Ondanks alarmkreten over niet te berijden wegen heb ik het toch maar gewaagd om naar Puurs te rijden. Zonder problemen overigens. Voor de Eindejaarstocht aldaar. Het staat weer te lezen in het Voetstukje.
Erg lang is de tekst dit keer niet. Wanneer je wil weten waarom dat zo is dan... moet je klikken op de bijlage.
Sneeuw lag er, veel sneeuw. Dat maakte het landschap op slag anders. Hoewel het dus een gebied was waar ik al herhaalde malen was gaan wandelen. Desondanks was er toch nog iets over te vertellen. Maar of het veel nieuws was... Lees het zelf door op de bijlage te klikken. Lang is het stukje niet dit keer. Het kan dus even tussendoor gelezen worden. Hoewel...
Wat hebben Nonkel Fons en de bibliotheek van de nonnetjes op de Kouter nu met elkaar te maken? Lezen! Ja, dat bedoel ik: lezen. En niet enkel dat je het bijgaande Voetstukje moet lezen. Dat natuurlijk ook. Maar je kan het echt zo gek niet bedenken of ik loop wel tegen een vreemde associatie aan bij een of andere wandeling. Zoals nu. In de streek van De Witte. Zo ongeveer. De Boerenkrijg had er ook nog wat mee te maken. Het kon niet op! Lees er alles over door op het bijvoegsel te klikken. Alweer niet weinig tekst. Ga er dus even voor zitten.
Ondanks sneeuw en ijs was dit broekventje niet te houden om de ruim 21 kilometer van de Broekventjestocht uit te lopen. Het gaat over sneeuw, dus. En ijs en water en bos en nog zo het een en het ander. Klikken op het bijvoegsel zal alles veel duidelijker maken.
Het was een lange tocht maar toch is het een kort Voetstukje geworden. Ongewoon kort zelfs. Zodat je dit keer geen vakantie moet opnemen om het gelezen te krijgen. Hoe dat zo komt? Wel, dat staat uiteraard wel in het stukje te lezen. Dus...
Net over de grens, in het uiterste zuid-westelijke hoekje van Noord-Brabant ligt een gebied waarvan ik niet wist hoe groot en interessant het wel was. Nu weet ik daar toch iets meer over want ik heb er ruim dertig kilometer gewandeld. Zo hoeven jullie je nu ook weer niet uit te sloven want ik heb erover geschreven. Zodat jullie ook weer kunnen meepraten. Ja, ja, ik heb ook een sociale taak te vervullen.
Al eens naar buiten gekeken. Ja, natuurlijk! Ook tot de conclusie gekomen dat het geen weer is om een hond door te jagen? Laat staan dat een wandelaar dat uit vrije wil zou doen. Geen wandeling dus dit weekend. Maar toch een Voetstukje! Wil je weten hoe ik dat nu weer heb klaargespeeld? Klik dan op het bijvoegsel en het zal je geopenbaard worden.
Het regende pijpenstelen en ik moest me min of meer onder toezicht plaatsen van het leger. Maar toch heeft me dat er niet van weerhouden om in Oostakker 38,38 kilometer te gaan stappen. Vermits het overwegend rechtdoor was, was het niet al te moeilijk de weg te vinden. Aan het eind van de wandeling lag er nog een verrassing te wachten en dat was niet de vooraf beloofde versnapering. Wil je er alles van weten, klik dan op het bijvoegsel en als alles goed is ontvouwt het PDF-bestand zich tot een leesbare, geïllustreerde tekst van wel 13 bladzijden lang. Je kan dus best niet gehaast zijn!
Te stellen dat er in de streek rond Wetteren aan tuinbouw gedaan wordt, dat is op zijn zachtst gezegd een open deur intrappen. Maar... is er nog meer? Mja... Er is, bijvoorbeeld, de geschiedenis, de achtergrond van menig gegeven. Indien je dat interesseert dan moet je vooral het bijgaande stukje lezen. Anders mag ook natuurlijk. Waarbij ik hoop je nu en dan een glimlach te ontlokken. Je weet maar nooit.
De Voorkempen liggen niet direct vlakbij mijn voordeur maar toch besloot ik er te gaan wandelen. In een dorp met een bijna onmogelijke naam, nota bene. Lees wat er te beleven viel op deze tocht. Misschien zie je door het bos wel niet meer de bomen maar alla, het is te proberen. Klikken op de bijlage opent het PDF-bestand. Veel genoegen ermee!
Deze eerste wandeling van oktober was een beetje uit de klei getrokken. In en om een dorp met een nogal curieuze naam. Klikken op de bijlage om de apocriefe en canonieke inhoud te kennen. Ik wens je veel plezier met de lectuur.
Het was ook dit keer een lange tocht en dus viel er nogal wat te zien. Dat weerspiegelt zich in alweer een tekst van ettelijke bladzijden lang. Ga er dus maar even voor zitten! Wat er in het Land van Rhode zoal te zien was... Klikken op het bijvoegsel, graag. Ik wens jullie veel plezier ermee.
Het was even zoeken voordat ik aan deze wandeling kon beginnen. Maar voor de rest was de weg voorbeeldig aangeduid. En het bleek ook nog een interessante trip te zijn. Lees er alles over door op de bijlage te klikken. Ik wens je veel plezier met het lezen van dit Voetstukje. Met het lezen van alle andere ook, trouwens.
Twee dagen onderweg geweest en niet telkens voor een kleine afstand. Je merkt het wel wanneer je het bijvoegsel opent en leest wat er te lezen staat. Al zullen sommigen er wellicht niet kunnen mee lachen, het is toch humor maar wellicht van een ander soort dan ze in Aalst gewend zijn. Veel plezier ermee.
Alweer een flink pak tekst. Niet minder dan 11 bladzijden! En dat zonder de foto's, wel te verstaan. Dus maak je borst maar nat. Het verhaal over en omtrent de wandeling over de heuvels van Heuvelland. Tot over de Schreve. En bijna tot over mijn eigen schreef. Enig leedvermaak bij het lezen is toegestaan. Veel plezier ermee!
Het was wel een eind rijden van hier naar Turnhout maar zaken als de Hoge Mouw en militaire domeinen die vind je hier niet. Dus daar moest ik dan maar het huis voor uit. En om jullie er te kunnen over vertellen natuurlijk. Klikken op de bijlage opent het verhaal. Veel plezier ermee.
Het ging flink op en neer in het land van de Fiertel. Ze weten daar in Ronse een en ander over hoogten en laagten en dat liet zich gevoelen aan de spieren. Maar mooi is het daar wel. Daar kan je alles over lezen in het Voetstukje dat hier aanhangt als bijvoegsel. Veel plezier ermee!
Op wandel in de Brabantse Kouters. Aan de hand van Gerard Walschap. Althans dat was de bedoeling maar het is niet helemaal uit de verf gekomen. Toch even kijken wat er te beleven was. Klikken op het bijvoegsel voor dit Voetstukje. Veel leesplezier gewenst.
Het ging wat op en af en zo nu en dan scheen de zon. Wanneer het niet regende. Maar de Vlaamse Ardennen blijven onveranderd mooi. Wat Adriaen Brouwer en Phidippides verder met deze tocht te maken hadden, dat moet je maar lezen in de bijlage. Klik op de juiste plaats en u zullen de ogen geopend worden. En hopelijk ook het Voetstukje. Veel leesgenot gewenst.
Het heette "Kastelentocht" en dat was het ook. Al bleven sommige van die kastelen wel aan het oog onttrokken. Ik geloof echter zonder meer dat ze er zijn. Voor de rest zaten er een aantal merkwaardige stukken groen in het traject. In de bijlage lees je er alles van. Tenminste alles wat ik er over te vertellen heb. En dat gaat toch 10 bladzijden door. Ja, ja, ik weet het, ik kan geen maat houden. Maar alles voor de klant, nietwaar? Klikken op de bijlage, graag. Veel leesplezier.