GESTERNTE ...

Wat en hoe geschreven over een onderwerp dat mij kopbrekens bezorgd alleen al door er maar aan te denken hoe moeilijk ik het er mee gaan hebben om er u nog maar 'n glimp van laten op te vangen, gij die in de verste verte nog niet begrijpen kan hoe moeilijk het voor mij is mijn gedachtengoed als de grote waarheid aan dit papier toe te vertrouwen. Ik weet  maar al te best dat ik het zo heb gewild, zoals toen reeds zo lang geleden, waar zijn de tijden toch reeds gebleven, ik zal het nooit vergeten, als jonge snaak schreef ik 'straf', ja 'straf' met hopen, ellenlange bladzijden  en menige jaren later zei mijn gebieder, onze brave meester en ingoed mens ;"wat heb ik je ooit toch kopbrekens bezorgd, ik wist het, maar je kon schrijven over het niets over nog mèèr niets en het had niets kunnen zijn, telkens weer stond ik er van versteld maar vooral was ik er door verblijd" ... Het kon toch niet dat ik kon weten dat ik 'straf' diende te schrijven op de dagen dat er geen huiswerk diende gemaakt en dat die 'brave mister' wist dat het voor mij eigenlijk was geen echte 'straf', waarvoor 'mister' voor u postuum mijn dank. Die man van goud, wat is het spijtig dat hij die het zo goed begrijpen zou het niet meer beleven kan dat ik deze woorden mèèr dan een halve eeuw later aan het papier toevertrouwend weer schrijven wil als in de tijden van weleer, maar spijtig ... het lukt niet meer. Hoe zou ik nog kunnen schrijven over zij, de Vadda's die te bewonderen zijn in de bossen van Ceylon of in utopialand... het zijn droombeelden die de uitvinding der het geniale van ons leven zo bevatten dat we ons gaan wanen in een oh zo schone land, het luilekkerland, zeg nu niet oh gij laat ons denken aan woorden die de lof der zotheid zo bezingen dat we er ons nog goedschiks zouden toe beschikken ... nee... of is het 'n lichtkunst in mijn dromenwereld ? ... als op gouden karren gereden, getrokken door witte paarden of ... engelen, met wielen die alsof op water zacht deinend verder glijdend... die wielen !!!. Zo gestroomlijnd en nooit in zijn mooiheid kunnende benaderd, zelfs door geen schilderkunst, nooit is een doek voltooid bevonden, zelfs Schiller's gedichten "Das Ideal Und Des Leben" of Das Leben Von Der Glocke" konden het niet bezingen, die wielen... 'n uitvinding zo uniek en nu verlaagd tot het zeer gewone en dat door de uitvinding zo schoon met een magnificentie zo hoog verweven, als een gesternte aan het hemelsgewerf ... het ... vrouwtjesachterwerk !!! ... (wordt vervolgd)