Een fabriek komt er pas na lange voorbereidingen. De engineering, dit is het werkelijk ontwerpen van alles gebeurt hier door Chinezen. Dit gebeurt in een aantal fasen. Eind februari waren die klaar met wat we "basis engineering" noemen. Gedurende een aantal weken is op 3 verschillen plaatsen op onze aardbol een nazicht of review van de "basis engineering" gedaan. Namelijk Calcutta in India, Jubail in Saudi-Arabië en Gent in België. Elk van deze drie groepen controleert een facet van die basis studie. Van 27 maart tot en met 11 april komen de drie teams samen in China in de megastad Chongqing om gedurende die twee weken alle opmerkingen met de Chinese constructeur CISDI door te spreken. Hierbij een kort relaas van deze missie.
Samen met twee collega's, Robby en Michel, vliegen we in een kort vluchtje van Brussel naar Amsterdam volgt de lange vlucht naar Beijing. Boarden was heel simpel, een lange Walibi rij voor toeristenklasse, maar wij konden voorkruipen. Eten en drinken aan boord was perfect, entertainmentset kan niet beter (al loopt die af en toe vast, maar zal wel aan mij liggen). "Slumdog millionaire" is een prachtige film maar hierna ga ik toch wat slapen (nachtvlucht). Een viertal uurtjes later wordt het ontbijt al geserveerd. Mijn maag is nog vol en heb waarschijnlijk wat te veel besteld maar ja, dit is ons laatste westers eten Voor het uitstappen krijgen we nog een porseleinen huizeke met jenever aangeboden. Grote paniek bij Michel, want dit wordt aan de douane afgenomen.
In Beijing geland hebben we een aantal uur alvorens we verder doorvliegen naar Chongqing. Lange rijen bij immigratie maar gelukkig een vlotte doorstroom. Bij de douaneambtenaar aangekomen en na paspoortcontrole moet je die kerel nog "beoordelen" met een knoppenkastje van zeer goed tot zeer slecht. Ik besluit hem gewoon "goed" te geven. Wie weet sluiten ze die kerel anders op in een of andere zoutmijn. Een goed idee van Robby was om even aan de bagageband te wachten, want daar kwamen onze koffers aan (die in Brussel tot op de eindbestemming doorgestuurd werden ). Gelukkig konden we ons porseleinen huizeke in onze koffer steken. Van een knap chineeske aan de domestic flight in check balie hebben we ook nieuwe boarding pass gekregen (dit was toch al in Brussel geregeld ?). En daarna een stapke in de Beijing luchthaven. Een aantal massagekes afgewimpeld en uiteindelijk in de lounge beland.
Onze vlucht naar Chongqing was redelijk bevolkt en lastig (3,5 uur) door de weinige slaap vannacht. Ons middageten viel mee maar was al aan de Chinese kant.
ArcelorMittal heeft als grootste staalproducent ter wereld, net zoals bijna elke onderneming, te lijden onder de huidige economische crisis. Ondanks deze crisis is er toch een groen licht gegeven voor het bouwen van een compleet nieuwe buizenfabriek in Saudi Arabië. Welliswaar moet er op ons totaal budget (een bedrag in $ met bijna 9 nullen) ook serieus bespaard worden. Dit op zich, naast de omgeving, wordt ook al een uitdaging.
Eind januari is de kans aan mij, simpele Vlaming, gegeven om aan dit project mee te werken. Ik ga het "lokale" team in El Jubail, een moderne industriële stad, versterken en bekommer me om alles waar stroom doorloopt. Dit gaat van hoogspanning, motoren, sturingen, aarding, verlichting, telefonie, IT, ... Van specificaties opstellen en controleren tot bestellen en opvolgen van al die zaken.
Ik verblijf er minimaal 6 maanden. Dit project loopt over meer dan 2 jaar, dus werkelijke verblijfsduur is nog niet gekend. Privé probeer ik mijn vrouw en kindje van 2 ook naar Saudi te krijgen, wat voor hen waarschijnlijk nog een grotere uitdaging wordt .
De bedoeling van deze blog is geen zwaar technische onderwerpen aan te raken, maar alledaagse belevenissen in een niet-alledaagse omgeving, die waarschijnlijk velen afschrikt of juist aantrekt.