ALLEEN TESAMEN LEVEN EN WERKEN ! De belevenissen van BLA6 en BTU6 van VITO Hoogstraten tijdens hun Vendage in de Ardèche
08-09-2017
VRIJDAG 8 SEPTEMBER 2017
Gelukkig was het vanmorgen iets later om op te staan want de nacht had velen onder ons verrast. Het geluid van een scheermachine werd tot oorhoogte bij de langslapers gehouden zodat deze toonhoogte het slaapproces snel deed onderbreken.
Na het ontbijt werden de machines naar een lager gelegen perceel in het dal gebracht. Hier had ook de nachtvorst laat in april voor de onnodige snoei van de druiventrossen gezorgd.
Hierdoor was de pluk van het perceel net voor de middag klaar. Via een paar ezelpaadjes keerden onze gasten stapvoets terug naar het huisje om al zingend hun aankomst in het gehucht aan te kondigen. Omdat soms de paadjes van de aardbol verdwenen leken, namen ze zelfs maar de kortste weg tussen twee punten. Ook al lag daar een St.-Apoloniaberg tussen.
Na een verfrissende duik was het weeral tafeltijd en daarna hebben de gasten zelf gekozen voor een gezellige namiddag aan het huisje. Pokeren, kaartspelen, skaten, joggen en zwemmen zijn ideale zaken om deze temperaturen te overleven.
Op tijd en stond verdwenen er figuren voor enkele uren uit het gezichtsveld van de anderen om zich eventjes in een wereld van dromen en inhaalrust te begeven.
Elias, Jelle en Lander zorgden voor een menu met kipfilet met een smeuïg puree overgoten met een peperroomsaus al dan niet met champignons. Een lekker ijsje met chocoladesaus en slagroom gaf deze zonnige dag een waardige afsluiter.
We passen ons al helemaal aan de plaatselijke cultuur aan; vroeg opstaan, 's middags een siësta als het kan en eten als het daglicht is verdwenen.
Na een nacht die iedereen op zijn eigen manier beleefde, namelijk de ene had lekker geslapen, de andere was helemaal weg van de matrasvering, nog anderen waren druk bezig met de blog, enz. kondigde de morgen zeer vroeg aan.
Het weer was s morgens even droevig als onze ervaring met dit hotel. Toch werd er zonder zeuren van het beperkte ontbijt genoten.
Vrij snel verdwenen de busjes in de miezerige omgeving om later voorbij Lyon, de grens van de zon, te wisselen voor aangename temperaturen van rond de dertig graden.
Na een gezond broodje werd de tocht verder naar onze verblijfplaats gezwind verder gezet. Ter plaatse was de nood naar afkoeling dan ook hoog maar eerst moesten de slaapplaatsen nog gekeurd en verdeeld worden. Onze gasten kennen nu ook de begrippen slaap- en kookhuisje.
Vooraleer deze begrippen ook praktische toepassingen kregen werd het zwembad met de nodige animatie vereerd.
Daarna kwamen de eerste kennismaking met het koken voor een grote groep. Meneer, is dat wel voldoende voor zestien man? , Moeten er nog kruiden bij? , Moet je echt zoveel water meenemen? , Amai, hebben jullie (de leerkrachten) geen stress om dat hier allemaal zo te regelen?.
Na de gezamenlijke opruiming van tafel, keuken en bakplaat werd er nog flink gepokerd tussen de maffia en andere oliebaronnen.
De leerkrachten vochten ondertussen tegen een stakende wifiverbinding maar nadat de kleine wijzer opnieuw aan een ronde begon, is deze strijd in het voordeel van ondergetekenden beslecht.
Eindelijk, het uur van de waarheid was aangebroken.
Ons avontuur kon starten nadat alle noodzakelijkheden de kofferruimte van onze busjes hadden ingenomen.
Vrij snel werd een sanitaire pauze ingelast, die gebeurt meestal op aanvraag. Zo konden we ook eventjes ons lichaam en geest laten ontspannen.
Zoals afgesproken reden we Frankrijk binnen via secundaire wegen maar eerst werden we nog militaristisch begroet door de bewakers van deze landsgrens.
De optie van deze gasten was immers Frankrijk verkennen binnendoor.
Deze wegen leidden ons naar verschillende monumenten van Den Groote Oorlog in Montfaucon en langs de wereldstad van de vrede; namelijk Verdun.
Hierna was het onherroepelijk de weg verder naar ons hotel in Chaumont zetten. Een snelle hap zorgde verder voor innerlijk genot waarna we onze kamers gingen opzoeken.
FRANKRIJK 2017 VENDAGE
