Donderdag 13 maart vandaag had ik een dagje verlof, want vandaag was het de prijsuitreiking van de bbr-winterchallenge,dit is een reeks van 38 mountainbikeritten die loopt van halfweg september tot halfweg maart, de ritten vinden plaats over gans West-Vlaanderen, bij het begin van deze challenge kon je een stempelkaart krijgen, deze moest je dan laten afstempelen na iedere vtt die je gereden had, 22 ritten waren goed voor superlaureaat, alle 38 ritten waren goed voor superlaureaat, en superlaureaat dat waren Franky Soenens en ik, dit lijkt misschien makkelijk 38 ritjes rijden, maar niets is minder waar zo heb ik 1 keer met de griep mijn bike bestegen, stormweer getrotseerd in Pittem, en zo waren er verschillende factoren die dit niet vanzelfsprekend maken, en vanavond was het dan zover Franky en ik mochten onze trofee gaan afhalen in de ontvangsthal van brouwerij rodenbach te Roeselare.
Er werd om 18h00 verzameld in ons Clublokaal aviflora, Franky, Danny, Ignace en ikzelf waren van de partij, voorzitter Marino had laten weten dat we op hem niet moesten wachten hij zou iets later komen, om 18h30 vertrekken we dan richting Roeselare, daar aangekomen treffen we ook Davy hij is al terplaatse, bij het binnengaan, kunnen we kiezen Rodenbach of water, natuurlijk kies ik voor rodenbach hé, dit is gratis en de glazen zullen de ganse avond gratis bijgevuld worden, ik ga eerst mijn pakket rodenbach ophalen dat ik gewonnen heb in de loop van de challenge met de bonnetjes uit de krant van West-Vlaanderen, en moet zeggen het is een prachtig pakket, het is een houten kistje dat 6 gewone rodenbachs en 6 rodenbachs grand cru bevat.
Even later komen ook Marino en Dominique Velghe onze toffe bende vervoegen, dan is het tijd voor de uitreiking van de meridabike-outfits, iedere rit moest je na de rit de 2e helft van je inschrijvingskaart laten afstempelen door de organisatie, je gegevens invullen en in een urne stoppen, per rit werd hier dan 1 naam uitgetrokken die zon set meridakledij won, ook hier was ik bij de winaars, ik mocht een prachtige tenue in ontvangst gaan nemen, in de kleuren van het meridateam, dit pakket bevatte een truitje met korte mouwen en een korte broek.
Om 19h30 was het dan tijd voor de huldiging van de laureaten, superlaureaten en de eerste 10 clubs in het clubklassement, eerst kwamen de gewone laureaten die 22 of meer ritten gereden hadden aan de beurt, en daarna le moment supréme voor Franky en ik de huldiging van de superlaureaten, die weer en wind getrotseerd hadden om alle 38 ritten te rijden, maar wat bleek op het einde van de uitreiking waren Franky en ik nog steeds niet afgeroepen, ik werd lijkwit naar het schijnt, maar voorzitter Marino sprong recht van zijn stoel en ging naar voor om hier uitleg over te vragen, blijkbaar hadden ze een foutje gemaakt en Franky en ik vergeten, ze verontschuldigden zich en Franky en ik mochten naar voor om toch nog onze prachtige trofee op naam in ontvangst te gaan nemen.
Na deze uitreiking was het tijd voor de clubtrofeeën, wijzelf werden 6e in het clubklassement en mochten eveneens een prachtige trofee in ontvangst nemen.
Hierna volgde de tombola, eerst werden er heel wat prijzen getrokken uit de urne waar al de bonnetjes inzaten uit de krant van West-Vlaanderen, alle bonnetjes die in de loop van deze challenge in de urne gestopt waren zaten hierin, hiermee waren heel wat prachtige waardebonnen te winnen, spijtig genoeg vielen er hier geen brigandsbikers in de prijzen, dan volgde de trekking van de bbr zelf, in een andere urne zaten alle inschrijvingskaarten die in de loop van de challenge in de urne gestopt waren, de hoofdprijzen hier waren maar liefst 5 merida mountainbikes, in de hoofdprijzen vielen we niet, maar Koenraad viel wel in de prijzen hij won een thermoskan.
Na deze tombola was de avond hier ten einde, de brigandsbikers hadden echter nog dorst en daarom trokken we nog naar de thuisbasis van de brigandsbikers Ingelmunster, om daar bij een drankje nog eens na te praten.
Proficiat aan de club met hen 6e plaats.
Proficiat aan mijn medesuperlaureaat Franky Soenens.
Zondagmorgen om 07h00 krijg ik een smske van ons moozemeiske, ze ging wegens een pijnlijke knie normaal niet biken dit weekend, maarja ze kan het niet laten en vraagt of ik haar wil gaan oppikken, haar ventje Tom is namelijk samen met Wim, Karel en Tim naar de mountainbikeschool voor gevorderden in Spa, dus om 07h30 ga ik ons moozemeiske oppikken in Oostrozebeke, om daarna door te rijden naar ons clublokaal aviflora, daar aangekomen zijn we de enigen en dit zal zo blijven, als we terug in the voltmobiel kruipen overleggen we nog even waar we heen zullen trekken vandaag, we hebben namelijk de keuze uit Moorsele en Heestert, uiteindelijk beslissen we naar Heestert te trekken. Ik stel miss gps in op centrum Heestert omdat ik geen juist adres heb, dus tot daar verloopt alles vlotjes, daarna is het echter eventjes zoeken want nergens maar dan ook nergens hangen bordjes naar de inschrijving, uiteindelijk bereiken we dan toch onze juiste bestemming, we vinden parking heel dicht bij de inschrijving, en ook aan de inschrijving is het niet echt druk, velen zullen thuisgebleven zijn door de slechte weersvoorspellingen denken we, nochtans valt het weer enorm mee, het is bewolkt maar zeker niet koud en de beloofde regen blijft voorlopig nog uit, ook van wind is amper sprake.
We schrijven ons in voor de korte afstand 30 km, dit om de knie van moozemeiske niet te veel te belasten, want volgende week zou ze graag de 100 km in Oedelem rijden, dus vandaag rustig aan is de boodschap, éénmaal ingeschreven gaan we van start, en op de eerste off-road strook zijn we al meteen kletsnat van de vele plassen op deze track, op de tracks die volgen is het de bedoeling de bike recht te houden want je glijd van hots naar klots, maar baggeren is het echter nooit, gewoon heel glad, via Zwevegem en Otegem trekken we richting Yvegem, waar we terhoogte van het lijsternest rechts afslaan om zo naar Tiegemberg te trekken, ook het vossenhol genoemd, we mogen het eerste stuk van de klim off-road naar omhoog via een boomgaard, daarna een stukje road om vervolgens naar de top te klimmen via stapsteentsje, de benen zitten blijkbaar goed want ik kan deze klim volledig op het grote blad afwerken, boven wacht ik terug op moozemeiske, na de afdaling mogen we het vossenhol opnieuw omhoog, grotendeels via de weg nu, ook het steile stukje aan het st-arnolduspark zit in deze klim, maar ik weiger het grote blad te verlaten en werk deze klim volledig af op mijn 44 vanvoor en 18 achteraan, dit lukt perfect en boven wacht ik opnieuw op ons moozemeiske, hierna volgde de gevaarlijke afdaling op stapsteentjes waar enige voorzichtigheid wel nodig was, na deze afdaling volgde nog een klimmetje waarna ik de kop nam en aan een stevig tempootje reden we richting bevoorrading.
De bevoorrading was ok, we hielden de stop hier kort en begonnen aan het 2e een laatste deel van deze tt, na de bevoorrading volgde de splitsing, zoals afgesproken kozen we voor de 30 km, meteen kregen we een zware strook langs de schelde te verwerken, er volgden ook verschillende passages met stapsteentjes, groot was mijn verbazing toen ik op een singletrack plots 3 geiten en een pony op de track zag, de pony liep voor ons uit en de geiten volgden, gek zicht hoor, aan een weide hielden ze halt, ze<waren blijkbaar ontsnapt maar raakten niet meer in hen weide, een biker belde aan aan het bijliggende huis maar niemand deed open, tja meer kunnen we niet doen en reden verder, via de spoorwegbedding ging het terug richting Heestert waar we aankwamen met 33 km op de teller, en we hadden de ganse rit geen druppel regen gezien, maar door de vele plassen op de off-roadstroken waren we toch kletsnat, we reinigden eerst de bikes, aan de afspuitstand verliep alles vlotjes, na het reinigen van de bikes gingen we ons douchen, de herendouches waren niet echt warm, maar ook niet ijskoud dus mij hoor je niet klagen, na een deugddoende douche hielden we nog nen korten aprés waarna we huiswaarts trokken, we waren trouwens nog maar net in de wagen toen de voorspelde regen met bakken uit de lucht viel.
Vandaag staat Gavere op het programma, het is reeds voor de 3e keer dat ik deze tt zal rijden en moet zeggen ben nog nooit ontgoocheld terug thuisgekomen, ze voorspellen trouwens prima weer in de namiddag dus kies ik opnieuw voor de korte broek. Om 13h00 komt Frederik mij oppikken en vertrekken we richting Gavere, daar aangekomen maken we ons klaar en wachten er op de rest van de brigandsbikers, een telefoontje leert ons dat ze op 2 km van Gavere zijn en daar direct zullen aankomen, en ja enkele minuten later komen ze de ruime parking opgereden, de brigandsbikers van de partij zijn Davy, Nick, Dominique V., Stijn en Wim D., terwijl ook zij zich klaarmaken komt het mountainbike-live team ons ook nog begroeten, als iedereen klaar is gaat het richting inschrijving waar Nick de wacht houd bij de bikes, bij de inschrijving kiest iedereen voor de 45 km enkel Davy zal voor de 75 km gaan.
We gaan in groep van start en mogen meteen kennis maken met het glooiende landschap van Gavere en omstreken, de off-road die we onder onze wielen krijgen ligt mooi hard en is dus perfect bereidbaar, na een tijdje rijden Frederik en ik een stuk voor de groep uit, op de klimmen, trekt Frederik stevig door, maar het lukt mij perfect om hem bij te houden, we houden het wel tamelijk rustig en maken ook eens tijd voor een praatje onderweg, de klimmetjes volgen elkaar razendsnel op maar zijn best te doen, de moeilijkste klim is er eentje waar je tamelijk steil tussen de rotsen omhoog moet maar ok dit overleven we prima, na deze lus zien we trouwens de achtervolgende groep brigandsbikers die net aan deze lus gaan beginnen, voor ons zit ze er echter al op, wat ons wel opvalt, is dat de bevoorrading tamelijk lang wegblijft, we trekken het tempo wat op en op een klim haalt Frederik een maximum van 42 kmph, ik volg vlotjes in zijn wiel, zo bereiken we even later na 28 km de bevoorrading.
Voor ons is de bevoorrading nog ok, maar we merken wel op dat deze weldra uitgeput zal zijn, net als we willen vertrekken komen ook de andere brigandsbikers aan, Frederik en ik slaan nog een praatje met hen en rijden dan door, nu ben ik het die het tempo wat de hoogte intrek, maar op zon 10 km van het einde is voor Frederik het beste eraf, en ik besluit het wat rustiger aan te doen en bij hem te blijven, we krijgen nog enkele prachtige klimmetjes en snelle afdalingen en dit alles omgeven door een prachtig landschap, dit is gewoonweg puur genieten, in de laatste 5 km volgen 3 klimmetjes met snelle afdalingen volgen 3 klimmetjes met snelle afdalingen elkaar op, hier trek ik eens door maar wacht daarna terug op Frederik, zo bereiken we samen terug de aankomst in Gavere, ikzelf ga eerst de bike reinigen, Frederik zal dit thuisdoen, aan de afspuitstand mochten wel iets meer slangen aanwezig geweest zijn, na het reinigen van de bike rijd ik terug naar de parking waar ondertussen ook de anderen aangekomen, aangezien Frederik nog weg moet gaan wij direct huiswaarts zonder aprés, maar geen probleem zo was mijn vrouwke ook nen keer supertevreden, dat ik zo vroeg thuis was.
Zoals elk jaar een prachtige rit, ondanks de vele regenval in de loop van de week was de off-road toch perfect bereidbaar.
