Dag allemaal, gisteren was zo een drukke dag dat het er niet van is gekomen om onze fijne dag neer te schrijven ! We gaandus vandaag een poging wagen, maar het zal moeilijk zijn om al die mooie dingen te beschrijven :D 's Morgens werden we om 8u30 aan de bus verwacht, maar zoals vaker hier in Afrika was hij niet optijd. Wachten dus en hopen dat hij er snel was want het was al snikheet ! Om 9u konden we eindelijk de bus op (met airco, zalig !) na anderhalf uurtje rijden door de brousse (buiten Dakar valt de moderne wereld precies weg en zijn het allemaal kleine steegjes met zand en barakjes) zijn we aangekomen bij 'le village de tortues'. In het Nederlands: schildpaddendorp. We hebben alle 'kooien' afgegaan, van oud naar jong. We waren zo blij dat we bij de grote schildpad op de foto mochten. Deze weegt gemakkelijk 100 kg en konden we dus niet de lucht in tillen :) bij de kleinere schildpadden mochten we ze oppakken omdat ze braaf waren. Gelijk echte toeristen dus veel foto's gemaakt. Toen we bij een kleintje waren heeft hij op Melinda gekakt :) wel een beetje grappig ! De echte babyschildpadden zitten onder netten omdat de grote roofvogels ze anders komen pikken. En als ze op hun rug draaien moet er iemand hen terug gaan omdraaien omdat ze dit zelf niet kunnen. Wat een jobke: schildpadden omdraaien :D haha ! We waren stiekem wel een beetje blij dat de we de bus terug opkonden, amai wat is het heet hier ! Dat went precies toch niet.. Daarna doorgereden naar Lac Rose. Dit is een roze meer met heel veel zout. Er zit 380gram zout in per 1 liter water. Hierdoor is er geen leven mogelijk in het water, en zitten er enkel micro-organismen die ervoor zorgen dat het water een roze kleur krijgt. Omdat het enkele dagen ervoor nog geregend had, was het water wat meer verdund en zag het er iets minder roze uit. Maar nog steeds heel mooi :) De mannen werken er door de dag in om het zout uit het water te halen. Ze moeten zich wel goed insmeren met een vette crème zodat ze beschermd zijn tegen het zout. Met een camionette zijn we helemaal rond het meer gereden, tussen de bergen zout door (lijkt heel erg op zand, foto's te vinden op facebook bij Melinda of Jolien). Iedereen mag vrij in het meer komen werken, ze porren met stokken op de bodem en doen dan iets gek om het zout op te halen. Dat stukje in het Frans hadden we niet zo goed begrepen :) Daarna zijn we wat afgeweken van het meer en kwamen we in de woestijn terecht, échte woestijn: zover als je kon kijken zand zand en zand, en bergjes ! De camionette heeft goed was gas gegeven zodat de kriebels in de buik tevoorschijn kwamen ! Blijkt dat dus een stukje Parijs-Dakar te zijn. Wow, zalig ! Jolien kon er niet van over dat Koen Wauters hier geraced heeft ;) Onderweg even gestopt in the middle of nowhere voor een groepsfoto. Even later racete de camionette door de Atlantische Oceaan, zalig die verfrissing :D Als verrassing is hij even gestopt en mochten we de oceaan in. Maar opgepast: niet te diep want de oceaan was erg wild ! Het is hier dan ook niet uitgebaat voor toeristen omdat het te gevaarlijk is om te zwemmen. Moeilijk om te beschrijven als je het niet gezien hebt. Foto's vertellen een beetje, maar lang niet alles om het je voor te stellen.
Daarna richting restaurantje want het was alweer 14u30. Dit keer waren we er op voorzien en hadden we een banaan mee ;) ! Daar stonden alle teams van Parijs-Dakar op de muur geschreven. Wat fijn om eens Nederlandstalige dingen te kunnen lezen... Jolien heeft achter Koen Wauters gezocht, maar helaas niet gevonden. Doeme toch ! Na weeral rijst gegeten te hebben hebben we ons aan het bijhorende zwembad gevlijd. Eindelijk eens geen zand in je zwembroek :D ! Jolien en Melinda waren nog gaan vragen om met de quad door de woestijn te gaan rijden, maar dit was toch wel een beetje duur. En stiekem hadden we wat schrik om verloren te rijden :) dus ook maar gewoon wat gezwommen. Het was echt een fijne dag ! Op de terugweg zijn we het stadion van Dakar tegengekomen. En wat een volk daar ! Blijkbaar moet morgen Senegal tegen Ivoorkust voetballen, en heel Dakar staat vandaag al op zijn kop :) Dat belooft voor morgen. Wij moeten om 20u30 de taxi nemen richting stage en komen dan ook langs het stadion. De match begint om 20u30 dus hopelijk is al het volk al binnen dan :) We houden jullie morgen op de hoogte ! We zijn al redelijk ingeburgerd hier, want we hopen toch wel dat Senegal wint ;) ! Tot morgen ! (en duimen omhoog voor de voetbalmatch :D !)
Dag allemaal, vandaag was een rustige dag. In Parcelles heeft Lynn 2 bevallingen kunnen doen en Janice helaas geen. In Nabil hetzelfde: Jolien eentje maar Melinda geen. Jolien en Melinda hadden wel een 'gho das rot'-momentje. Er was een mevrouw binnen, zwanger van een tweeling en om 12u stond ze op 3cm. Aangezien ze op 10cm moet staan om te kunnen bevallen dachten we wel tijd genoeg te hebben om nog te gaan eten. Tijdens het eten zei Jolien nog tegen Melinda 'en nu maar hopen dat ze nog niet bevallen is' er wat mee gelachen, maar wat bleek.. 45 min later toen we terugkwamen, lagen er 2 baby's op de verzorgingskussen.. Dat was even pech hebben ! De mevrouw was al bevallen. Voor Melinda niet zo erg, zij had tijdens haar eerste stagenacht al een tweelingbevalling gezien, maar Jolien vond het toch wel erg. Hopelijk komen er nog genoeg ! Blijkbaar zijn de vroedvrouwen toch wel blij dat we er zijn, want nergens willen ze ons laten vertrekken om 17u. De vroedvrouwen werken shiften van 12u (8-20u) en vinden dat wij ook tot 20u moeten blijven. Dus.. doen ze hun best om ons tot het laatste bezig te houden :) De hele dag was er niks te doen, maar om 16u55 begint het werk toe te stromen: in Parcelles moesten Lynn en Janice nog hechten, en in Nabil kwamen ze ineens allemaal op controle. Wel goed voor de overuren ;) stel maar eens dat we ziek worden.. Voorderest geen spannende dingen meegemaakt (dat mag ook wel eens een keertje) Morgen gaan we naar Lac Rose, blijkbaar was het daar een tussenstop voor Parijs-Dakar (helaas dat Koen Wauters niet meer in Dakar komt, dat zou Jolien fijn vinden :D) we gaan namiddag ook naar het schilpaddeneiland. We zijn benieuwd en laten ons verrassen ! Een kort verslag van een erg rustige dag.. Raar maar waar: we zijn toch doodmoe ! Tot morgen
Eerste stageDAG samen zit erop. Zoals jullie merken wordt de blog telkens korter en korter :) Na stage zijn we doodmoe en op onze vrije dagen hangen we zo erg de toerist uit dat er geen tijd meer overblijft. Onze excuses ! We gaan ons best doen om terug meer te posten, MAAAAAR: goed teken wel dat er weinig tijd over is om te bloggen, dat betekent dat we ons goed bezig houden en amuseren :) Bij Janice en Lynn was het niet veel anders als altijd: elk een bevalling, een rustige, gewone stagedag met snelle bevallingen. Bij Melinda en Jolien was het wel hectisch: stagebezoek van de leerkracht, Melinda 2 bevallingen. Een buitenbaarmoederlijke zwangerschap waar we hebben mogen volgen bij de operatie en een stuitbevalling. Helaas kwamen de buitenbaarmoederlijke zwangerschap en de stuit tegelijk. Gelukkig is er ook weer voor alles een oplossing: naar de operatiezaal om te volgen, en beroep doen op de andere lieve studenten die de wacht houden bij de stuitbevalling en ons optijd roepen. De operatie was erg interessant: de baarmoeder werd uit de buik genomen om te inspecteren, de eierstokken werden bekeken en in de rechter zat een embryo. Erg voor de vrouw, maar leerrijk voor ons. Net voor ze het vruchtje wouden verwijderen werden we geroepen voor de stuitbevalling. Op het gemak zijn de voetjes geboren, daarna de beentjes en rug om tenslotte het hoofdje te laten komen. Hier in Belgie worden stuitbevallingen via keizersnede gedaan omdat de risico's zo hoog zijn. Dus een "slechte" baby was te verwachten, maar omdat we op school zo goed hebben opgelet hebben we hem kunnen redden :) Joepie ! Op het drukke moeilijke moment met de reanimatie hebben we ook het mooiste compliment gekregen 'vous allez devenir très bonnes sage-femmes parce qou vous travaillez avec la coeur (jullie gaan echt goede vroedvrouwen worden want jullie werken met jullie hart). Dat geeft dan toch even moed om door te gaan.
Het kindje is dan overgebracht naar een ander ziekenhuis omdat ze hier in Nabil geen pediatrie-afdeling hebben. In de ambulance deed hij het al redelijk goed, dus alles is in orde gekomen :) Zo, een drukke stagedag zit erop. Nu is het schoolwerk aanvullen, eindelijk tijd gehad om de blog te updaten en dan bedje in. Morgen nog een dagje en dan hebben we weer vrij :)
Vandaag zijn we naar Ile de Gorée geweest ! Wat een zalig uitje ! Deze morgen hebben we de taxi genomen, maar we hebben er allemaal bedenkingen bij hoe de chauffeur aan zijn rijbewijs kwam: 1) hij zag er nog geen 18 jaar uit, 2) hij viel om de 5 min stil (letterlijk, elke keer als hij moest stoppen vielen we stil en als hij bergop moest vertrekken bolden we achteruit). Helse rit achter de rug. Wij dachten eerst dat zijn batterij stuk was, of de tank leeg was, maar helaas: gewoon een brokkenpiloot :) ! We zijn gelukkig wel heelhuids aangekomen en net optijd voor de boot. Eenmaal op Ile de Gorée werden we om de oren geslagen met gidsen die ons uitleg wouden geven, maar we hadden onze Trotter bij (gids van Senegal) dus dat was niet nodig. Het slaveneiland is niet zo groot: 900 op 300m. Rondwandelen was dus geen probleem. We hebben de bekendste musea's bezocht (telkens 0,80 inkom :p) en het was de moeite ! Het slavenhuis waar de mannen, vrouwen, kinderen én jonge meisjes gescheiden worden, het historisch museum, ... We hebben ons best gedaan om wat cultuur op te snuiven. Op onze eigen manier: rondkijken en woordjes lezen, maar die grote infoborden in het Frans was geen beginnen aan :) Maar waar we de meeste tijd hebben doorgebracht was natuurlijk het marktje . Maar daar gebruiken ze de beste verkooptruc: emotionele chantage ;) 'Jij hebt net bij mijn zus gekocht, nu moet je bij mij komen' 'allee kom kijken, alleen maar kijken hoor' 'dit heb ik zelf gemaakt, en dat heeft lang geduurd' maar het meest vanal, de zin die ons de oren uitkomt 'CE N'EST PAS PLUS CHER' maar mannekes, niks is duur tot we veel te veel kopen... oeps :) goed volgeladen zijn we dan toch kunnen "ontsnappen", nog wat gedronken, lekker gegeten en dan de boot terug. Ook deze foto's volgen nog :) S'avonds hebben we nog wat geskyped en ons bedje in, want woensdag is het terug werken. Spannend wat deze dagposten gaan brengen :)
Ook de blog wordt tegenwoordig ge-updated op Afrikaans tempo :) Gisteren hebben we niet meer gepicknicked, te moe :) En teveel schoolwerk Ook dat moet gebeuren tussen al dat bevallen en genieten door :) Vandaag zijn we naar de markt geweest om kleedjes te bestellen, spannend wat het resultaat gaat zijn ! Wat een keuze tussen de stofjes :) Omdertussen zijn we wel goede onderhandelaars geworden en laten we ons niet meer afzetten ! Het is niet omdat we wit zijn dat we veel geld hebben (en wij arme studentjes al helemaal niet :D) Tegen de vroege namiddag waren we dan terug in Ngor en hadden we zin in pizza. De goeie pizzeria hadden we al lang in ons vizier :) ! Helaas serveren ze daar pas pizza vanaf 18u. Op zoek naar een andere dan, want de goesting was wel heel groot. Melinda had eentje gezien toen we met de taxi terugkwamen van de markt, maar waar was die ook weer ? De hele grote weg hebben we afgewandeld, maar natuurlijk nooit gevonden :) Ter compensatie hebben we een ijsje gegeten, nog nooit meegemaakt:2 bollen MOETEN eten omdat ze anders geen wisselgeld kunnen geven ! Dat vonden wij niet zo erg ;) Op de terugweg kwamen we natuurlijk de pizzeria tegen. De afspraak was: is het vanavond weer rijst met vis/kip dan gaan we toch ook nog pizza eten vandaag. En tadam: rijst met kip ! Lang leve pizza ! We hebben ons dan ook goed laten gaan: niet alleen pizza maar ook een cocktail gedronken :D ! Foto's volgen nog op facebook.. Moe maar voldaan van een leuke dag konden we ons bedje in !
