COMBI
in het pakhuis rond een uur of halfzes
was er ineens een naaktloper die
algauw door de flikken werd
omsingeld.
hij bood geen weerstand,
hij had er zelfs geen idee van
waar hij ergens was.
of wie hij was.
al stonden wij rond hem,
hij was
het tegenovergestelde van spektakel.
goed mogelijk was hij
afgelapt geworden - tot hij er
het noorden bij verloor.
en dan was hij vervolgens pas
door onzichtbare vijanden
van zijn kleren beroofd
en zo
tot bij ons gestuurd,
het pakhuis.
pafferig en bleek, - een
rooie kop, dat wel.
en terwijl
waren
die flikken die
voor hem stonden
bezig met telefoneren.
nu hebben jullie
jullie naaktloper
dus.
goed toch?
hoewel, zo gezwollen, -
van figuur deed hij aan
damiaan deschrijver denken.
|
