DE DAG DAT KOLONEL OLCOTT EXPLODEERDE
deel 6 - tevens allerlaatste aflevering van deze goed volgehouden cybercutup (zes delen!!)
de dod (sic) van kolonel olcott
de dageraad kwam met tegenzin.
ria roda wandelde op en neer.
op de grintweg
zocht haar blik
voor de hyacinten die hy in de bergen met de voeten trad.
een spookachtig licht bescheen het wolkendek.
"oh nee!" zei ria roda.
die zichzelf als een dode mens in haar bed
of grafkist zag.
ze proefde reeds die bitterheid.
wat
als de kolonel niet behouden zou terugkeren?
wat
als alles nu zou gebeuren zoals zyzelf het wilde?
de kolonel had de tijdsgeest
van de economische opgang
en de liberalisering mee.
en die moordenaars, net zolang
die nog zouden blyven liggen...
AH, mag het niet meer?
jammer.
ik heb bepaalde PSYCHISCHE KRACHTEN...
die erg verleidelyk zyn...
- waarom breng je me zo aan het schrikken?
de beverwykse club reageeerde verdeeld (sic);
naast de oude klassiekers moesten olcott en ria roda
meer waard zyn;
het was winnen in een zwakke
of verliezen in een sterke
party - -
met op de achtergrond die droogovers (sic),
heel futuristisch, ja!!...
omdat ze hem een keer gepypt had
in de duinen by beverwyk
aan zee.
van het personeel van de kolonel
had niemand ooit brieven gekregen.
wat dat
voor de kolonel
gevoeld mocht hebben
in ieder geval
ik wachtte op het bureau (:
|
