Ik ben Vanhoudt Maurice, en gebruik soms ook wel de schuilnaam Maurice.
Ik ben een man en woon in Schaffen (Belgiè) en mijn beroep is Gepensioneerd.
Ik ben geboren op 28/08/1938 en ben nu dus 86 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: Schaken.
Mijn eerdere hobby's waren; wielrennen,voetbal,tennis,fotografie,houtsnij-en draaiwerk, muziek en schrijven
fa556839@s
MAURICE - PAULA ...mooi hoedje toch...
Foto's van vroeger
Met Lisa Del Bo in de Stadszaal te Aarschot in 1996
Toneel te Webbekom 2001 'Rare Kwasten op Jenever'
Hier bij het tennis
Vlotjes in de groep (x)
Klaar voor het vertrek Een massa volk, tot op de bermen stonden ze om te supporteren voor hun favoriet
GIERZWALUW Het is de meester van de vliegkunst Hij paart en slaapt al vliegend Hij verblijft negen maand per jaar in de lucht Hij voedt zich met alle kleine insekten die hij in zijn altijd geopende bek opvangt In de nacht stijgen deze vogels tot een hoogte van 2000 meter
REUZENREIGER Broeden drie tot vier eieren Het is de grootste reiger ter wereld Leeft alleen of in koppels soms in kleine groepjes Leeft langs de oever van riviertjes, lagunes en meren en ook in mangroven en ondergelopen weilanden Hij jaagt op knaagdiertjes, hagedissen, kikkers en vissen
HALMHALSIBIS Drie tot vijf eieren Vliegt graag in paren of in groepen Zien hem ook op bouwland en in weilanden Hij vangt krekels en andere insekten, schaaldieren visjes, amfibieèn, en soms zoogdiertjes of vogels
Wat en hoe geschreven over een onderwerp dat mij kopbrekens bezorgd alleen al door er maar aan te denken hoe moeilijk ik het er mee gaan hebben om er u nog maar 'n glimp van laten op te vangen, gij die in de verste verte nog niet begrijpen kan hoe moeilijk het voor mij is mijn gedachtengoed als de grote waarheid aan dit papier toe te vertrouwen. Ik weet maar al te best dat ik het zo heb gewild, zoals toen reeds zo lang geleden, waar zijn de tijden toch reeds gebleven, ik zal het nooit vergeten, als jonge snaak schreef ik 'straf', ja 'straf' met hopen, ellenlange bladzijden en menige jaren later zei mijn gebieder, onze brave meester en ingoed mens ;"wat heb ik je ooit toch kopbrekens bezorgd, ik wist het, maar je kon schrijven over het niets over nog mèèr niets en het had niets kunnen zijn, telkens weer stond ik er van versteld maar vooral was ik er door verblijd" ... Het kon toch niet dat ik kon weten dat ik 'straf' diende te schrijven op de dagen dat er geen huiswerk diende gemaakt en dat die 'brave mister' wist dat het voor mij eigenlijk was geen echte 'straf', waarvoor 'mister' voor u postuum mijn dank. Die man van goud, wat is het spijtig dat hij die het zo goed begrijpen zou het niet meer beleven kan dat ik deze woorden mèèr dan een halve eeuw later aan het papier toevertrouwend weer schrijven wil als in de tijden van weleer, maar spijtig ... het lukt niet meer. Hoe zou ik nog kunnen schrijven over zij, de Vadda's die te bewonderen zijn in de bossen van Ceylon of in utopialand... het zijn droombeelden die de uitvinding der het geniale van ons leven zo bevatten dat we ons gaan wanen in een oh zo schone land, het luilekkerland, zeg nu niet oh gij laat ons denken aan woorden die de lof der zotheid zo bezingen dat we er ons nog goedschiks zouden toe beschikken ... nee... of is het 'n lichtkunst in mijn dromenwereld ? ... als op gouden karren gereden, getrokken door witte paarden of ... engelen, met wielen die alsof op water zacht deinend verder glijdend... die wielen !!!. Zo gestroomlijnd en nooit in zijn mooiheid kunnende benaderd, zelfs door geen schilderkunst, nooit is een doek voltooid bevonden, zelfs Schiller's gedichten "Das Ideal Und Des Leben" of Das Leben Von Der Glocke" konden het niet bezingen, die wielen... 'n uitvinding zo uniek en nu verlaagd tot het zeer gewone en dat door de uitvinding zo schoon met een magnificentie zo hoog verweven, als een gesternte aan het hemelsgewerf ... het ... vrouwtjesachterwerk !!! ... (wordt vervolgd)
... het 'werk' van die allen !!! ... laat ons, 'mannelijke broedsels' het uitbazuinen laten we het over de bergen heen laten schallen, dat de echo's in de dalen weerklinken, ja over het heinde en verre... oh zo schone vrouwtjesachterwerk, de uitvinding van duizend en èèn nacht, gestroomlijnde pracht, zo mooi bewegend volgend ... En daar zou het zowat moeten op neerkomen wat ik zeggen wou toen ze me vroegen; "gij, met al uw jaren van verstand die de wereld op zo korte tijd heeft zien veranderen, zeg het ... is het zo dat na het wiel het "vrouwtjesachterwerk" de grootste uitvinding is gebleken"? ... ach, hoe moest ik het toch verwoorden aan zij die met smekende ogen om antwoord vroegen ? vergeefs heb ik naar woorden gezocht die zelfs niet eens sluimerend opkwamen in 'n flard van een hersenschim. Begrijpt ge nu wat het betekenen kan die vragen tot je worden gesteld en m'n keuze er toe maken moet ? als ik dan vraag of het werkelijk zo ongewoon is dat mijn gedachten dwalen naar de Vadda's in de bossen van Ceylon dan zeg ik ; 'nee, dan denk ik eerder, ik zo bereisde, dat het geen verdere vragen rijzen doet over het hoe en waarom van dat onderwerp waarvoor ik uit de velen heb gekozen dat me lijkt de grootste uitvinding te zijn geweest, en waarom? ook en vooral omdat het zo wereldwijd is gecopieerd, denk er 'ns over na, waar dat je het toch overal niet vinden kan ? zeg het me en ik zal graag beamen als je zeggen kan welke uitvinding groter is geweest, nee, niet het belachelijke warme water of de levensgrote tekens die je over de uitgestrektheis van Mekkaland heeft te zien gekregen, de ? / OO ... de haak, de staak, de ring en nog zo 'n ding, dus nee, ik vraag u zoek niet verder, er is geen groter uitvinding en zal je best begrijpen hoe moeilijk het antwoord geven is op zo'n vaststaand feit en er toch naar de beste alternatieven moeten worden gezocht. Ik bereisde, die zeeèn heb bevaren en nog zie alsof in de avondschemering het glinsteren op de baren van de woelige zee, al was het in mijn dromen dat ik lag in de 'badzee', daar had ik gezien, ook had ik gezien daar ginds in de vlakten van het 'korenland' waar de wiebelende 'bomen' wiegen als dunne sprieten waar dat die voor de mooie achterwerken geen beschutting bieden, in land-van-zand ons kempenland daar had ik gezien, niet van Lien of Fien... 't is me te sterk, 'k weet niet meer van wie gezien, dat achterwerk, ik bereisde, prachmatist, berust en vraag aan u ; "was m'n keuze voor u 'n zinnelijke lust? ...
Hoe het begon... Mannen, zouden we hier in onze nieuwe wijk niet iets wat kunnen inrichten om ons wat te kunnen vermaken ? Ja, werd er schertsend geantwoord, we zouden hier op die hei 'n badplaats kunnen inbouwen... nee dan kunnen we beter 'n jachtterrein gaan openen, wild genoeg werd er gerepliceerd.Nee mannen zo komen we nooit tot iets en wie het was die het historisch gedachtengoed ten berde bracht om een voetbalvereniging te stichten is mij onbekend maar het waren F. Van Schil, L. Beckx, F. Croon en D. Spillebeen die de basisleggers waren voor nog vele mooie momenten die zouden volgen.En dat het niet zo maar van een leien dakje lopen zou kan je best begrijpen als je weet dat er de vraag diende gesteld in welke kompetitie je starten kon want er was ook nog altijd Sparta schaffen die in de KBVB de zwart-blauwe kleuren aan het verdedigen was en het uitgesloten was om een tweede schaffense ploeg in lijn te brengen en zo is het dan gebeurd dat de 'vier' na rondvraag onder vrienden zich hebben uitgebreid tot laten we ze 'de klub van zes' noemen om dan onderling tot het besluit te komen de taken te verdelen en zo hebben dan Dirk Spillebeen, Swa Van Schil, Swa Croon samen met Jos Ramaekers en Luc Lauwers Louis Beckx als voorzitter van de klub verkozen èn als voorzitter van de Brabantse Liefhebbersvoetbalbond die ze toch niet zonder succes hebben opgestart.
