dit zal het laatste blogberichtje zijn dat we achterlaten vanuit het zalige Afrika !
Deze week zaten we nog een week bij ons gezin. We voelden ons al wat meer op ons gemak bij hen, hadden wat meer te vertellen en voelden ons thuis. Daarom is het zo jammer dat we maar 2 weken in Mbour zitten.
Het eindtotaal ziet er als volgt uit: Jolien heeft 42 bevallingen waarvan er 32 in Senegal zijn gedaan, Lynn heeft er 40 waarvan 30 hier. Melinda 45, waarvan er 23 in Dakar en Mbour zijn gedaan. En aan kop Janice met 50 bevallingen (haar aantal van in Senegal weet ik niet, en op dit moment te moe om het nog te gaan vragen.. mijn excuses :D)
Vandaag, zaterdag, zijn we om 13u aangekomen in Petit Eden. Allemaal afscheid genomen van onze familie met een dubbel gevoel: fijn om naar huis te gaan, maar toch wel met veeeeel spijt in het hart ! Wat is het hier zalig: de mentaliteit, cultuur, het weer, ... . Namiddag zijn we dan met Emiel (een kennis van Melinda haar papa) gaan eten en naar de markt in MBour geweest. De laatste centjes opkopen :). Wat we hier zeker niet gaan missen is: 'ce n'est pas cher' en 'donne moi ton pris'. Zelfs wanneer we niets wilden, dringden ze toch aan en zeiden 'het is niet erg, geef me 1000 CFA' MAAR WE WILLEN DAT HELEMAAL NIET HEBBEN ! Dat was voor sommigen Senegalezen wel moeilijk om te begrijpen, terwijl we het toch juist zeiden, zelfs in ons Frans ;)
Doodmoe maar voldaan zijn we rond 19u terug in Petit Eden aangekomen, snel gegeten en nu wat genieten van onze laatste avond. De zenuwen beginnen toch weer op te komen. Het lijkt nog gisteren dat we vertrokken zijn, en morgenavond pakken we het vliegtuig al terug ! Ongelofelijk !
Morgen gaan we dan nog wat bruinen en de valiezen intasten zodat de souveniers zeker niet stuk gaan. Om 16u worden we opgehaald en naar de luchthaven gebracht. Daar moeten we nog tot 22u30 wachten eer we opstijgen. Hopelijk gaan we een rustige vlucht tegenmoet..
Tot overmorgen ! (wat jammer om dat te moeten zeggen!) xxx
(zoals jullie merken hebben we niet veel zin om te schrijven, laat ons nog maar met volle teugen genieten...)
hier eindelijk nog eens een teken van leven uit Afrika :)
We zullen bij het begin beginnen: vorige week dinsdagavond zijn de valiezen gemaakt, zodat we woensdagochtend klaar waren om richting Noorden te reizen. Eerst zijn we naar Mbour gereden om de valiezen te droppen en de Franse meisjes op te halen. Daarna richting Noorden: SAint-Louis, de vroegere hoofdstad van Senegal. Daar hebben we gelogeerd in een luxueus hotel (op afrikaanse normen weliswaar, maar op dat moment meer dan goed genoeg !) Na een dagje in de bus hangen waren we blij dat we er waren. Saint-Louis is een schiereiland dat dan ook nog omgeven wordt door een rivier. Op zich is het een vuile stad, maar gelukkig historisch genoeg om toch veel te zien. Diezelfde avond (woensdag) zijn we met paard en kar door de stad gaan rijden. Even alles verkennen :). We mochten wel niet teveel stoppen met de kar, want dan stonden de verkopers zo langs ons. 'madam madam, ne pas chèr!' Neenee dat zal wel, hier is niks duur. Tot we alles optellen ;) ! Na een zalige nacht met de zee op de achtergrond stond er een uitgebreid ontbijtbuffet voor ons klaar: chocobroodjes, croissants, fruitsap, chocomelk, ... Wat energie opdoen om dan weer een uurtje in de bus te hangen richting vogelpark. Daar moet je je niet teveel bij voorstellen: met een boot varen en vogels proberen te spotten. Gezien hebben we ze wel, maar om ze op foto vast te leggen is een ander zaak.. Pelikanen in overvloed, echt indrukwekkend om te zien, zoveeeeeeel bij elkaar ! De krokodillen zouden ook ergens in het water zitten, maar ze waren te moe om boven te komen denk ik :) !
In de late namiddag hebben we ons aan het zwembad genesteld maar werden afgeleid door een vreemd geluid. Bleken we een hotel-huisdier te hebben: een schildpad in de tuin ! We hebben wat gezwommen, wat gelezen en gerust.. We zijn al echte Senegalezen: een ganse dag zitten en niks doen en toch moe zijn ;) !
Vrijdagochtend hebben we dan de bus genomen naar de woestijn (zoek maar eens op: desert Lompoul). ADEMBENEMEND ! Zoveel zand bijeen, hoge zandmuren met dan kleine witte tentjes om in te slapen. De wc's en douches waren per kamernummer naast elkaar, boven op de berg natuurlijk. Wat wil zeggen dat we als echte avonturiers snachts buiten achter de tent hebben geplast :) S'avonds hebben we nog wat Afrikaans gedanst en dan gegeten. Ook in een kleine witte tent, we moesten dus op minikrukjes zitten want de tafel was amper 30cm hoog. Was wel gezellig ! Foto's zullen thuis volgen.
We hebben die avond ook dromedaris gereden. Voor diegenen die zich afvragen hoe je dromedaris kan rijden op 1 bult: ze hadden een zak rijst gebonden achter de bult om op te zitten. Voor alles een oplossing, zoals altijd hier !
Zaterdagochtend was de sfeer verdeeld: de Waalse meisjes blij dat ze het vliegtuig opmochten s'avonds en wij bang voor wat Mbour ging geven...
S'middags hebben we nog in Petit Eden gegeten en dan stonden de vroedvrouwen klaar om ons mee te nemen. We hebben toch wel even een paar traantjes gelaten: de eerste keer zonder elkaar, een vreemde omgeving, niet weten wat er op ons afkomt en geen internet ! Het was spannend !
Gelukkig werden we s'avonds gerustgesteld: iedereen was geïnstalleerd en het ging goed. De vroedvrouwen zijn echt lief ! Lynn zit in Toucouleur, heeft nog 6 broers en zussen, net zoals Jolien in Darou Salam. Melinda heeft 3 zussen en 1 broer in Njokok, en Janice heeft een gek samengesteld gezin: daar wonen alle vroedvrouwen, verpleegsters, .. samen. Hun echte woning is nog ergens anders. Bij iedereen een drukke bedoening dus !
Bij Jolien is er veel werk: zij heeft 13 bevallingen gedaan op 6 dagen, moet er nog 2 om haar 40 te halen. Lynn nog 4 en dan is zij ook aan de magische 40 ! Janice en Melinda zitten er al aan :) ! Verder verloopt de week bij iedereen ongeveer gelijk: opstaan, werken en als er niets te doen namiddag "rusten", zijn er bevallingen dan mogen wij ze gelukkig doen :) !
Af en toe een berichtje naar elkaar, bellen met het thuisfront en deze week is voorbij gevlogen !
Vrijdagnamiddag zijn we dan in Petit Eden aangekomen, blij en opgelucht om eindelijk bekende gezichten te zien ! Die avond is er niet meer veel gebeurd: fijn bijbabbelen (we hebben elkaar toch wel een beetje gemist, vooral het Nederlands praten dan :p) wat drinken en internetten ! Helaas werkt het internet van Lynn en Jolien niet.
Vandaag (zaterdag 10 nov) zijn we dan naar Bandia geweest, een safaripark. Amai wat mooi ! Eerst waren we wat twijfelachtig, de eerste dieren (hyena's) zaten achter tralies. Misschien maar beter want ze zagen er toch wel wat gevaarlijk uit ! De anderen liepen gelukkig in het wild: neushoorns, giraffen, antilopes, gazelles, everzwijnen, struisvogels, ... het enige wat we misten waren olifanten ! Die hebben we jammer genoeg niet gezien. Daarna hebben we in het park nog likeuren geproefd ;) En natuurlijk ook een (paar) fles(sen) gekocht !
Namiddag zijn we dan nog ergens gaan eten, wat gezond en dan nog wat kraampjes gedaan.. De laatste souvenirs zijn gekocht, want het einde begint nu toch wel echt dichtbij te komen !
Het is een beetje dubbel: fijn om iedereen terug te zien, het eens koud te hebben (ja zelfs dat missen we, dat zegt al genoeg over de temperaturen hier: nog steeds +35°C) maar langs de andere kant is er ook weer alle stress thuis. Als we nog wat langer mochten blijven, zouden we het niet zo erg vinden :) ! Een goed teken natuurlijk ! We zijn echte Senegalezen, no stress, alles opt gemak en we zien wel wat er komt. Dat zal thuis niet meer waar zijn..
Morgen (zondag) gaan we wat aan het zwembad liggen, nog wat schoolwerk doen en alweer inpakken. Maandagmorgen vertrekken we terug naar onze gezinnen om nog een weekje te werken. Dit is dus het voorlaatste berichtje ! Het VOORLAATSTE ! Niet te geloven, de tijd vliegt, het lijkt wel gisteren dat we uit het vliegtuig zijn gestapt.. Maar die week gaan we nog dubbel en dik genieten, ervaringen opdoen en leven op zijn Afrikaans !
Tot volgende week, voor onze laatste blogupdate vanuit Senegal :) ! Au revoir nos amies !
Dag allemaal, onze laatste dag hebben we wat stressy doorgebracht. Op stage is het goed gegaan: Jolien en Melinda hebben elk een bevalling op hun eentje gedaan. De vroedvrouwen komen zelfs niet eens meer kijken. Dit geldt ook voor het hechten: of het goed was, geen idee maar hier is alles goed volgens de vroedvrouwen !Janice en Lynn hebben vandaag helaas geen bevalling gedaan. Hopelijk zal dat bij de zelfstandige vroedvrouw veranderen ;) De stress kwam s'morgens: we moesten nog geld afhalen, de zelfstandige vroedvrouw moet nog betaald worden en ook voor het safaripark staat de rekening nog open.. De centjes waren dus hoognodig ! Omdat de bank in Belgie had gezegd dat we met Maestro (de gewone bankkaart) hier konden afhalen, hadden we thuis allemaal onze bankkaart geactiveerd. Maar helaas: zondag had Janice geprobeerd: niks, maandag Lynn geprobeerd: niks ! Vandaag voor stage nog eens geprobeerd, we wilden het graag in orde hebben voor stage, dat we ons daar al geen zorgen meer over moesten maken. Tot er een Engelsman ons nog meer zorgen bezorgde: je kan hier niet afhalen met Maestro, je hebt Visa of Mastercard nodig. Dat had natuurlijk niemand van ons. Dank u Belgische bank voor de oh zo juiste informatie ! We hebben dan naar Françoise gesmst of zij voor ons wou afhalen, dit zag ze niet zitten maar ze gaf ons wel info omtrent de Western Union.. Vanuit Belgie kan je daar geld gaan 'storten' ofzo iets en dan met de nodige paswoorden kunnen wij er hier aan geraken. Jolien heeft dus naar haar papa gebeld, hij is in Genk naar de Western geweest, alles in orde gemaakt en de nodige gegevens doorgesmst. Gerustgesteld vertrokken we op stage. We mochten om 15u stoppen om onze valiezen te maken. Daar hebben we van geprofiteerd om naar de bank te gaan. Jolien is dan met haar paspoort naar de Western Union geweest, maar daar dook het volgende probleem op: papa had enkel haar eerste voornaam doorgegeven (zoals dat in Belgie is..) maar op haar paspoort stonden nog 3 voornamen extra. De vrouw in de bank kon dus geen geld geven.. Hopsakee, papa terug naar de Western Union, de namen veranderd en dan is het uiteindelijk toch gelukt ! Dussss: DANK U PAPA JOLIEN VOOR DE MOEITE ! We zijn toch wel blij dat de centjes in orde zijn. Deze avond bij het diner hebben we al direct een deel kunnen afgeven ;) Safaripark Bandia is betaald. Voor wie wil googelen.. We hopen dat het de moeite gaat zijn ! De vroedvrouw moeten we pas zaterdag betalen. Op dit moment zijn we bezig met de valiezen, nog snel even een laatste keer skypen en dan bedje in. Morgen om 7u30 moeten we klaarstaan met de valiezen. Die worden in Mbour gedropt en dan gaan we verder met een rugzak naar Circuit Nord, voor wie dat wil googelen: we gaan naar SAint-Louis en naar deser Lompoul. Spannend :D ! Zaterdagmiddag worden we opgehaald door de vroedvrouw, onze mama voor de komende 2 weken. Dus het eerstvolgende blogmoment zal pas voor 9 november zijn.. Tot dan zullen jullie moeten afwachten :) Wij gaan nog even verder inpakken, de frigo leegeten/drinken en slapen ! Tot binnenkort ! xxxx
Dag allemaal, hier nog even een update over vandaag ! Jolien was sinds gisterenavond ziek geworden, de hele nacht wakker gelegen, overgegeven en op de wc gezeten.. Deze morgen ging het niet veel beter en dus is ze thuisgebleven. Omdat Melinda niet alleen op stage mag, is ze vandaag terug mee naar Nabil geweest met Lynn en Janice. Zij hebben enkel opnames en prenatale consultaties kunnen doen, geen bevallingen vandaag.. Ondertussen gaat het met Jolien iets beter: de wc is terug beschikbaar voor de rest :) ! Ze heeft vandaag veel gerust en tussendoor geprobeerd al een deel van de valies te maken en voor school te werken. Ze moet de uren gelukkig niet inhalen, in Mbour zullen we uren genoeg hebben.. Hopelijk kan ze morgen terug mee, want het zou jammer zijn om de laatste stagedag in Dakar te missen.. Ondertussen zijn we ook even aan het skypen met mevr Vromant zodat zij toch ook op de hoogte wordt gehouden van onze verdere dagen. We wilden ook graag nog geld afhalen, want de vroedvrouw in Mbour en het safaripark moet nog betaald worden. En met al die souvenirs zijn we met ons cash geld niet toegekomen ;) maar dat gaat hier ook op zijn Afrikaans: Janice haar kaart pakt niet, Lynn heeft nu eens geprobeerd maar de computer was ongeduldig en gaf geen geld omdat het te lang duurde :D ! Morgen dus nog maar een keer proberen, 3e keer goede keer zeker ?! Morgen is onze laatste dag, we mogen wat vroeger stoppen zodat we de laatste dingen in de valies kunnen steken. Dan zal er nog een blogberichtje verschijnen, en dan duurt het wat langer :) Woensdagochtend vertrekken we naar Circuit Nord: Saint-Louis bezoeken en een nachtje in de woestijn slapen. Zaterdagmiddag rond 15u worden we opgehaald door onze 'mama' van de komende 2 weken. Dus dan zullen jullie even moeten wachten op wat nieuws, dan is er immers geen internet tot het weekend erop ! Maar de meesten zullen op de hoogte gehouden worden via sms of bellen :) ! Tot morgen allemaal !
Dag allemaal, gisteren is er niet veel speciaals gebeurd, daarom zal het een kort berichtje zijn ! In Nabil hebben zowel Lynn als Janice 3 bevallingen kunnen doen. In Parcelles hebben Melinda en ik bezoek gekregen van Françoise (de Franse begeleidster die nog hier is) samen met een psychologe. Er komen steeds meer Belgen aan, want vanaf maandag begint er hier een 4-daags congres omtrent de baby. Omdat ze zondag nog vrij is, wilde ze graag eens op stage komen kijken. Hoe de bevallingen hier gebeuren, de begeleiding van de vrouw, ... . Ze hebben niet lang moeten wachten : al in de voormiddag heeft Melinda een bevalling gedaan. Niet veel later volgde Jolien ook. Vanaf s'morgens was Jolien een vrouw aan het opvolgen. Mevrouw, zwanger van een 4e kind. Ik dacht 'oh dat gaat snel gaan' maar helaas... Ze stond om 9u op 4cm en tegen de middag nog steeds. Ze vroeg me 'wanneer ga ik bevallen?' , ik ben helaas geen helderziende dus zei maar 'voor 17u ben je zeker bevallen' (ahja 4e kind..) Ik zat er niet veel langs, want ze is heel traag vooruit gegaan en is pas om 16u47 bevallen, van een flinke jongen ! Net optijd :D Dus konden we met een goed gevoel naar huis gaan ! Wat was ze me dankbaar dat ik haar geholpen had. Heel graag gedaan maar het meeste had ze nogthans zelf gedaan :D ! Verder is er die dag niet veel gebeurd. Thuis zijn we met de laatste voorbereidingen bezig voor Circuit Nord: de dikke pyjama en fleecegolf wordt ingepakt (blijkbaar zal het toch wel koud worden in de woestijn..), de valiezen geraken voller en voller en de laatste was wordt gedaan. Hopelijk geraken alle souvenirs in de valies :) ! We zijn ook aan het uitzoeken welk materiaal we naar Mbour meenemen en wat we hier gaan achterlaten. Moeilijke opdracht aangezien we geen idee hebben wat de vroedvrouw in Mbour heeft of kan gebruiken.. Dat was het voor vandaag, zoals jullie kunnen lezen zijn hier ook niet alle dagen even interessant ;) !
Nog
een beetje moe na de drukke dag van gisteren ging deze morgen toch de wekker om
5u30. Iedereen uit bed om weer een dagje naar stage te gaan. We werden
gewaarschuwd dat het wel eens lang kon duren voor er een bus zou zijn, maar dat
vonden we stiekem niet zo erg :D
Rond 7u45 was lijn 61 naar Nabil dan toch daar ( normaal moeten we beginnen om
8u). Melinda en Jolien hebben nog wat langer moeten wachten maar ook hen bus
was er om 8u. Eindelijk de bus op ! Maar niet voor lang.. een beetje verder
viel hij in panne ! Verdorie toch ;) ! Even hebben we overwogen om de taxi te
pakken maar zoveel centjes hadden we niet bij. 10 minuutjes later was er
gelukkig een andere bus daar, maar dat betekent wel dat we pas om 9u op stage
aankwamen. Ochja zo is het leven in Afrika , dit moest thuis niet gebeuren dan
waren we allang over onze toeren. Maar hier kan het allemaal. Blijkbaar was het
gisteren tijdens Tabaski superdruk geweest in de verloskamer, maar vandaag
helaas niet.
We hebben elk een vrouw gevolgd, ze waren zo blij dat er iemand aandacht voor
hen had en lief was. We waren dan ook blij dat ze goed vooruit gingen. We
hadden al een bevalling in het vooruitzicht, maar helaas pindakaas ! De
vroedvrouw wou hem zelf doen. Jolien had gevraagd als ze hem mocht doen. Ze kreeg
het antwoord 'kunt ge dat?' 'euhm ja..' en toch duwde de vroedvrouw haar aan de
kant, ochja morgen beter zeker ?! Hetzelfde bij Melinda, alleen kreeg zij een
uitleg ' de mama is moe, het is te riskant, we doen het zelf'. Lap, we waren
wel een beetje op onze tenen getrapt, we hebben al zoveel bevallingen gedaan,
dan kon deze toch ook nog wel ?! Maargoed dat we bijna naar Mbour vertrekken,
blijkbaar zijn alle bevallingen daar voor ons :) we moeten ons zeker geen
zorgen maken om aan onze 40 bevallingen te geraken..
Janice en Lynn komen ook net binnen: Lynn heeft eentje gedaan, Janice geen.
Niet veel speciaals dus vandaag, wat wil zeggen dat het een kort berichtje is
:) !
Als afsluiter hebben we een lekker ijsje gegeten, zonder het van elkaar te
weten :D Janice is aangevallen: zo lekker zag haar ijsje eruit :D ! Iedereen
wou het hebben, dat zegt al genoeg ;) !
A demain
Bonjour tout le monde ! Eerst even een cijferweetje: we zijn vandaag 4 weken hier, overmorgen precies 1 maand, en we moeten nog 3 weken en 3 dagen ! Het begint te korten ! Normaal gezien moesten we vandaag naar stage maar Taxibrousse (de organisatie waarmee we hier zijn) heeft ons verwittigd dat we nooit op stage gingen geraken omdathet groot feest is vandaag ! Daarom hebben we beslist om niet te gaan, en zoveel mogelijk van de feestsfeer op te snuiven. Zoals jullie weten zijn we uitgenodigd op het offerfeest bij onze huisbaas maar dat betekent dat we vanaf zaterdag 4 dagen aan een stuk moeten werken. In Belgie denken jullie nu 'oh dat is toch niks' maar hier is het niet niks ! Dan, Tabaski, hét grote feest ! Al dagen aan een stuk is iedereen in de weer om schapen te kopen, kleren en schoenen te kopen (zelfs in het ziekenhuis in de verloskamers komen verkoopsters kleren en schoenen verkopen). Langs de weg staan reclameborden met ' 50 moutons a ganger'. Het schaap is dus erg belangrijk hier ! Deze morgen om 8u hebben we ontbeten en ons dan klaargemaakt om richting strand te gaan. Langs alle kanten kwamen mannen, vrouwen en kinderen aangelopen om naar de buitenmoskee te gaan. Dit waren eigenlijk gewoon een grote zandvlakte met 4 muren rond op het strand. Vanvoor een podium voor de Imaan en verder moesten ze matjes uitrollen om te bidden. De mannen vanvoor, vrouwen en kinderen vanachter. Wel een spectaculair zicht: iedereen die tegelijk buigt om te bidden, tegelijk rechtstaat, echt sjiek om te zien ! We stonden buiten aan de deur te kijken en foto's te maken, terwijl sommigen ook foto's van ons begonnen te maken :) Als lieve meisjes hebben we het schaap dat klaarstond nog even gezelschap gehouden. Dit schaap wordt door de Imaan onmiddelijk na het gebed geslacht. Het beest wordt op zijn zij gelegd, zijn hoofd bij een putje in het zand en dan de keel overgesneden. Het kuiltje dient om het bloed in op te vangen, zodat het niet te veel op een slachtbank lijkt. Het is eigenlijk nog wel deftig gebeurd, we hadden een bloederiger tafereel verwacht. Het schaap bleef gewoon liggen, iedereen gaat naar huis. Geen idee wat er met dat schaap gebeurd is :) Eenmaal thuis moesten we wachten op de 'slachter': iemand uit het dorp die elk huis afgaat om hun schaap te slachten. Als stoere meisjes hebben we toch geprobeerd toe te kijken en foto's te maken (om jullie een idee te geven wat we gezien hebben). Enkel Lynn durfde niet te komen kijken ! Daarna werd het zuivergemaakt en geslacht. Dat was mannenwerk: het vel verwijderen, de organen in een bak en het vlees in een andere. Amai, dat duurt nogal. Ondertussen stonden de vrouwen in de keuken, groentjes klaarmaken, marinade maken, ... . Wij mochten niet helpen en moesten zitte, kijken en drinken :) Daarna hebben we gegeten. Hier is het ritueel dat niemand ontbijt s'morgens en dat de lever van het schaap het eerste is wat ze die dag mogen eten. Iedereen van de familie had dus honger en kon niet wachten tot de lever gebakken was. Wij mochten mee-eten. Voor iedereen de eerste keer dat er lever gegeten werd, alleen Jolien wist welke smaak ze kon verwachten. Zij was ook de enige die het echt lekker vond. De rest heeft dus mooi zijn stukjes uitgedeeld ;) Daarna stonden er groentjes en lamsvlees op tafel (het schaap wordt voor s'avonds bewaard). Nog even gezellig gedanst en gebabbeld met de familie en dan waren we even 'vrij'. De vrouwen maken zich klaar voor het feest, bereiden het avondeten voor en de mannen gaan nog een keer bidden. Lynn en Janice zijn binnengebleven om voor school te werken. Jolien en Melinda waren gelukzakken en hadden dat al af waardoor zij naar het strand konden gaan. Wat zalig: geen kat op het strand ! Enkel was het water vies: er lagen ingewanden van schapen te drijven en spoelden ook aan op het strand. Dat negeren we maar :) ! We hebben Melinda zover gekregen om te lezen, hoera wat een overwinning ! Samen lagen we dus wat te lezen. Tot er een enkeling met Jolien kwam babbelen. Zijn openingszin 'ik zag u lopen en was opslag verliefd', zever in pakskes ma bon :D ! Ze heeft gezegd dat ze in Belgie al getrouwd is maar daar deinsde hij niet van terug. Melinda was blij dat zij gespaard bleef, maar wie laatst lacht best lacht: ook zij kreeg compagnie ! Alleen was haar neger wat seksistischer: hij zei dat blanke vrouwen schrik hebben van zijn machien :D haha, en senegalese vrouwen liggen voor dood tijdens de seks ! Het is ook nooit goed :) ! Jolien werd dan weer overladen met liefdevolle boodschappen, hartjes in het zand, en een huwelijksaanzaak. Hier snappen ze niet dat we niet willen trouwen omdat we in Belgie al een man hebben. Hun uitleg: 'daar komen ze toch nooit achter wat je hier doet als hij in Belgie is' okee dan... Uiteindelijk hebben we toch afgewimpeld gekregen, hebben we nog even gerelaxed en dan was het weer etenstijd: schaap met frietjes en groentjes ! Hmm wat een lekker vlees, smaakt beter als thuis ! Net zoals het fruit, wat hier 1000x beter is als thuis ! Daarna kleden de kinderen zich om, doen hun mooie afrikaanse kleedjes aan (prachtig zicht ! zo mooi !) en gaan dan alle huizen af voor centjes. Een beetje zoals driekoningen bij ons. Tot middernacht gaan ze de huizen rond ! En ondertussen gaat ook iedereen op bezoek bij zijn familie. We hebben ons subtiel uit de voeten gemaakt, want bij een familiegelegenheid horen we toch nog net niet :) Nu zit iedereen op skype of internet om zijn dag te vertellen. Toch een hele ervaring ! De foto's zullen later volgen, maar wees voorbereid: ze zijn toch wat bloederig... Morgen vliegen we weer in voor een reeks stagedagen. De laatsten in Dakar: dinsdag moet de valies klaar zijn zodat we woensdag richting Circuit Nord kunnen vertrekken (overnachten in de woestijn) en dan de laatste stop in Mbour. Het begint te korten. Tot binnenkort (live) en tot morgen (internet) !
Dag allemaal, omdat het vandaag al de 26e is zal ik in verleden tijd schijven :) Gisteren was het een superdrukke stagedag ! Bij Nabil in de positieve zin, in Parcelles in de negatieve zin. In Nabil hebben Janice en Lynn beiden 3 bevallingen gedaan ! Allemaal gezonde, mooie kindjes. Eentje had een moeilijke start, maar met een beetje hulp heeft ook hij eens goed geweend !In Parcelles was het andere koek: van de 5 bevallingen zijn er 3 sterrenkindjes geboren. Melinda en Jolien kwamen aan, en er lag al een kindje dat gestorven was. Van de vroedvrouwen hoorden we dat het een stuitbevalling was. Dat gaat hier wel vaker mis. Er wordt in Belgie niet voor niets een keizersnede gedaan wanneer het kindje in stuit ligt ! Er zijn dan nog 2 gezonde kindjes geboren, gelukkig ! Maar we hebben ook ieder een bevalling gedaan waarvan het kindje gestorven is. Voor ons eigen goed gevoel was het al gestorven in de buik en konden we er echt niets meer aan doen. We hebben ons dan maar op de mama geconcentreerd om het haar zo comfortabel te maken, want hier zijn ze het precies al zo gewoon dat er niet meer echt aandacht aan besteed wordt. De eerste was voor Melinda, een baby'tje dat al langere tijd dood in de buik zat. De vroedvrouwen hadden zoveel vetrouwen in ons dat ze ons alleen lieten doen. Met een bang hartje (je weet nooit hoe het eruit ging zien) heeft Melinda de bevalling gedaan en Jolien de zorgen aan de baby. Deze kindjes worden gewogen, in een doek gedraaid en in een doos gestoken. De mama krijgt het kind niet te zien, en ze krijgt vrij laat te horen dat haar baby'tje dood is. We waren nog maar net van de shock bekomen, of daar was de volgende al. Samen zochten we naar de harttonen, die we dachten gevonden te hebben (dit bleek de pols van de mama te zijn). Onvoorbereid op een doodgeboorte, was de shock nog eens eens zo hard. Dit kindje was nogthans ook al enkele dagen dood. Toen we aan de mama vroegen of ze het kindje nog had voelen bewegen, twijfelde ze. Maar ze heeft zich nooit zorgen gemaakt. Toen de vraag kwam 'Elle est vivant?' (is ze levend?) hebben we de vroedvrouw geroepen. Als student is het niet onze taak om dit mee te delen, hoewel we ook deze bevalling geen hulp hebben gekregen. Ook deze mama hebben we zo goed mogelijk proberen op te vangen. En ik denk wel dat we uiteindelijk in onze taak geslaagd zijn. Want ondanks dat ze geen baby mee naar huis kon nemen was ze ons toch dankbaar. Hoewel dat een beetje onterecht was voor ons. Maarja, tegenslagen horen erbij ! We kunnen er alleen maar sterker van worden, en eens zo hard ons best doen om de gezonde kindjes en mama's te helpen ! Om de zware dag af te sluiten, hebben we van de vroedvrouwen een lekker desertje gekregen (dit is een soort meel dat met melk gemenkt wordt, lijkt wat op rijstpap maar wat meliger en zoeter). Dit wordt altijd gemaakt als er een kindje een naam krijgt op dag 8 na de geboorte. Hier geven de moslima's hun kinderen pas een naam op dag 8, dus op het armbandje van de baby moeten we de naam van de mama schrijven.We wisten wel niet zo goed van wie het kindje was :) maar lekker eten slaan we nooit af, wat de reden ook is ;) ! En vandaag was het meer dan verdiend ! Gelukkig zijn er zoveel mooie momenten waar we ons aan kunnen optrekken. En hebben we veel aan elkaar, anders zouden we het niet volhouden ! We worden steeds hechter, alleen al door de vele verhalen en ervaringen die we met elkaar delen. Morgen is het tijd om te feesten, dus bereid jullie maar voor op veel verhalen ! Tot morgen !
Woensdag hadden we al een dagje vrij. Was wel nodig om te bekomen van al die nieuwe indrukken :) ! De bedoeling was dat we nog eens fijn gingen uitslapen, dat is redelijk goed gelukt. Daarna hebben we even voor school gewerkt (ja ook dat moet gebeuren: dossiers over stage, bachelorproef die staat te roepen, ...). Mevr Vromant had met de plaatselijke apotheek geregeld dat wevanaf 12u onze bestelling mochten ophalen. We hebben nog (niet)steriele handschoenen, hechtingsdraad bijbesteld omdat we anders te zuinig moeten zijn. We hadden toch nog centjes over, en dan kunnen we een beetje materiaal achterlaten in de ziekenhuizen. We hebben beslist om pas tegen 13u naar daar te gaan, we zijn het Senegalese tempo al gewoon ;) Eenmaal daar, was nog niet alles geleverd. Voor niks door die hitte gewandeld.. Met lege handen zijn we dan maar teruggekomen en ons aan het strand genesteld. We zijn weer een tintje dichter in de buurt bij de negers hier ;) We hebben ook van onze huisbaas de uitnodiging gekregen om mee Tabaski te komen vieren vrijdag. Dit is het offerfeest hier, waar iedereen een schaap slacht. We hebben dan maar beslist om vrijdag niet te gaan werken maar vanaf zaterdag 4 dagen aan een stuk te werken. het zal zwaar worden, maar een offerfeest maak je ook niet altijd mee hé ! Verder hebben we niets gedaan vandaag, een beetje voobereiden op een nieuwe stagedag morgen !
Maandag en dinsdag 22-23 okt : eerste echte stagedagen in een nieuw ziekenhuis
Nieuwe stageplaats = nieuwe uitdaging = nieuwe kijk op bevallingen, baby's, mama's, .... Klopt als een bus ! Vandaag zijn we terug als vast duo op stage vertrokken. Lynn en Janice met bus 61 naar Nabil en Melinda en Jolien met bus 36 naar Parcelles.Het is bij beiden wel goed meegevallen, maar als we konden zouden we toch graag wisselen. Dat zal wel komen omdat ons vorig ziekenhuis zo vertrouwd was. Op beiden plaatsen is het heel rustig geweest. De vroedvrouwen verklaren dit door Tabaski, dit is een offerfeest dat vrijdag 26 okt zal plaatsvinden. Wanneer vrouwen in arbeid gaan, krijgen ze thuis al vanalle soorten drankjes om de weeën op te wekken. Omdat ze nu hun zwangerschap willen rekken (anders missen ze het feest) nemen ze deze drankjes niet in, waardoor de weeën vanzelf op gang moeten komen. En dat gebeurt blijkbaar niet :) Maandag hebben we beiden met onze vingers zitten draaien. Gelukkig mochten we om 16u stoppen, we moesten nog bij mevr Vromant langsgaan om ons stageboek af te geven en onze 2e eindevaluatie te krijgen. In Parcelles wilden ze ons niet laten gaan, dus hebben we gezegd dat we een belangrijk examen moesten maken. Vermoeiend wel, om te discusieren hierover. Maar we zijn er toch geraakt. Bij iedereen waren de punten goed, zelfs beter als vorige keer. Fijn complimentje: ons Frans gaat er duidelijk op vooruit ! Verder mogen we over stage niet echt veel zeggen, beroepsgeheim, en hier kan toch de hele wereld meelezen. Deze verhalen zullen jullie dus wel horen als we thuiskomen. Dat is toch wat discreter ! S'avonds zijn we met mevr Vromant gaan uiteten, zij vertrekt morgen naar huis. Stiekem willen we toch graag mee, maar dat is gewoon het gevoel van het moment zelf. Het was superlekker ! Een visrestaurant op het pleintje hier voor de deur. Gek om nog eens zoveel blanken bijeen te zien. We hebben zelfs een dessertje gegeten. Kwestie van de komende dagen de rijst weer even te kunnen tolereren. Volgepropt maar gelukkig na deze gezellige avond zijn we ons bedje ingekropen, voor nog een stagedag ! Dinsdag was het weer van hetzelfde: rustig rustig rustig ! Jolien en Melinda hebben elk een bevalling kunnen doen. Jolien heeft het nog steeds wat moeilijk met de mentaliteit hier: we proberen hier zo goed mogelijk ons best te doen, en op de manier waarop we het op school geleerd hebben. Zo kunnen we onszelf immers niets kwalijk nemen, maar ze vinden het hier precies nooit goed. Ochja, sommige dingen gaan het ene oor in en het andere uit. Ze zijn het hier zo gewoon gelijk zij het doen, en we proberen hen dan maar zoveel mogelijk tevreden te stellen. We vragen veel zodat we kunnen begrijpen waarom ze sommige zus of zo doen.En van veel dingen kunnen we dan toch wel veel leren ! De glimlach op het gezich van de vrouwen blijft toch wel goud waard ! Zalig gevoel ! Verder dus weer een rustige dag. Nog eens een kort blogberichtje, maar dat van Simal maakt alles goed ;) Morgen hebben we een vrije dag (ondertussen is dat vandaag). De blog is ge-update dus nu kunnen we de rest van de dag weer gaan genieten ! Tot straks of morgen voor een nieuw berichtje ! xxx
Dag allemaal, met een beetje vertraging is hier dan toch nog eens een post ! Jolien update altijd de blog, maar haar internet ging de afgelopen dagen niet. Je zou zeggen: update hem dan van een andere laptop, maar ze zou Jolien niet zijn als ze het wachtwoord niet vanbuiten kent :) (Op haar laptop komt het automatisch). Maar hoera, het internet is ons vandaag goedgezind en voor zolang het werkt zullen we er dan maar van profiteren ! Simal dus, vrijdagochtend om half 8 moesten de Waalse meisjes met hun valies klaarstaan. Wij konden nog rustig ontbijten voor we de bus opgingen. Zij gaan immers rechtstreeks na Simal naar Mbour om vandaaruit dan naar huis te vertrekken. Voor we naar Simal gingen, zijn we in Mbour gestopt om de stageplaatsen te bezoeken en hun valiezen te droppen. Mbour ligt op 85km van Dakar, dus het was toch wel een stukje rijden :) Gelukkig was er airco, en genoeg om buiten rond te kijken. We zijn onderweg een varaan tegengekomen ! Amai wat een groot beest ! Eens in Mbour hebben we de valiezen achtergelaten in Petit Eden. Dit is een klein hotelletje waar ook wij in het weekend gaan logeren. Nu hebben we dat ook al eens gezien :). Dan richting de stageplaatsen. De eerste was Tefesse, daar gaat Melinda stage doen. Het was toch anders dan wij ons hadden voorgesteld: groot en er kunnen zelfs gewone zieken komen. Wij hadden ons verwacht aan een gewoon groot huis, waar er onder bevallingen gebeuren en boven de vroedvrouw woont. Helaas, er werken ook verpleegkundigen en vroedvrouwen in posten. Dus het is minder persoonlijk als we dachten. Maar daarom niet minder leuk. Volgende stop was Mbour Toutcouleur, hier zal Lynn 2 weken verblijven. Een lieve vroedvrouw, al wat kleiner als Tefesse. Ze zal hier goed zitten. De volgende stops van Jolien (Darou Salam) en Janice (Santhie) waren vergelijkbaar. We waren dus wat gerustgesteld :). Als "pauze" zijn we een visserij gaan bezoeken. Jammer dat we de felle, vieze visgeur hier niet op kunnen beschrijven, want geloof ons: die valt gewoon niet te beschrijven ! En wat een volk.. Op pakweg 50 meter gebeurt er alles: de boten komen aan met de vangst, daar wachten mannen hen op om de vis te verdelen over de verschillende standjes waar vrouwen klaarzitten om de vis zuiver te maken. Alle rommel en viezigheid die ze niet kunnen gebruiken (viskoppen, krabjes die er niet thuishoren, ingewanden, ...) worden gewoon op de grond gesmeten. Dus als wij er tussendoor wandelden moesten we goed uitkijken dat we nergens opstapten :). Als de vis proper is gemaakt, wordt hij verzameld in tonnen om dan de camion opgeladen te worden. Kan je je de geur ondertussen een beetje voorstellen? Verse vis, in de blakende zon, met afval errond ? Hmm lekker... We waren toch wel een beetje blij dat we terug in de bus zaten, al was het maar om gewoon te kunnen ademen :) Daarna zijn we doorgereden naar Simal. Dat was nog een dikke 2,5u rijden. Het was dus al laat in de namiddag toen we aankwamen. Het waren hier hutjes per 3, dus we moesten opsplitsen: per 2 met een waals meisje. Gelukkig is ons Frans ondertussen een niveau hoger geraakt dat dit geen probleem meer is ! De rust viel meteen over ons heen, amai zo mooi ! Allemaal hutjes, met mooie vloer (beton met schelpjes in) en het strand met de zee voor de deur. We kregen een hutje toegewezen en gingen meteen kijken. Er stonden enkel 3 bedden in met een muskietennet. Eten deden we in het 'restaurant' en douchen/wc was buiten. Er stond een muurtje van hout en stro rondom zodat je toch een beetje privacy had. Het had wel iets: de hagedissen die langs je door lopen als je op het toilet zit, het gele water dat uit de douche komt via een ton (op = op in dit geval) en als je s'nachts naar de wc moest dan had je de maan die genoeg licht gaf om net te zien dat je op de pot zat en niet erlangs :) We hebben onze spullen gedropt en onmiddelijk stonden de eerste negerinnen klaar. Van eentje mochten we haar baby op onze rug binden. Eindelijk :D ! Wat een leuke ervaring, het leek wel of hij elk moment van je rug kon vallen ! En wat zwaar, heel veel respect voor de vrouwen die zo de hele dag rondlopen ! Als bedankje zijn we dan maar eens over hun marktje gewandeld, maar we hebben nog niets gekocht :) We hebben ons nog eventjes kunnen inhouden. Op het strand waren kinderen aan het vissen. Jolien is gaan meedoen. De kinderen hebben haar uitgelegd hoe ze het moest doen: een lege wijnfles waar de stop opzat en vanachter een gat inzat, vullen met zand en hem dan op de bodem leggen. En dan maar wachten wachten, onmiddellijk kwamen de visjes erop af.Even later moest ze dan snel snel snel de fles gaan pakken. Fles leegschudden op je hand, en hopen dat er iets tussenzit :) Hoera voor Jolien ! Ze heeft haar eerste vis gevangen. Het was wel een inieminie visje, maar we moeten ergens mee beginnen hé :) ! Daarna heeft ze een iets grotere vis zuiver gemaakt: schubben afsnijden, de darmen en ingewanden verwijderen. Ze heeft zichzelf serieus overtroffen ! S'avonds hebben we dan lekker op het strand gegeten. Echt gezellig: de zon die onder gaat, de petroliumlampjes die op de tafel staan, zicht op zee en het geluid van de golven. Echt vakantie op dit moment. Na een nachtje in onze hut, die we gelukkig overleefd hebben zonder al te veel beesten langs ons stonden we om 8u klaar voor het ontbijt. We werden in 2 groepen verdeeld: de ene groep ging voormiddag vissen en de andere rijden met paard en kar. Namiddag werd dit gewoon omgedraaid. Wij zijn eerst gaan vissen. Met een bootje rondvaren op de mangrove (zoek maar op wat dit is :p). Prachtig: ongerepte natuur zover als je kan kijken, de vogels die je hoort én ziet. We hebben onze kodak geen moment losgelaten: pelikanen, ibissen, flamingo's, ... . En niet in een dierentuin dit keer ;) ! Na ongeveer een dik halfuur werd het anker uitgegooid en kregen we een vislijn van Sylvester (hij ging ons helpen met het vissen). Een garnaal eraan en de lijn uitgooien. Helaas zijn we ongeduldige meisjes en haalden we ofwel te vroeg ofwel te laat de lijn binnen. Meerdere malen hebben de vissen onze garnaal opgegeten zonder te bijten :) Maar na een tijdje hebben we toch allemaal vis gevangen: Janice zelfs 3, de rest 2 ! Niet slecht, toch ?! Extra pluspunt: het was zo warm dat we nog een tintje bruiner zijn geworden. Ons middageten was ook geen verrassing: vis natuurlijk :) ! Lekker vers, hmmm .. Na de middag waren we even vrij omdat het te warm was om echt iets te doen. Dus zijn we de markt maar weer opgegaan om onze centjes uit te geven. We zijn vrouwen voor iets, geld is niet lang veilig bij ons :D ! Maar we hebben wel allemaal mooie dingen mee. Om 16u stonden we dan klaar voor het paardrijden. Er waren 3 losse paarden en dan 2 paarden met kar. Omdat Melinda thuis ook paardrijdt mocht zij beginnen. Halfweg werd er toch gewisseld. Wat was het mooi ! Door de struiken, langs het water en door een wijkje. Prachtig om te zien (weeral, we kijken hier steeds onze ogen uit). Lynn en Jolien hebben zich ook op een paard gewaagd, Janice heeft het bij de kar gehouden. Tegen dat we terug waren, was het tijd voor het avondeten. Dit waren gefrituurde scampi's die je met kop en al moest opeten. Gelukkig was het donker want anders keken ze je nog aan :). Even verstand op nul en gewoon eten ! Uiteindelijk bleken ze toch heel lekker te zijn !!!! S'avonds weer ons hutje in, voor een iets langere nacht dit keer want we mochten uitslapen. Zondagvoormiddag waren we immers vrij. Omdat het goed weer was, maar net niet goed genoeg om de zee in te gaan hebben we ons op een stoel genesteld met een boek. We hebben Melinda bijna zover gekregen om ook te beginnen lezen maar helaas had niemand een extra boek bij. En ondertussen is de goesting al terug over :p Na het middageten was het tijd om te vertrekken. Op de terugweg weer langs Petit Eden om de waalse meisjes af te zetten. Toch wel even pijn in het hart, om hen achter te laten. We blijven nog maar alleen over, wat zal het hier stil en rustig zijn. Gelukkig is er facebook waar we contact kunnen blijven houden. Enige voordeel:lekker veel plaats in het busje voor ons alleen :) ! Onderweg zijn we een safaripark tegengekomen en we gaan prijs laten maken om daar eventueel in onze laatste week naartoe te gaan. Hopelijk is het niet te duur... Eenmaan terug in Dakar hebben we gegeten en zijn we gaan slapen. Morgen begint weer een nieuwe, drukke stageweek ! Lynn en Janice gaan nu allebei naar Nabil en Melinda en Jolien naar Parcelles.. Spannend !
Bonjour tout le monde, de voorbije 2 dagen waren de laatste dagen in onze "vertrouwde" omgeving. Enkel Lynn en Melinda zijn al geswitchd zodat 1 van de 2 meisjes het andere ziekenhuis al wat leert kennen. Dit wil zeggen: Melinda ging met Janice mee naar Parcelles en Lynn ging met Jolien naar Nabil Choucair. Gisteren was het poepdruk: niemand heeft stilgezeten ! Melinda werd in Parcelles even op de rooster gelegd door de vroedvrouwen maar mocht daarna volledig zelfstandig werken. Niemand die kwam kijken of het goed ging, ze hadden er alle vertrouwen in :) Goed teken ! Ze hebben beiden 2 bevallingen gedaan én alleen mogen hechten. Nu maar hopen dat de mama's achteraf niet gaan klagen ;) Ook bij Lynn en Jolien was het druk. Jolien heeft om 9u haar 20e baby'tje op de wereld gezet, een flinke meid van 3600g. Lynn heeft vandaag gekeken om de gang van zaken hier wat te leren kennen. En toen ze eindelijk klaar was om een bevalling te doen, mocht ze niet van de gynaecoloog omdat de vrouw een te grote buik had (ze dacht aan een tweeling). Wat bleek: het was er eentje, maar telde wel voor 2 : maar liefst 4800g heeft de vrouw eruit geperst :) Jolien heeft tijdens de middagpauze ook het nummer gefikst van de bewaker ;) ge weet nooit wanneer dat van pas komt.. Om niet onbeleefd te zijn heeft ze het maar in haar tas gestopt, maar het heeft daar niet lang gezeten. Dus wees gerust ! S'avonds waren we allemaal stikop en zijn we snel in ons bedje gekropen. Vandaag ging mevr Vromant mee naar Nabil Choucair om ons nog even bezig te zien, zij moet immers onze evaluatie maken. Helaas is ze voor niks gekomen: er was helemaal niets te doen ! Er lag wel nog een oude bekende: gisteren is er een meisje van 15j bevallen van haar eerste kindje en daarna een stuipaanval gedaan (voor de kenners: eclampsie). Zij werd daarom ter observatie nog daar gehouden. Omdat er niets anders te doen was hebben we haar de hele dag om de 15min geambeteerd met de bloeddrukcontrole, en om het uur Magnesium gegeven. Haar baby heeft van ons ook genoeg aandacht gekregen ;) Omdat er echt niks niks niks te doen was ( hoera om half 12 kwam er een vrouw binnen, bevallen en om 12u was ze weer we...) mochten we vroeger stoppen. Wat een meevaller ! Om 16u zaten we op de bus naar huis. Lekker vroeg skypen en even tijd voor de blog. Maar dat wil zeggen dat het verhaal van Melinda en Janice nog niet online kan komen.. Zij zijn nog niet thuis. Maar dat volgt zeker nog. Vanaf morgen zal het ook weer enkele dagen duren voor jullie iets horen. We vertrekken voor 3 dagen naar Simal, er is geen internet of gsmbereik. Het zal een verrassing zijn voor ons, want we weten niet wat er ons te wachten staat. Het enige dat we weten is dat we morgen al even de stageplaatsten in Mbour gaan bezoeken, zodat de vroedvrouwen al eens kunnen kijken welk meisje er over 2 weken bij haar komt logeren. Spannend ! Hopelijk zijn het lieve vroedvrouwen. Verder laten we alles op ons afkomen. Voor Jolien haar vrienden/vriendinnen: de chiro wordt hier zeker niet vergeten ! Morgen is het dag van de jeugdbeweging en het chiro-uniform ligt al klaar om aan te doen ;) ! Foto ter bewijs zal later volgen... Nu is het douchen, tas maken voor morgen, Melinda en Janice opvangen en dan eten.. We hopen dat het wat beter is al gisteren (het was erwten met kip, geen rijst deze keer ! Enkel erwten en kip.. Voor ene keer misten we de rijst :D) anders gaan we een goeie ijscoupe eten ;) ! Tot morgen ! xxxxx
Dag allemaal, we hebben er weer 2 nachtposten opzitten. Melinda en Jolien waren verwittigd dat het zaterdagnacht superdruk zou worden. Hoe kunnen ze dat al op voorhand weten ?! Maar ze hadden gelijk: de hele nacht aan de lopende band bevallingen. Geen minuut gezeten :) Doodop natuurlijk zondagochtend, maar wel met grote voldoening naar huis gegaan. Melinda heeft een stuitbevalling kunnen doen. Een mooie vlotte bevalling, toch wel fijn om te zien hoe dat poepeke eruit komt :)Verder hebben ze er elk nog 2 kunnen doen. Maar ze staan hier niet te springen om ons bevallingen te laten doen wanneer het een eerste kind is. Maar hey, even bewijzen dat we het kunnen en dan mogen we ook al veel meer :) Bij Lynn en Janice was het de eerste nacht (zaterdag) wat minder druk,maar ze hebben ook niet stilgezeten. Hier is dus werk genoeg ;) ! Zondagnacht was het bij Jolien en Melinda rustig, we denken dat het op zaterdag beterkoop is om te bevallen :p iedereen is gisteren al geweest. Ze zijn ook vroeger vertrokken op stage omdat Jolien ziek was. Ze was wat grieperig (misselijk, duizelig, ...), dat in combinatie met de hitte en de vermoeiheid is niet zo ideaal. Eens goed geslapen en vandaag ging het al wat beter. Het was 4u toen ze vetrokken op stage, dus maar 2u'tjes gemist. Deze moeten we normaal gezien ook niet meer inhalen omdat we overuren hebben. Wel jammer dat Melinda die uren nu ook kwijt is, maar we mogen absoluut niet alleen naar huis ! Ook overdag niet, daar zijn ze best streng op. Janice en Lynn hebben zondagnacht nog ieder 1 bevalling kunnen doen. Daar was de zoete inval duidelijk ook zaterdag geweest. Vandaag hebben we verder niet veel gedaan. Niet veel geslapen, tot 10u want we mochten onze kleedjes gaan halen :) !! Spannend, Jolien had er nog een nachtmerrie over gehad, dus met een bang hartje richting naaiatelier. Wat een opluchting toen ze zo mooi bleken te zijn :D ! Opslag verliefd op onze nieuwe outfits. Bij het passen bleken er wel enkele kleine schoonheidsfoutjes te zijn ;) de borstomtrek wordt hier anders gemeten denken we, want bij Jolien en Janice werden ze wat geplet in de kleedjes :D ! Maar thuis zullen we nog eens langsgaan bij naaister mama om de naadjes wat los te maken, dan zal het ook wel lukken. Lynn kan 2x in haar kleedje en Melinda zit in eentje wat krap. Maar hey, we kunnen niet alles hebben ! We waren al blij dat ze mooi waren, klaar waren en ook nog eens het model hadden wat wij wilden. Namiddag zijn we dan even naar het strand geweest, maar het water was echt te vuil om te zwemmen. Dan maar zonnen, is ook goed :) ! Alleen was het redelijk bewolkt vandaag, dat doet ook wel eens deugd, zeker als er dan een 'fris' windje bij is :) ! Tijdens de nachten koelt het ook al wat af (afkoelen = 28-31 graden s'nachts). Dat beloofd voor het Belgisch weer. Als we zo horen is het al goed koud bij jullie, dus laat ons hier toch maar wat zitten :D ! Morgen gaan we eens goed uitslapen, nog wat was doen en s'middags gaan we uiteten met mevr Vromant, want zij gaat volgende week dinsdag terug naar huis. Vanaf dan moeten we helemaal zelf onze plan trekken. Spannend :D Tot morgen, we zullen jullie een uitgebreide beschrijving geven van het lekkere eten dan. Eens iets anders als rijst en rijst en euhm.. kip of vis ?! Voor ons is het feest als we eens iets anders krijgen :D !
Dag allemaal, gisteren was zo een drukke dag dat het er niet van is gekomen om onze fijne dag neer te schrijven ! We gaandus vandaag een poging wagen, maar het zal moeilijk zijn om al die mooie dingen te beschrijven :D 's Morgens werden we om 8u30 aan de bus verwacht, maar zoals vaker hier in Afrika was hij niet optijd. Wachten dus en hopen dat hij er snel was want het was al snikheet ! Om 9u konden we eindelijk de bus op (met airco, zalig !) na anderhalf uurtje rijden door de brousse (buiten Dakar valt de moderne wereld precies weg en zijn het allemaal kleine steegjes met zand en barakjes) zijn we aangekomen bij 'le village de tortues'. In het Nederlands: schildpaddendorp. We hebben alle 'kooien' afgegaan, van oud naar jong. We waren zo blij dat we bij de grote schildpad op de foto mochten. Deze weegt gemakkelijk 100 kg en konden we dus niet de lucht in tillen :) bij de kleinere schildpadden mochten we ze oppakken omdat ze braaf waren. Gelijk echte toeristen dus veel foto's gemaakt. Toen we bij een kleintje waren heeft hij op Melinda gekakt :) wel een beetje grappig ! De echte babyschildpadden zitten onder netten omdat de grote roofvogels ze anders komen pikken. En als ze op hun rug draaien moet er iemand hen terug gaan omdraaien omdat ze dit zelf niet kunnen. Wat een jobke: schildpadden omdraaien :D haha ! We waren stiekem wel een beetje blij dat de we de bus terug opkonden, amai wat is het heet hier ! Dat went precies toch niet.. Daarna doorgereden naar Lac Rose. Dit is een roze meer met heel veel zout. Er zit 380gram zout in per 1 liter water. Hierdoor is er geen leven mogelijk in het water, en zitten er enkel micro-organismen die ervoor zorgen dat het water een roze kleur krijgt. Omdat het enkele dagen ervoor nog geregend had, was het water wat meer verdund en zag het er iets minder roze uit. Maar nog steeds heel mooi :) De mannen werken er door de dag in om het zout uit het water te halen. Ze moeten zich wel goed insmeren met een vette crème zodat ze beschermd zijn tegen het zout. Met een camionette zijn we helemaal rond het meer gereden, tussen de bergen zout door (lijkt heel erg op zand, foto's te vinden op facebook bij Melinda of Jolien). Iedereen mag vrij in het meer komen werken, ze porren met stokken op de bodem en doen dan iets gek om het zout op te halen. Dat stukje in het Frans hadden we niet zo goed begrepen :) Daarna zijn we wat afgeweken van het meer en kwamen we in de woestijn terecht, échte woestijn: zover als je kon kijken zand zand en zand, en bergjes ! De camionette heeft goed was gas gegeven zodat de kriebels in de buik tevoorschijn kwamen ! Blijkt dat dus een stukje Parijs-Dakar te zijn. Wow, zalig ! Jolien kon er niet van over dat Koen Wauters hier geraced heeft ;) Onderweg even gestopt in the middle of nowhere voor een groepsfoto. Even later racete de camionette door de Atlantische Oceaan, zalig die verfrissing :D Als verrassing is hij even gestopt en mochten we de oceaan in. Maar opgepast: niet te diep want de oceaan was erg wild ! Het is hier dan ook niet uitgebaat voor toeristen omdat het te gevaarlijk is om te zwemmen. Moeilijk om te beschrijven als je het niet gezien hebt. Foto's vertellen een beetje, maar lang niet alles om het je voor te stellen.
Daarna richting restaurantje want het was alweer 14u30. Dit keer waren we er op voorzien en hadden we een banaan mee ;) ! Daar stonden alle teams van Parijs-Dakar op de muur geschreven. Wat fijn om eens Nederlandstalige dingen te kunnen lezen... Jolien heeft achter Koen Wauters gezocht, maar helaas niet gevonden. Doeme toch ! Na weeral rijst gegeten te hebben hebben we ons aan het bijhorende zwembad gevlijd. Eindelijk eens geen zand in je zwembroek :D ! Jolien en Melinda waren nog gaan vragen om met de quad door de woestijn te gaan rijden, maar dit was toch wel een beetje duur. En stiekem hadden we wat schrik om verloren te rijden :) dus ook maar gewoon wat gezwommen. Het was echt een fijne dag ! Op de terugweg zijn we het stadion van Dakar tegengekomen. En wat een volk daar ! Blijkbaar moet morgen Senegal tegen Ivoorkust voetballen, en heel Dakar staat vandaag al op zijn kop :) Dat belooft voor morgen. Wij moeten om 20u30 de taxi nemen richting stage en komen dan ook langs het stadion. De match begint om 20u30 dus hopelijk is al het volk al binnen dan :) We houden jullie morgen op de hoogte ! We zijn al redelijk ingeburgerd hier, want we hopen toch wel dat Senegal wint ;) ! Tot morgen ! (en duimen omhoog voor de voetbalmatch :D !)
Dag allemaal, vandaag was een rustige dag. In Parcelles heeft Lynn 2 bevallingen kunnen doen en Janice helaas geen. In Nabil hetzelfde: Jolien eentje maar Melinda geen. Jolien en Melinda hadden wel een 'gho das rot'-momentje. Er was een mevrouw binnen, zwanger van een tweeling en om 12u stond ze op 3cm. Aangezien ze op 10cm moet staan om te kunnen bevallen dachten we wel tijd genoeg te hebben om nog te gaan eten. Tijdens het eten zei Jolien nog tegen Melinda 'en nu maar hopen dat ze nog niet bevallen is' er wat mee gelachen, maar wat bleek.. 45 min later toen we terugkwamen, lagen er 2 baby's op de verzorgingskussen.. Dat was even pech hebben ! De mevrouw was al bevallen. Voor Melinda niet zo erg, zij had tijdens haar eerste stagenacht al een tweelingbevalling gezien, maar Jolien vond het toch wel erg. Hopelijk komen er nog genoeg ! Blijkbaar zijn de vroedvrouwen toch wel blij dat we er zijn, want nergens willen ze ons laten vertrekken om 17u. De vroedvrouwen werken shiften van 12u (8-20u) en vinden dat wij ook tot 20u moeten blijven. Dus.. doen ze hun best om ons tot het laatste bezig te houden :) De hele dag was er niks te doen, maar om 16u55 begint het werk toe te stromen: in Parcelles moesten Lynn en Janice nog hechten, en in Nabil kwamen ze ineens allemaal op controle. Wel goed voor de overuren ;) stel maar eens dat we ziek worden.. Voorderest geen spannende dingen meegemaakt (dat mag ook wel eens een keertje) Morgen gaan we naar Lac Rose, blijkbaar was het daar een tussenstop voor Parijs-Dakar (helaas dat Koen Wauters niet meer in Dakar komt, dat zou Jolien fijn vinden :D) we gaan namiddag ook naar het schilpaddeneiland. We zijn benieuwd en laten ons verrassen ! Een kort verslag van een erg rustige dag.. Raar maar waar: we zijn toch doodmoe ! Tot morgen
Eerste stageDAG samen zit erop. Zoals jullie merken wordt de blog telkens korter en korter :) Na stage zijn we doodmoe en op onze vrije dagen hangen we zo erg de toerist uit dat er geen tijd meer overblijft. Onze excuses ! We gaan ons best doen om terug meer te posten, MAAAAAR: goed teken wel dat er weinig tijd over is om te bloggen, dat betekent dat we ons goed bezig houden en amuseren :) Bij Janice en Lynn was het niet veel anders als altijd: elk een bevalling, een rustige, gewone stagedag met snelle bevallingen. Bij Melinda en Jolien was het wel hectisch: stagebezoek van de leerkracht, Melinda 2 bevallingen. Een buitenbaarmoederlijke zwangerschap waar we hebben mogen volgen bij de operatie en een stuitbevalling. Helaas kwamen de buitenbaarmoederlijke zwangerschap en de stuit tegelijk. Gelukkig is er ook weer voor alles een oplossing: naar de operatiezaal om te volgen, en beroep doen op de andere lieve studenten die de wacht houden bij de stuitbevalling en ons optijd roepen. De operatie was erg interessant: de baarmoeder werd uit de buik genomen om te inspecteren, de eierstokken werden bekeken en in de rechter zat een embryo. Erg voor de vrouw, maar leerrijk voor ons. Net voor ze het vruchtje wouden verwijderen werden we geroepen voor de stuitbevalling. Op het gemak zijn de voetjes geboren, daarna de beentjes en rug om tenslotte het hoofdje te laten komen. Hier in Belgie worden stuitbevallingen via keizersnede gedaan omdat de risico's zo hoog zijn. Dus een "slechte" baby was te verwachten, maar omdat we op school zo goed hebben opgelet hebben we hem kunnen redden :) Joepie ! Op het drukke moeilijke moment met de reanimatie hebben we ook het mooiste compliment gekregen 'vous allez devenir très bonnes sage-femmes parce qou vous travaillez avec la coeur (jullie gaan echt goede vroedvrouwen worden want jullie werken met jullie hart). Dat geeft dan toch even moed om door te gaan.
Het kindje is dan overgebracht naar een ander ziekenhuis omdat ze hier in Nabil geen pediatrie-afdeling hebben. In de ambulance deed hij het al redelijk goed, dus alles is in orde gekomen :) Zo, een drukke stagedag zit erop. Nu is het schoolwerk aanvullen, eindelijk tijd gehad om de blog te updaten en dan bedje in. Morgen nog een dagje en dan hebben we weer vrij :)
Vandaag zijn we naar Ile de Gorée geweest ! Wat een zalig uitje ! Deze morgen hebben we de taxi genomen, maar we hebben er allemaal bedenkingen bij hoe de chauffeur aan zijn rijbewijs kwam: 1) hij zag er nog geen 18 jaar uit, 2) hij viel om de 5 min stil (letterlijk, elke keer als hij moest stoppen vielen we stil en als hij bergop moest vertrekken bolden we achteruit). Helse rit achter de rug. Wij dachten eerst dat zijn batterij stuk was, of de tank leeg was, maar helaas: gewoon een brokkenpiloot :) ! We zijn gelukkig wel heelhuids aangekomen en net optijd voor de boot. Eenmaal op Ile de Gorée werden we om de oren geslagen met gidsen die ons uitleg wouden geven, maar we hadden onze Trotter bij (gids van Senegal) dus dat was niet nodig. Het slaveneiland is niet zo groot: 900 op 300m. Rondwandelen was dus geen probleem. We hebben de bekendste musea's bezocht (telkens 0,80 inkom :p) en het was de moeite ! Het slavenhuis waar de mannen, vrouwen, kinderen én jonge meisjes gescheiden worden, het historisch museum, ... We hebben ons best gedaan om wat cultuur op te snuiven. Op onze eigen manier: rondkijken en woordjes lezen, maar die grote infoborden in het Frans was geen beginnen aan :) Maar waar we de meeste tijd hebben doorgebracht was natuurlijk het marktje . Maar daar gebruiken ze de beste verkooptruc: emotionele chantage ;) 'Jij hebt net bij mijn zus gekocht, nu moet je bij mij komen' 'allee kom kijken, alleen maar kijken hoor' 'dit heb ik zelf gemaakt, en dat heeft lang geduurd' maar het meest vanal, de zin die ons de oren uitkomt 'CE N'EST PAS PLUS CHER' maar mannekes, niks is duur tot we veel te veel kopen... oeps :) goed volgeladen zijn we dan toch kunnen "ontsnappen", nog wat gedronken, lekker gegeten en dan de boot terug. Ook deze foto's volgen nog :) S'avonds hebben we nog wat geskyped en ons bedje in, want woensdag is het terug werken. Spannend wat deze dagposten gaan brengen :)
Ook de blog wordt tegenwoordig ge-updated op Afrikaans tempo :) Gisteren hebben we niet meer gepicknicked, te moe :) En teveel schoolwerk Ook dat moet gebeuren tussen al dat bevallen en genieten door :) Vandaag zijn we naar de markt geweest om kleedjes te bestellen, spannend wat het resultaat gaat zijn ! Wat een keuze tussen de stofjes :) Omdertussen zijn we wel goede onderhandelaars geworden en laten we ons niet meer afzetten ! Het is niet omdat we wit zijn dat we veel geld hebben (en wij arme studentjes al helemaal niet :D) Tegen de vroege namiddag waren we dan terug in Ngor en hadden we zin in pizza. De goeie pizzeria hadden we al lang in ons vizier :) ! Helaas serveren ze daar pas pizza vanaf 18u. Op zoek naar een andere dan, want de goesting was wel heel groot. Melinda had eentje gezien toen we met de taxi terugkwamen van de markt, maar waar was die ook weer ? De hele grote weg hebben we afgewandeld, maar natuurlijk nooit gevonden :) Ter compensatie hebben we een ijsje gegeten, nog nooit meegemaakt:2 bollen MOETEN eten omdat ze anders geen wisselgeld kunnen geven ! Dat vonden wij niet zo erg ;) Op de terugweg kwamen we natuurlijk de pizzeria tegen. De afspraak was: is het vanavond weer rijst met vis/kip dan gaan we toch ook nog pizza eten vandaag. En tadam: rijst met kip ! Lang leve pizza ! We hebben ons dan ook goed laten gaan: niet alleen pizza maar ook een cocktail gedronken :D ! Foto's volgen nog op facebook.. Moe maar voldaan van een leuke dag konden we ons bedje in !
Goeiemorgen allemaal, allee voor ons toch goeiemorgen. Wij zijn net op van een drukke nachtpost ! Het begon al op de weg: Dakar komt duidelijk tot leven op zaterdagavond ! Amai wat een volk op straat, rond straat en in de discotheken. Als we eens een avond niet weten wat doen.. ;) Er was veel file maar zijn toch nog optijd aangekomen. Gelukkig maar, want gisteren waren we een halfuurtje te laat omdat de taxi een omweg heeft genomen. Bij beiden ziekenhuizen hebben we een speciaal geval gehad: een vrouw die in de taxi is bevallen ! Jammer dat we net te laat waren, zou een leuk verhaal geweest zijn om te kunnen vertellen. Gelukkig ging bij beide gevallen alles goed :) Maar er was genoeg te doen: Lynn en Janice hebben ieder 2 bevallingen kunnen doen. Bij Melinda en Jolien was het wachten tot vroeg in de ochtend maar ook Melinda heeft er 2 kunnen doen en Jolien zelfs 3 ! Janice haar bevallingen waren op 1 2 3 klaar, want haar vrouwen kwamen binnen en zijn 5 minuten later bevallen. Zo kan het dus ook gaan :) ! Jolien heeft dan weer even handen tekort gehad: om 5u10 een bevalling, daarna even dossier invullen (ja, ook schoolwerk moet gebeuren..) en om 5u30 had ze alweer een baby in haar armen. Gelukkig dat het wat drukker was, want we allemaal niet zoveel zin om eraan te beginnen. Maar uiteindelijk is het een fijne nacht geworden die is omgevlogen ! Ondertussen hebben we ook nood aan de airco, het is hier snikheet (snachts is het nog 32 graden) en we hebben er dan eindelijk om gevraagd. Maar helaas: de airco is te duur om voor 1 appartementje op te zetten. We zullen het dus met de ventilator moeten doen (die een van dees nog van het plafond gaat vallen omdat hij zo hard draait :D ..) Vandaag gebeurd er niet veel: net wakker, nu wat bijwerken voor school want morgen moeten we ons stageboek afgeven aan mevr Vromant, en dan was het plan om te gaan picknicken :) We hebben ondertussen (bijna) allemaal nood aan een goeie koffiekoek of een patéke. Lang leve de bakker in de buurt. We gaan naar de bakker en dan picknicken op het strand. Ook was het plan om petitbeurre-taart te maken. Jullie zien: we missen de lekkere dingen van thuis al :) en we hebben nog 6 weken te gaan.. Dus lieve mama's en papa's: breng iets lekkers mee als jullie ons komen halen. De rijst, vis, rijst, kip, rijst, brood, rijst, confituur, ... komen aan onze oren uit ! We kijken altijd uit als er spaghetti is, gewoon om eens iets anders te hebben. Een kort verslag van een meer dan drukke nachtpost..
Dag allemaal, omdat we jullie nog niet echt verteld hebben hoe een stagedag/nacht eruit ziet zetten we hier even alles op een rij Onze nachtpost begint om 21u, we nemen de taxi rond 20u30 en laten ons afzetten aan het ziekenhuis. De mama's kunnen nog op consultatie komen tot 23u. Consultatie houdt in dat er naar de harttonen geluisterd wordt, de buikhoogte wordt gemeten, bloeddruk gecontroleerd en een inwendig onderzoek. Daarna krijgen ze, indien nodig, een voorschrift mee en gaan ze naar huis.
Wanneer er iemand in arbeid binnenkomt gebeurt hetzelfde, maar dan mogen ze blijven. Ze leggen zich dan neer op een bedje en wachten tot het zover is om te bevallen. Wij controleren dan tussendoor nog eens de harttonen en doen een inwedig onderzoek. Als ze op 8cm staan, worden ze verhuisd naar de verloskamer (enkele bedden tegen elkaar in een andere zaal met infuusstaanders). Daar krijgen ze een infuus glucose en dan is het wachten om te bevallen. Bijna standaard worden ze op een bedpan gezet om te bevallen. Na de bevalling moeten ze zelf hun baarmoeder masseren en wachten... Als ze geknipt of een scheurtje hebben wacht men hier een halfuurtje af eer ze gaan hechten. Dan is het meeste al gestopt met bloeden en kan je beter zien waar je moet beginnen hechten. Als dat gebeurd is, helpt de vroedvrouw de mevrouw in nieuwe kleren, krijgt ze een maandverbandje en gaat ze terug naar de zaal erlangs (waar ook de zwangeren in arbeid liggen). Daar blijft ze dan enkele uurtjes vooraleer ze naar de materniteit mag. De baby blijft in tussentijd op de tafel onder de lamp liggen. Wanneer ze naar de materniteit mag neemt ze al haar spullen, de baby en gaat ze naar de andere zaalDaar zijn weer enkele bedden waar ze gewoon wachten tot het tijd is om naar huis te gaan. De meesten vertrekken nog dezelfde dag. Is er een keizersnede gedaan dan blijven ze 3 dagen opgenomen. Ze proberen hier wel steriel te werken, in zoverre dat mogelijk is. Melinda en Jolien hebben deze nacht met de vroedvrouw gebabbeld en ze zei dat ze zich moeten behelpen met de weinige middelen die ze hebben, daarom hergebruiken ze ook zoveel mogelijk. Ze zei dat het niet makkelijk is, want ze willen alle vrouwen zo goed mogelijk helpen. Maar hier bevallen nu eenmaal véél meer vrouwen als bij ons. Het doet ons wel even afvragen of we thuis soms niet te kwistig omspringen met dingen. Niet steriele handschoenen afspoelen en hergebruiken is hier dagelijkse kost.
Onze nacht zag er ongeveer hetzelfde uit: Melinda heeft 2 bevallingen gedaan, Jolien en Janice 1 en Lynn geen. Lynn is vanuit haar ziekenhuis met de ambulance mee mogen gaan. Net zoals Jolien en Melinda. Het was dus best een spannende nacht ! Vandaag hebben we veeeeeel geslapen. We hebben eindelijk om airco gevraagd (maar wanneer die komt is nog de vraag :D). Want om jullie een idee te geven: om 21u30 is het hier nogsteeds 32°C. We mogen natuurlijk niet klagen, liever hier in de hitte dan thuis in de kou ;) Goed idee van Jolien is wel: potje met water en een washandje langs je bed, om je even nat te maken ! Wat vefrissend werkt met de ventilator erop (voor 10 minuutjes dan toch..). Zo proberen we toch wat te slapen, want de stagedagen zijn heel vermoeiend. Gelukkig moeten we nooit echt lange reeksen werken, max 3 dagen/nachten aan een stuk. Vandaag nog een nachtpost doen en dan hebben we weer enkele dagen vrij. Maandag gaan we naar de markt om kleedjes te laten maken( hét moment waar we toch allemaal naar uitkijken) en dinsdag gaan we met de boot naar Ile de Gorée, als we de boot vinden tenminste ;) Tot straks/morgen/...
