|
DE DAG DAT KOLONEL OLCOTT EXPLODEERDE
-aka de olcott-septalogiexml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" />
derde aflevering * in opdracht van het buck spender cybermuseum *
(deze aflevering werd officieus gesubtiteld met capitein in de rode kamer)
6. wat jullie willen en wat jullie doen
is niet meer hetzelfde.
met de continenten schuiven
betekent een ramp voor al het leven op aarde.
jullie zagen my argumenteren
correctie!
om de vyandelykheden te beteugelen
probeerde de israëlische regering
een einde te maken aan ieder verschynsel
(in regel zyn er zo tien of twintig clubleden aanwezig);
jullie riepen noch floten, maar in een oogwenk
kwam een andere agent jullie assistentie verlenen,
grammaticaal identiek,
logisch volkomen verschillend.
7. en capitein, die kan nu natuurlyk niemand meer onder ogen komen.
die sterft van angst maak het niet nog erger voor hem!
die soldaat van gisteren
heeft hem pyn gedaan -
kosmisch gezien is de aarde onbetekenend,
maar niemand mag dat weten.
een deserteur die niet meer by de engelsen wilde dienen,
anarcho-katholiek net als wy,
die het geheim van de eeuwige jeugd
zouden hebben ontdekt.
hy heeft zyn nest middenin een doornbos gebouwd
en vlakby dat nest heeft hy een provisiekamer.
de vorige keer toen hy daar kwam
durfde de intefada zich nauwelyks te vertonen.
ze verdachten hem ervan een draadloos station by zich te dragen.
|
