We zijn nu 2 weken weg van huis en varen momenteel door het Suez-kanaal. Het is de eerste dag dag ik voor algemeen wekken wakker ben. Eén uur te vroeg uit m'n kip, één uur....man man man. Deze 2 weken zijn uiteindelijk snel verlopen, te wijten aan de werkzaamheden die Dieter en ik uitvoeren. Alles komt stilletjes op z'n plooi. Nog een beetje "fine-tuning". De transit naar Kreta is rustig verlopen, met een aangename zee en uitzonderlijk mooi weer. Tijdens deze trip werd de bemanning voorbereid op de verschillende functies hier aan boord, zoals o.a. brandbestrijding, eerste zorgen, man over boord, buddy check,........ Sommige termen zeggen de buitenstaander misschien niet veel maar aan boord van onzen bak (laat ons hem bij deze Loma noemen) zijn het woorden of beter gezegd acties die levens kunnen redden. En veiligheid van de bemanning is toch de eerste prioriteit hier aan boord. Tijdens deze eerste weken hebben Dieter en ik eigenlijk een beetje overdreven met de werkuren. Algemeen wekken om 06u30 en werken tot 22u00, met natuurlijk enkele rustpauzes incluis. Daarna nog een verfrissing en rustig onder de wol. Tijdens de transit een paar keer dolfijnen tegengekomen. Blijft toch leuk om naar te kijken. Aangekomen in Kreta zijn we een paar keer naar het strand geweest. Niet meer om te zonnen, want daar was het te laat voor, maar om eens lekker in de zee te springen om lekker af te koelen. Zoals gewoonlijk gaat dit bij mij nooit zonder brokken te maken. Onderwatervoetbal gespeeld met een bastaard van een rots. Deed toch redelijk veel zeer. Daarna waarschijnlijk een insectenbeet opgelopen in de nek. Was een redelijke blaas maar dankzij de goede zorgen van onze medics begint deze toch goed te minderen en te jeuken. Blijkbaar heb ik wel een allergie tegen pleisters. Zal waarschijnlijk samenloop van omstandigheden zijn. Warmte, etc..... s'Avonnds een stukje gegeten, pintje gedronken en te voet terug aan boord gegaan.De dag voor vertrek uit Kreta zijn Dieter en ik naar Chania geweest. Deel foto's getrokken. Proberen te winkelen voor het vrouwtje thuis (uiteindelijk niets speciaals gevonden).s Middags een lekkere schotel besteld. Natuurlijk met een fris pintje. Na de maaltijd kregen we nog een ijsje en een flesje Raki. Redelijk zware bucht,....amai Nog 113 dagen hoor je de bemanning aftellen, ikzelf vindt het nog een beetje te vroeg om af te tellen. Af en toe een telefoon met m'n vrouwtje doet wonderen.
