Ik ben Vanhoudt Maurice, en gebruik soms ook wel de schuilnaam Maurice.
Ik ben een man en woon in Schaffen (Belgiè) en mijn beroep is Gepensioneerd.
Ik ben geboren op 28/08/1938 en ben nu dus 86 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: Schaken.
Mijn eerdere hobby's waren; wielrennen,voetbal,tennis,fotografie,houtsnij-en draaiwerk, muziek en schrijven
fa556839@s
MAURICE - PAULA ...mooi hoedje toch...
Foto's van vroeger
Met Lisa Del Bo in de Stadszaal te Aarschot in 1996
Toneel te Webbekom 2001 'Rare Kwasten op Jenever'
Hier bij het tennis
Vlotjes in de groep (x)
Klaar voor het vertrek Een massa volk, tot op de bermen stonden ze om te supporteren voor hun favoriet
Fiorenzo Magni moest in Italiè opboksen tegen Bartali en Coppi wat hij deed met succes.Misschien stond hij wel op het punt de Ronde van Frankrijk te winnen toen hij aan de leiding stond en de "grootheden" beslisten om in blok op te geven wegens het protest van de franse supporters. Om als "derde man" heeft hij wel 'n prachtig palmares bijeen gereden nl. ; drie maal kampioen van Italiè, drie keer de Ronde van Italiè, drie keer de Ronde van Vlaanderen, drie keer de Ronde van Piemonte, twee keer de Ronde van Toscaniè, twee keer de Ronde van Romagna, twee keer Milaan - Turijn, twee keer de Ronde van Lazio, twee keer Rome - Napels - Rome, twee keer Milaan - Modena, èèn keer Sassari - Cagliari, Valli Varesine, de Ronde van Veneto, won het puntenklassement van de Ronde van Spanje, twee keer de Grote Prijs van Lugano en de Trofee Barracchi twee keer met Adolfo Grosso en èèn keer met Antonio Bevilacqua. Spijtig zag ook hij zijn palmares beknot door de oorlogsjaren.
Was een der stijlrijkste renners die er geweest zijn, daarom zijn bijnaam "pedaleur de charme", Was zeer veelzijdig, was bedreven zowel op de wielerbanen als op de weg, won tien zesdaagsen, de Ronde van Frankrijk, was de eerste buitenlander die de Ronde van Italiè won, drie maal de Ronde van Zwitserland, het nationaal Zwitserse kampioenschap, in de klassiekers was hij minder te vinden, maar achter de zware motoren was hij dan weer in zijn sas.Kan gerekend worden bij de "groten" van het wielergebeuren.
Blik vooruit, in nevelen gehuld...en dat is soms maar goed ook, dat was het, dit geschrevene, wat mijn onderbewustzijn bleek nodig te hebben, ja dit zelf geschrevene, eindelijk drong het echt tot me door dat ook ik èèn der zo velen die het kruipen voor het lopen had geruild en het takhangen had verleerd het gevoel duidelijk had verkregen dat ons heden in nevelen is gehuld ... nu weet ik wel beter, alleen ons heden ? nee vrienden ook onze algehele toekomst en vooral onze gedachten, èèns zullen ze beginnen 'wiebelen' spartelen als het ware alsof ze zich in duizend kronkels wringen gaan, ze zullen in onze te klein voelende karkassen rondspoken gaan, karkassen die vooral zullen aanvoelen dat ze het niet lang meer zullen uithouden en al sidderend, bevend en krakend begevend gaan... Ik misschien wel nieuwe radioastroloog al kijkende in mijn kristallen marbol zie voor de eerstvolgende tijden ophefmakende gebeurtenissen opduiken komen, ik zie triomfen maar ook ... tragedie's. Ik menske van niemandal, gezeten voor mijn glazen marbol...zie nevel, grijze nevel, maar toch ...(wordt vervolgd)
Voor enkelen die we als onze meerderen erkennen het gevoelen verkrijgende alsof er veel misschien wel het alles mispeuterde dat ze ooit hebben gedaan met de mantel der liefde krijgen bedekt, als dat voor hen dan niet mooi zou zijn ? voor hen schone nevel, als gouden sproetjes die veel, heel vèèl bedekken gaat, nevel al over Vlaand'renland, Walenland tot Brusselland...Oh schone gouden nevel, maar voor o zo velen alleen maar grijze nevel waarin we al wandelende en al slapende onder het gebrom der 'ijzeren vogels' onze longen en ... onderbewustzijn voeden gaan, longen die zich meer en meer moeten uitzetten gaan, vergroten moeten door het gesnak van de bezitters om betere lucht. Zoals er eens waren, heel lang geleden vogeltjes die met zijn velen dartel en speels al kwetterende en fluitende de hemel bevolkten, nee geen plaats meer hier voor die zo schone gedachten, alleen 'ijzeren vogels' met bestemming naar zonniger oorden zullen hier de lucht nog komen bevolken en ... verpesten. Zoals er eens waren nachtegalen, vinken van allerlei slag en o toch zo veel schoon gevogelte samen met nog meer ander prachtig's uit het dierenrijk zal er een tijd aanbreken dat nog alleen 'de Augusta's' en ander slag van 'ijzeren vogels' de hemel bevolken gaan, nevel, in grijze nevel... gehuld...Uitgezette en dichtgeteerde longen verkregen door urenlange wandelingen omdat m'n niets anders meer om handen hebben zal en dit nog het goedkoopste tijdverdrijf zal blijken te zijn. Een hart dat boven het lawaai van de 'Augusta's' en dergelijke meer uitbonzen wil, in karkassen die zo uitvergroot blijken te zijn dat zelfs onze nazaten, toch van het edelste ras, ontsproten door liefde van nooit door andere wezens geziene heftigheden vrezen gaan, een liefde door mijn onderbewustzijn verteld dat wie ze bedrijven gaat weten moet dat eigenlijk de houding maar zeer belachelijk gaat bevonden worden en ook het genot van veel te korte duur, in nevel gehuld, in zeer grijze nevel gehuld...(wordt vervolgd)
Maar ook dat zal op zekere dag veranderen gaan, alleen gaat dit zo schone en goedkope tijfverdrijf nog kunnen wanneer er zware taksen en gevaarsverzekeringen worden voor betaald, dus voorbij zo schone tijdverdrijf en start het tijdperk dat de proefbuisbaby's zullen overheersen ... en ook dat je zal moeten kiezen voor welk geslacht, en de bijzonderste keuze die aan de toekomstige ouders zullen worden gesteld is van of ze willen ... 'n gelukkig kind of niet. In cijfers en letters onbegaafd is 'n gelukkig kind of willen ze toch maar liever 'n begaafd maar dan zal het zijn 'n ongelukkig kind, het zal op bestelling moeten gebeuren, in nevel gehuld... en toch zal het laatste uiteindelijk de beste keuze blijken te zijn. Mijn onderbewustzijn zegt me, laat ons toch maar kiezen voor het onbegaafde kind, gelukkig in zijn onschuldige onwetendheid over letters en in het bijzonder de cijfers, want wat zijn ze toch als gewone stervelingen gelukkig omdat ze nooit zullen weten hoe blauw ze zich betalen aan allerhande taksen en nutteloze verplichte verzekeringen en dat terwijl anderen, de begaafden, zij die het maar al te goed beseffen zich het hoofd zot zullen piekeren over al dat onrecht dat hen wordt aangedaan en daardoor ook zich met een onnoemlijk zwaar gemoed al sakkerende en grijnzende grimas door het leven zullen slepen, en dat voor eeuwig en altijd ook in hun onderbewustzijn zullen blijven gedenken ... in donkere nevelen gehuld... Einde
Staande; Swinnen,Gielen,Van Dungen,Morren,Keynen,Vandenbergh, Dillisen en Coomans Gehurkt; Lenssens,Testelmans,Nijs,Voordeckers,Van Haeren,Catty en Van Kerckhoven
