Ik ben vandaag niet uit de zetel geweest, ik heb veel te veel last van mijn voet en mijn been. In de voormiddag ben ik geen pintje geweest drinken zoals het de gewoonte is de zondagmorgen. In de namiddag heb ik mij wat bezig gehouden met sudoku en met naar de T.V. te zien. Na het avondeten heb ik wat ijs op mijn been en voet gelegd. Ik moet wel eerlijk toegeven, de dokter had gelijk, met mijn been rusten is de beste manier om het te genezen. Dus ben ik vanavond ook maar in mijn zetel blijven zitten en met een lekker drankje samen met het vrouwtje naar de T.V. gekeken.
Vandaag heb ik de hele dag met de beentjes omhoog in mijn luie stoel gezeten. Ondanks de pijn heb ik toch besloten om samen met Jeannine naar het verjaardagfeest van Leo te gaan. Wij hebben de auto maar in de garage gelaten en rond 21.30 uur een taxi gebeld om ons ter plaatsen te brengen en ook afgesproken om ons terug op te pikken na een telefoontje van ons. Want glaasje op laat U rijden. Bij aankomst was Jean, Antionette en Marc al daar plus nog een hele hoop vrienden van Leo. Rigina, Pieter en Michelin waren met geen ogen te bespeuren. Eddy die zorgde voor de disco bar vertelde ons dat zijn vrouwtje ziek was, maar dat Rigina en Pieter op komst waren. Na lang wachten, want het was ondertussen al 11.30 uur geworden en wij moesten het verjaardagsgeschenk nog overhandigen aan Leo, verschenen beide op het toneel. Rigina overhandigde het geschenk en even later ariveerde ook Leen samen met haar vriend. Het was een gezellig feestje en na wat gezeur van het vrouwtje heb ik samen met haar een paar dansjes gedaan. Maar dat ging nog niet en ben dan maar voor de rest van de avond en nacht op mijn stoel blijven zitten. Rond drie uur hebben wij afscheid genomen van het gezelschap en met de taxi veilig naar huis gereden. Jeannine is dadelijk gaan slapen want moet vroeg uit de veren om voor tante te zorgen, en ik heb nog wat ijs op mijn voet en been gelegd en ben daarna ook het bed ingekropen. Het is voor ons beide een gezellige en fijne avond geweest, Leo bedankt voor spijs en drank en natuurlijk ook voor de gezellige avond.
Ik zal maar rustig thuis. in mijn zetel blijven zitten.
Vandaag is moeke al vroeg naar de haarkapper, dus was het de bompa die voor de kindjes moest zorgen. Eerlijkheids halve moet ik er wel aan toevoegen dat moeke al alles had klaar gezet en het eten klaar gemaakt voor de twee kapoenen. Beide waren zeer snel uit bed en naar beneden, was de Sint langs geweest? De vreugde kreetjes van beide waren te horen tot op de bovenverdieping, want de Sint had wat in de schoentjes achter gelaten. Na dat ze beide gegeten hadden, wat gewassen waren en ze hun kleren aan hadden, was het acht uur. Moeke was intussen tijd al terug thuis en aan het zorgen dat het eten voor tante ook klaar was. Ik heb het de hele dag rustig aan gedaan. Alleen de twee kapoenen naar de school gebracht en ze rond vier uur terug gaan halen. Ik heb nog zeer veel pijn in mijn been en voet, en dat allemaal met zo een stom ongelukje. Naar het bal gaan van de Oranjevrienden, mag ik spijtig genoeg ook wel vergeten. Laat ons hopen dat het morgen beter is, want dan moet ik samen met mijn vrouwtje naar het verjaardagsfeestje van Leo gaan.
Met mijn knie en been is het al veel beter, maar nu begint mijn voet me parten te spelen. Dikke enkel, blauw tenen en een dikke voet. Het is vandaag wel donderdag, maar ik ben toch niet naar mijn stamcafé gegaan om met de kaarten te spelen. Ik ben rustig thuis gebleven, en samen met mijn vrouwtje gezellig naar de tv gekeken. Ik heb de hele dag in de zetel gezeten met mijn been omhoog, behalven rond zestien uur, want toen ben ik de twee jongste kleinkinderen aan de school gaan afhalen. Zo een hele dag stil zitten is voor mij een echte marteling, ik heb bijna de hele dag sudoku proberen op te lossen, en de ene ging al beter dan de anderen. Ik hoop dat het morgen veel beter zal zijn, want ik ga proberen naar het carnavalbal van de Oranjevrienden te gaan, niet voor te dansen, maar wel om hen te steunen. Om 19.30u heeft Heidi, de mamie van Zoé en Maxin, de kinderen terug gebracht want ze blijven bij moeke en bompa slapen. Na een half uurtje was het bedtijd, maar eerst moesten ze hun schoentje nog klaar zetten voor de Sint met daar in een klontje en een wortel voor het paard van de Sint. En nu maar hopen dat er morgenvroeg iets lekkers in hun schoentjes te vinden is. Ik heb ze beide de goede raad gegeven om voor de heilige Sint en Piet de volgende keer een kasteelbiertje klaar te zetten, en wie weet ligt er dan misschien iets meer in de schoentjes, en is de bompa ook tevreden.
Nog steeds last van mijn linker been en knie. Ook nu weer heb ik last aan de maag van die pillen, heb ze ook maar in de vuilbak gekipt. Ik moet die mop nog gaan geloven. De dokter moet leven, de apotheker moet leven, en ik heb ze weg gegooid want ik moet ook leven. Rond negentien uur ben ik, na het feestje van ziekenzorg de feestzaal van Ons Tehuis mee gaan helpen poetsen. Want morgen namiddag komt de groep van Okra zoals ieder week van 13.30u tot 17 uur dansen, en daarna om 19 uur de dames die willen afslanken B.B.B. onder de leiding van Vanessa. De feestzaal is nu ongeveer één jaar gerenoveert en het is terug een fijne feestzaal met alles er op en er aan.
Deze morgen even langs de huisarts geweest, ik heb hem de vraag gesteld wat hij er zoal van dacht. Hij heeft daar niet veel op geantwoord alleen dat het een bloedstorting was maar dat wist ik wel. Ik heb een nieuw voorschrift gekregen voor ander pillen en de raad om te rusten met mijn been omhoog. Dus zal ik dat nog maar een paar dagen doen en afwachten of het zal beteren. Ik begin het al daning op mijn zenuwen te krijgen want stil zitten is niks voor mij. Rust, roest. Ben toch de twee jongste kleinkinderen van het school gaan halen, dat vinden ze fijn en hunne bompa ook. Daarna ben ik terug in de zetel gaan zitten met mijn been omhoog, en was het vrouwtje ook tevreden. Morgen zal het zeker wel beter zijn.
Vandaag heb ik de hele dag met de beentjes omhoog in mijn luie stoel gezeten. Ondanks de pijn heb ik toch besloten om samen met Jeannine naar het verjaardagfeest van Leo te gaan. Wij hebben de auto maar in de garage gelaten en rond 21.30 uur een taxi gebeld om ons ter plaatsen te brengen en ook afgesproken om ons terug op te pikken na een telefoontje van ons. Want glaasje op laat U rijden. Bij aankomst was Jean, Antionette en Marc al daar plus nog een hele hoop vrienden van Leo. Rigina, Pieter en Michelin waren met geen ogen te bespeuren. Eddy die zorgde voor de disco bar vertelde ons dat zijn vrouwtje ziek was, maar dat Rigina en Pieter op komst waren. 
Na lang wachten, want het was ondertussen al 11.30 uur geworden en wij moesten het verjaardagsgeschenk nog overhandigen aan Leo, verschenen beide op het toneel. Rigina overhandigde het geschenk en even later ariveerde ook Leen samen met haar vriend. 
Het was een gezellig feestje en na wat gezeur van het vrouwtje heb ik samen met haar een paar dansjes gedaan. Maar dat ging nog niet en ben dan maar voor de rest van de avond en nacht op mijn stoel blijven zitten. Rond drie uur hebben wij afscheid genomen van het gezelschap en met de taxi veilig naar huis gereden. Jeannine is dadelijk gaan slapen want moet vroeg uit de veren om voor tante te zorgen, en ik heb nog wat ijs op mijn voet en been gelegd en ben daarna ook het bed ingekropen. Het is voor ons beide een gezellige en fijne avond geweest, 
Leo bedankt voor spijs en drank en natuurlijk ook voor de gezellige avond.
Met mijn knie en been is het al veel beter, maar nu begint mijn voet me parten te spelen. Dikke enkel, blauw tenen en een dikke voet. Het is vandaag wel donderdag, maar ik ben toch niet naar mijn stamcafé gegaan om met de kaarten te spelen. Ik ben rustig thuis gebleven, en samen met mijn vrouwtje gezellig naar de tv gekeken. Ik heb de hele dag in de zetel gezeten met mijn been omhoog, behalven rond zestien uur, want toen ben ik de twee jongste kleinkinderen aan de school gaan afhalen. Zo een hele dag stil zitten is voor mij een echte marteling, ik heb bijna de hele dag sudoku proberen op te lossen, en de ene ging al beter dan de anderen. Ik hoop dat het morgen veel beter zal zijn, want ik ga proberen naar het carnavalbal van de Oranjevrienden te gaan, niet voor te dansen, maar wel om hen te steunen. Om 19.30u heeft Heidi, de mamie van Zoé en Maxin, de kinderen terug gebracht want ze blijven bij moeke en bompa slapen. Na een half uurtje was het bedtijd, maar eerst moesten ze hun schoentje nog klaar zetten voor de Sint met daar in een klontje en een wortel voor het paard van de Sint. En nu maar hopen dat er morgenvroeg iets lekkers in hun schoentjes te vinden is. Ik heb ze beide de goede raad gegeven om voor de heilige Sint en Piet de volgende keer een kasteelbiertje klaar te zetten, en wie weet ligt er dan misschien iets meer in de schoentjes, en is de bompa ook tevreden.
Nog steeds last van mijn linker been en knie. Ook nu weer heb ik last aan de maag van die pillen, heb ze ook maar in de vuilbak gekipt. Ik moet die mop nog gaan geloven. De dokter moet leven, de apotheker moet leven, en ik heb ze weg gegooid want ik moet ook leven. Rond negentien uur ben ik, na het feestje van ziekenzorg de feestzaal van Ons Tehuis mee gaan helpen poetsen. Want morgen namiddag komt de groep van Okra zoals ieder week van 13.30u tot 17 uur dansen, en daarna om 19 uur de dames die willen afslanken B.B.B. onder de leiding van Vanessa. De feestzaal is nu ongeveer één jaar gerenoveert en het is terug een fijne feestzaal met alles er op en er aan.
Deze morgen even langs de huisarts geweest, ik heb hem de vraag gesteld wat hij er zoal van dacht. Hij heeft daar niet veel op geantwoord alleen dat het een bloedstorting was maar dat wist ik wel. Ik heb een nieuw voorschrift gekregen voor ander pillen en de raad om te rusten met mijn been omhoog. Dus zal ik dat nog maar een paar dagen doen en afwachten of het zal beteren. Ik begin het al daning op mijn zenuwen te krijgen want stil zitten is niks voor mij. Rust, roest. Ben toch de twee jongste kleinkinderen van het school gaan halen, dat vinden ze fijn en hunne bompa ook. Daarna ben ik terug in de zetel gaan zitten met mijn been omhoog, en was het vrouwtje ook tevreden. Morgen zal het zeker wel beter zijn.
