Als een klein geschenkje aan mijn trouwe lezertjes die al een hele tijd naar niets nieuws hebben gekeken, een stukje over, jawel, molens. Waarom toch, had de molenaar zo'n slechte reputatie en werd hij toch gerespecteerd. Lees en verwonder u!
Wie denkt dat er in het overwegend vlakke landschap van Klein-Brabant weinig te zien en te weten is, die moet dringend zijn of haar mening herzien. Bijvoorbeeld door het bijgaande Voetstukje te lezen want daar staat heel wat over een klein deel van deze streek te lezen. Klikken op de bijlage helpt je verder.
Er hing een vrij dichte mist dus erg ver kon je niet kijken. Wat er desondanks toch te zien was, dat was best interessant en daarom wil ik je daar over vertellen. Wat precies, dat staat te lezen in de bijlage: het Voetstukje.
Je vindt er heuvels, dalen en mooie panoramas. Lang geleden reeds was er hier al iemand die dat ook zeer naar waarde wist te schatten. Ze zijn hem hier nog niet vergeten, die Pieter Bruegel de Oude. Soms kan je zelfs nu nog zien waar Abraham-Pieter de mosterd haalde voor het schilderen van talrijke taferelen van het Pajottenland zoals het er bijna 500 jaar geleden uitzag.
Het staat weer allemaal te lezen in de bijlage, het Voetstukje.
Op bezoek in een overschot van het vroegere Kolenwoud dat in de Gallo-Romeinse tijd enorm groot moet geweest zijn. Het is nu nog slechts een schijntje daarvan. Maar volgens onze normen is het toch altijd nog een ongewoon flink stuk geboomte, dat Buggenhoutbos. En in Opdorp, een deel van Buggenhout, hebben ze ook al wat speciaals te bieden. Iets wat je, ik ben het haast zeker, niet zou verwachten. Lezen dus wat er in de bijlage staat: het Voetstukje.
Waregem is meer dan het alom bekende Waregem Koerse. Hoewel de hippodroom in het bijgaande Voetstukje wel een belangrijke rol speelt. En dan is er nog de wijde omgeving van de stad. Met dorpjes als Ooike en Moregem die daar stil lagen te wachten totdat ik er eens voorbij zou komen. Wees gerust, ze liggen er nog.
Aan de poort van de Vlaamse Ardennen liggen enkele vooruitgeschoven heuvels en op of aan die heuvels zijn dorpen gevestigd. Tussenin ligt de vlakte van de Scheldevallei. Kaster,
Tiegem, Waarmaarde, Avelgem, Anzegem... Het staat allemaal in het Voetstukje in de bijlage. Ik wens je in elk geval veel leesgenot.
Nieuwenrode, Beigem, Meise, Grimbergen... ze liggen daar allemaal zon beetje op een kluitje bij elkaar op de glooiende Brabantse kouters. Er zijn oude gebouwen met een bijzondere geschiedenis, jonge bossen, soms veel ruimte en doorgaans is het er rustig. De moeite waard dus om er wat rond te zwerven.
Wat ik ervan gezien en geleerd heb, dat staat in de bijlage. Het Voetstukje dus.
Dichtbij de stad Gent en toch verrassend groen is de directe omgeving van Zwijnaarde. Een dorp dat voor de meesten van ons slechts bekend is omdat twee grote autosnelwegen mekaar daar kruisen. Gelukkig is er meer te zien daar in de meersen van de Boven-Schelde.
Wat ik ervan gezien heb, dat staat te lezen in de bijlage.
Een wandeling in het rijke herfstlicht door een deel van het Houtland. Vertrekkend vanuit Loppem en tot helemaal dichtbij Brugge. Al is dat, alles bij mekaar, niet zo ver. Maar de streek is rijk. Aan abdijen, kastelen en veel open ruimte. Om te lezen wat ik er gevonden heb volstaat het om de bijlage aan te klikken.
