We zijn net vertrokken uit Djibouti. Laatste keer dat ik hier geweest ben, was ergens in 1993 (ten tijde van het conflict in Somalië). De stad ziet er nog steeds hetzelfde uit en door de geur die daar hangt vind ik het nog steeds verbazend dat mensen naar hier op reis komen. In de stad zelf is er eigenlijk weinig of niets te zien. Het is dan ook schrijnend om te zien dat er aan de ene kant van de straat een hotel staat om u tegen te zeggen en aan de andere kant de (krotten) wijken beginnen.
Naar het strand gaan wordt afgeraden, daar er blijkbaar teken en ander ongedierte in het zand zitten. Maar je hoort de mensen niet klagen.
De temperaturen hier zijn schroeiend (rond de 40°C), geen wind en een luchtvochtigheid van 90-95%.
Als je bij wijze van spreken in je zwembroek buiten zou staan kun je het vergelijken met een sauna (openluchtsauna). En als er dan al een zacht briesje waait is de temperatuur te vergelijken met deze van een föhn bij de coiffeur. Insmeren is dus de boodschap.
In de haven werden op een gegeven moment dromedarissen ingescheept. Die beesten werden gewoon per twee aan een sling(een band) naar boven gehesen. Was heel leuk om te zien.
De arbeiders liggen hier gewoon te slapen onder en rond de vrachtwagens. Waarschijnlijk om geen werk te mislopen.
Nu, meer valt er over Djibouti niet te vertellen.
Morgen hebben we onze eerste opdracht. Begeleiden van een schip welk voeding verscheept naar Somalië. Is maar één schip (35m lang), maar denk niet dat de lengte van belang is, maar dat elke korrel telt. (heb dat nog al eens gehoord ;-) ).
Dat we er nog veel mogen begeleiden.
Excuseer me voor de foto's, maar de site wilde niet goed meewerken. Gewoon klikken op één van de bestanden en foto zal getoond worden op een aparte pagina. Zal proberen om dit in de toekomst te vermijden.
Momenteel zitten we in de tijdzone E, dus dat wil zeggen dat we 3 uur voorstaan op jullie. Is misschien "nice to know" als ge plots op een raar uur gebeld zou worden.
Allez beste lezerkes tot de volgenden .en een dikke zoen voor m'n vrouwke
Pffffft, Dieter en ik gingen vandaag om 19u30 les krijgen van den Eddy voor wat betreft spinning. Waren een kwartierke te vroeg en besloten al een beetje los te rijden voor onze "les". Zoals afgesproken was Eddy op tijd, maar van een beginnersles was weinig of geen sprake. Afbeulen ja, amai.....Dieter heeft het langer kunnen uithouden dan ik maar dat is leeftijdsgebonden . (ge moet het maar kunnen uitleggen). Een ander argument was, dat het in de sportruimte een graad of 30-35 was met een vochtigheidsgraad van 80-85%) Was wel leuk om mee te doen, maar denk dat we eerst de conditie wat zullen aanscherpen vooraleer we de volgende keer nog eens gaan "spinnen". Nog gauw een fotooke van de sporters (was wel van de tweede rit)
Vandaag lopen we Djibouti binnen. De temperaturen ter plaatse bedragen 39°C, morgen 40°C. Denk dat ik eens ga bakken. Ook de minister komt op bezoek. Hopelijk krijgen ze het binnenschip een beetje koeler, anders smelt onze minister waarschijnlijk weg. Vandaag begonnen met het uittypen van de lijst voor de piraten t-shirts.Straks eerst de telefoonnummer vragen aan de HLD (hoofd logistieke dienst, voor de leken), en dan maar hopen dat er iemand afkomt die wil afdrukken wat ik vraag. Om 04u15 algemeen wekken, om 5 uur tegen de kaai om te tanken en om 08u00 shiften we naar een andere lokatie.
Kzijn dermee weg beste lezerkes. Tot de volgede en hou jullie sterk, hé.
Vertrokken vanuit Souda Bay richting Port
Saïd. Toegomen in Port Saïd is het wachten op het tegenliggende verkeer
vooraleer ons, en andere schepen toegang verleend wordt. Op het moment de loods
aan boord komt, komen met hem, enkele mannen aan boord welke hun winkeltjes
beginnen op te zetten. Blijft nog altijd komisch om te zien, een soukh op een
oorlogsschip. De prijzen vallen meestal wel mee maar toch hebben ze je keer op
keer bij je kl****! Heb dus niks gekocht.
Nadien uiteraard een rustige en warme passage gehad door het Suez
kanaal. Wat vooral opvalt is het zand aan de ene kant en het zand aan de andere
kant ..
Hierbij natuurlijk enkele fotootjes
Blijkbaar
is de oorlog tussen Egypte en Israël nog steeds niet goed verteerd, aan de wachthuisjes met gewapende bewakers te zien .Her en der
zijn er tanks te zien. Zoals mijn collega me er ook op wijst is deze beveiliging uiteraard ook tegen terroristische dreigingen...
Dit kanaal moet een enorme opbrengstenbron
zijn voor Egypte. Zoveel vrachtvervoer dat er hier doorkomt.
Ergens halverwege komen de schepen elkaar
meestal tegen in een bassin, zodat op en afkomend verkeer elkaars doorgang
niet belemmert.
Iets groter schipje dan den onzen
Buitengekomen uit Suez hebben we de tanker
gezien die deze week in twee gebroken was. Best wel eens de moeite om te zien.
Momenteel te zienin mijnen blog .
eerst in de verte......
Daarna ietsje dichter
Uit het Suez-kanaal gekomen we worden
direct overvallen door de warmte in het Rode Zee gebied. Buitentemperatuur 35°C en water om en bij de 30 °C. Het wordt
zeer moeilijk om de warmte uit het binnenschip weg te houden. De buitendekken
worden constant gespoeld door zeewater om deze af te koelen.
Buitenstaan is zweten, daar kun je niet van
onder.
Ben al een paar keer op de fiets gaan
rijden voor een uurtje. Momenteel om de 2 dagen en binnen een week of 2 zal dit
een dagelijkse routine worden.
Vanavond ga ik een poging doen om den Eddy
te volgen met spinning. Doe dit wel niet graag maar de extra beweging zal me
waarschijnlijk wel deugd doen.
Ondertussen zit ik ook al met een
valling. Natuurlijk te wijten aan het over en weer lopen (buiten nr binnen).
Meestal ga ik dan ook nog even onder een blazer staan. Moet ik zeker afleren.
Morgen lopen we binnen te Djibouti (tanken,
bezoek van de minister van landsverdediging)
Even tijd maken om de benen te strekken.
Vanavond nog eens naar mn vrouwke bellen.
Beste lezers, zal proberen om deze blog om
de 2 dagenbij te zodat de informatie
een beetje courant is maar wil nog geen belofte doen op voorhand. (de computers
aan boord zijn niet altijd beschikbaar).
Beste lezers en vooral mn lieve schat, tot
morgen of overmorgen ..
We zijn nu 2 weken weg van huis en varen momenteel door het Suez-kanaal. Het is de eerste dag dag ik voor algemeen wekken wakker ben. Eén uur te vroeg uit m'n kip, één uur....man man man. Deze 2 weken zijn uiteindelijk snel verlopen, te wijten aan de werkzaamheden die Dieter en ik uitvoeren. Alles komt stilletjes op z'n plooi. Nog een beetje "fine-tuning". De transit naar Kreta is rustig verlopen, met een aangename zee en uitzonderlijk mooi weer. Tijdens deze trip werd de bemanning voorbereid op de verschillende functies hier aan boord, zoals o.a. brandbestrijding, eerste zorgen, man over boord, buddy check,........ Sommige termen zeggen de buitenstaander misschien niet veel maar aan boord van onzen bak (laat ons hem bij deze Loma noemen) zijn het woorden of beter gezegd acties die levens kunnen redden. En veiligheid van de bemanning is toch de eerste prioriteit hier aan boord. Tijdens deze eerste weken hebben Dieter en ik eigenlijk een beetje overdreven met de werkuren. Algemeen wekken om 06u30 en werken tot 22u00, met natuurlijk enkele rustpauzes incluis. Daarna nog een verfrissing en rustig onder de wol. Tijdens de transit een paar keer dolfijnen tegengekomen. Blijft toch leuk om naar te kijken. Aangekomen in Kreta zijn we een paar keer naar het strand geweest. Niet meer om te zonnen, want daar was het te laat voor, maar om eens lekker in de zee te springen om lekker af te koelen. Zoals gewoonlijk gaat dit bij mij nooit zonder brokken te maken. Onderwatervoetbal gespeeld met een bastaard van een rots. Deed toch redelijk veel zeer. Daarna waarschijnlijk een insectenbeet opgelopen in de nek. Was een redelijke blaas maar dankzij de goede zorgen van onze medics begint deze toch goed te minderen en te jeuken. Blijkbaar heb ik wel een allergie tegen pleisters. Zal waarschijnlijk samenloop van omstandigheden zijn. Warmte, etc..... s'Avonnds een stukje gegeten, pintje gedronken en te voet terug aan boord gegaan.De dag voor vertrek uit Kreta zijn Dieter en ik naar Chania geweest. Deel foto's getrokken. Proberen te winkelen voor het vrouwtje thuis (uiteindelijk niets speciaals gevonden).s Middags een lekkere schotel besteld. Natuurlijk met een fris pintje. Na de maaltijd kregen we nog een ijsje en een flesje Raki. Redelijk zware bucht,....amai Nog 113 dagen hoor je de bemanning aftellen, ikzelf vindt het nog een beetje te vroeg om af te tellen. Af en toe een telefoon met m'n vrouwtje doet wonderen.
 "Laughing"){kind=icon}
Iets groter schipje dan den onzen
eerst in de verte......
Opspattend water
Strand te Kreta
Vreten
Den Dieter
Je, Moi
Vuurtoren te Chania
Havenzicht
Were vreten
Ikke weer
Havenzicht
