St. Lucia gaat niet door voor de London. Er is blijkbaar toch geen goede brandstof. Nu gaan ze naar Barbados. Stel je voor dat dat voor de auto's ook zou moeten: 300 km héén en 250 km terug enkel om te tanken..... Op St. Lucia zijn nog wel weer de laatste aflossers, bunkers en stores voor het boorplatform. Het is nu de bedoeling, dat de London zondag los gaat voor de kust van St. Lucia, die gaat dus op en neer naar Barbados en ondertussen blijft de Rotterdam op 1 à 2 mijl van de kust gaande houden met het rig, zodat de aflossingen daar plaats kunnen vinden. Dan is dat dinsdagavond klaar en knoopt de teruggekomen London weer aan en wordt de weg vervolgd. De volgende bestemming wordt òf Fortaleze, òf Recife, want tegen die tijd is de brandstof op de Rotterdam echt op. Ik had gevraagd, waarom de aflossingen en proviand via die chopper gingen bij Puerto Rico, maar dat waren monteurs die er nu dadelijk weer afgaan. En als er toch mensen afgezet moeten worden, dan kan er natuurlijk meteen wat eten gebracht worden... Het mag allemaal wat kosten, blijkbaar. Nu is Puerto Rico van Amerika en het platform ook, dus dat maakt het ietsje gemakkelijker. Duur blijft het toch.
Voor onze dochter begint het zweefvliegseizoen weer! Vorig jaar is ze begonnen met zweefvliegen. De eerste vergadering is achter de rug en als ze nu tijd heeft, kan ze de lucht in. In principe kan er iedere vrije dag en ieder weekend gevlogen worden. Het is wel een mooi systeem voor de vereniging, want voor iedere start die er gemaakt wordt, moet er 1 uur voor de vereniging gewerkt worden. Op deze manier houden ze voldoende werkuren die niet betaald hoeven te worden en kan het geheel qua prijs binnen de perken gehouden worden. Het vliegveld is hier 10 kilometer vandaan, dus beter kun je het niet treffen. Nu nog duimen voor goed weer met veel termiek! Ze vindt het heerlijk boven in de lucht!
Gisteren zijn er aflossers op het platform gebracht via een helicopter vanaf Puerto Rico. Mensen mogen niet zomaar via een helicopter naar een platform, daar moet men een certificaat voor halen. De cursus is ervoor bedoeld, om uit een chopper te kunnen komen, mocht dat ding onverhoopt in het water belanden. Alleen bij noodgevallen mag een helicopter worden ingezet om gewonden (geen certificaat )op te halen. De piloten oefenen nog wel eens bij boten. Vooraf wordt dan toestemming gevraagd. Meestal wordt die wel gegeven, omdat men het ook wel fijn vindt, om veilig van een boot afgehaald te worden, mocht het nodig zijn. Bas heeft zo'n oefening ook al een aantal keren meegemaakt. Hij was blij, dat hij niet van boord hoefde, want de dummy (gelukkig!) knalde met volle vaart tegen klaar staande containers aan! Dat was beslist een aantal gebroken botten geweest!
Samen met de aflossers werd er ook proviand afgeleverd. Ik zal aan Bas vragen waarom er personeelwissel en proviandlevering waren via een chopper, terwijl de London over een dag of 4 in St. Lucia binnenloopt, want daar ben ik dan weer benieuwd naar. Dit kost toch een aardige cent.
Over een aantal dagen gaat de London 12 mijl uit de kust losgooien en naar binnen in St. Lucia. Er moet gebunkerd (=getankt) worden, want ze hebben niet voldoende brandstof om Brazilië te halen. De Rotterdam (waar mijn man dus op zit) blijft met het platform buitengaats. St. Lucia heeft niet meer brandstof dan voor 1 boot..... (ze hebben veel nodig wat voorgemengd moet worden) en daarom mag die met de minste bandstof naar binnen.
Mijn man krijgt het mooie eiland dus niet te zien. Wel jammer, maar ja, had hij maar een vak moeten leren.
Een stuurman heeft de leiding aan dek. Hij buffelt wat af en blijft door deze beweging aardig op conditie. Een kapitein daarentegen heeft de algehele leiding..... en daardoor komt de conditie natuurlijk ernstig in gevaar. Om toch een beetje beweging te krijgen (behalve die van zijn kaken), gaat Bas bij goed weer stevig rondjes lopen op de bak (de bak is het voordek) en bij slechter weer op de hometrainer die ergens beneden in een donker hok staat. Nou is dat laatste niet al te handig. Golven ziet hij niet aankomen, want er is helemaal geen raampje of patrijspoort. Met de huidige golven recht van voor, wil het nog wel eens gebeuren, dat hij letterlijk boven de fiets uitschiet om met een sierlijke boog weer op het zadel te landen. Niet echt comfortabel dus, maar ja, voor een wasbordje heb je natuurlijk wel het een en ander over.
Hij zit te verzinnen, waar dat ding beter kan staan.... misschien wel op de bak, vastgelast!
Alweer een weekend voorbij. Hier was het druk. Mijn ouders en ik hebben een workshop schilderen gevolgd. Harstikke leuk! Wie weet wordt het nog wel wat met dat schilderwerk.
zebra
Het is dus een pyamapaard bij maanlicht. (véél maanlicht! ) Ik ben benieuwd wat manlief ervan vindt. De zeebra ( ) mag vast wel in de gang hangen, of boven, of op zolder, of in de schuur....hahaha.
Dan was het zondag nog de verjaardag van een nicht, dus de tijd vloog voorbij.
Bij deze tropische temperaturen op de boot, hoort natuurlijk ook een tropisch muziekje! Het is echt geen straf om op dit strand te lopen op St. Lucia. Helaas zit de Zeeman op dit moment vlak ten Noorden van Cuba en ziet hij alleen water. Rond de 13de hopen ze op St. Lucia aan te komen. De airco heeft het moeilijk aan boord en dan is zo'n ijzeren geval erg snel heet onder de voetjes. Hopen dat hij het houdt.... Ze draaien nu nog op de reservepomp, maar meer reserves voor de airco zijn er niet aan boord.
Wat een prachtige schepen voeren er vroeger. Een replica kun je bekijken in Lelystad: de Batavia. Het is een leuk uitje, dat wij met onze dochter een jaar of 2 geleden hebben gedaan. (Wikipedia) Het VOC-schip de Batavia werd tussen 1627 en 1628 op de Peperwerf in Amsterdam gebouwd. Het schip vertrok voor het eerst op 29 oktober 1628, onder bevel van schipper Adriaan Jakobsz. Eigenlijk was de leider van de expeditie opperkoopman François Pelsaert. De schipper was verantwoordelijk voor de goede vaart, maar hij moest wel bevelen aanvaarden van de opperkoopman.
Het waargebeurde verhaal over ruzie, muiterij, kaping, schipbreuk en meervoudige moord laat zien, dat er niet veel veranderd is in 400 jaar, ook al zijn de meeste schepen nu niet meer van hout.
Van hout was wel het supplybootje met spullen voor het rig. Een prachtige luifel zorgde ervoor, dat de kraan van het boorplatform de lading niet zonder schade of ongelukken kon lossen en het bootje kon onverrichter zake weer terug naar Key West (Florida). Of het urgente spullen waren, weet ik niet. Is er wat fout gegaan in de planning?
Laat u niet voor de gek houden vandaag! Het is 1 april ! Ik houd wel van een grapje en ben altijd benieuwd, wat voor ludieks er verzonnen wordt.
Hier een mooie foto van de sleep: de Trots van Mexico!
(Klik op de foto voor een grotere afbeelding.)
De grootte van het gevalletje valt goed te zien aan de havensleper die aan de zijkant van de pijlers vaart. Ik vind het telkens weer opmerkelijk, dat dat ding niet omvalt als er aan getrokken wordt. Het ziet er zo topzwaar uit. Ze zijn nu onder de kust van Florida. Vanaf de kant komt er een bootje (2x) om spullen (?) te brengen. Ze zijn zo ver naar het Noorden gegaan, omdat dat bootje niet ze ver de zee op kan.
Wat ik nu toch las bij de Wereldomroep: Pure joint in horeca valt buiten rookverbod Gepubliceerd: woensdag 26 maart 2008 08:16 UTC Laatst gewijzigd: woensdag 26 maart 2008 08:16 UTC
Den Haag - Het rookverbod in de horeca gaat niet gelden voor mensen die pure cannabis roken. Dat antwoordt minister Klink (Volksgezondheid) op vragen van de Tweede Kamer. Het verbod komt in de Tabakswet en die gaat alleen over producten die geheel of gedeeltelijk uit tabak bestaan. Joints met alleen maar marihuana vallen daar niet onder, aldus Klink. De minister denkt niet dat mensen massaal zullen overstappen op pure cannabis als het rookverbod op 1 juli ingaat. Wel laat hij een onderzoek doen naar veranderingen in het rookgedrag van bezoekers van coffeeshops na de invoering van het verbod.
En op gezondheidsnet gegoogled: Dat het roken van joints schadelijker is dan het roken van gewone tabak was al bekend, maar Nieuw-Zeelandse onderzoekers hebben nu aangetoond hóé schadelijk. Degenen die tien jaar lang een joint per dag rookten, of vijf jaar lang twee per dag, hadden 5,7 keer zoveel kans op longkanker als niet-gebruikers. De rook van een enkele joint is net zo ongezond als die van twintig sigaretten. Er zit meer amoniak, stikstofmonoxide en stikstofoxide in de rook van wiet dan in sigarettenrook, bleek al uit eerder onderzoek. In totaal zijn ruim tachtig blowers onderzocht. Ook hun andere leefgewoonten en ziektegeschiedenis zijn in het onderzoek meegenomen. De uitkomsten zijn vergeleken met die van niet-blowers. De resultaten staan in de nieuwste editie van het European Respiratory Journal.
Moeten ze dadelijk in de HORECA bij de gasten gaan vragen of het een joint of een sigaret is? (Bovendien vind ik 80 blowers te weinig om er in de conclusie aantallen of percentages aan te verbinden!)
De positie is weer te volgen op sailwx.info! In een haven wordt het niet gedaan, want dan is het niet interessant en kost het alleen veel tijd. Nu kunnen we telkens zien hoever ze opgeschoten zijn. De snelheid ligt rond de 5 knopen en het is een glad zeetje! Wat een weelde! Ja, het is echt hard werken!
Voor hier vraag ik alle positieve gedachtes voor ons buurmeisje(14 j.) en klasgenote van mijn dochter. Ze is 3 weken geleden aangereden en ernstig gewond geraakt. Gisteren heeft ze haar ogen open gedaan! Nog wel een lange weg te gaan, ook voor haar ouders en broer. Eigenlijk wil je haar alleen toespreken: "Hup! Zet hem op met al je wilskracht!!"
Hij is op weg. Het heeft even geduurd en Bas was het verblijf in de haven dan ook zat. Aan boord is hij tenslotte om te varen! Natuurlijk komt dat ook, omdat dit niet halverwege de reis is, maar aansluitend aan het verlof. Nu dus op naar Rio de Janeiro met bunkeren in Santa Lucia.
Ik heb van verschillende kanten gehoord, dat het moeilijk is om te reageren of een foto te plaatsen in mijn fotogastenboek. Een en ander komt waarschijnlijk doordat het 'doorkijkluik' .tk niet optimaal werkt. Mocht u wat willen achterlaten, probeer het dan eens op originele adres: www.bloggen.be/verhalenvaneenzeemansvrouw
Vandaag is het Paaszaterdag (of Stille Zaterdag). Als ik zo naar buiten kijk, heb ik zin om de Kerstboom van boven te halen! Dikke sneeuwvlokken dwarrelen naar beneden. Wel een leuk gezicht, maar helaas moet ik er nog door ook (verjaardag van mijn vader). Dat is minder fijn met deze weersomstandigheden. Gisteren had ik Bas aan de lijn. Het vertrek wordt waarschijnlijk, vanwege een vuiltje op 1e en 2e Paasdag, uitgesteld naar woensdag. Toch wel een luxe om op mooi weer te mogen/moeten wachten. Gelukkig zit er geen direkte tijdsdruk achter. De schepen kunnen prima tegen slecht weer, maar de sleep is er niet zo blij mee. Een boorplatform is niet echt gebouwd om te drijven. Die moet gewoon op z'n plek staan en zijn werk doen. Dat gesleep van de ene naar de andere plek is een noodzakelijk kwaad.
Ik wens iedere lezer een Zalig Paasfeest! Maak er wat gezelligs van!
Ik ben Spaans aan het leren. Echt zo'n beginnerscursus, want ik spreek hier nog geen woord van. Het lukt prima, moet ik zeggen. Ik ben wel benieuwd, hoeveel ik van het geleerde toe kan passen in het Spaanse land of in een Spaans sprekend land, natuurlijk. Zo heb ik in een ver verleden ook Frans geleerd op school. Kom je dan in Frankrijk, dan blijkt de goegemeente zó snel te rebbelen, dat je geen eind èn geen begin van een woord kunt horen, laat staan een vertaling kunt verzinnen! Onze dochter leert nu ook Frans op school. Ik krijg af en toe een boek in mijn handen gedrukt, zodat ik haar kan overhoren. Wonder boven wonder, weet ik nog erg veel van de taal. (dat valt me reuze mee, want Frans was wel, met voorsprong, mijn slechtste vak! Ik kan de 3-en nog wel voor de geest halen die ik van een leraar kreeg voor vertaal-overhoringen van het Nederlands naar het Frans!) Ik had daarom niet verwacht, dat er wat was blijven hangen. Nee, doe mij maar cijfers, daarvoor is mijn geheugen ingericht. Vanaf het zeevarende front, geen nieuws vandaag. Het vertrek is nog steeds gepland voor aanstaande zondag. Dan moeten de motoren en andere reparaties wèl klaar zijn.
Een tijd terug heb ik u beloofd, om eens na te vragen welke oefeningen er zoal aan boord worden gehouden. Ik stond versteld van de grootte van de rij! Hier komen ze:
- fire drill : 1 x per maand (afwisselend een andere gedeelte van het schip natuurlijk)
- abandon ship drill : 1 x per maand - man overboard drill : 1 x per 3 maanden - piracy attack drill : 1 x per 3 maanden - bomb search drill : 1 x per 3 maanden - stowaway search drill : 1 x per 3 maanden - (oil) spill drill : 1 x per 3 maanden - stretcher drill : 1 x per 3 maanden - black out drill : 1 x per 3 maanden - noodstuuroefening : 1 x per 3 maanden Dat laatste plaatje slaat natuurlijk op een Black Out drill! Als 1/4 van de bemanning afgelost is, moeten alle oefeningen weer opnieuw worden gehouden... Aangezien de slepers meestal maar 1 à 2 keer per reis van 3 maand in een haven komen, is het dus zo, dat na iedere haven de oefeningen weer gedaan moeten worden. Dan is er nog een aantal, dat òf in een andere drill al is opgenomen, òf niet van toepassing is op de slepers. Deze oefeningen worden dan niet of minder vaak gedaan:
- stormschade oefening
- aanvarings oefening: krijgen we toch nooit mee te maken
- gewonden in een tank/ruimte zonder zuurstof
- first aid drill.
- waterdicht en branddicht afsluiten van het schip (zit bij ons automatisch in de fire drill)
- Hoofdmotor problemen drill: hoeven we niet te simuleren, gebeurt bij ons vanzelf, dat scheelt dan weer een oefening
Zo te zien een heleboel oefeningen dus! Daar stond ik echt van te kijken! Het houdt ze natuurlijk wel van de straat.
Ik kwam vandaag een bericht tegen, waarvan ik kan zeggen, dat het hoog op de verlanglijst staat van het thuisfront. Ik denk echt, dat het mee zal spelen in een overweging wel of niet te gaan varen. Het personeelstekort is zo'n gigantisch probleem aan het worden, dat gevreesd wordt voor de toekomst van varend Nederland. De jeugd groeit op met internet net zo 'gewoon' als een TV. Op het moment, dat ze merken, dat er géén TV en zéér beperkt RADIO is op zee (ja, echt waar!) èn geen INTERNET, zijn ze, in mijn ogen, helemaal niet gemotiveerd om de zee te kiezen als carrièremogelijkheid.
(gelezen op "Holland Marine Equipment":)
BROADBAND@SEA
Broadband@sea is een project dat ontstaan is uit een van de COMPOSITIE workshops. Dit project is een gezamenlijk project van maritieme toeleveranciers en rederijen waarbij Holland Marine Equipment BV de coördinatie doet. Het broadband@sea project richt zich op mogelijkheden die er zijn en gaan komen voor het gebruik van een online verbinding tussen wal en schip. Daarbij wordt uitgegaan van de huidige en toekomstige mogelijkheden van breedband verbinden zoals VSAT en Inmarsat breedband. In de toekomst kan dit wellicht worden uitgebreid met een anders systeem. Het project richt zich op de toepassingen die je met breedband aan boord zou kunnen gebruiken. Hierbij wordt gedacht aan remote monitoring systemen, automatische updates van de elektronische kaarten, voorraadbeheer van het schip vanaf de wal, netwerk update op het schip vanaf het kantoor, maar bovenal ook internet toegang en beschikbaarheid van e-mail voor de bemanning. Vooral de laatste twee zijn op dit moment van groot belang omdat zeevarende niet meer zonder zouden willen.
Schip versus walorganisaties Van oudsher is er tussen schip en wal een bepaalde wrijving. Het schip wordt dan ook vaak als losse entiteit gezien. Aan boord ziet de bemanning het kantoor meer als een probleem dan dat men zich als één bedrijf ziet. Echter, andersom was met name door de weinige communicatie hetzelfde het geval. De laatste jaren is mede door e-mail de afstand verkort. De walorganisatie wil het schip meer als het verlengde zien van het kantoor als het ware een soort virtuele werkplaats oftewel VPN. De betrokkenheid tussen wal en schip kan verbeterd worden door middel van korte communicatie lijnen en meer uitwisseling van gegevens.
De afstand tussen wal en schip moet virtueel verkleind worden. Het personeel aanboord van schepen speelt daarbij een belangrijke rol. De verwachting is dat het belang van internet a/b steeds een groter belang zal gaan krijgen bij het aantrekken van het juiste zeevarend personeel. De vijver waaruit de meester rederijen allemaal vissen om aan het juiste personeel te komen, wordt alsmaar kleiner. Het hebben van internet a/b op de schepen van Nederlandse rederijen zal een voorwaarde zijn om de zeevarenden juist voor de Nederlandse rederijen te gaan werken.
Daarom worden de volgende toepassingen gezien als mogelijkheden om zeervarend personeel vast te houden en mee aan te trekken.; - Het "normaal" kunnen internetten (geldt ook voor de business) - SMS - VOIP - Chatten (niet alleen privé maar ook bijvoorbeeld studie begeleiding) - Studie via internet
Innovaties Wat is er zo specifiek aan de innovatie van Broadband@Sea? Breedband verbindingen zijn er volop en toepassingen zijn niet meer nieuw? Echter, voor de scheepvaart is altijd alles anders. Bijna alle ontwikkelingen zijn nieuw voor de scheepvaart. Wanneer het schip onder de VPN verbinding van de walorganisatie valt zullen ook nieuwe veiligheidsprotocollen opgesteld moeten worden. De regelgeving speelt hier uiteraard ook een rol. Tevens zal de verhouding tussen schip en walorganisatie veranderen, dus op het logistieke proces komt er een verschuiving.
Zaterdag alweer! De eerste week zit er al bijna op. Het weekend tel ik natuurlijk niet mee . Ik heb nog een stapel wasgoed te strijken, maar voor de rest loopt hier alles zijn gangetje. In de eeste week loopt deze zeemansvrouw nogal eens met de ziel onder de arm om haar eigen leventje weer op te pakken. Die omschakeling verloopt deze keer makkelijk. Het afgelopen verlof: het dak is vernieuwd! Heerlijk dat hij dat kon regelen! Niet dat dat anders niet was gebeurd, maar nu kon hij het mooi doen. Met veel genoegen laat ik dit soort dingen aan hem over als hij thuis is. Ik regel het tenslotte al 8 maanden per jaar. Af en toe de zwarte Piet naar hem toe kunnen schuiven is lekker. Verder hebben we onze verjaardagen gevierd (natuurlijk die van Bas en mij wel in het laatste weekend vóór vertrek, want eerder zaten de weekenden vol ) Die van onze dochter natuurlijk wel op tijd. Ze is nu 14 jaar. ("Wat een leeftijd alweer", verzucht de oude vrouw. Aan je kinderen kun je zien dat je ouder wordt.) De zeeman heeft ook een muur in de woonkamer gegranold. Dus dat is nu ook weer netjes. Kerst, Sinterklaas en Carnaval zijn gevierd en er zijn natuurlijk de nodige sociale bezoekjes geweest. Verder ben ik 2 weken onder zeil geweest vanwege een longontsteking. (raar om ziek te zijn, want dat ben ik verder nooit.) Enorm gevoel van verlies van tijd. Gelukkig werd niemand verder ziek. Dit was een verlof dat van feestjes aan elkaar hing! En een feestje slaan we natuurlijk niet over. -Natuurlijk-
Vandaag komt "De London" (andere zeesleper) ook aan in Galveston. Samen gaan ze vanaf de 23ste het platform verslepen. Nog even! Het lijkt wel altijd of de tijd sneller gaat als er gevaren wordt. Dan heb je het idee, dat je ergens naar op weg ben. Onzin voor het thuisfront, want weg=weg, maar het werkt wel zo! Vandaag wordt dus aan boord de reisplanning doorgesproken. Vooral voor de kust van Zuid-Amerika zullen ze erge stroom tegen krijgen, dus dat zullen ze proberen te vermijden.
passagiersschip gezonken onder bedenkelijke omstandigheden
Wat ik nu toch weer las op www.koopvaardij.nl .....Het moet niet gekker worden:
Een passagiersschip is mogelijk op de klippen gelopen omdat de kapitein en de vrouwelijke stuurman seks hadden of aan het ruziën waren over hun net beëindigde relatie.
De Queen of North was zo uit koers geraakt door de onoplettendheid van de twee dat het strandde op de rotsen voor een Canadees eiland. De kapitein zegt dat hij wel degelijk heeft opgelet, maar uit de radargegevens is dat niet af te leiden. Uit het onderzoek bleek verder dat er die dag in maart 2006 geen derde persoon op de brug was, wat wel verplicht is. Ook waren alle alarmsignalen uitgeschakeld.
Toen de onervaren stuurvrouw plots de klippen van Gil zag opdoemen, wist ze niet hoe ze snel de automatische piloot kon afzetten. Geruchten dat de twee seks hadden toen ze strandden, zijn nooit bewezen. Maar omdat het stel blijft zwijgen wat is voorgevallen, maken ze zich wel verdacht. Het schip zonk meteen als een baksteen, maar dankzij doortastend optreden van de bemanning en de toegesnelde boten in de buurt werden 97 opvarenden gered.
Ergens halverwege juni komt de zeeman weer thuis, dat is over een week of 13 . Dan is het weer natuurlijk een stuk beter dan nu, hoewel ik moet opmerken, dat de storm hier bij ons wel meevalt. Hopelijk is dat in de rest van het land ook zo. Vakantieplannen zijn natuurlijk weer half gemaakt. Je weet tenslotte nooit hoe het precies zal lopen. Bovendien moet er nog een bijspijkercursus gevolgd worden over de EHBO. De kapitein (en de stuurman) zijn de doktoren aan boord. Daarvoor moeten ze telkens een cursus van 5 dagen volgen om een beetje bij te blijven. Zo kunnen ze hechten, semi diagnose stellen en orders opvolgen via de radio-medische dienst. Een echte dokter zit dan aan de andere kant van de radio om de zeemannen op afstand aanwijzingen te geven. Ik vind dat wel een spannend idee. Stel u een blindedarmontsteking voor midden op de Atlantische Oceaan. Als er niets gebeurt, dan is er grote kans, dat de darm springt met buikvliesontsteking tot gevolg en eventueel de dood. Een helicopter kan zover niet komen, dus er moet geopereerd worden. Een arts in Nederland geeft dan via de radio aanwijzingen hoe te handelen.......brrrr . Hechten is dan nog wel het kleinste probleem... De bemanning aan boord is dus wel in goede handen, maar men zit er niet om te springen. Terug naar de vage vakantieplannen: we gaan in de buurt van de school op een camping staan als onze dochter nog naar school moet. Zo hebben we wel het vakantiegevoel en zijn niet afhankelijk van de preciese terugkomst van de zeeman in combinatie met vakantie. Als doorgewinterde kampeerders is het weer natuurlijk niet zo belangrijk. Ik heb er nu al zin in!
Voor iedereen waarvan het verlof bijna begint: geniet ervan!! Nog 1 week voor Sandra dus!!
Leuk, die berichten van lezers! Bedankt voor de felicitaties! Erg up to date ook, want gisteren is Bas vertrokken naar "De Rotterdam". Als ouwetje deze keer, nu is het echt . Wel erge vertraging gehad op weg naar het vliegtuig: eerst een uur langer over de heenweg gedaan (vertokken vanuit huis om 05.30 uur, dat zijn toch geen tijden....) omdat er een lange file stond en vervolgens ellenlange vertraging om de koffers in te checken! Foei, dat laatste hakte erin. De boardingtijd was 8.40 uur. Om klokslag 8.00 uur kwamen we in een overvolle vertrekhal. Het inchecken bij de palen was een fluitje van een cent, maar bij de bagage-drop-off was het één groot oponthoud. Bas had 30 mensen voor zich in de rij naar een balie.(bij iedere balie stond zo'n rij) en het duurde tot 9.15 uur voordat hij zijn koffers kwijt was. Bij de douane nog een vluchtige kus voor mij en een aai voor onze dochter en rennen naar het vliegtuig. (ik wist niet, dat hij zo hard kon rennen, daar kan ik het aankomende verlof nog wel eens gebruik van maken ) Natuurlijk naar een verweg gelegen gate, want zo is de wet van Murphy en om 9.30 uur was hij daar. Gelukkig mocht hij nog mee! Om 00.15 uur belde hij op, dat hij aan boord was. Nee, geen verbetering, die zelf-incheck-palen als je vervolgens in zo'n chaos je koffer nog in moet checken.... Maar goed, de reis is begonnen. Hij is in Galveston (what's new?) en over 1,5 week vertrekt men met een boorplatform naar Rio de Janeiro! Tot die tijd wordt er gerepareerd en alles verder in orde gemaakt voor de reis van 45 dagen op zee. Goede reis!
(ze hebben veel nodig wat voorgemengd moet worden) en daarom mag die met de minste bandstof naar binnen. 
Niet echt comfortabel dus, maar ja, voor een wasbordje heb je natuurlijk wel het een en ander over.
)
Bij deze tropische temperaturen op de boot, hoort natuurlijk ook een tropisch muziekje!
(Bovendien vind ik 80 blowers te weinig om er in de conclusie aantallen of percentages aan te verbinden!)
Vandaag is het Paaszaterdag (of Stille Zaterdag). Als ik zo naar buiten kijk, heb ik zin om de Kerstboom van boven te halen! Dikke sneeuwvlokken dwarrelen naar beneden. Wel een leuk gezicht, maar helaas moet ik er nog door ook (verjaardag van mijn vader). Dat is minder fijn met deze weersomstandigheden.
Zaterdag alweer! De eerste week zit er al bijna op. Het weekend tel ik natuurlijk niet mee 
) Die van onze dochter natuurlijk wel op tijd. Ze is nu 14 jaar. ("Wat een leeftijd alweer", verzucht de oude vrouw. Aan je kinderen kun je zien dat je ouder wordt.)
. Hechten is dan nog wel het kleinste probleem... De bemanning aan boord is dus wel in goede handen, maar men zit er niet om te springen.
