Eergisteren heb ik de eerste zwaluw gezien! En nu is het gezegde: één zwaluw maakt nog geen lente, maar hopen mag men altijd! Nog even en de Betuwe staat weer in de bloei, fladderen de vleermuizen weer om je oren en gaan de zomerschoenen weer uit de kast. Vandaag ontdekte ik, dat het nog een kleine 4 weken duurt voordat Bas thuiskomt, terwijl ik er door een telfout van uitging, dat het nog 3 weken zou zijn. Een tegenvaller dus. Soms zou je de tijd een zet willen geven. In ieder geval zorgt het Tiel's Flipje ervoor, dat het met wat limonade en taart weer helemaal goed komt. (deze speelgoedkist heb ik een aantal jaar geleden, naar een voorbeeld van de door mijn vader in 1954 gespaarde boekjes, gemaakt voor een klein vriendje:)
Het leven aan boord is bijzonder veilig als het aan komt op op het oplopen van virussen. Het is tenslotte een kleine gemeenschap (17 mannen als er ook stagiaires aan boord zijn) die nauwelijks in aanraking komt met 'de buitenwereld'. De kans op het oplopen van een virus is daardoor bijzonder klein. Anders wordt het, als er aflossers aan boord komen. Zij nemen soms een virus mee, wat als resultaat heeft, dat de hele bemanning binnen no time ziek wordt. Het blijft natuurlijk een kleine gemeenschap! Een ander risico is een bezoek aan de wal. Dan is de kans zelfs groter, dat er een virus wordt meegenomen aan boord. Er zijn dan namelijk meer passagierende bemanningsleden. Op dit moment waart er een virus door het schip en is de hele bemanning omstebeurt (en af en toe tegelijk) ziek. Helaas moet al het werk wel gewoon doorgaan.
Morgen is het 2 jaar geleden, dat het olieplatform Deep Horizon door een explosie vernield werd en een olieramp veroorzaakte in de Golf van Mexico. Gedupeerden (ongeveer 100.000 particuliere partijen, waaronder veel vissers) hebben nu toegezegd gekregen, dat BP, de exploitant, schadevergoeding zal uitkeren in een schikking. Het is dus duidelijk, dat je enorm veel geduld moet hebben, voordat je weer verder kunt met je bedrijf. De kunst is om in de tussentijd het hoofd boven water te houden!
De Space shuttle is gisteren via de lucht vervoerd naar de laatste rustplaats, het Smithsonian National Air and Space Museum in Washington. De shuttle werd vervoerd op de rug van een Boeing 747.
Ik vind het erg spectaculair als vervoersmiddelen door dezelfde vervoersmiddelen worden vervoerd.
De Singapore heeft de 'Smit Borneo' afgelopen zondag weer de zee op gesleept. Daar is de kraanbak rommel aan het opruimen, wat in zee is gekomen toen het achterschip van de Rena wegzonk. Het achterschip is niet heel ver gezakt: nu ligt alles 6 meter lager dan eerst. Als een schip zinkt, komt er altijd troep vrij en meestal ook veronreiniging in de vorm van olie en chemicaliën. Vanaf de brugvleugel kon Bas het wildlife vlak bij de Rena fotograferen. De extra verontreiniging na de afgelopen storm lijkt mee te vallen:
Afgelopen weekend heeft de zeesleper Elbe eindelijk weer een stuk gevaren. Het was een proefvaart en de oude dame is met vlag en wimpel geslaagd voor deze test. De reparatie heeft maar liefst 8 jaar geduurd, nadat het schip in 2004 twéé maal gezonken was. (één keer door een aanvaring met een schip van Jumbo Shipping en één keer waarschijnlijk door sabotage) De oude dame, te water gelaten op 14 oktober 1958 (precies 53,5 jaar geleden), is door vrijwilligers, met een eindeloos geduld in topconditie teruggebracht en is te bewonderen bij het Sleepvaartmuseum in Maassluis. De vorige eigenaar, Greenpeace, die haar weer gekocht had van Smit, heeft haar geschonken aan de Stichting Maritieme Collectie Rijnmond, zodat ze voor het nageslacht bewaard kon blijven. Dat doel is dus gehaald! Deze foto stond vandaag in het krantje van Piet Sinke:
Zoals ik al eerder vermeldde, ging het jaarlijkse uitje van de zeemansgezinnenvereniging naar Aquazoo in de buurt van Leeuwarden. Onze groep bestond uit een man of 27, bescheiden dit jaar, maar zeer gezellig! Met een lekker stukje gebak en koffie werden we ontvangen en daarna mochten we in de volle zon het park verkennen. Op zich is het niet een heel grote dierentuin, maar juist perfect voor ouders/grootouders met kleine kinderen, uitstekend ingericht voor wandelwagens en natuurlijk daardoor ook voor rolstoelgebruikers. Na de lunch, waar er veel bijgekletst werd, kregen we nog een rondleiding van 1,5 uur door de dierentuin, waarbij de mevrouw ons bijzondere details kon vertellen over de diverse diersoorten. Het was een zeer geslaagd uitje, waar de groep Haren uit de provincie Groningen de organisatie van had. Royal Wagenborg sponserde het!
Na het uitje, kon ik als klap op de vuurpijl ook nog bij een vriend om een hoekje kijken en was het een geweldige dag!
Vandaag hebben we de jaarlijkse ontmoetingsdag van de Vereniging Maritiem Gezinskontakt! Dit uitje wordt telkens door één van de groepen georganiseerd en het enige voorschrift is, dat het iets met water te maken moet hebben. De reis voor dit jaar gaat naar Aquazoo in Friesland en is georganiseerd door de groep Haren uit Groningen. Ze hebben in ieder geval aan het voorschrift voldaan; het weer werkt ook mee, dus de dag kan niet meer stuk.
De Floriade, de WereldtuinbouwExpo in Venlo is nu al een week open. Het is een aan te raden uitje vooral als het goed weer is. De entree kost wel een lieve duit: 30,- p.p. Aangezien de Floriade open is tot 7 oktober, zullen er vast wel geschikte dagen zijn, zelfs voor ons als zeemansgezin, want ik hoop natuurlijk samen met Bas daar te kunnen gaan kijken!
Gisteren was er een zware aardbeving voor de kust van Atjeh. Gelukkig kwam er daarna geen tsunami, maar het zorgde er wel voor, dat de mensen in paniek hoger gelegen gebieden opzochten. Logisch, want de tsunami op Eerste Kerstdag 2004, waarbij vooral Atjeh min of meer van de kaart werd gevaagd, zat bij menigeen nog vers in het geheugen. Er ontstonden zelfs files de berg op. Om er een positieve draai aan te kunnen geven, zou men het eigenlijk moeten gebruiken om rampen te oefenen. Zo komen ze niet ver met de auto. De reis aan het eind van 2004 was vanwege een overvalspoging van piraten sowieso voor ons eentje om niet meer te vergeten. (een dreiging die ironisch genoeg in dat gebied rond Sumatra, veel minder werd door de verwoesting van de tsunami van 2004, of door de hulp voor de locale bevolking die daarna op gang kwam.)
Op het moment van een zware aard/zeebeving is iedere zeemansvrouw in ieder geval blij als haar partner niet in de haven ligt!
Er is nog geen nieuws van het zeevarende vlak. Er wordt nog steeds druk vergaderd over de te nemen stappen nu het achterschip van de Rena weggezonken is. Dit houdt in, dat de Singapore nog steeds met de Borneo binnen in de haven ligt. Binnen liggen is een dure bezigheid: er moeten havengelden, loon en andere kosten betaald worden. Geld wordt er voor de baas van het project niet verdiend. Werk is er wel altijd voor de bemanning van de zeesleper. Onderhoud, schoonmaak en andere klussen worden nu aangepakt en zo komt men de tijd wel door. Een andere kostenpost is het bezoek aan de wal. Dit valt natuurlijk wel onder je eigen portemonnee. In Nieuw Zeeland kun je met een pan ook goud gaan zoeken. Misschien een hint voor een nieuw uitje voor de bemanning?
Het Maritiem Museum in Rotterdam heeft het moeilijk. Er is geld nodig om delen uit de collectie te kunnen restaureren. Om geld in het laatje te krijgen biedt het museum enkele bijzondere rekwisieten te koop aan die de afgelopen jaren tentoongesteld zijn. Enkele voorbeelden: scheepskisten, Delftsblauw aardewerk uit China en een reproductie van een schilderij van 1846 van Prince Edward of Wales in matrozenpakje. Het is wel jammer dat een museum over moet gaan tot de verkoop van stukken, want volgens mij zijn ze nooit aangekocht als investering, maar heel veel inzicht heb ik niet in de financiële wereld van een museum. Ik hoop, dat de slechte tijden met de opbrengst opgevangen kunnen worden, want anders klopt hun leus niet meer:
Van een vriend (bedankt Ruud!) kreeg ik een pps-je met allemaal oude foto's. Erg leuk om te zien. Zo kwamen de bakker en de melkboer nog langs de deur en ging men aardappelen halen bij de boer. Er was niet overal electriciteit of gas. De wasmachine en de TV ontbraken ook op bijna alle plekken. Gisteren kwamen voor mij de oude tijden ook nog even terug. Bas belde even naar huis! Dat doet hij eigenlijk alleen op de verjaardagen en feestdagen. Doordat de verbinding slecht was en er een behoorlijke vertraging op de lijn lag, liep het niet lekker. Ik was dus genoodzaakt om na iedere zin 'over' te zeggen! De kapitein weigerde daaraan mee te doen. Gelukkig voor ons, zijn de problemen met Vodaphone sinds eergisteravond weer opgelost en kan er weer een dagelijks (en gratis!) sms-je gestuurd worden! Zo is het heden, met centrale verwarming, wasmachine, computer, gsm en een supermarkt, toch weer fijn om in te vertoeven.
De Paasdagen verlopen binnen prima, daar is het warm en droog. Buiten is het een ander verhaal en komt het met bakken uit de hemel. Dit jaar zoeken we de eieren dus maar binnen! De weersverwachtingen zijn hier dus niet ideaal. De weersverwachting in Nieuw Zeeland is ook nog niet best: het is echt herfst, met veel wind en hoge deining, zo rond de 4,5 meter. Het duo, Singapore-Smit Borneo ligt daarom lekker binnen gedurende de Paasdagen. Zo heeft ieder nadeel zijn voordeel!
Morgen is het Pasen. In Nieuw Zeeland 10 uur eerder dan in Nederland. Ik wens daarom iedereen, aan boord of thuis, met of zonder geliefden, of met geliefden op afstand nu al: hele fijne Paasdagen, Happy Easter, Maligaya Pascó ng Pagkabuhay, счастливая
пасха, Joyeuses
Pâques, fröhliche
Ostern!
Twee van deze onderstaande Paashaasje heb ik voor 2 vrienden in elkaar geflanst. Die kunnen het dus aaien, de rest van u kan er al kijkend van genieten. En anders van het vikingschip uit de verzameling modelbouw van Bas.
Wederom verbaas ik mij, dat zowel de kapitein als ik niet goed kunnen wennen aan het tijdsverschil deze reis. Doordat de wintertijd in Nieuw Zeeland het afgelopen weekend ingegaan is, is dit verschil teruggebracht tot 10 uur. Gisteravond had ik totaal onverwachts contact met mijn echtgenoot, omdat hij zich 12 uur vergistte! Natuurlijk klaag ik dan niet!
Vandaag is de geboortedag van schilder Charles van Beveren (1806-1850). Hij schilderde portretten en afbeeldingen uit het dagelijkse leven in de Romantische stijl. Ik kan zijn werk wel waarderen!
Gisteren zijn een vriendin en ik Zutphen onveilig gaan maken en hebben daar ook de expositie van Cas Waterman (die naam verbindt het zeemansvrouwenbestaan natuurlijk met het zoute water! ) bezocht, wiens werk ik ook zeer kan waarderen! Ik weet niet of ik de zeeman net zo enthousiast zou kunnen krijgen, hoewel Cas Waterman natuurlijk bekend staat als schilder van het vrouwelijk naakt. (www.bozanamilic.nl)
Er zijn nieuwe ontwikkelingen: in de storm die op dit moment over Nieuw Zeeland raast, met huizenhoge golven (de hoogste die gemeten is, was 12 meter!), is het achterschip van de Rena verdwenen! Er wordt druk overlegd, wat er nu moet gebeuren. In ieder geval is de Paasrace voor 30 jachten in Auckland afgelast. Het is namelijk niet gegarandeerd, dat de jachten veilig kunnen varen, omdat er overal wrakstukken kunnen opduiken.
Ooit, langlang geleden, zoals een oud, dik en bekend boek verhaalt, ging Mozes de berg op. Aangezien dat in de woestijn was, was de wandeling vast niet zo mooi als die van de kapitein gisteren. Hij ging de oude vulkaan op:
Dit was een heerlijke wandeling voor hem! Als hij nou maar niet met de 10 geboden thuis komt!
Als de oorlog komt, En als ik dan moet schuilen, Mag ik dan bij jou? Als er een clubje komt, Waar ik niet bij wil horen, Mag ik dan bij jou? Als er een regel komt Waar ik niet aan voldoen kan Mag ik dan bij jou? En als ik iets moet zijn, Wat ik nooit geweest ben, Mag ik dan bij jou?
Mag ik dan bij jou schuilen, Als het nergens anders kan? En als ik moet huilen, Droog jij mn tranen dan? Want als ik bij jou mag, Mag jij altijd bij mij. Kom wanneer je wilt, Ik hou een kamer voor je vrij.
Als het onweer komt, En als ik dan bang ben, Mag ik dan bij jou? Als de avond valt, En t is mij te donker, Mag ik dan bij jou? Als de lente komt, En als ik dan verliefd ben Mag ik dan bij jou? Als de liefde komt, En ik weet het zeker, Mag ik dan bij jou?
Mag ik dan bij jou schuilen, Als het nergens anders kan? En als ik moet huilen, Droog jij mn tranen dan? Want als ik bij jou mag, Mag jij altijd bij mij. Kom wanneer je wilt, Ik hou een kamer voor je vrij
Mag ik dan bij jou schuilen, Als het nergens anders kan? En als ik moet huilen Droog jij mn tranen dan? Want als ik bij jou mag, Mag jij altijd bij mij Kom wanneer je wilt, k hou een kamer voor je vrij.
Als het einde komt, En als ik dan bang ben, Mag ik dan bij jou? Als het einde komt, En als ik dan alleen ben, Mag ik dan bij jou?
