'avonds hebben we dan lekker op het strand gegeten. Echt gezellig: de zon die onder gaat, de petroliumlampjes die op de tafel staan, zicht op zee en het geluid van de golven. Echt vakantie op dit moment. Na een nachtje in onze hut, die we gelukkig overleefd hebben zonder al te veel beesten langs ons stonden we om 8u klaar voor het ontbijt. We werden in 2 groepen verdeeld: de ene groep ging voormiddag vissen en de andere rijden met paard en kar. Namiddag werd dit gewoon omgedraaid. Wij zijn eerst gaan vissen. Met een bootje rondvaren op de mangrove (zoek maar op wat dit is :p). Prachtig: ongerepte natuur zover als je kan kijken, de vogels die je hoort én ziet. We hebben onze kodak geen moment losgelaten: pelikanen, ibissen, flamingo's, ... . En niet in een dierentuin dit keer ;) ! Na ongeveer een dik halfuur werd het anker uitgegooid en kregen we een vislijn van Sylvester (hij ging ons helpen met het vissen). Een garnaal eraan en de lijn uitgooien. Helaas zijn we ongeduldige meisjes en haalden we ofwel te vroeg ofwel te laat de lijn binnen. Meerdere malen hebben de vissen onze garnaal opgegeten zonder te bijten :) Maar na een tijdje hebben we toch allemaal vis gevangen: Janice zelfs 3, de rest 2 ! Niet slecht, toch ?! Extra pluspunt: het was zo warm dat we nog een tintje bruiner zijn geworden. Ons middageten was ook geen verrassing: vis natuurlijk :) ! Lekker vers, hmmm .. Na de middag waren we even vrij omdat het te warm was om echt iets te doen. Dus zijn we de markt maar weer opgegaan om onze centjes uit te geven. We zijn vrouwen voor iets, geld is niet lang veilig bij ons :D ! Maar we hebben wel allemaal mooie dingen mee. Om 16u stonden we dan klaar voor het paardrijden. Er waren 3 losse paarden en dan 2 paarden met kar. Omdat Melinda thuis ook paardrijdt mocht zij beginnen. Halfweg werd er toch gewisseld. Wat was het mooi ! Door de struiken, langs het water en door een wijkje. Prachtig om te zien (weeral, we kijken hier steeds onze ogen uit). Lynn en Jolien hebben zich ook op een paard gewaagd, Janice heeft het bij de kar gehouden. Tegen dat we terug waren, was het tijd voor het avondeten. Dit waren gefrituurde scampi's die je met kop en al moest opeten. Gelukkig was het donker want anders keken ze je nog aan :). Even verstand op nul en gewoon eten ! Uiteindelijk bleken ze toch heel lekker te zijn !!!! S'avonds weer ons hutje in, voor een iets langere nacht dit keer want we mochten uitslapen. Zondagvoormiddag waren we immers vrij. Omdat het goed weer was, maar net niet goed genoeg om de zee in te gaan hebben we ons op een stoel genesteld met een boek. We hebben Melinda bijna zover gekregen om ook te beginnen lezen maar helaas had niemand een extra boek bij. En ondertussen is de goesting al terug over :p Na het middageten was het tijd om te vertrekken. Op de terugweg weer langs Petit Eden om de waalse meisjes af te zetten. Toch wel even pijn in het hart, om hen achter te laten. We blijven nog maar alleen over, wat zal het hier stil en rustig zijn. Gelukkig is er facebook waar we contact kunnen blijven houden. Enige voordeel:lekker veel plaats in het busje voor ons alleen :) ! Onderweg zijn we een safaripark tegengekomen en we gaan prijs laten maken om daar eventueel in onze laatste week naartoe te gaan. Hopelijk is het niet te duur... Eenmaan terug in Dakar hebben we gegeten en zijn we gaan slapen. Morgen begint weer een nieuwe, drukke stageweek ! Lynn en Janice gaan nu allebei naar Nabil en Melinda en Jolien naar Parcelles.. Spannend !
Bonjour tout le monde, de voorbije 2 dagen waren de laatste dagen in onze "vertrouwde" omgeving. Enkel Lynn en Melinda zijn al geswitchd zodat 1 van de 2 meisjes het andere ziekenhuis al wat leert kennen. Dit wil zeggen: Melinda ging met Janice mee naar Parcelles en Lynn ging met Jolien naar Nabil Choucair. Gisteren was het poepdruk: niemand heeft stilgezeten ! Melinda werd in Parcelles even op de rooster gelegd door de vroedvrouwen maar mocht daarna volledig zelfstandig werken. Niemand die kwam kijken of het goed ging, ze hadden er alle vertrouwen in :) Goed teken ! Ze hebben beiden 2 bevallingen gedaan én alleen mogen hechten. Nu maar hopen dat de mama's achteraf niet gaan klagen ;) Ook bij Lynn en Jolien was het druk. Jolien heeft om 9u haar 20e baby'tje op de wereld gezet, een flinke meid van 3600g. Lynn heeft vandaag gekeken om de gang van zaken hier wat te leren kennen. En toen ze eindelijk klaar was om een bevalling te doen, mocht ze niet van de gynaecoloog omdat de vrouw een te grote buik had (ze dacht aan een tweeling). Wat bleek: het was er eentje, maar telde wel voor 2 : maar liefst 4800g heeft de vrouw eruit geperst :) Jolien heeft tijdens de middagpauze ook het nummer gefikst van de bewaker ;) ge weet nooit wanneer dat van pas komt.. Om niet onbeleefd te zijn heeft ze het maar in haar tas gestopt, maar het heeft daar niet lang gezeten. Dus wees gerust ! S'avonds waren we allemaal stikop en zijn we snel in ons bedje gekropen. Vandaag ging mevr Vromant mee naar Nabil Choucair om ons nog even bezig te zien, zij moet immers onze evaluatie maken. Helaas is ze voor niks gekomen: er was helemaal niets te doen ! Er lag wel nog een oude bekende: gisteren is er een meisje van 15j bevallen van haar eerste kindje en daarna een stuipaanval gedaan (voor de kenners: eclampsie). Zij werd daarom ter observatie nog daar gehouden. Omdat er niets anders te doen was hebben we haar de hele dag om de 15min geambeteerd met de bloeddrukcontrole, en om het uur Magnesium gegeven. Haar baby heeft van ons ook genoeg aandacht gekregen ;) Omdat er echt niks niks niks te doen was ( hoera om half 12 kwam er een vrouw binnen, bevallen en om 12u was ze weer we...) mochten we vroeger stoppen. Wat een meevaller ! Om 16u zaten we op de bus naar huis. Lekker vroeg skypen en even tijd voor de blog. Maar dat wil zeggen dat het verhaal van Melinda en Janice nog niet online kan komen.. Zij zijn nog niet thuis. Maar dat volgt zeker nog. Vanaf morgen zal het ook weer enkele dagen duren voor jullie iets horen. We vertrekken voor 3 dagen naar Simal, er is geen internet of gsmbereik. Het zal een verrassing zijn voor ons, want we weten niet wat er ons te wachten staat. Het enige dat we weten is dat we morgen al even de stageplaatsten in Mbour gaan bezoeken, zodat de vroedvrouwen al eens kunnen kijken welk meisje er over 2 weken bij haar komt logeren. Spannend ! Hopelijk zijn het lieve vroedvrouwen. Verder laten we alles op ons afkomen. Voor Jolien haar vrienden/vriendinnen: de chiro wordt hier zeker niet vergeten ! Morgen is het dag van de jeugdbeweging en het chiro-uniform ligt al klaar om aan te doen ;) ! Foto ter bewijs zal later volgen... Nu is het douchen, tas maken voor morgen, Melinda en Janice opvangen en dan eten.. We hopen dat het wat beter is al gisteren (het was erwten met kip, geen rijst deze keer ! Enkel erwten en kip.. Voor ene keer misten we de rijst :D) anders gaan we een goeie ijscoupe eten ;) ! Tot morgen ! xxxxx
Dag allemaal, we hebben er weer 2 nachtposten opzitten. Melinda en Jolien waren verwittigd dat het zaterdagnacht superdruk zou worden. Hoe kunnen ze dat al op voorhand weten ?! Maar ze hadden gelijk: de hele nacht aan de lopende band bevallingen. Geen minuut gezeten :) Doodop natuurlijk zondagochtend, maar wel met grote voldoening naar huis gegaan. Melinda heeft een stuitbevalling kunnen doen. Een mooie vlotte bevalling, toch wel fijn om te zien hoe dat poepeke eruit komt :)Verder hebben ze er elk nog 2 kunnen doen. Maar ze staan hier niet te springen om ons bevallingen te laten doen wanneer het een eerste kind is. Maar hey, even bewijzen dat we het kunnen en dan mogen we ook al veel meer :) Bij Lynn en Janice was het de eerste nacht (zaterdag) wat minder druk,maar ze hebben ook niet stilgezeten. Hier is dus werk genoeg ;) ! Zondagnacht was het bij Jolien en Melinda rustig, we denken dat het op zaterdag beterkoop is om te bevallen :p iedereen is gisteren al geweest. Ze zijn ook vroeger vertrokken op stage omdat Jolien ziek was. Ze was wat grieperig (misselijk, duizelig, ...), dat in combinatie met de hitte en de vermoeiheid is niet zo ideaal. Eens goed geslapen en vandaag ging het al wat beter. Het was 4u toen ze vetrokken op stage, dus maar 2u'tjes gemist. Deze moeten we normaal gezien ook niet meer inhalen omdat we overuren hebben. Wel jammer dat Melinda die uren nu ook kwijt is, maar we mogen absoluut niet alleen naar huis ! Ook overdag niet, daar zijn ze best streng op. Janice en Lynn hebben zondagnacht nog ieder 1 bevalling kunnen doen. Daar was de zoete inval duidelijk ook zaterdag geweest. Vandaag hebben we verder niet veel gedaan. Niet veel geslapen, tot 10u want we mochten onze kleedjes gaan halen :) !! Spannend, Jolien had er nog een nachtmerrie over gehad, dus met een bang hartje richting naaiatelier. Wat een opluchting toen ze zo mooi bleken te zijn :D ! Opslag verliefd op onze nieuwe outfits. Bij het passen bleken er wel enkele kleine schoonheidsfoutjes te zijn ;) de borstomtrek wordt hier anders gemeten denken we, want bij Jolien en Janice werden ze wat geplet in de kleedjes :D ! Maar thuis zullen we nog eens langsgaan bij naaister mama om de naadjes wat los te maken, dan zal het ook wel lukken. Lynn kan 2x in haar kleedje en Melinda zit in eentje wat krap. Maar hey, we kunnen niet alles hebben ! We waren al blij dat ze mooi waren, klaar waren en ook nog eens het model hadden wat wij wilden. Namiddag zijn we dan even naar het strand geweest, maar het water was echt te vuil om te zwemmen. Dan maar zonnen, is ook goed :) ! Alleen was het redelijk bewolkt vandaag, dat doet ook wel eens deugd, zeker als er dan een 'fris' windje bij is :) ! Tijdens de nachten koelt het ook al wat af (afkoelen = 28-31 graden s'nachts). Dat beloofd voor het Belgisch weer. Als we zo horen is het al goed koud bij jullie, dus laat ons hier toch maar wat zitten :D ! Morgen gaan we eens goed uitslapen, nog wat was doen en s'middags gaan we uiteten met mevr Vromant, want zij gaat volgende week dinsdag terug naar huis. Vanaf dan moeten we helemaal zelf onze plan trekken. Spannend :D Tot morgen, we zullen jullie een uitgebreide beschrijving geven van het lekkere eten dan. Eens iets anders als rijst en rijst en euhm.. kip of vis ?! Voor ons is het feest als we eens iets anders krijgen :D !
Dag allemaal, gisteren was zo een drukke dag dat het er niet van is gekomen om onze fijne dag neer te schrijven ! We gaandus vandaag een poging wagen, maar het zal moeilijk zijn om al die mooie dingen te beschrijven :D 's Morgens werden we om 8u30 aan de bus verwacht, maar zoals vaker hier in Afrika was hij niet optijd. Wachten dus en hopen dat hij er snel was want het was al snikheet ! Om 9u konden we eindelijk de bus op (met airco, zalig !) na anderhalf uurtje rijden door de brousse (buiten Dakar valt de moderne wereld precies weg en zijn het allemaal kleine steegjes met zand en barakjes) zijn we aangekomen bij 'le village de tortues'. In het Nederlands: schildpaddendorp. We hebben alle 'kooien' afgegaan, van oud naar jong. We waren zo blij dat we bij de grote schildpad op de foto mochten. Deze weegt gemakkelijk 100 kg en konden we dus niet de lucht in tillen :) bij de kleinere schildpadden mochten we ze oppakken omdat ze braaf waren. Gelijk echte toeristen dus veel foto's gemaakt. Toen we bij een kleintje waren heeft hij op Melinda gekakt :) wel een beetje grappig ! De echte babyschildpadden zitten onder netten omdat de grote roofvogels ze anders komen pikken. En als ze op hun rug draaien moet er iemand hen terug gaan omdraaien omdat ze dit zelf niet kunnen. Wat een jobke: schildpadden omdraaien :D haha ! We waren stiekem wel een beetje blij dat de we de bus terug opkonden, amai wat is het heet hier ! Dat went precies toch niet.. Daarna doorgereden naar Lac Rose. Dit is een roze meer met heel veel zout. Er zit 380gram zout in per 1 liter water. Hierdoor is er geen leven mogelijk in het water, en zitten er enkel micro-organismen die ervoor zorgen dat het water een roze kleur krijgt. Omdat het enkele dagen ervoor nog geregend had, was het water wat meer verdund en zag het er iets minder roze uit. Maar nog steeds heel mooi :) De mannen werken er door de dag in om het zout uit het water te halen. Ze moeten zich wel goed insmeren met een vette crème zodat ze beschermd zijn tegen het zout. Met een camionette zijn we helemaal rond het meer gereden, tussen de bergen zout door (lijkt heel erg op zand, foto's te vinden op facebook bij Melinda of Jolien). Iedereen mag vrij in het meer komen werken, ze porren met stokken op de bodem en doen dan iets gek om het zout op te halen. Dat stukje in het Frans hadden we niet zo goed begrepen :) Daarna zijn we wat afgeweken van het meer en kwamen we in de woestijn terecht, échte woestijn: zover als je kon kijken zand zand en zand, en bergjes ! De camionette heeft goed was gas gegeven zodat de kriebels in de buik tevoorschijn kwamen ! Blijkt dat dus een stukje Parijs-Dakar te zijn. Wow, zalig ! Jolien kon er niet van over dat Koen Wauters hier geraced heeft ;) Onderweg even gestopt in the middle of nowhere voor een groepsfoto. Even later racete de camionette door de Atlantische Oceaan, zalig die verfrissing :D Als verrassing is hij even gestopt en mochten we de oceaan in. Maar opgepast: niet te diep want de oceaan was erg wild ! Het is hier dan ook niet uitgebaat voor toeristen omdat het te gevaarlijk is om te zwemmen. Moeilijk om te beschrijven als je het niet gezien hebt. Foto's vertellen een beetje, maar lang niet alles om het je voor te stellen.
Daarna richting restaurantje want het was alweer 14u30. Dit keer waren we er op voorzien en hadden we een banaan mee ;) ! Daar stonden alle teams van Parijs-Dakar op de muur geschreven. Wat fijn om eens Nederlandstalige dingen te kunnen lezen... Jolien heeft achter Koen Wauters gezocht, maar helaas niet gevonden. Doeme toch ! Na weeral rijst gegeten te hebben hebben we ons aan het bijhorende zwembad gevlijd. Eindelijk eens geen zand in je zwembroek :D ! Jolien en Melinda waren nog gaan vragen om met de quad door de woestijn te gaan rijden, maar dit was toch wel een beetje duur. En stiekem hadden we wat schrik om verloren te rijden :) dus ook maar gewoon wat gezwommen. Het was echt een fijne dag ! Op de terugweg zijn we het stadion van Dakar tegengekomen. En wat een volk daar ! Blijkbaar moet morgen Senegal tegen Ivoorkust voetballen, en heel Dakar staat vandaag al op zijn kop :) Dat belooft voor morgen. Wij moeten om 20u30 de taxi nemen richting stage en komen dan ook langs het stadion. De match begint om 20u30 dus hopelijk is al het volk al binnen dan :) We houden jullie morgen op de hoogte ! We zijn al redelijk ingeburgerd hier, want we hopen toch wel dat Senegal wint ;) ! Tot morgen ! (en duimen omhoog voor de voetbalmatch :D !)
Dag allemaal, vandaag was een rustige dag. In Parcelles heeft Lynn 2 bevallingen kunnen doen en Janice helaas geen. In Nabil hetzelfde: Jolien eentje maar Melinda geen. Jolien en Melinda hadden wel een 'gho das rot'-momentje. Er was een mevrouw binnen, zwanger van een tweeling en om 12u stond ze op 3cm. Aangezien ze op 10cm moet staan om te kunnen bevallen dachten we wel tijd genoeg te hebben om nog te gaan eten. Tijdens het eten zei Jolien nog tegen Melinda 'en nu maar hopen dat ze nog niet bevallen is' er wat mee gelachen, maar wat bleek.. 45 min later toen we terugkwamen, lagen er 2 baby's op de verzorgingskussen.. Dat was even pech hebben ! De mevrouw was al bevallen. Voor Melinda niet zo erg, zij had tijdens haar eerste stagenacht al een tweelingbevalling gezien, maar Jolien vond het toch wel erg. Hopelijk komen er nog genoeg ! Blijkbaar zijn de vroedvrouwen toch wel blij dat we er zijn, want nergens willen ze ons laten vertrekken om 17u. De vroedvrouwen werken shiften van 12u (8-20u) en vinden dat wij ook tot 20u moeten blijven. Dus.. doen ze hun best om ons tot het laatste bezig te houden :) De hele dag was er niks te doen, maar om 16u55 begint het werk toe te stromen: in Parcelles moesten Lynn en Janice nog hechten, en in Nabil kwamen ze ineens allemaal op controle. Wel goed voor de overuren ;) stel maar eens dat we ziek worden.. Voorderest geen spannende dingen meegemaakt (dat mag ook wel eens een keertje) Morgen gaan we naar Lac Rose, blijkbaar was het daar een tussenstop voor Parijs-Dakar (helaas dat Koen Wauters niet meer in Dakar komt, dat zou Jolien fijn vinden :D) we gaan namiddag ook naar het schilpaddeneiland. We zijn benieuwd en laten ons verrassen ! Een kort verslag van een erg rustige dag.. Raar maar waar: we zijn toch doodmoe ! Tot morgen
Eerste stageDAG samen zit erop. Zoals jullie merken wordt de blog telkens korter en korter :) Na stage zijn we doodmoe en op onze vrije dagen hangen we zo erg de toerist uit dat er geen tijd meer overblijft. Onze excuses ! We gaan ons best doen om terug meer te posten, MAAAAAR: goed teken wel dat er weinig tijd over is om te bloggen, dat betekent dat we ons goed bezig houden en amuseren :) Bij Janice en Lynn was het niet veel anders als altijd: elk een bevalling, een rustige, gewone stagedag met snelle bevallingen. Bij Melinda en Jolien was het wel hectisch: stagebezoek van de leerkracht, Melinda 2 bevallingen. Een buitenbaarmoederlijke zwangerschap waar we hebben mogen volgen bij de operatie en een stuitbevalling. Helaas kwamen de buitenbaarmoederlijke zwangerschap en de stuit tegelijk. Gelukkig is er ook weer voor alles een oplossing: naar de operatiezaal om te volgen, en beroep doen op de andere lieve studenten die de wacht houden bij de stuitbevalling en ons optijd roepen. De operatie was erg interessant: de baarmoeder werd uit de buik genomen om te inspecteren, de eierstokken werden bekeken en in de rechter zat een embryo. Erg voor de vrouw, maar leerrijk voor ons. Net voor ze het vruchtje wouden verwijderen werden we geroepen voor de stuitbevalling. Op het gemak zijn de voetjes geboren, daarna de beentjes en rug om tenslotte het hoofdje te laten komen. Hier in Belgie worden stuitbevallingen via keizersnede gedaan omdat de risico's zo hoog zijn. Dus een "slechte" baby was te verwachten, maar omdat we op school zo goed hebben opgelet hebben we hem kunnen redden :) Joepie ! Op het drukke moeilijke moment met de reanimatie hebben we ook het mooiste compliment gekregen 'vous allez devenir très bonnes sage-femmes parce qou vous travaillez avec la coeur (jullie gaan echt goede vroedvrouwen worden want jullie werken met jullie hart). Dat geeft dan toch even moed om door te gaan.
Het kindje is dan overgebracht naar een ander ziekenhuis omdat ze hier in Nabil geen pediatrie-afdeling hebben. In de ambulance deed hij het al redelijk goed, dus alles is in orde gekomen :) Zo, een drukke stagedag zit erop. Nu is het schoolwerk aanvullen, eindelijk tijd gehad om de blog te updaten en dan bedje in. Morgen nog een dagje en dan hebben we weer vrij :)
Vandaag zijn we naar Ile de Gorée geweest ! Wat een zalig uitje ! Deze morgen hebben we de taxi genomen, maar we hebben er allemaal bedenkingen bij hoe de chauffeur aan zijn rijbewijs kwam: 1) hij zag er nog geen 18 jaar uit, 2) hij viel om de 5 min stil (letterlijk, elke keer als hij moest stoppen vielen we stil en als hij bergop moest vertrekken bolden we achteruit). Helse rit achter de rug. Wij dachten eerst dat zijn batterij stuk was, of de tank leeg was, maar helaas: gewoon een brokkenpiloot :) ! We zijn gelukkig wel heelhuids aangekomen en net optijd voor de boot. Eenmaal op Ile de Gorée werden we om de oren geslagen met gidsen die ons uitleg wouden geven, maar we hadden onze Trotter bij (gids van Senegal) dus dat was niet nodig. Het slaveneiland is niet zo groot: 900 op 300m. Rondwandelen was dus geen probleem. We hebben de bekendste musea's bezocht (telkens 0,80 inkom :p) en het was de moeite ! Het slavenhuis waar de mannen, vrouwen, kinderen én jonge meisjes gescheiden worden, het historisch museum, ... We hebben ons best gedaan om wat cultuur op te snuiven. Op onze eigen manier: rondkijken en woordjes lezen, maar die grote infoborden in het Frans was geen beginnen aan :) Maar waar we de meeste tijd hebben doorgebracht was natuurlijk het marktje . Maar daar gebruiken ze de beste verkooptruc: emotionele chantage ;) 'Jij hebt net bij mijn zus gekocht, nu moet je bij mij komen' 'allee kom kijken, alleen maar kijken hoor' 'dit heb ik zelf gemaakt, en dat heeft lang geduurd' maar het meest vanal, de zin die ons de oren uitkomt 'CE N'EST PAS PLUS CHER' maar mannekes, niks is duur tot we veel te veel kopen... oeps :) goed volgeladen zijn we dan toch kunnen "ontsnappen", nog wat gedronken, lekker gegeten en dan de boot terug. Ook deze foto's volgen nog :) S'avonds hebben we nog wat geskyped en ons bedje in, want woensdag is het terug werken. Spannend wat deze dagposten gaan brengen :)
Ook de blog wordt tegenwoordig ge-updated op Afrikaans tempo :) Gisteren hebben we niet meer gepicknicked, te moe :) En teveel schoolwerk Ook dat moet gebeuren tussen al dat bevallen en genieten door :) Vandaag zijn we naar de markt geweest om kleedjes te bestellen, spannend wat het resultaat gaat zijn ! Wat een keuze tussen de stofjes :) Omdertussen zijn we wel goede onderhandelaars geworden en laten we ons niet meer afzetten ! Het is niet omdat we wit zijn dat we veel geld hebben (en wij arme studentjes al helemaal niet :D) Tegen de vroege namiddag waren we dan terug in Ngor en hadden we zin in pizza. De goeie pizzeria hadden we al lang in ons vizier :) ! Helaas serveren ze daar pas pizza vanaf 18u. Op zoek naar een andere dan, want de goesting was wel heel groot. Melinda had eentje gezien toen we met de taxi terugkwamen van de markt, maar waar was die ook weer ? De hele grote weg hebben we afgewandeld, maar natuurlijk nooit gevonden :) Ter compensatie hebben we een ijsje gegeten, nog nooit meegemaakt:2 bollen MOETEN eten omdat ze anders geen wisselgeld kunnen geven ! Dat vonden wij niet zo erg ;) Op de terugweg kwamen we natuurlijk de pizzeria tegen. De afspraak was: is het vanavond weer rijst met vis/kip dan gaan we toch ook nog pizza eten vandaag. En tadam: rijst met kip ! Lang leve pizza ! We hebben ons dan ook goed laten gaan: niet alleen pizza maar ook een cocktail gedronken :D ! Foto's volgen nog op facebook.. Moe maar voldaan van een leuke dag konden we ons bedje in !
Goeiemorgen allemaal, allee voor ons toch goeiemorgen. Wij zijn net op van een drukke nachtpost ! Het begon al op de weg: Dakar komt duidelijk tot leven op zaterdagavond ! Amai wat een volk op straat, rond straat en in de discotheken. Als we eens een avond niet weten wat doen.. ;) Er was veel file maar zijn toch nog optijd aangekomen. Gelukkig maar, want gisteren waren we een halfuurtje te laat omdat de taxi een omweg heeft genomen. Bij beiden ziekenhuizen hebben we een speciaal geval gehad: een vrouw die in de taxi is bevallen ! Jammer dat we net te laat waren, zou een leuk verhaal geweest zijn om te kunnen vertellen. Gelukkig ging bij beide gevallen alles goed :) Maar er was genoeg te doen: Lynn en Janice hebben ieder 2 bevallingen kunnen doen. Bij Melinda en Jolien was het wachten tot vroeg in de ochtend maar ook Melinda heeft er 2 kunnen doen en Jolien zelfs 3 ! Janice haar bevallingen waren op 1 2 3 klaar, want haar vrouwen kwamen binnen en zijn 5 minuten later bevallen. Zo kan het dus ook gaan :) ! Jolien heeft dan weer even handen tekort gehad: om 5u10 een bevalling, daarna even dossier invullen (ja, ook schoolwerk moet gebeuren..) en om 5u30 had ze alweer een baby in haar armen. Gelukkig dat het wat drukker was, want we allemaal niet zoveel zin om eraan te beginnen. Maar uiteindelijk is het een fijne nacht geworden die is omgevlogen ! Ondertussen hebben we ook nood aan de airco, het is hier snikheet (snachts is het nog 32 graden) en we hebben er dan eindelijk om gevraagd. Maar helaas: de airco is te duur om voor 1 appartementje op te zetten. We zullen het dus met de ventilator moeten doen (die een van dees nog van het plafond gaat vallen omdat hij zo hard draait :D ..) Vandaag gebeurd er niet veel: net wakker, nu wat bijwerken voor school want morgen moeten we ons stageboek afgeven aan mevr Vromant, en dan was het plan om te gaan picknicken :) We hebben ondertussen (bijna) allemaal nood aan een goeie koffiekoek of een patéke. Lang leve de bakker in de buurt. We gaan naar de bakker en dan picknicken op het strand. Ook was het plan om petitbeurre-taart te maken. Jullie zien: we missen de lekkere dingen van thuis al :) en we hebben nog 6 weken te gaan.. Dus lieve mama's en papa's: breng iets lekkers mee als jullie ons komen halen. De rijst, vis, rijst, kip, rijst, brood, rijst, confituur, ... komen aan onze oren uit ! We kijken altijd uit als er spaghetti is, gewoon om eens iets anders te hebben. Een kort verslag van een meer dan drukke nachtpost..
Dag allemaal, omdat we jullie nog niet echt verteld hebben hoe een stagedag/nacht eruit ziet zetten we hier even alles op een rij Onze nachtpost begint om 21u, we nemen de taxi rond 20u30 en laten ons afzetten aan het ziekenhuis. De mama's kunnen nog op consultatie komen tot 23u. Consultatie houdt in dat er naar de harttonen geluisterd wordt, de buikhoogte wordt gemeten, bloeddruk gecontroleerd en een inwendig onderzoek. Daarna krijgen ze, indien nodig, een voorschrift mee en gaan ze naar huis.
Wanneer er iemand in arbeid binnenkomt gebeurt hetzelfde, maar dan mogen ze blijven. Ze leggen zich dan neer op een bedje en wachten tot het zover is om te bevallen. Wij controleren dan tussendoor nog eens de harttonen en doen een inwedig onderzoek. Als ze op 8cm staan, worden ze verhuisd naar de verloskamer (enkele bedden tegen elkaar in een andere zaal met infuusstaanders). Daar krijgen ze een infuus glucose en dan is het wachten om te bevallen. Bijna standaard worden ze op een bedpan gezet om te bevallen. Na de bevalling moeten ze zelf hun baarmoeder masseren en wachten... Als ze geknipt of een scheurtje hebben wacht men hier een halfuurtje af eer ze gaan hechten. Dan is het meeste al gestopt met bloeden en kan je beter zien waar je moet beginnen hechten. Als dat gebeurd is, helpt de vroedvrouw de mevrouw in nieuwe kleren, krijgt ze een maandverbandje en gaat ze terug naar de zaal erlangs (waar ook de zwangeren in arbeid liggen). Daar blijft ze dan enkele uurtjes vooraleer ze naar de materniteit mag. De baby blijft in tussentijd op de tafel onder de lamp liggen. Wanneer ze naar de materniteit mag neemt ze al haar spullen, de baby en gaat ze naar de andere zaalDaar zijn weer enkele bedden waar ze gewoon wachten tot het tijd is om naar huis te gaan. De meesten vertrekken nog dezelfde dag. Is er een keizersnede gedaan dan blijven ze 3 dagen opgenomen. Ze proberen hier wel steriel te werken, in zoverre dat mogelijk is. Melinda en Jolien hebben deze nacht met de vroedvrouw gebabbeld en ze zei dat ze zich moeten behelpen met de weinige middelen die ze hebben, daarom hergebruiken ze ook zoveel mogelijk. Ze zei dat het niet makkelijk is, want ze willen alle vrouwen zo goed mogelijk helpen. Maar hier bevallen nu eenmaal véél meer vrouwen als bij ons. Het doet ons wel even afvragen of we thuis soms niet te kwistig omspringen met dingen. Niet steriele handschoenen afspoelen en hergebruiken is hier dagelijkse kost.
Onze nacht zag er ongeveer hetzelfde uit: Melinda heeft 2 bevallingen gedaan, Jolien en Janice 1 en Lynn geen. Lynn is vanuit haar ziekenhuis met de ambulance mee mogen gaan. Net zoals Jolien en Melinda. Het was dus best een spannende nacht ! Vandaag hebben we veeeeeel geslapen. We hebben eindelijk om airco gevraagd (maar wanneer die komt is nog de vraag :D). Want om jullie een idee te geven: om 21u30 is het hier nogsteeds 32°C. We mogen natuurlijk niet klagen, liever hier in de hitte dan thuis in de kou ;) Goed idee van Jolien is wel: potje met water en een washandje langs je bed, om je even nat te maken ! Wat vefrissend werkt met de ventilator erop (voor 10 minuutjes dan toch..). Zo proberen we toch wat te slapen, want de stagedagen zijn heel vermoeiend. Gelukkig moeten we nooit echt lange reeksen werken, max 3 dagen/nachten aan een stuk. Vandaag nog een nachtpost doen en dan hebben we weer enkele dagen vrij. Maandag gaan we naar de markt om kleedjes te laten maken( hét moment waar we toch allemaal naar uitkijken) en dinsdag gaan we met de boot naar Ile de Gorée, als we de boot vinden tenminste ;) Tot straks/morgen/...
Hier nog enkele vergeten weetjes van de voorbije week. Doordat we soms zoveel zien/horen/... worden er wel enkele leuke dingen vergeten. Wist je dat: - we op 5 min van de luchthaven zitten maar toch geen last hebben van de vliegtuigen - wanneer er een meisje geboren wordt ze onmiddellijk gaatjes krijgt voor oorbellen - die gaatjes gemaakt worden met een naald en een stukje draad (om het gaatje open te houden) - we op het strand veel aandacht krijgen, niet alleen komt iedereen met ons babbelen maar ook de kindjes willen met ons spelen - de mannen op het strand de hele dag door aan het fitnessen zijn (zonder toestellen) - de taxi's hier geel met zwart zijn - het hier ALTIJD warm is - het koude water uit de kraan ineens niet meer zo koud aanvoelt - je kindjes bang kunt maken door gewoon blank te zijn - ze hier ook water uit de Aldi verkopen - we vanaf nu ook pasta kunnen koken in een pan - avocado's helemaal niet zo lekker zijn - we een geïnproviseerde wasdraad hebben op ons terras - ons frans elke dag een klein beetje beter gaat - de baby's hier in een doek worden gewikkeld en op een rij op een tafel gelegd worden - mama's hier dezelfde dag nog naar huis gaan - we al aan het vervellen zijn en het dus nu pas opvalt hoe goed we al gebruind waren - hier alle kleine straatjes uit zand bestaan waardoor het binnen een zandbak lijkt
Zo, nu zijn jullie weer up to date ! Tot straks voor ons dagelijks verslag :)
Dag allemaal, deze morgen zijn Lynn en Melinda teruggekomen van stage. Beiden met een bevalling :) ! Melinda heeft kennis gemaakt met een baby'tje wat minder goed starte.. Dan is het alle hens aan dek en gelukkig is het ook goed gekomen ! Daarna zijn ze gaan slapen, maarja dat heeft niet lang geduurd want Jolien en Janice waren wel wakker. Stilzijn was dus de boodschap, makkelijker gezegd dan gedaan. Dus zijn zij maar naar de winkel geweest terwijl Lynn en Melinda nog wat probeerden te slapen (niet makkelijk met zo een hitte !). Namiddag zijn Melinda en Jolien naar het strand geweest terwijl Lynn en Janice binnen bleven (zij hadden nog wat last van het verbranden vorige keer). In de vroege namiddag was er nog niet veel volk op het strand, profiteren dus ! Lezen, zonnen, af en toe afkoelen in het (ondertussen al wat opgewarmde) water. We moeten wel bekennen dat de Senegalezen sociale mensen zijn, de hele tijd wou er wel iemand met ons komen babbelen. Ons wat bijleren over hun cultuur, aanraden wat we zeker moeten bezoeken én we zijn al uitgenodigd voor een avondje gitaar aan het strand :) Op het eerste moment zo wat twijfelachtig en subtiel afgewezen, maar eigenlijk: waarom niet ?! Kan nog wel leuk zijn.. Nu zijn we allemaal even op de kamer, aan het klaarmaken voor het avondeten en dan gaan we samen met de Waalse meisjes iets drinken in de bar. Vieren dat we de eerste stagedagen overleefd hebben ;) Morgenavond gaan we allemaal nachtpost doen, Jolien en Melinda samen in Nabil en Janice en Lynn in Parcelles. Dat zal nog anders zijn: dan vertrekken we tenminste allemaal tegelijk naar stage, samen de taxi nemen (s'avonds mag je geen bus meer nemen omdat het donker is). Vandaag een kort verslagje, we hebben dan ook niet veel anders gedaan dan geluierd en genoten, want ook dat moet af en toe gebeuren. Zeker als het zware stagedagen zijn ! Tot morgen !
Salaamaleikoem (goeiendag in het Wolof :D) Voor Jolien en Janice is het 'weekend' al aangebroken. Zij hebben vandaag hun laatste stagedag doorgebracht met een Waals meisje. Janice heeft er weer 2 bevallingen bij en Jolien heeft er ook eentje kunnen doen. Voorbije nacht had Melinda weer geen geluk, geen bevallingen.. Maar hopelijk deze nacht eindelijk wel ! Lynn heeft er ook enkele kunnen doen. Lynn en Janice hebben het geluk dat zij de enige stagiairs zijn in Parcelles, Melinda en Jolien hebben er ook nog de Senegaleese stagiairs bij. Maar tijdens de nachtposten samen zal dat ook beteren :) Voorderest hebben we niets nieuw te vertellen: de dagen vliegen voorbij ! Opstaan, ontbijten, werken, terugkomen, eten, en tegen dat we in ons appartementje zijn is het al rap 20u30 onze tijd (dus 22u30 bij jullie). We zijn allemaal doodmoe, niet alleen van het Frans maar ook het vroege opstaan en de ervaringen die we op doen beginnen zijn tol te eisen. Gelukkig hebben we morgen een vrije dag ! Jolien en Janice gaan de was doen en naar de winkel (gelijk de echte huisvrouwen hier ;) aanpassen heet dat) terwijl Lynn en Melinda gaan bekomen van hun nachtpost. En vrijdag gaan we ons best doen om nog een tintje donkerder bruin/rood te verkrijgen :), foto's en verhalen zullen dan wel volgen. Op dit moment zijn we allebei druk aan het skypen, fijn om eens de verhalen aan het thuisfront te doen, want hier mag helaas niets op verschijnen... Het plan was om het weekend goed in te zetten met een glaasje wijn (zoals de voorbije dagen, ahja we moeten ook bekomen !) maar we zijn té moe. Ons bedje roept al een hele tijd maar we konden de familie niet op zijn honger laten zitten.. Dus nu is het : slapen slapen slapen ZONDER wekker (eindelijk !). Hopelijk worden we niet te vroeg wakker door de warmte of de moslims die aan het bidden zijn om 5u30 (!!!!). Tot morgen lieve thuisblijver, en slaap goed met de regen en de kou (hahaha hebben wij toch wel een beetje meer geluk)
Bonjour tout le monde ! Gisteren was het een drukke dag, daarmee dat dit berichtje wat later is :)..
De eerste stagedag stond voor de deur, het was toch een dubbel gevoel: blij omdat het echte werk kon beginnen maar zenuwen en stress omdat we niet wisten wat ons te wachten stond. Jolien en Janice zijn s'morgens vertrokken naar Nabil Choucair en Parcelles, allebei met een Waals meisje.Lynn en Melinda moesten mee om zich al voor te stellen aan de maitresse sagefemme (hoofdvroedvrouw). Natuurlijk gaat hier alles op traag tempo, Melinda kon pas terug vertrekken in Nabil om 9u30 (terwijl we daar moesten zijn om 8u, en dat om gewoon even te zeggen wie je bent en wat je komt doen..)Janice is er onmiddelijk ingevlogen en heeft een bevalling kunnen doen. Jolien moest vechten met de doktersasisstenten, de andere vroedvrouwstudenten en dokterstagairs. Zij is een beetje op haar honger blijven zitten. We hebben veel gezien, vaak moeten slikken maar het moeilijkste was toch wel het Frans. We hebben het wat onderschat: dachten dat ons Frans net iets beter was. Maarja, moeilijke obstretische woorden leer je uiteindelijk ook snel ! Wat een geluk dat de Franstalige meisjes erbij waren om ons te helpen :) Toen zij terug kwamen van stage waren Lynn en Melinda natuurlijk nieuwsgierig, vele verhalen zijn verteld (die hier helaas niet op mogen verschijnen, je weet wel: beroepsgeheim.. ) Zij vertrokken dan voor de nacht.
Deze morgen hebben we dan weer hun verhalen gehoord: Lynn heeft 2 bevallingen kunnen doen en Melinda heeft mogen kijken..Deze nacht is het aan haar ;) Daarna vertrokken Jolien en Janice voor dag 2. Resultaat: Jolien heeft een klein meisje op de wereld gezet en is zelf ook dolgelukkig :) Janice heeft een episiotomie mogen zetten en zelfs een poging mogen doen om te hechten ! Lynn en Melinda zijn nu aan het werken.. Spannend wat zij morgen te vertellen hebben ! Nog 1 dag/nacht met een Waals meisje en vanaf dan hebben we dezelfde uren. De volgende verhalen volgen morgen ! A demain ;) !
Dag allemaal, vandaag hadden we een dagje vrij ! Daar hebben we van geprofiteerd, om te beginnen met uitslapen tot 10u ! ZALIG ! Daarna kwam de vraag 'wat gaan we doen vandaag?' Het is de markt en de zee geworden. Op de markt hebben we vers fruit gekocht en groentjes, lekker ! Daarna alles droppen in de frigo en op naar de zee. We hebben onze ogen kunnen uitkijken: geiten die in de zee worden gewassen, mannen die hun tijd doorbrengen door te worstelen in het zand, ... maar ik denk dat wij vooral de atractie waren :) Iedereen wou met ons op de foto of een praatje maken, in het begin wel tof maar daarna wordt je dat wel beu.. De kinderen waren wat afwachtender: eerst even voelen als we wel echt zijn, maar daarna stonden ze al snel allemaal rond ons. We hebben ze dan maar de dag van hun leven bezorgd ;) samen spelen in de zee, fijne foto's maken, ... . Ze vonden het geweldig ! Maar een dagje zon en water eist ook zijn tol: onze kleur is veranderd naar rood (vooral voor Lynn) tot bruin (Jolien). We mogen niet klagen, we zijn in ieder geval niet meer wit ;) ! Op dit moment zijn we ons aan het klaarmaken om op stage te vertrekken: rugzakken vullen met materiaal, stagepak, papieren, middagmaal voorzien, ... We zijn allemaal wel zenuwachtig maar vooral benieuwd naar wat we te zien krijgen en wat we al gaan mogen doen ! Spannend ! Janice en Jolien doen de dagpost, Janice in les Parcelles en Jolien in Nabil Choucair (elk samen met een Waals meisje). Ze worden afgelost door Lynn en Melinda voor de nacht. Hopelijk kunnen we jullie morgen fijne verhalen voorschotelen.. We houden jullie op de hoogte !
De eerste echte dag hebben we doorgebracht als toerist: veel foto's gemaakt, 'oh' en 'ah' geroepen, lekker gegeten en met de boot gevaren.
Deze morgen om 8u15 werden we aan het ontbijt verwacht. Wij waren precies niet de enigen die honger hadden, de vliegen lusten ook wel wat. Na een half baguetteke moesten we ertegen kunnen tot deze middag (hoewel ze hier het middageten beter 4-uurtje kunnen noemen..). Daarna gingen we de bus op om de stageplaatsen te bezoeken. We gaan telkens per 4 op stage: 2 doen dagpost en 2 nachtpost. De eerste paar dagen gaan wij allemaal apart met een Waals meisje op stage, zodat zij ons nog wat kunnen helpen met ons Frans. De 'centre de santé' waar wij naartoe gaan zijn niet echt luxueus maar bieden wel het meeste werk ;) ! Het was er druk druk druk: gisteren zijn er 22 vrouwen bevallen. We gaan dus werk genoeg hebben! Na de tour zijn we nog even aan de 'Casino' gestopt, neen dit is niet om te gokken, maar wel een grote Westerse winkel. We hebben ons laten verleiden door de lekkere dingen van hier: pasta, boter, kaas, ham, chips, ... Helaas ook aan westerse prijzen ! De komende dagen wordt het dus fruit kopen langs de weg :) Maar hey, beginnersfoutjes horen erbij ! We hadden zoveel gekocht omdat we honger hadden, het was immers als 13u voorbij.. Waar bleef dat eten ?! Terug in de bus reden we verder naar het uiterste puntje van Dakar. Keek je links dan zag je zee, keek je rechts dan zag je ... ook zee :) ! Wat mooi ! Je merkte wel dat het hier wat chiquer was: mooie grote huizen, verharde weg en weinig vuil langs de weg. Terug in Ngor waren we blij dat we konden eten, maar helaas te snel gejuicht: we moesten nog met een bootje naar een eiland ! Dat was wel leuk, allemaal in een zwemvest en het bootje op ! Daar stond een mooie tafel voor ons klaar en eenmaal de hapjes op tafel stonden was het aanvallen (je weet immers nooit wat je te eten krijgt :D) Gelukkig was alles lekker: gebakken vis, rijst, groentjes, spaghetti en zelfs frietjes (wel op z'n afrikaas maar dat nemen we er maar bij!) Na het eten waren we even vrij en hebben we ons aan het strand neergezet. Het was druk dus genoeg om rond te kijken ;) ! Eenmaal terug aan het vaste land hebben we nog wat info gekregen over stage: wat je moet doen bij gebroken vliezen, bij niet-vorderende ontsluiting, bij een nabloeding, ... Bij het horen van die verhalen werden we toch wel wat zenuwachtig. Benieuwd wat die eerste dagen gaat geven ! Daarna kregen we nog avondeten, met als hoogtepunt MANGO ! Hhhmmm wat smaakt die hier toch wel veeeeeel beter als thuis :) Uiteindelijk zijn we rond een uur of 9 toch op de kamer geraakt, eindelijk eens een momentje voor onszelf want het was druk vandaag ! Ook dat Frans is vermoeiend, dus we waren blij dat we eens konden lachen en gek doen in het Nederlands !
Iedereen vloog op de computer, klaar om te facebooken en te skypen met de thuisblijvers. Enkel Jolien haar internet ging niet, maar dat was snel opgelost dankzij reddende engel Lynn :) ! Wat zijn we toch lief voor elkaar !
Op dit moment is iedereen geradbraakt en klaar voor zijn bed. Morgen is onze laatste vrije dag voordat stage begint dus we gaan nog even de batterijen opladen. Hopelijk is het mooi weer (dat was vandaag gene vette: warm maar benauwd en bewolkt) dus zonnetje: begin maar te schijnen want wij willen nog even chillen aan het strand :) ! Tot morgen allemaal !
Hier het eerste berichtje vanop Senegalese bodem !
Na een vermoeiende vlucht van 6u zijn we er dan eindelijk geraakt :) ! Van zodra we uit het vliegtuig stapten kwam de hitte ons al tegenmoet. Op dit moment voelen we ons nog wel toeristen: avondwandeling langs het strand, onmiddellijk aan het Senegalese bier (Gazelle) en door de straatjes wandelen. Helaas is het wel vroeg donker waardoor de echte beelden pas voor morgen zijn. Morgen vertrekken we om 9u op rondrit door Dakar, dan bezoeken we samen met de Waalse meisjes alle stageplaatsen en leren we de plaatselijke winkeltjes kennen. Onze valiezen zijn bijna uitgepakt, alles is een beetje huiselijk gemaakt in ons 'appartementje', en wij zijn er helemaal klaar voor ! Na een vermoeiende dag kruipen we nu ons bedje in (als dat lukt met deze hitte, de airco is wel voor morgen.. We mogen al blij zijn dat internet werkt ;) !) Verdere verhalen volgen nog, maar nu zijn jullie al gerust dat hier alles in orde is ! Tot morgen ! xx
Vandaag zijn we samengekomen voor onze koffers te pakken. Al het materiaal verdelen over onze koffers, dat lukt niet, dacht ik. Uiteindelijk is alles vlotjes verlopen en zit al het medisch materiaal erin.
Nu is het enkel nog al ons persoonlijk materiaal dat in de koffers moet, hopelijk wordt dit niet meer dan het medische materiaal.
Het is echt aftellen nu, nog 3 dagen en we zijn vertrokken!!! De laatste dagen nog genieten van al het leuks, zoals hobby's, tv, kapper en onze familie
