L.B.G.

Vriendenkring LOF

Verslag:

9-daagse Zuid Tirol Pfalzen  20 tot 28/09/2008.

20/09/2008

Op 20-09 waren we allen vroeg uit de veren. Inderdaad om 4 uur ’s morgens dienden we al te vertrekken vanaf het Boudewijnstadion in Brussel/Heizel met de autocar bestemming Zuid Tirol : Pfalzen.

Tijdens het wachten op onze autocar werden we al in de juiste stemming gebracht door 2 jonge mannen die blijven plakken waren in de dancing  “Carré” en duidelijk de bloemetjes hadden buitengezet. Deze jongelui die ons vergasten en opvrolijkten met hun humeur waren duidelijk over hun theewater.

Na dit intermezzo kwam de autocar aangereden.

Na te hebben gecontroleerd of iedereen aanwezig was, de bagage opgeladen te hebben, kon er koers gezet worden naar Leuven alwaar een 2^de groep L.B.G.-ers werd opgepikt.

Nadat de gebruikelijke controles hadden plaats gehad vertrokken we allen opgewekt richting Eupen alwaar we een Duitstalige groep dienden op te nemen.

Onderweg hadden we een sanitaire stop aan een etablissement met schandalig vuile toiletten, we waren verlegen Belg te zijn, zo vuil het er was. Wat moeten onze buitenlandse toeristen die er ook waren hiervan gedacht hebben?

In Eupen kwam  onze vertrouwde chauffeur en vriend Herman ons vervoegen.

Herman nam hier de autocar over van de 1° chauffeur. Vanuit Eupen reden we, nadat we onze Duitstalige vrienden hadden opgenomen richting Koblenz 8 u 15, Pforzheim 8 u 45 en kwamen later in een file terecht richting Stüttgart.

Aangezien we toch in de file stonden werd er van de gelegenheid gebruik gemaakt om een autowegrestaurant op te zoeken dat iets verder gelegen was.

Hier konden we dus iets eten en er werd ook geprofiteerd om de toiletten op te zoeken.

Daarna werd er geopteerd om niettegenstaande de file verder te rijden. Na een tijdje zagen we wat de oorzaak was : namelijk wegenwerken.

Eens de wegenwerken voorbij kon de autocar zijn gewoon tempo terug opnemen. We reden door de buurt van Ulm met zijn Münster, Kathedraal met zijn 161 meter hoge toren. We hadden nadien nog een stop in Rasthof Illertal.

Omstreeks 16u08 kwamen we in Alatsee Füssen. Een 1300 meter lange tunnel bracht ons via Innsbrück, de Europa Brücke die 198 meter hoog is, verder de Stubaier gletscher in ons gezichtsveld; een tijdje richting Bolzano om uiteindelijk in Pfalzen  in ons hotel Sonnenhof aan te komen. Daar hoefden we onze bagage niet uit te laden, dit werd allemaal door het personeel van het hotel gedaan. De kaartjes(sleutels) voor de kamers werden ons overhandigd en iedereen kon zich gaan verfrissen en daarna prompt en netjes van het avondmaal  gaan genieten.

Iedereen was vrij moe van de lange tocht maar zeker tevreden over wat  er deze dag allemaal was gebeurd en na nog wat nagepraat konden de bedsteden opgezocht worden. 

2^de dag 21-09-2008.

Na een verkwikkende slaap en een stevig ontbijt waren we gereed om met de autocar een verkenning te doen van verschillende dalen.

We vertrokken omstreeks 9 uur met als eerste verkenning het Pustertal met plaatsen als Stegen en het stadje Bruneck met circa 25.000 inwoners. Doblag met slot dat in de jaren 1256 gebouwd werd door een Duitse bisschop.

Dit is ook de streek waar een voor Italië minder gekende taalgroep, namelijk de “Ladiners” het “Ladinisch” spreken. Dit is een retro-romaanse taal.

We rijden steeds binnen het zicht van het bekende ski oord “Kronnplatz” met een hoogte van 2.200 meter een zeer geliefd wintersport gebied.

De Dolomieten die we rondom ons zien met hun typische kleur en een op kant lijkend patroon zijn gevormd uit kalksteen en magnesium.

We komen langs de “Olanger Stausee” een stuwmeer dat tussen 1950 en 1953 gebouwd werd. Ook de rivier “Rienz” kronkelt op een bepaald moment langsheen de baan.

Nu rijden we doorheen het “Mölenstein Tal” en bereiken de “Doblacher See” en in de verte zien we “Die drei Zinnen” in het Nederlands de drie Tinnen die door hun vorm aan 3 torens doen denken.

Nu komen we in de “Veneto provincie” aan en bereiken zo “Cortina d’Ampezzo”

Dat bekend is door het organiseren van de Winterspelen enkele jaren geleden.

De daken van de huizen hier ogen iets minder fraai, aangezien ze bijna allen bestaan uit ijzeren platen waar de tand des tijds flink voor wat roestvorming heeft gezorgd.

Nu nemen we de “Dolomitenstrasse” die omstreeks 1880 werd aangelegd voor zuiver militaire doeleinden.

We bevinden ons op een bepaald ogenblik op 2.117 meter hoogte en kunnen vanaf ons standpunt de piek op 2.700 meter zien alwaar het kabelspoor aankomt.

Even verder rijden en we zien de hoogste berg met de “Marmolade Gletscher” (enig in de Dolomieten met een hoogte van 3.340 meter.)

We komen nog langs Blutsberg-Col de lano waar destijds bij een ontploffing op de top van de berg vele soldaten het leven lieten.

In Buchenstein wordt het “fodom dialect” gesproken en is dus een “Ladinisch Buchensteiner dialect”.

Ondertussen werd het 14 uur dus tijd voor ons middagmaal.

Om 15 u 05 terug de autocar in en vertrek richting “Zellerstock” door de “Campo Longo Pas” over “Colfuro”, “Stern” en de “Kreuzkogel”.

Verder : “Wellschellen” is weer zo’n Ladiner dorp met eigen folklore Trachten, muziek en zo meer.

We rijden ook langs “Kloster Sonnenburg” dat in het jaar 1120 door nonnen werd gesticht. Momenteel is dit klooster een hotel geworden.

Ondertussen was het reeds zo laat geworden dat we de terugweg naar het hotel dienden aan te vangen.We kwamen omstreeks 18 uur aan in het hotel. Een korte opfrissing en we werden door de hoteldirectie vergast om 18 u 30 op een aperitief, waar iedereen nog kon napraten over de mooie landschappen die we gezien hadden en die na iedere bocht in de weg wisselden als het ware om met mekaar te concurreren.

Na de aperitief werd ons een uitgebreide maaltijd opgediend. Eens het avondmaal verorberd was kon iedereen vrij van de vele mogelijkheden van dit Wellnesshotel genieten, of een wandelingetje maken in Pfalzen zelf.

3^de dag 22-09-2008.

Nog tijdens ons uitgebreid ontbijt kwam Mevrouw Vannieuwenborgh ons meedelen wat er zich tijdens de nacht had voorgedaan. Zij heeft midden in de nacht, in een voor haar niet gekende omgeving, ons aller vriend Joske, om 4 u met een ziekenwagen naar een kliniek in Bruneck moeten begeleiden waar Joske meteen in de “Intensieve zorg” afdeling werd aan bewakingsapparatuur gelegd.

Het ontbijt gebeurde bijgevolg in mineur want de problemen met Joske bleven maar nazinderen en toch diende het programma verder afgewerkt. Dus om 09 u 30 werd er gestart en om 10 u 20 kwamen we in Brixen aan. De Dom in barockstijl werd bezocht. De gids die ons de ganse reisduur vergezelde vertelde ons dat in deze dom 40 marmersoorten werden gebruikt en verwerkt. Na het bezoek van deze stad werd de autocar vervoegd om een bezoek te brengen aan een “Krautergarten” zeg maar een kruidtuin waar we ons konden vergapen aan honderden kruiden, sommige gekend, andere minder gekend. Ook werd een “Latschenölbrennerei” bezocht die reeds in het jaar 1212 werd opgericht. Dit is een bedrijfje dat cosmetische oliën en homeopathische middelen bekomt uit de behandeling van sparren, dennen, lorken , larschen en zo meer. Er werd ons het hele proces van grondstof tot eindresultaat uit de doeken gedaan.

Na deze boeiende bezoeken werd er dan richting Bruneck gereden waar we dan vrij hadden tot 16 u 15 om het stadje verden te bezoeken. Van deze vrije tijd maakten Liliane en ondergetekende gebruik om Joske gaan op te zoeken in de kliniek. Zijn toestand was nog steeds zorgwekkend maar toch een ietsjes beter.

Na dit bezoek hadden we afgesproken om de groep terug op te zoeken aan de kerk. Iets hadden we echter uit het oog verloren, namelijk het feit dat er in de omgeving meerdere kerken waren en we mekaar dus aan een andere kerk stonden op te wachten.Na dit gebeuren werd er weer richting Pfalzen gereden waar we ons na de verfrissingen konden tegoed doen aan het uitgebreid avondmaal.

4^de dag 23-09-2008.

Na een goede en verkwikkende slaap en na een deugddoend stortbad konden we weer aanschuiven voor een stevig uitgebreid ontbijtbuffet.We lieten ons de verschillende lekkere hapjes goed smaken De dienstertjes zijn uitermate vriendelijk en Elisabeth onder hen, komt me iedere morgen spontaan een lekker potje chocolademelk aanbieden. Zij is echt een engeltje dat al onze vrienden in de watten legt en hun op hun wenken bedient. Het was een van de redenen waarom menigeen samen met haar op de foto wilde.

Rond 9 uur was het weer verzamelen  geblazen aan de autocar. Onze trouwe Ladinische gids Seppl was weer present en we konden vertrekken.

Eerst werd er koers gezet naar San Lorenzo of te Lorenzen in het Duits.Via een Romeinse nederzetting reden we door het lieflijke Gadertal. De marmot staat hier symbool voor de Dolomieten. We kwamen respectievelijk langs Wengen dat bekend staat voor het mooie handwerk, landbouw en de verschillende weverijen.

Dan volgde Corvara, reden we door en over de Campolongo pas, Pass Pordoi met zij 2950 meter boven de zeespiegel aan de top. Langsheen de weg duizenden lieflijke bloemetjes, een soort krokusjes in volle bloei en ornaat, een ware streling voor het oog. Nu rijden we de provincie Trento binnen. We doen het “Fasser Tal” aan. Rijden over de “Sela Pass” met zijn bochten : 2° links, 4° rechts en zo verder tot we boven zijn.

Verder komen we langs Wolkenstein, Gröden, Sankt Kristina, Sankt Verich en dan zien we het stadje Castelrotto/Kastelruth voor ons opdagen. We rijden dit stadje binnen  dat zo op het verlanglijstje van ondergetekende stond, met dank aan onze vriend Herman die dit had willen inlassen in het programma.

De naam van dit stadje is van Romeinse oorsprong en is de samenvoeging van “Castel” en “ruptum” wat afgebroken betekent. Het stadje bestaat reeds 250 jaar. Het is de thuishaven van de “Kastelruther Spatzen” een orkest en volkszanggroep dat met hun prachtige muziek dit stadje in heel Europa heeft op de kaart gezet.

Hier hebben we na het middagmaal vrij tot 15 u 30. Natuurlijk profiteren we hiervan om naar het “Kastelruther Spatze museum” en Geschäft te gaan. We konden er neuzen in allerlei producten uit de streek, houtsnijwerk, CD’s, aandenken, Tiroler kledij en allerlei prularia. We hebben met verschillende mensen ook hun museum bezocht, gelegen in het zelfde gebouw. Daar konden we ons vergapen aan de verschillende trofeeën , ettelijke al die ze samen hadden bijeengespeeld. Ik vernam verleden zaterdag 11-01-2009 nog dat ze er weer een bij hadden, namelijk de zoveelste “Krone der Volksmusik”. Ook ettelijke gouden en platina platen versieren al de muren. Een van hun liedjes verhaalt het waar gebeurde drama dat zich afspeelde in het jaar 1948, dat jaar moesten de inwoners van het dorp Graun, dat zo schilderachtig gelegen was, hun dorp verlaten, hun bezittingen opgeven omdat de overheid beslist had er een stuwmeer aan te leggen. Het dorp werd volledig verdronken om er de “Rechensee” aan te leggen.

Enkel de torenspits van de uit de 14° eeuw daterend kerkje is nog de enige stille getuige van het verdriet van 670 Grauners die have en goed dienden achter te laten. Omstreeks 15 u 30 (jongens wat vliegt de tijd) verlieten we dit gezellig stadje Kastelruth. We werpen nog een laatste blik op het kerkje van Kastelruth dat met zijn barokke toren  250 jaar oud is.

En we zijn weer vertrokken voor een panoramische rondrit. Amper enige kilometers verder, kunnen we ons vergapen aan een natuurverschijnsel dat volgens onze gids niet zo vaak te bewonderen valt, namelijk een regenboog in de sneeuw.

We rijden nu door het mooie Pustertal en zo door de stad Brixen om uiteindelijk zo terug in ons hotel in Pfalzen aan te komen.

Ons dus vlug verfrissen en opknappen want het avondmaal staat gepland voor 19 uur.

Inderdaad een uitstekend avondbanket staat op ons te wachten en we laten het ons maar goed smaken, de wijn en het bier vloeien rijkelijk en er wordt nog duchtig nagepraat en genoten.

Nadien gaan sommigen zich te goed doen aan de vele mogelijkheden dat dit Wellness hotel ons te bieden heeft. Anderen verkiezen dan weer nog een mooie wandeling door het stadje Pfalzen te maken.

5^de dag 24-09-2008.

Na ons gebruikelijk uitgebreid ontbijtbuffet wacht de autocar ons op om ons naar het Pustertaler Sonnestrasse te brengen. We komen aan in Bozen, een stad van 100.000 inwoners. Bozen was een belangrijke handelsstad in het verleden, zelfs reeds in de middeleeuwen. Het is ook de Provincie hoofdstad. Hier splitsten  vroeger de handelswegen. Deze stad is ook de zetel van “Süd Tiroler Landstag”.

Van hieruit rijden we naar Meran. Meran heeft een kasteel dat in de jaren 1300 werd opgericht, een “Landesfürstliche Burg”.

Hier hebben we na het middagmaal vrij tot 15 u 30, waarvan we uiteraard profiteren om deze prachtige stad te bezoeken. Mooie winkelstraten (de Dames onder ons zijn gecharmeerd) die bovendien autovrij gemaakt werden, cafe’s en Conditoreien met gemoedelijk uitnodigende terrasjes en pleintjes. Maar weer tikt de klok onverbiddelijk verder en dienen we de autocar op te zoeken waar Herman ons reeds opwacht samen met zijn Claudine.

Dus wij weer op tocht. We rijden langs “Schloss Tirol” van de “Tiroler Grafen” die destijds Süd Tirol met het Oostenrijks Tirol hebben verenigd. We rijden nu door veel appelplantages richting Lana dat bekend staat als de rijkste gemeente van Zuid Tirol. Van hieruit voert de autocar ons via Bozen è Klausen  terug naar Pfalzen alwaar we afscheid nemen van onze trouwe en vlijtige gids Seppl.

Weer wordt de badkamer of het zwemdok opgezocht als welgekomen verfrissing waarna we weer paraat stonden om ons uitgebreid avondmaal te degusteren. Het menu was, zoals gewoonlijk uitstekend, alsook de wijnen en het bier. We leven tot nu toe in dit 4 sterren hotel zoals “God in Frankrijk”, wat kunnen we nog meer wensen? Zoals iedere avond tot nu toe werd er door menigeen de bar van het hotel opgezocht waar we nog volop konden nagenieten.

6^de dag 25-09-2008.

Dit was een vrije dag. We hebben hiervan gebruik gemaakt om een flinke wandeling te maken in de ruime en mooie omgeving van Pfalzen. De wandeling doet deugd, in den beginne stijgt het lichtjes maar naarmate we vorderen gaat het steeds steiler. Af en toe een kleine rustpauze inlassend genoten we met volle teugen van het prachtige landschap dat zich aan onze voeten uitstrekt. Rond de middag  hielden we dan even halt op enkele banken aan een mooi uitzicht om onze picknick die we uit het hotel hadden meegekregen te verorberen. Ook hadden we uit het hotel de speciale wandelstokken ‘Nordic Walking’ meegekregen + rugzak met middagmaal.

Niets is er mooier dan te picknicken zoals we hier zaten met rondom ons deze mooie landschappen.

Terug op stap na deze lekkere maaltijd, genietend van de prachtige natuur rondom ons. Onderweg komen we nog een houthakker tegen die druk zijn wintervoorraad hout aan het vergaren was.

Bij momenten was de helling vrij steil en was Marie-Louise wat blij dat ze de Nordic-walking stokken meegekregen had uit het hotel.

We bleven zo al wandelend genieten van de prachtige natuur rondom ons, daalden terug af naar de vallei en kwamen zo aan een kerkje op enkel kilometers van ons hotel. Dit mooie schilderachtige kerkje in de zeer typische stijl van de streek bleek een dusdanige aantrekkingskracht op ons uit te oefenen dat we er de laatste paar kilometers er voor lief bij namen. Bij aankomst bleek het kerkje alleen op afspraak te bezoeken en daarop hadden we dus niet gerekend. Dus dan maar onverrichter zake de weg naar het stadje Pfalzen ingeslagen. Het was ondertussen reeds 16 u 45 geworden. In het centrum van dit stadje werden we verrast op een hoeve met een zeer groot erf en weide waarop een verscheidenheid aan dieren samen vreedzaam onder elkaar graasden zonder zich om zoveel belangstelling te bekommeren.

Nu verkenden we het stadje, gingen naar het plaatselijk Toerismebureau dat zusterlijk een gebouw deelde met het postkantoor. We bezochten ook nog enkele winkels waar we de plaatselijke gemoedelijke sfeer konden opsnuiven. Daarna keerden we ,voldaan en tevreden over onze dag, naar ons hotel terug.

Na een verkwikkend bad was het weer tijd om het restaurant op te zoeken en ons tegoed te doen aan een meergangen menu met bovendien een uitgebreid buffet. We lieten het ons natuurlijk goed smaken midden onze wandelvrienden. En natuurlijk deed ook de wijn een goede duit in het zakje. Na nog wat nagepraat verhuisden de meeste van ons naar de bar zodat de dienstertjes de tafels konden afruimen en klaarzetten voor de volgende morgen. In de bar werd er dan zoals gewoonlijk verbroederd en werd er duchtig door mekaar Nederlands, Frans en Duits gesproken samen met enkel woorden Russisch. En natuurlijk werden ook de plaatselijke bier- en wijnsoorten aan een grondig onderzoek onderworpen. En zo werd dan later op de avond, een voor een, de kamers en bedsteden opgezocht, tevreden over deze prachtige dag en wandeling.

7^de dag 26-09-2008.

Na een verkwikkende slaap en lichaamshygiëne werd weer het restaurant opgezocht om ons tegoed te doen aan een stevig ontbijt en weer zorgde Elisabeth voor ondergetekende zijn potje warme chocolademelk. We lieten het ons goed smaken. Omstreeks 9 uur werd er dan afgesproken om de autocar op te zoeken. Onze vriend Herman en zijn Dame Claudine hadden deze weer netjes opgepoetst en hij stond weer te blinken.

Nadat Seppl, onze gids, ons vervoegd had konden we vertrekken richting Weinstrasse, het Mendel Gebirge. We reden door Salourn, dit is de laatste stad van Zuid-Tirol. We reden ook door Tramin, stadje dat bekend is door zijn alom gekende “Gewürtsstraminer” en ook zijn “Eggersmann Umzug”, dit is een optocht waarin de deelnemers dierenmaskers dragen ( een oud gebruik).

Ook reden we langs de “Kaltener See”, dit is het warmste meer van Zuid-Tirol.

Van 10 u 45 tot 13 u 10 hadden we dan vrij waarop iedereen een voor zichzelf te bepalen wandeling opzocht, keuze genoeg eigenlijk.

Wanneer iedereen terug verzameld was gingen we naar Weindiele/Wein Kaltern alwaar we omstreeks 13 u 25 aankwamen. Hier hadden we een “Weinprobe” en konden we 5 verschillende wijnsoorten proeven. Dit werd zeer gesmaakt en de gezelligheid ging crescendo!

Nadien was het weer tijd om de autocar op te zoeken waarna we weer langs de prachtige natuur richting Pfalzen reden. In welke richting men ook maar kijkt  even mooie landschappen.

Aangekomen in het hotel ging iedereen zich weer verfrissen, zwemmen, fitnessen of zich laten verwennen in de wellnessruimten van het hotel. Daarna konden we weer naar het restaurant om er te genieten van een uitgebreid avond buffet. We lieten het ons dus weer goed smaken. Na dit avondbuffet werden we dan vergast op een Muziekavond, ook werd er ons door L.B.G. Brabant bij monde van Mevrouw Vannieuwenborgh Liliane een drink aangeboden. Zij gaf ons ook de krijtlijnen van wat nog in de toekomst staat te gebeuren mee, hetgeen op enthousiasme werd onthaald. De mooie muziek ons gebracht door een Zuid-Tiroolse keyboarder deed menigeen uit zijn luie stoel opstaan en binnen de kortste keren ontstond er een gezellige dansavond. Dermate gezellig dat een groep uit het Duitse Heidelberg, die ook in ons hotel logeerde, ons kwam vervoegen op de dansvloer. De danspassen werden evenzeer met deze Duitse vrienden uitgewisseld.
Nadat de dansavond ten einde was vonden velen het nog te vroeg en zochten zij de bar op waar er nog duchtig werd nagekaart en verbroederd. Daarna werden een voor een de kamers opgezocht, moe van al dat dansen, maar voldaan.

8^de dag 27-09-2008.

Na een verkwikkende slaap en uitgebreide opfrissing werd het restaurant opgezocht voor een uitgebreid ontbijtbuffet. Elisabeth was weer prompt daar met mijn warme chocolademelk. Ook Claudine van Franske werd door Elisabeth met speciale spijzen verzorgd omdat Claudine een beetje moeite had met de spijsvertering. Omstreeks 9 uur was het dan weer de afspraak aan de autocar om het programma van de onze voorlaatste dag af te werken.

Vandaag wordt de Pragser Wildsee opgezocht. We komen langs de “Erd Pyramiden” in Platten, rijden langs de prachtige “Olanger Stausee”, het “Pragser Tal”, “de 12 Apostel berg” en de “Seekogel”.

We komen ook door het “Kurbad Hirschen Brunnen” en de ”Wildsee”.

Nu komen we door een gebied dat ook zeer bekend is door onze Mevrouw Vannieuwenborgh : Innichen, Sexten, de 3180 meter hoge “3 Schutzer” het “Naturpark Sextner Dolomiten” en de “Talschlusshütte” in Sexten met 1540 meter hoogte. Onze gids vertelt ons languit over deze streek, uiteraard in het Duits en zo nodig vertaald door onze Mevrouw Vannieuwenborgh.

Ook is het zo dat ik tot nu toe vergeten te vertellen ben, dat onze gids Seppl regelmatig een liedje zingt over zijn schone Heimatland, namelijk het Ladinisch gedeelte met eigen taal, een retro-romaanse taal. Maar om zijn kennis bij te schaven over België en zijn gemeenschappen vraagt hij ons ook een typisch liedje  uit onze taal te zingen. Hij vindt ook dat er veel gelijkenissen  en overeenkomsten zijn tussen zijn land en taalgemeenschappen en het onze.

De gids maakt ons ook opmerkzaam op wat hij “Geroll” noemt. Dit zijn  stukken steen die met een beek meegevoerd worden of soms door de zwaartekracht naar beneden rollen.

In Innichen hebben we vrij tot 15 u 20. We bezoeken het stadje met zijn Romaanse Dom “Pfarkirche zum Heiligen Michael”. Deze werd gebouwd in Romaanse stijl in het jaar 1150 en in 1400 werden de gotische gewelven eraan toegevoegd. En tijdens de periode 1735 – 1760 werd deze kerk dan Barockiseerd.

Rond half vier werd dan de terugtocht aangevat. Langsheen prachtige landschappen bereikten we weer ons hotel.

Aangezien we morgen dienden huiswaarts te keren besloten sommigen onder ons om reeds gedeeltelijk hun koffers te vullen aangezien we ’s anderdaags  reeds om 6 u 30 dienen te vertrekken.

Na dit inpakken weer dan nog een bad genomen. Nadien stond er ons nog een uitgebreid avondmaal te wachten en we lieten het ons goed smaken, de wijn en het bier vloeiden rijkelijk op dit laatste avondmaal in het hotel Sonnenhof. Er werd nog duchtig nagepraat en we overliepen samen de vele gezellige, gemoedelijke en leerrijke dagen die we samen met Herman en zijn Claudine, maar ook met onze gids Seppl hadden meegemaakt.

Nadien gingen sommigen zich voor de laatste maal tegoed doen aan de vele mogelijkheden dat het hotel te bieden heeft. Anderen zochten de bar op om op een gezellige manier afscheid te nemen. Nog anderen zochten eerder hun bedstede op in het vooruitzicht van de lange terugreis die morgen op ons wachtte.

9^{de en laatste} dag 28-09-2008.

Vandaag moesten we vroeg uit de veren. Inderdaad aan alle mooie liedjes komt er een einde, alsook aan ons verblijf in Pfalzen dus. Toch hadden we de tijd om een ontbijt te nemen en afscheid te nemen van Elisabeth en nog een ander dienstertje.

Om 6 u 35 zijn we dan de autocar ingestapt om richting huiswaarts te rijden.

Tot ons spijt konden we onze vriend Joske niet meenemen. Hij lag nog steeds zwaar ziek in de kliniek, weliswaar omringd door de beste zorgen en warme vriendschap van het medisch team.

We rijden nu voorbij de toren van de Olympiaschans waar ieder jaar een gedeelte van het vierschansen tornooi doorgaat. Na Innsbruck verlaten we dan Oostenrijk en zetten koers naar München de hoofdstad van het Duits “Bundesland Bayern”.

Rond 10 u 50 doen we Augsburg aan en rond 11 u 35 gaat het richting Ulm met zijn Münster Kathedral met zijn  161 meter hoge toren. Kirchheim, richting Stüttgart waar we onderweg een stop maken volgen de rij. We stoppen aan het “Rasthof Pforzheim”. Hier kunnen we dan de benen strekken, het sanitair opzoeken alsook de inwendige mens spijzen en laven.

Na deze halte nemen we terug de snelweg richting Karlsruhe.

Na Karlsruhe komen we langs het autocircuit van Hockenheim 68766.

Ondertussen werd het 14 uur en konden we ons nog even verfrissen en hadden we vrij tot 15 u 25. Maar de voorgestelde vrije tijd deinde een beetje uit en het was uiteindelijk maar pas om 15 u 35 dat de autocar zich weer in beweging kon zetten. Nu ging het over Speyer en Worms naar Koblenz. Koblenz is de stad van het “Deutsche Heck” dit is een gebouw in de vorm van een halve cirkel dat zich bevindt op het uiterste punt waar de Moezel in de Rijn uitmondt.

Aan de “Peppenshoven-parking” moeten we afscheid nemen van onze trouwe chauffeur en metgezel Herman.  Inderdaad Herman verlaat hier de autocar om de rust- en rijtijden te respecteren . Hij wordt er vervangen door een andere chauffeur.
Van hieruit rijden we richting Belgische grens. Omstreeks 20 uur komen we dan door Kettenis en om 20 u 20 komen we aan in Eupen waar we afscheid dienen te nemen van onze Duitstalige landgenoten. Het afscheid was zeer hartelijk en we hadden echt genoten van deze gezellige mensen uit de Oostkantons.

Na uitgebreid afscheid te hebben genomen werd de reis dan verder gezet en in Leuven dienden we dan weer afscheid te nemen van onze Leuvense en Tiense vrienden. En voor de laatste keer zette de autocar zich weer in beweging. De bezetting was nu al een klein beetje uitgedund en met de laatste passagiers werd er richting Brussel Boudewijnstadion gereden.

Daar aangekomen zat onze reis erop. Met heimwee blikten we terug op deze prachtige 9-daagse reis. Deze reis is zeker voor herhaling vatbaar. Dit was de conclusie die menigeen maakte. De laatste vrienden namen van de chauffeur en van elkaar afscheid.

Een droevig feit dat zich stelde was wel het feit dat we Joske niet hadden kunnen meebrengen. Hij is dan een 10-tal dagen later gerepatrieerd met ziekenwagen naar een kliniek in het Brusselse alwaar hij enkele weken later op 19 november is overleden na een verbeten  en moedige strijd. We hebben hem dan ook samen met zijn familie en vrienden op 28 november naar het crematorium van Vilvoorde begeleid waar we afscheid genomen hebben van een zeer goede vriend en geliefde Voorzitter van L.B.G. Molenbeek. Hij ruste in vrede.

Wij geven op de laatste bladzijde  een “in memoriam” mee dat L.B.G. Molenbeek voor hem schreef.

Nog een kleine opmerking : De 9-daagse reis ging doorheen een prachtige streek die bovendien in de onmiddellijke omgeving van Oostenrijk en Italië gelegen is. Het biedt dus mogelijkheden om jaarlijks een ander programma voor te stellen. Sedert de komst van de € is het bovendien positief dat men overal met Euro’s terecht kan.

Dus hartelijk dank aan Claudine en Herman en zeker ook de charmante gids Seppl. Ook willen we zeker onze charmante reisleidster Liliane Vannieuwenborgh bedanken voor haar kundig organisatie talent en ook voor de begeleiding van onze zieke vriend Joske naar de kliniek in Zuid-Tirol en bezoeken later.

Ik hoop dat dit verslag een beetje onze avonturen tijdens dit verblijf kan weergeven.

© Van Moer Etienne

L.B.G. Vriendenkring  LOF

A

1923  à  2008

In MemoriumVoorzitter Joske De Souter :

Deze maand was het de bedoeling om onze Voorzitter Joske De Souter in de bloemetjes te zetten omdat hij in de maand december zijn 85° verjaardag zou vieren. Het heeft evenwel niet mogen zijn. Joske is op 18 november namelijk overleden. We zullen hem missen.

Joske de enige pijn die je ons ooit hebt aangedaan, is dat je veel te vroeg van ons bent heengegaan; het is toch zo plots, we zien nog je gelukkige lach als we in Zuid-Tirol aankwamen, we waren echter diep ontgoocheld dat je met ons niet kon huiswaarts keren..

Het treft ons zo diep ….dat elke gedachte die niet van en voor hem is, ophoudt te bestaan.

December 2008

De Secretaris, Van Moer Etienne     

Liberale Bonden van Gepensioneerden

Hulp en Vermaak

Vriendenkring L.O.F.

Beste Vrienden,

Op dinsdag 09-09-2008 organiseren we een uitstap met luxeautocar van de firma Rantour naar Genk en ruime omgeving.

We vertrekken, voor de personen die via tram, bus of metro komen aan het Boudewijnstadion in Brussel om 08 u en we voorzien ook een opstapplaats in Meise op de Carpool parking om 08 u 15.

Wat staat er op het programma? :

We vertrekken allen goedgemutst om koers te zetten naar Genk waar we in Scherpenheuvel  een stop inlassen om een tas koffie met koek te degusteren en een sanitaire stop voor degenen die zulks nodig zouden hebben.

Daarna gaan we richting Genk waar we omstreeks 11 uur een bezoek brengen aan de Oekraïense Orthodoxe kerk met 5 koepeltorens die schitteren in goudglans. Dit is een pareltje van Oosterse bouwtrant met binnenin mooie iconen. Bij elke stap ontdek je nieuwe dingen en stilaan besef je welke liefde voor hun land van oorsprong de Belgisch Oekraïeners heeft bezield om dit prachtig gebouw te verwezenlijken.

Na het bezoek aan deze kerk nemen we omstreeks 12 u 30 ons diner in Genk. Dit is een driegangenmiddagmaal.

Omstreeks 15 uur brengen we dan een bezoek aan het bekende Europlanetarium. Dit is een van de 4 actieve sterrenwachten van Vlaanderen. Vanuit een comfortabele zetel kan je kennismaken met planeten, kometen, zwarte gaten en dies meer. Voorafgaand wordt in het auditorium een film getoond over ons zonnestelsel.

Na dit bezoek keren we terug naar Diest waar er nog een stop inlassen om een tas koffie gebruiken en/of een sanitaire stop voor degenen die zulks nodig zouden hebben 

Wat is nu de kostprijs: wij vragen € 34 voor de leden van de Liberale Mutualiteit van Brabant en 39 € voor de niet leden van deze Mutualiteit.

Laat u niet afschrikken door deze prijs maar weet dat de Mutualiteit aan Rantour tussen de 49 en de 59 € per persoon dient te betalen naargelang het aantal deelnemers, maar wees gerust wij rekenen u maar € 34 of 39 € aan, voor de rest komt onze Mutualiteit tussen.

Deze uitstap zal dan ook door Rantour met de grootste zorg begeleid worden.

Inschrijvingen dienen  echter zo spoedig mogelijk te gebeuren alsook de betaling aangezien er reeds vroeg geboekt dient te worden.   Dit kunnen we ten zeerste aanbevelen. Inschrijvingen en betalingen kunnen gebeuren op de zitdagen van de mutualiteit en/of bij Van Moer Etienne ( 02/269.26.45 of 0476/428600.

                                      Van Moer Etienne

L.B.G.

Vriendenkring LOF

Verslag:

5-daagse Bütgenbach 04 tot 08/08/2008.

2008

04/08/2008

Vertrokken in Brussel Centraal met de autocar bestemming Bütgenbach in de Oostkantons. We hadden tussenstoppen in Vilvoorde en Leuven om onze andere leden daar gaan op te pikken. Onderweg werd er even halt gehouden voor een sanitaire stop en konden meteen onze leden een koffie (met of zonder koffiekoek) of eventueel een frisdrank gebruiken.

Ondertussen bezochten we de koolmijn van Blegny en werden er rondgeleid door een perfect Nederlandstalige gids die bovendien in de mijnen had gewerkt.

Wij werden deskundig naar de ondergrond geleid en konden ons een indruk geven van hoe het er destijds aan toe ging in de mijnen en hoe zwaar labeur er hiermede gepaard ging.

Daarna werd er aan tafel gegaan en werd ons middagmaal genuttigd dat we besteld hadden alvorens de rondgang in de mijn.

Rond 15 u 10 verlieten we deze koolmijn van Blegny om koers te zetten naar de Amerikaanse begraafplaats van Henri Chapelle.

Dit kerkhof met al zijn witte kruisjes was weer een pijnlijke herinnering aan de oorlogsjaren in Europa. Spijtig genoeg werden daaruit niet de nodige lessen getrokken en woeden er nog steeds oorlogen op verschillende plaatsen in de wereld.

Daarna zetten we onze reis verder en kwamen we langs de stuwdam van de Vesder die de grootste uit België blijkt te zijn.

Via Jahlay stegen we van +/- 200 meter naar 625 meter boven de zeespiegel.

Dit blijkt het grootste niveauverschil in één streek in België te zijn.

Via de Hoge Venen reden we naar de Baraque Michel met een hoogte van 678 meter. Met zijn 694 meter is het Signal van Botrange dan weer nog net iets hoger met een mast die 6 meter hoger 700 meter aanduid, maar dit is uiteraard een door de mens artificieel uitgedachte hoogte en heeft niets met de ware hoogte te maken, een gadget als het ware.

Verder zagen we nog de skipistes van Orivat (zonder sneeuw uiteraard), ook de

Stuwdam van Robertville die in 1928 werd gebouwd met een diepte van 65 meter en die zich tot 74 meter verheft.

Langs de vallei van de Warche komen we langs Rocherath met zijn 681 meter hoogte het hoogstgelegen dorp van België.

Verder reden we langs het militair domein van Elzenborn en bereikten we zo onze bestemming in Bütgenbach : “ Hôtel du Lac “ bij de sympathieke uitbaters Claudine en Herman en ook de sympathieke restauranthouder Stefan

Nadat ons de kamers werden toegewezen en we ons verfrist hadden was het tijd om van ons uitgebreid avondmaal te genieten waarna nog een tijdje werd nagepraat en kennissen gelegd. Anderen verkozen dan wel om ofwel een wandelingetje te maken maar weer anderen verkozen hun bedstede op te zoeken.

05/08/2008

Na een flinke nachtrust en een stevig ontbijt gingen we een uitstap maken en Bütgenbach zelf verkennen.

Langs 108 meter hoge windmolens reden we doorheen het landschap en kwamen we ondermeer langs een proefveld van de firma Eternit uit Kapelle op den Bos, waar materialen uitgestald lagen die werden blootgesteld aan het ruwe klimaat aldaar en zo op hun degelijkheid worden getest.

Aan de kerk van Bütgenbach zette Herman ons af om ons in staat te stellen om een wandeling te doen naar de stuwdam en omgeving.

Omstreeks het middaguur was het dan weer tijd om het restaurant “Landhaus Küper” op te zoeken alwaar ons weer een lekkere maaltijd werd opgediend en voorafgegaan door de gebruikelijke aperitief.

Nadat onze magen weer verzadigd waren werd dan weer met de autocar koers gezet naar “Wildgehege Hellenthal” waar we een show te zien kregen met roofvogels van allerhande grote. Dit parkdomein van 65 ha groot ligt aan de rand van het “nationaalpark Eifel” Zij boden ons een adembenemende show op met deze roofvogels gaande van diverse uilen, valken, arenden, gieren enz…

Deze vogels vlogen rakelings langs onze hoofden een om hun prooi proberen te bemachtigen. Na de show gingen sommige van onze leden zich vergapen aan de verschillende roofvogels rondom ons terwijl andere verkozen om een rondrit met het treintje te doen. Anderen hadden dan weer dorst of lust en verkozen het zonnige terras van het domein op te zoeken.

Na deze boeiende en spectaculaire show werd er dan weer verzamelen geblazen en werd de terugweg naar het hotel aangevangen waar ons weer een lekker avondmaal opwachtte. Na dit avondmaal stond er nogmaals een uitstap naar een kegelbaan in Hotleu op het programma via de A60. Na de verplichte wisseling van schoeisel werden er dan 2 ploegen gevormd die het tegen mekaar zouden opnemen.

Aangezien de meeste mensen niet geoefend waren voor deze sport ontstonden de gekste taferelen en werd dan weer gevolg door en antwoord in de vorm van een lachsalvo. De scores wisselden dan van 0 naar toch enkele die een 9 konden versieren. Uiteindelijk kwam 1 ploeg als leider uit maar het verschil op de andere ploeg was danig miniem. Voorwaar, dit was een kegelavond die zorgde voor vele menselijke contacten en een verbroedering. Inderdaad, sommige mensen kenden mekaar sedert jaren maar konden nu van mekaar hun naam en voornaam leren.

En zo kwam er weer een einde aan een prachtige dag en avond.

06/08/2008

Vandaag ging de tocht naar de Vulkaaneifel, weliswaar na het gebruikelijk uitgebreid ontbijt. Omstreeks ietjes na negen, vertrok de autocar met onze sympathieke chauffeur Herman, via Bühlingen, de oudste plaats in de Oostkantons richting Prüm. De Vulkaaneifel staat bekend voor zijn warmwaterbronnen, Maaren (een soort meren die zich hebben gevormd in de kraters) en ook komt het bekende mineraal water Gerolstein uit deze vulkaaneifel.

En zo kwamen we stilaan aan de Abdij Himmerood waar we even de rust van de paters aldaar dreigden te verstoren. Maar uiteindelijk viel dit nogal mee, de kerk werd er bezocht en nadien kon iedereen op zijn eigen manier de sfeer opsnuiven, een wandelingske maken in de mooie omgeving. Paradijselijk zou men zich wanen nabij de tuin “Rosetta’s Paradiesgärtchen” maar dan hadden de meeste reeds het terras van de abdij ingenomen en verscholen er zich achter een koffie, bier of wijn.

En weer zette de autocar zich in beweging en werd er richting Manderscheid gereden en dit onder een stralende zon.

Het uitgebreid middagmaal werd dan gedegusteerd in het sfeervol restaurant Heidsmühle in Manderscheid.

Nadat al onze magen verzadigd waren na aperitief, 3 gangen maaltijd en afzakkertje, werd de uitstap verder gezet doorheen het Liezertal en passeerden we Klausen-Minheim alwaar de Liezer in de Moesel vloeit. We konden ons ondertussen vergapen aan de Moezel met zijn vele meanders.

De terugweg naar het hotel werd stilaan aangevat alwaar we rond 19 uur aankwamen. In het Hotel aangekomen hadden we even de tijd om ons te verfrissen en van kledij te wisselen om dan weer snel te verzamelen aangezien het avondmaal elders werd geserveerd.

Het avondmaal ging dan door in het restaurant “La Faitafondue” in Waimes.

Dit is een restaurant in het teken van “piraten”. Daar werd ons een Fondue maaltijd aangeboden. Op een bepaald ogenblik kwam Claudine, Herman’s echtgenote ons een outfit van Kapers en piraten geven en de muziek werd alvast gestart. De dans freaken onder ons konden zich dan ook uitleven in hun dansen.

Omstreeks 23 uur kwam hieraan een einde om het Hotel terug te vervoegen aangezien de chauffeur zich diende te houden aan de wettelijke rijtijden.

07/08/2008

Het ontbijt werd vervroegd omdat we een volledige dagreis voor de boeg hadden namelijk een dag aan de Rijn. Via het meer van Kronenburg en het gelijknamig stadje, via Brühl met zijn Phantasialand reden we richting Bonn de vroegere hoofdstad van Bondsrepubliek Duitsland.

Bonn ligt niet zover van Keulen (naar Duitse maatstaven althans) alwaar de Dom het stadsbeeld overstijgt met zijn 157 meter hoogte. Om deze hoogte en omvang te bereiken werd er wel, met de middelen van toen, er aan gebouw van de 13^de tot de 18^de eeuw. Keulen telt circa 1 miljoen inwoners.

Bonn daarentegen heeft een 400.0000 inwoners en is een moderne stad. Het authentieke Bonn vindt men enkel rondom de Markt. Dus kregen we een uurtje vrij om de stad te verkennen, een bezoekje aan de Dom, de winkelstraten en de boorden van de Rijn.

Na een middagmaal in de vorm van een wandelend banket werden we door onze chauffeur Herman naar de opstapplaats van ons schip gebracht. Met dit schip legden we gedurende 2 uur 30 een zeer aangename cruise af langs deze Rijn met zijn meanders, om uiteindelijk via Köningswinter en via de legendarische brug van Remagen (of wat er van overblijft), Linz te bereiken.

Van een ding was iedereen overtuigd, het is altijd steeds een verademing zo een mooie vaart op zo’n prachtig schip te mogen maken en te kunnen genieten van de mooie landschappen met zijn vele kastelen, die als het ware aan ons voorbij glijden. Aangekomen in Linz werden we terug opgevangen door chauffeur Herman die ons veilig via plaatsjes als Prüm waar de laatste sandalen van Jezus Christus zouden bewaard worden, Brühl enz...weer huiswaarts voerde.

In het Hotel aangekomen hadden we even de tijd om ons te verfrissen en van kledij te wisselen om dan weer te verzamelen aangezien het avondmaal dit maal in het teken stond van ons vertrek ’s anderdaags.

Na het avondmaal werden we inderdaad vergast op een muziekavond met een accordeoniste en was het weer dansen geblazen. Spijtig genoeg, zelfs aan het mooiste liedje komt er een einde, dus ook aan deze avond. Spijtig genoeg zou dit onze laatste avond zijn die we in dit hotel zouden doorbrengen, althans voor deze periode, daarna werden de kamers en de bedden opgezocht en zo kwamen onze vermoeide ledematen tot rust.

08/08/2008

Wat staat er vandaag op het programma?

Na ons bad te hebben genomen kregen we plots een onverwacht telefoontje. Een van onze Dames had te kampen met een fikse bloeding die maar steeds aanhield.

We dienden dus beroep te doen op dochter XXXXXXXXXXX die prompt een dokter opbelde. De dokter zei dat we onmiddellijk naar hem diende te komen aangezien hij op verplaatsing hieraan niet kon verhelpen.

Meteen werd de vriend van de dochter opgebeld en deze kwam meteen aangereden en begeleidde ons tot bij de dokter in Büllingen.

Na een uitgebreide verzorging aldaar zei de dokter dat het een risico inhield om met deze Dame in een car de lange rondrit richting Vilvoorde te maken. We werden door de vriend van de dochter weer naar het hotel gebracht alwaar de groep reeds van een stevig ontbijt hadden genoten.

We deden dan ook hetzelfde, deze Dame weliswaar met de nodige omzichtigheid en we onherroepelijk onze aandacht dienden te besteden aan het klaarmaken van onze koffers. Ja, bij velen bleken de valiezen en koffers opeens te klein. Inderdaad, door de vele souvenirs en aankopen die werden gedaan was het nodig heel erg samen te drukken.

Iets na 9 uur 45 werd dan de terugtocht aangevat, maar ondertussen was de bloeding niet gestopt en werd de dokter getelefoneerd en ons de opdracht gaf deze Dame naar de kliniek in Malmedy te brengen, wat we dan ook zo vlug mogelijk deden.

Terwijl Mevrouw Vannieuwenborgh en Herman deze Dame naar de kiniek bracht deed de chauffeur later een rondrit door Malmedy om vervolgens op een parking het vervolg af te wachten. Na verloop van tijd was het zover en waren we blij dat Liliane samen met Herman en Marie-Louise met deze Dame terug kwamen. In de kliniek hadden ze de bloeding uiteindelijk kunnen stoppen door middel van het dichtschroeien.

Dan werd het programma verder afgewerkt met een geleid bezoek en rondleiding aan “Spa Monopole” in Spa.

met nog een sanitaire stop langsheen de autoweg.

Via Leuven, Brussel bereikten we Vilvoorde waar de laatste reizigers werden thuisgebracht, niet vooraleer reeds velen hadden beslist om volgend jaar maar met een ander programma zeker terug te keren of zelfs misschien deel te nemen aan het verblijf dat van 4 tot 8 december reeds in de steigers staat.

Zulke verblijven zij immers een aanrader en zeker voor herhaling vatbaar. Het is namelijk een prachtige streek die bovendien in de onmiddellijke omgeving van Nederland, Luxemburg en Duitsland gelegen is en bovendien in het mooie Eifelgebied. Het biedt dus mogelijkheden om jaarlijks een ander programma voor te stellen. Sedert de komst van de € is het bovendien positief dat men overal met Euro’s terecht kan.

Ik hoop dat dit verslag een beetje onze avonturen tijdens dit verblijf kan weergeven.

Van Moer Etienne

L.B.G. Vriendenkring LOF

VriendenkringLOF                                               Juli  2008

Beste Vrienden,

Op zondag 01/03/ 2009  om 15 u organiseren we een uitstap naar een optreden van Het Brussels Volkstejoêter in Meise in de “Muze”, dit op vraag van een aantal van onze leden. Dit wordt een namiddagje “humor en ambiance “.

Inderdaad het optreden van Het Brussels Volksthejoêter staat er op het programma en dit gezelschap  hoeven we jullie zeker niet voor te stellen aangezien ze reeds hun  strepen verdiend hebben, ook in menig T.V. optreden.

Niettegenstaande dit optreden plaats vindt in het voorjaar 2009, vliegen de tickets nu al de deur uit. Ik heb op 30 juni nog enkel een optie kunnen nemen op 28 plaatsen.

De prijs van het ticket is amper  € 10 in de plaats van € 13.

En wat krijgt u voor deze € 10 : De vertoning  van hun blijspel “e schuun koppel”.

Gelieve  dus zo vlug mogelijk te reageren!!!.

Dit is reeds vroeg op voorhand dat we dit aankondigen maar de ervaring leert ons dat dit soort vertoningen  meestal zeer vlug uitverkocht is                 

Inschrijvingen dienen dus zo spoedig mogelijk te gebeuren alsook de betaling, aangezien er maar voor een korte periode kan gereserveerd worden in "De Muze".

Deze inschrijvingen kunnen gebeuren bij : Van Moer Etienne, Blauwenberg 7 te 1860 Meise, of in ons lokaal:  tel. 02/269.26.45 of 0476/42.86.00, of nog 02/4115316.

Dit kunnen we ten zeerste aanbevelen, gezien we geen bus dienen in te leggen kunnen we alzo de prijs laag houden.

Namens de Vriendenkring,

Van Moer Etienne,

Secretaris           

LBG Liberale Bond Gepensioneerden                                                 

Afdeling Meise – Oppem – Wolvertem

Beste Vrienden,

Gelieve te noteren dat de koffietafel van de maand juli met 1 week werd vervroegd wegens de onbeschikbaarheid van de zaal op de dag die we begin 2008 hadden voorzien.

Deze koffietafel zal dus uitzonderlijk doorgaan op 07/07/2008.

We hopen dat het optreden van Mauriske en Erika jullie goed heeft bevallen.

Maar om op ons elan verder te kunnen gaan zou ons Bestuur graag enkele nieuwe krachten kunnen gebruiken.

Het is dan ook een arme oproep naar onze leden toe, om dit Bestuur, dat toch goed bezig is, te komen vervoegen en versterken.

Inderdaad, misschien sluimert er in U de perfecte organisator!

Vindt je dat te hoog gegrepen, geen probleem, je kunt ons nog altijd helpen door een grote of minder grote functie binnen ons Bestuur op Uw schouders te nemen en onze enthousiaste Bestuursleden  te vervoegen en zo onze dynamische ploeg te versterken .

Als dit je wat zegt, aarzel dan niet en stuur uw kandidatuur naar volgend adres :

Van Moer Etienne, Blauwenberg 7 te 1860 Meise, door middel van onderstaand inschrijvingsstrookje.

Inschrijvingsstrook

De ondergetekende : Naam ………………………………..Voornaam……………………..

Adres : ………………………………        …………..Postcode ……….Gemeente …………….

( of GSM nummer …………………………..

Wenst zich kandidaat te stellen voor een functie binnen het Bestuur van de Liberale Bond

van Gepensioneerden .

Datum ………………………                     Handtekening…………………………………

1906 ↔ 2006

VriendenkringLOF                                               Mei  2008

Beste Vrienden,

Op dinsdag 18 november 2008  om 14 uur : organiseren we een uitstap naar een optreden van Het Antwaarps teater in Meise in de “Muze”, dit op vraag van een aantal van onze leden. Dit wordt een namiddagje “humor en ambiance “.

Inderdaad het optreden van Het Antwaarps theater staat er op het programma en dit gezelschap  hoeven we jullie zeker niet voor te stellen aangezien ze reeds hun  strepen verdiend hebben, ook in menig T.V. optreden.

Niettegenstaande dit optreden plaats vindt in het najaar 2008, vliegen de tickets nu al de deur uit. Ik heb op 30 april nog enkel een optie kunnen nemen op 28 plaatsen.

De prijs van het ticket is amper  € 5.

En wat krijgt u voor deze €5 : De vertoning  van hun blijspel “ik heb ze niet alle zes”, maar je krijgt er bovendien nog 2 drankbonnetjes bij.

Gelieve  zo vlug mogelijk te reageren!!!.

Dit is reeds vroeg op voorhand dat we dit aankondigen maar de ervaring leert ons dat dit soort vertoningen  meestal zeer vlug uitverkocht is                 

Inschrijvingen dienen dus zo spoedig mogelijk te gebeuren alsook de betaling, aangezien er maar voor een korte periode kan gereserveerd worden in "De Muze".

Deze inschrijvingen kunnen gebeuren bij : Van Moer Etienne, Blauwenberg 7 te 1860 Meise, of in ons lokaal:  tel. 02/269.26.45 of 0476/42.86.00.

Dit kunnen we ten zeerste aanbevelen, gezien we geen bus dienen in te leggen kunnen we alzo de prijs laag houden.

Namens de Vriendenkring,

Van Moer Etienne,

Secretaris                 

Vriendenkring L.O.F.

Beste Vrienden,

Op dinsdag 09-09-2008 organiseren we een uitstap met luxeautocar van de firma Rantour naar Genk en ruime omgeving.

We vertrekken, voor de personen die via tram, bus of metro komen aan het Boudewijnstadion in Brussel om 08 u en we voorzien ook een opstapplaats in Meise op de Carpool parking om 08 u 15.

Wat staat er op het programma? :

We vertrekken allen goedgemutst om koers te zetten naar Genk waar we in Scherpenheuvel  een stop inlassen om een tas koffie met koek te degusteren en een sanitaire stop voor degenen die zulks nodig zouden hebben.

Daarna gaan we richting Genk waar we omstreeks 11 uur een bezoek brengen aan de Oekraïense Orthodoxe kerk met 5 koepeltorens die schitteren in goudglans. Dit is een pareltje van Oosterse bouwtrant met binnenin mooie iconen. Bij elke stap ontdek je nieuwe dingen en stilaan besef je welke liefde voor hun land van oorsprong de Belgisch Oekraïeners heeft bezield om dit prachtig gebouw te verwezenlijken.

Na het bezoek aan deze kerk nemen we omstreeks 12 u 30 ons diner in Genk. Dit is een driegangenmiddagmaal.

Omstreeks 15 uur brengen we dan een bezoek aan het bekende Europlanetarium. Dit is een van de 4 actieve sterrenwachten van Vlaanderen. Vanuit een comfortabele zetel kan je kennismaken met planeten, kometen, zwarte gaten en dies meer. Voorafgaand wordt in het auditorium een film getoond over ons zonnestelsel.

Na dit bezoek keren we terug naar Diest waar er nog een stop inlassen om een tas koffie gebruiken en/of een sanitaire stop voor degenen die zulks nodig zouden hebben 

Wat is nu de kostprijs: wij vragen € 34 voor de leden van de Liberale Mutualiteit van Brabant en 39 € voor de niet leden van deze Mutualiteit.

Laat u niet afschrikken door deze prijs maar weet dat de Mutualiteit aan Rantour tussen de 49 en de 59 € per persoon dient te betalen naargelang het aantal deelnemers, maar wees gerust wij rekenen u maar € 34 of 39 € aan, voor de rest komt onze Mutualiteit tussen.

Deze uitstap zal dan ook door Rantour met de grootste zorg begeleid worden.

Inschrijvingen dienen  echter zo spoedig mogelijk te gebeuren alsook de betaling aangezien er reeds vroeg geboekt dient te worden.   Dit kunnen we ten zeerste aanbevelen. Inschrijvingen en betalingen kunnen gebeuren op de zitdagen van de mutualiteit en/of bij Van Moer Etienne ( 02/269.26.45 of 0476/428600.

Van Moer Etienne

+ 

Boudewijn SeaPark

Tijdens deze familiedag kan u het, Boudewijn SeaPark en haar attracties ontdekken waaronder het fantastische dolfinarium onder haar gigantische koepel die bijna een halve hectare bedekt, alsook de humoristische show  met lenige zeeleeuwen. Deze twee attracties hebben het park naam en faam bezorgd en zijn op zich al het bezoeken waard.

Daarenboven ontvangt Boudewijn SeaPark dit jaar nieuwe bewoners: roofvogels. U kan er van een fascinerend vliegspektakel genieten tijdens een verbazingwekkende voorstelling.

Maar dat is niet alles! Boudewijn SeaPark is eveneens een dierenpark, vooral door kinderen gewaardeerd voor haar eenden, ganzen en konijnen, maar ook meer verbazende dieren zoals Vietnamese hangbuikvarkens, alpaca’s, geiten …

Voorts kan U tussen twee shows door genieten van talrijke attracties voor klein en groot, gaande van het speelplein bambinoland, over het reuzenrad, tot de orka Ride of carrousel.

In het park zijn eveneens diverse animaties voorzien, zoals : een fanfare, een wedstrijd en optredens van Paul Severs, Garry Hagger en het vrouwelijke soultrio Delightful.

MEER INFO OP WWW.LIBMUTBRAB.BE

Uw mutualiteit biedt gratis    busvervoer aan!

Het kantoor “L.O.F.” van Molenbeek neemt deel aan de ontspanningsdag voor gezinnen die de Liberale Mutualiteiten organiseren op

Zondag 11 mei 2008, van 10 tot 18 u in het Boudewijn SeaPark  te Brugge.

                        10.00 uur   Opening Boudewijn SeaPark

16.00 uur   Optreden van Paul Severs,

           Garry Hagger en de soulband Delightful

18.00 uur    Terugkeer naar Brussel

Ter gelegenheid van Moederdag is er een speciale attentie voorzien

       voor iedere moeder!  

De exacte opstapplaats en uur van vertrek worden u later meegedeeld.

Prijs

(vervoer heen en terug + toegang tot park)

                        - volwassenen en kinderen                  12 €

- kinderen geboren vanaf 2006        gratis

optioneel

- voucher maaltijd volwassene*          10 €

- voucher kindermaaltijd **

(geboren tussen 1997 en 2005)             7 €

                               * balletjes in tomatensaus of vol-au-vent of stoofvlees met frietjes +

1 drankje

** curryworst met frietjes + 1 drankje.

Inschrijvingsformulier

Naam en voornaam                 geboren op

1)………………………………..                 …………………

2) ……………………………….                 …………………

                        Andere deelnemer(s)

3) ……………………           …………...

4) ……………………           …………...

5) ……………………           …………...

6) ……………………           …………...

Adres …………………………………….

…………………………………………...

E-mail …………………………………...

Tel/GSM..………………………………..

Wenst in te schrijven voor Energy-day

            op zondag 11 mei 2008

Toegang en vervoer

Volwassene                             12 € x …….

Kind (geboren vanaf 2006)     gratis x …...

Maaltijdvoucher (optioneel)

Volwassene                             10 € x ……..

Kind(geboren tussen 1997 en 2005)        7 € x …….

                                    Totaal : ………..€

Schrijf vanaf nu tot uiterlijk 30 april 2008 in en betaal aan de afdeling het gepaste bedrag

Datum …./…../2008

Handtekening :

Operette “Der Zigeunerbaron”

Op 23/02/2008 gingen we met een 14-tal liefhebbers naar een operette  in Heist op den Berg.

Het gezelschap van Heist op den Berg voerde er de operette “ De Zigeunerbaron” op.

We vertrokken in Brussel om 13u05 met een autocar van “Lindencars” en na een rit met verschillende opstapplaatsen kwamen we tijdig in het Cultuur Centrum van Heist op den Berg aan.

Bij aankomst werden we opgeslorpt door een grote menigte en zochten we onze weg doorheen autocars naar de ingang van dit Centrum.

Daar aangekomen snoven we direct de sfeer op en konden we verschillende kennissen en

vrienden begroeten.

En eindelijk was het zo ver en konden we de theaterzaal betreden.

Daarna konden we ons vergapen aan de opvoering zelf.

Het was een boeiend en goed verzorgd spektakel dat daar door dit amateursgezelschap

werd gebracht.

Naar mijn persoonlijke appreciatie vertoonde, wat ik de “ouverture” noem, een volgens mij

bewerkte versie (door de dirigent?) van het origineel, waardoor het echo-effect  en de trom een beetje teveel de aandacht opeisten.

Onze mensen vonden echter het geboden spektakel goed. De prachtige stemmen, de kostumering, het decor, alles was picobello in orde.

Na het genieten van deze voorstelling werden we door dezelfde autocar opgewacht die ons dan via de verschillende stopplaatsen terugbracht naar Brussel waar we rond 19 uur aankwamen.

Iedereen was blij over deze namiddag en iedereen was het ermee eens dat dit voor herhaling vatbaar is, waarvan akte.

Een dikke dank u wel aan onze 2 educatieve medewerksters, die ons de hele dag hebben begeleid en alles in goede banen hebben geleid.

Nablik op Expo 1958

Met de 50° verjaardag van deze  tentoonstelling in het verschiet probeer ik enkele herinneringen op te duiken uit deze periode.

In 1958 was ik 21 jaar en deed ik mijn legerdienst in Heverlee.

Ik herinner me dat ik ieder vrij weekend (en dat waren er zeer veel) met een 1° sergeant kon meerijden naar Brussel tot aan het Meiserplein. Een voordeel dat we dan hadden was dat gedurende de wereldtentoonstelling er een rechtstreekse tramlijn naar de Expo voerde en ik alzo vlug bij mijn grootmoeder was die in de Dewandstraat in de onmiddellijke omgeving van de Expo woonde.

Mijn grootmoeder bereidde me dan een heerlijke maaltijd (heel wat lekkerder dan in het leger). Daarna wisselde ik van kledij en trok ik met veel enthousiasme naar de Expo, aangezien ik beschikte over een abonnement kon ik er om het even wanneer naartoe. Ik vertoefde er dan ook dikwijls.

Ik trad in het toenmalig domein binnen langs de wijk “Dikke Linde” en het eerste paviljoen dat ik tegen kwam vond ik altijd het mooiste. Het was het paviljoen van Thailand in de vorm van een bevallige pagode.

Van daaruit ging de uitstap dan verder.

Enkele paviljoenen die me bijzonder interesseerden waren respectievelijk deze van Rusland met de toen tot de verbeelding sprekende “Spoetnik” het allereerste ruimtetuig dat in de ruimte werd gelanceerd.

Men kon er dit ruimtetuig met passagier Laïka (het eerste dier in de ruimte) bewonderen in het immens grote paviljoen. De foto’s van dit hondje kon men ter plaatse ook bekijken.

Waar ik ook graag vertoefde was het paviljoen van Oostenrijk waar ik fantastisch mooie concerten heb kunnen bijwonen.

Ook het paviljoen van Frankrijk was het zien waard.

Het paviljoen van Amerika was wellicht het grootste in grondoppervlak. Het staat er trouwens nog altijd en herbergt er nu de Vlaamse Radio en Televisie.

Al wandelend en verder kuierend kon met ook de pijl bewonderen van het gebouw “Burgerlijke Genie” die in een merkwaardig en spectaculair evenwicht ettelijke meters van het zwaartepunt verwijderd was. Onder deze pijl kon men een plan van België zien met de verschillende beroemde gebouwen die het land rijk was.

Even verder kwam men dan aan het toenmalig pronkstuk van de tentoonstelling, namelijk het Atomium. Dit gebouw dat het atoom van ijzer voorstelt heb ik dan ook buis voor buis, bol voor bol, weten opbouwen. Menigmaal kon ik me vergapen aan de acrobatische toeren die de arbeiders dienden uit te voeren om al deze zware metalen stukken op de juiste plaats aan te brengen en toch het evenwicht van het geheel niet in gevaar te brengen.

Vanuit de Heizel vertrok er ook een kabelspoor naar het hoogste plateau, namelijk waar het paleis gekend als “de Centenaire” stond en kwam ook onder het atomium door.

Dit was voorwaar een attractie en ik kon ook aan de verleiding niet weerstaan en heb me menigmaal naar boven laten voeren in deze gondels.

Het paviljoen “de Centenaire” gekend van wereldtentoonstelling 1935 werd dan ook in een nieuw kleedje gestoken voor Expo 58 en was als het ware ingepakt in een immense boog.

Niet ver van het atomium stond er ook een attractie die men zou kunnen vergelijken met het Benji-springen. Ik herinner me dat ik enkele malen van deze attractie van circa 10 meter hoog ben naar beneden gesprongen met een kabel aan mijn lichaam en enkel op een meter van de grond werd afgeremd door een soort veer. Dit gaf ons iedere keer een enorme kick.

Her en der stonden er kraampjes waar men ijsjes, belegde broodjes, prularia en aandenken kon bekomen, ook vlaggetjes in papier enz…

Het was altijd een andere ervaring bij ieder bezoek. Inderdaad men werd er als het waren losgelaten op een hele wereld. Toeristen uit heel de wereld kon je er tegenkomen en eventueel mee verbroederen. Het was alsof er geen grenzen bestonden. Bovendien waren de mensen meestal ontspannen, vrolijk en communicatief.

Nu we het hebben over ontspanning, er waren namelijk nog twee parken waar volop plezier gemaakt werd en waar men bovendien kon genieten van mooie klanken bij een natje en een droogje.

Een ervan was Oud België. Menigmaal wou ik dat park bezoeken  maar ik kon nooit voorbij twee attracties in de onmiddellijke buurt. Deze attracties waren “Hawaï” waar mooie Hawaïaanse muziek werd gespeeld door een typisch orkest vandaar  en waar men danseressen kon zien dansen die op de tonen van deze muziek door de omgeving wervelden met hun bloemenkransen om hun hals.

Deze attractie waar men ontspannen kon vertoeven werd echter geteisterd door een brand en is nadien nooit meer herbouwd. Het was door het vele rietwerk een dankbare prooi voor de vlammen.

Er was ook een attractie “De lachende koe” genoemd waar men een kijkje kon in nemen en waar men op een bepaalde plaats in het circuit over een rooster diende te lopen. Voor de mannen geen probleem, wanneer een dame er echter overliep werd er een ventilator geactiveerd, waarschijnlijk geactiveerd door middel van een  fotocel, en de rokjes van deze dames vlogen soms tot boven hun hoofd. En de mannen maar kijken natuurlijk. Het was een gezicht dat deed denken aan het beroemde rokje van Marylyn Monroe .

In de onmiddellijke nabijheid was er ook een attractie onder de vorm van een zeer grote herberg “Oberbayern” genaamd. Ik herinner me dat we daar heel vaak met mijn ouders naar toe gingen. Er werd bier geserveerd in immens grote stenen bekers. Het was mooi om zien hoe de dienstertjes ettelijke van deze bekers in  hun handen hielden en laveerden tussen de tafels en gasten.

De dienstertjes waren getooid in de mooie Beierse klederdrachten, een streling voor het oog. De stemming werd er in gebracht door een Oberbayern orkest in traditionele Beierse klederdrachten, namelijk het orkest van Toni Witt (hij neme me het niet kwalijk indien ik zijn naam misvorm). Beierse dansen werden er gedanst alsook de typische volksdansen opgevoerd.

Het was er altijd een groot feest en het bier vloeide er in overvloed. Het bier werd Löwenbrau genoemd, maar wij noemden het kortweg Munich. Dortmunder bier was toen in België ook zeer geliefd, zij vloeiden dan ook beiden rijkelijk.

Wanneer een orkest een pauze hield werd het onmiddellijk vervangen door een ander orkest.

Wanneer ik samen met mijn ouders Expo 58 bezochten zakten we altijd af naar deze “Oberbayern”. Wanneer ik alleen ging kon ik het me niet veroorloven om er binnen te gaan. De consumpties waren er een beetje duur voor mijn magere geldbeugel.

Zo, dit zijn nog enkele flitsen en  nostalgische terugblik op deze periode die nu bijna 50 jaar achter ons ligt. Het was voorwaar een mooie tijd, zeker als men weet dat we toen bijna 50 jaar jonger waren.

 Etienne Van Moer

Enkele gebouwen van de Expo staan vandaag nog steeds op de Heizelvlakte:

• Atomium
• Amerikaans theater

[bewerk] Externe link

• Een nostalgische website over Expo 58:
• Projectsite voor de viering van 50 jaar Expo:
• Herbeleef Expo 58 op Google Earth: