De familie Vlayen - Verlooy wensen U. en uw familie een gelukkig en vredevol 2010 Een jaar zonder kommer en zorgen Een jaar vol liefde en zonneschijn Een jaar vol vreugde, vriendschap en genegenheid Een jaar zonder haat, nijd of bitterheid Kort samengevat..........een hemel op aarde.
Vroeger toen moeke en vader nog leefde kwam heel de familie, kinderen en kleinkinderen, zusters en broers samen in hasselt op kerstdag. Voor onze kinderen was het dan genieten van het samen zijn. Ze speelde gezelschap spelletjes of met de kaarten, in de veranda werd er al eens tegen ene bal gestampt, en tussen door ging er al eens een bloempot tegen de grond, maar dat was voor moeke en vader normaal, want zegde ze, de kinderen moesten toch kunnen spelen. Maar het is dank zij ons moeke en vader dat de meerderheid van de neven en nichtjes nu nog goede contacte samen hebben en elkaar niet uit het oog verloren zijn. Het zijn zij die er nu voor hebben gezorgt dat de meerderheid van de familie op tweede kerstdag terug samen komt, en dat hun kapoenen elkaar ook beter leren kennen.
Samen met vrouwtje en de oudste kleizoon Robin kerstavond thuis geviert. Kerstmis is voor vele mensen een tijd van bezinnig. Waar is de tijd dat de mensen U nog een zalig kerstfeest toewensten in plaats van een vrolijk kerstfeest. Dat wij met de hele familie naar de nachtmis gingen, en na de nachtmis als wij thuis kwamen legde wij het kindje Jezus in de kribbe. Ons vader ging niet mee naar de nachtmis maar hij zorgde er wel voor dat de tafel gedekt was en de bloedworst gebakken. En dan met heel de familie gezellig aan tafel. Rond kerstmis denk ik daar nu nog steeds aan terug, thuis waren er geen dure geschenken maar wel liefde en warmte en dat is met geen geld te betalen. Ik wens jullie alle, rijk of arm, een zalig en vrede vol kerstfeest.
De week is niet zo goed begonnen. Er is vandaag een uitvaartdienst voor een goede kennis, "Leon" waar ik samen revue en toneel met op de planken gebracht heb. Leon was een fijne man waar ik alleen maar goede herinneringen aan heb. Op 3 december is hij negenentachtig jaar geworden. En vandaag steekt er alweer een doodsbericht in de bus, nu van een buurvrouw die woensdag word begraven. Finne was achtentachtig jaar en negen maanden, met haar overlijden zijn wij een lieve en goede buurvrouw kwijt. Wij zullen haar missen.
Ik heb gisteren voor de eerste maal in het nieuwe carnavalseizoen mij carnavalkostum maar weer eens aangetrokken om naar het bal van de Oranjevrienden te gaan. Er waren heel wat carnavalvrienden aanwezig en ik heb mij dan ook geen minuut verveelt. Spijtig dat mijn vrouwtje er niet bij was, die was thuis gebleven omdat anders tante alleen was. Het was voor mij wel even wennen dat de Gilde van Tielebuis, waar ik toch haast 15 jaar voorzitter van ben geweest, voor het derde jaar op rij met de zelfde prins verscheen, die nu de titel van Keizer heeft gekregen. Dat was vroeger anders, ieder jaar was er toen een andere prins, maar ander bazen ander wetten. Wel spijtig!!!
Kerstmis is een feest, dat wij ieder jaar vieren met onze kinderen en kleinkinderen, die met kerstmis niet op vacantie zijn vertrokken. Het is wel geen groot eetfestijn maar wel een gezellig en fijn familiefeest. Samen met onze kinderen en kleinkinderen zaten wij met tien man aan tafel om een hapje te eten. Tante Menke bleef liever op haar appartementje, en wilde ook niet, na veel aandringen naar beneden komen. Dus hebben wij dan maar tussendoor wat eten naar boven gedaan, Jo en Maxim hebben haar het dessert gebracht. Rond 20.30 u. zijn de kinderen en kleinkinderen naar huis vertrokken en is het plots weer zeer stil in de huiskamer geworden.
Wij werden blij verrast door onze kinderen en kleinkinderen en natuurlijk ook door tante menke, want als geschenk een gastronomisch weekend in Trassen, een kleindorpje tussen het schitterende wijnstadje Saarburg, het kuuroord Mettlach en het Luxenburgse moeseldorpje Remich, hadden wij zeker niet verwacht. Onze verbazing was dan ook groot, toen wij het pakje opende, dat wij mochten in ontvangst nemen van de kleinkinderen, zo een mooi geschenk hadden wij niet verwacht. Moeke en bompa zijn er heel blij mee.
Het is mijn hartenwens dat ieder mens op deze aardbol, zowel jong als oud, rijk of arm, zwart, bruin, geel of blank een zalige en vredevolle Kerstfeest zal beleven. Dat kerstmis een dag mag zijn zonder kommer of zorg, zonder haat of nijd, maar een dag van vrede, vriendschap en geluk.
Vandaag heb ik wat geholpen in de keuken, terwijl Jeannine boodschappen doen was heb ik de kippensoep klaargemaakt. Daarna, zoals een meesterkok (wat een gestoef!) het kippenvlees in blokjes gesneden om er vidévulling van te maken, maar die vulling klaarmaken was wel het werk van moeder de vrouw. Na het middagmaal en het opruimen van de keuken heb ik rustig mijn krant gelezen met een heerlijk kopje koffie. Het is een fijne en rustige dag geweest.
Onze kleindochter Rina is even binnen gewipt om goededag te komen zeggen. Als een van de kleinkinderen even langs komt dan is moeke, en ik ook natuurlijk zeer blij. Rina en haar moeke zijn twee handen op een buik, en ze hebben altijd wel iets tegen elkaar te vertellen.
Vandaag heeft Jeannine in het uitstalraam van de winkel de kerstversiering aangebracht. Ieder jaar opnieuw besteed ze daar heel wat tijd aan, maaar het resultaat mag dan ook gezien worden. Ik ben de kindjes gaan afhalen aan de school, en om 16.30u naar Ons Tehuis geweest om de zaal wat gaan te kuisen, en was terug om 18.30u. De rest van de avond gezellig thuis gebleven, niet met de kaart geweest spelen, wat op de p.c. gewerkt en tv gekeken.
Vandaag was onze kim even langs gekomen na de school, dat doet hij ieder week op de woensdag of er moet op school een aktiviteit zijn waar hij moet op aanwezig zijn. Moeke maakt dan wat fritjes meer want op een mondje meer of minder zal het wel niet aankomen. De twee kapoenen, en natuurlijk moeke en bompa vinden het tof dat Kim even langs komt.
Zoé moet vandaag ook nog niet naar de school, dus moet Maxim vandaag opnieuw alleen naar de school. Hij is deze mogen met zijn linkerbeen uit bed gestapt en het liep dus niet van een leiendakje. Nadat moeke haar had boos gemaakt kwam er schot in de zaak. Op weg naar school had hij er spijt van dat moeke boos op hem was, en liepen er enkele traantjes over zijn wangen. Eens op de speelplaats aangekomen en ik hem een snoepje en een dikke knuffel had gegeven, en hem vertelde dat moeke niet meer boos op hem was, keerde ik huiswaars. Ik ben dan snel een klein karweitje gaan opknappen, waarna ik naar de feestzaal van Ons Tehuis ben gaan. Daar kwam voor de bouwonderneming ELTI een fotograaf beelde maken van de uitgevoerde werken en moest ik zorgen dat de deur open was. In de namiddag ben ik dan Maxim van de school gaan halen, en thuis gekomen kreeg zijn moeke een dikke zoen. De mama stond al te wachten om Maxim naar de tennisles te doen, en na hem en zijn zus nog een dikke knuffel te hebben gegeven zijn ze samen met hun mama vertrokken, maar morgenmiddag komen de kapoenen al terug. Ik denk dat ons Zoé morgen ook wel terug naar de school zal gaan, want volgens de deugenieterij die ze vandaag heeft uitgestoken zal ze wel genezen zijn. Ik gaan vanavond er een rustige avond van maken en eens proberen om wat vroeger te gaan slapen. (foto:Zoé ziet alles door een rose bril)
Vandaag ben ik terug voor een paar uurtjes aan de slag gegaan, de voet en het been is nog wel niet volledig in orde maar toch al veel beter. Vandaag is ons Zoé niet naar de school, want onze benjamin is ziek. Dus ben ik om 15.45u alleen maar Maxim van de school gaan afhalen. Toen hij thuis kwamen was het tussen broer en zus grote liefde, ze maken wel al eens ruzie, maar ze kunnen elkaar toch niet missen. Vandaag blijven ze bij moeke en bompa slapen, maar de mama komt ze nog even ophalen om samen met de papa bij hun thuis te eten . Ook ons Rina is even binnen gewipt om goededag te zeggen, en dat vond ons Zoé reuze fijn, want ons Rina is haar vriendinnetje. Om 16.30u waren de kindjes allemaal naar huis, maar om 20.00u waren Zoé en Maxim terug bij moeke en bompa, na hun mama nog ene dikke knuffel te hebben gegeven was het tijd om te gaan slapen. Op aandringen van mijn vrouwtje nog wat ijs op mijn been en voet gelegd en nu maar hopen dat morgen alles in orde is.
Samen met mijn zus. 
Wij werden blij verrast door onze kinderen en kleinkinderen en natuurlijk ook door tante menke, want als geschenk een gastronomisch weekend in Trassen, een kleindorpje tussen het schitterende wijnstadje Saarburg, het kuuroord Mettlach en het Luxenburgse moeseldorpje Remich, hadden wij zeker niet verwacht. 
Onze verbazing was dan ook groot, toen wij het pakje opende, dat wij mochten in ontvangst nemen van de kleinkinderen, zo een mooi geschenk hadden wij niet verwacht. Moeke en bompa zijn er heel blij mee.
Vandaag was onze kim even langs gekomen na de school, dat doet hij ieder week op de woensdag of er moet op school een aktiviteit zijn waar hij moet op aanwezig zijn. Moeke maakt dan wat fritjes meer want op een mondje meer of minder zal het wel niet aankomen. De twee kapoenen, en natuurlijk moeke en bompa vinden het tof dat Kim even langs komt. 
Hij is deze mogen met zijn linkerbeen uit bed gestapt en het liep dus niet van een leiendakje. Nadat moeke haar had boos gemaakt kwam er schot in de zaak. Op weg naar school had hij er spijt van dat moeke boos op hem was, en liepen er enkele traantjes over zijn wangen. Eens op de speelplaats aangekomen en ik hem een snoepje en een dikke knuffel had gegeven, en hem vertelde dat moeke niet meer boos op hem was, keerde ik huiswaars. Ik ben dan snel een klein karweitje gaan opknappen, waarna ik naar de feestzaal van Ons Tehuis ben gaan. Daar kwam voor de bouwonderneming ELTI een fotograaf beelde maken van de uitgevoerde werken en moest ik zorgen dat de deur open was. In de namiddag ben ik dan Maxim van de school gaan halen, en thuis gekomen kreeg zijn moeke een dikke zoen. De mama stond al te wachten om Maxim naar de tennisles te doen, en na hem en zijn zus nog een dikke knuffel te hebben gegeven zijn ze samen met hun mama vertrokken, maar morgenmiddag komen de kapoenen al terug. Ik denk dat ons Zoé morgen ook wel terug naar de school zal gaan, want volgens de deugenieterij die ze vandaag heeft uitgestoken zal ze wel genezen zijn. Ik gaan vanavond er een rustige avond van maken en eens proberen om wat vroeger te gaan slapen. (foto:Zoé ziet alles door een rose bril) 
