Zaterdag alweer! De eerste week zit er al bijna op. Het weekend tel ik natuurlijk niet mee :wink:. Ik heb nog een stapel wasgoed te strijken, maar voor de rest loopt hier alles zijn gangetje. In de eeste week loopt deze zeemansvrouw nogal eens met de ziel onder de arm om haar eigen leventje weer op te pakken. Die omschakeling verloopt deze keer makkelijk. Het afgelopen verlof: het dak is vernieuwd! Heerlijk dat hij dat kon regelen! Niet dat dat anders niet was gebeurd, maar nu kon hij het mooi doen. Met veel genoegen laat ik dit soort dingen aan hem over als hij thuis is. Ik regel het tenslotte al 8 maanden per jaar. Af en toe de zwarte Piet naar hem toe kunnen schuiven is lekker.:-D Verder hebben we onze verjaardagen gevierd (natuurlijk die van Bas en mij wel in het laatste weekend vóór vertrek, want eerder zaten de weekenden vol:oops:) Die van onze dochter natuurlijk wel op tijd. Ze is nu 14 jaar. ("Wat een leeftijd alweer", verzucht de oude vrouw. Aan je kinderen kun je zien dat je ouder wordt.) De zeeman heeft ook een muur in de woonkamer gegranold. Dus dat is nu ook weer netjes. Kerst, Sinterklaas en Carnaval zijn gevierd en er zijn natuurlijk de nodige sociale bezoekjes geweest. Verder ben ik 2 weken onder zeil geweest vanwege een longontsteking. (raar om ziek te zijn, want dat ben ik verder nooit.) Enorm gevoel van verlies van tijd. Gelukkig werd niemand verder ziek. Dit was een verlof dat van feestjes aan elkaar hing! En een feestje slaan we natuurlijk niet over. -Natuurlijk-
Vandaag komt "De London" (andere zeesleper) ook aan in Galveston. Samen gaan ze vanaf de 23ste het platform verslepen. Nog even! Het lijkt wel altijd of de tijd sneller gaat als er gevaren wordt. Dan heb je het idee, dat je ergens naar op weg ben. Onzin voor het thuisfront, want weg=weg, maar het werkt wel zo! Vandaag wordt dus aan boord de reisplanning doorgesproken. Vooral voor de kust van Zuid-Amerika zullen ze erge stroom tegen krijgen, dus dat zullen ze proberen te vermijden.
