GEETBETS - Met de afbraak van een oude woning op 19maart vangt de aanleg van de omleidingweg langs Geetbets-centrum aan.
Tijdens een infoavond stelden onder meer Peter Gillis van Aquafin en Jan Vanderstraeten (Grontmij) de tweede fase van de Getecollector voor. Vooraleer de Aquafinwerken echt verder gezet worden, vindt eerst de aanleg van de zes meter brede omleidingsweg plaats. Die weg zal de Drinkteilstraat verbinden met de Glabbeekstraat en het centrum van Geetbets ontlasten van het drukke verkeer op de as Tienen-Halen. Na tellingen werd vastgesteld dat 75procent van het vervoer in Geetbets-centrum doorgaand verkeer is. 'De verkeersleefbaarheidsweg wordt aangelegd op de oude spoorwegbedding', vertelde Jan Vanderstraeten. 'Het toeristisch fietspad De IJzerenweg, dat parallel loopt met de oude spoorwegzate, blijft behouden, net als de aangeplante haag ernaast. Eerst wordt het huis op de hoek van de Drinkteilstraat en Steenstraat afgebroken, op 19maart. In april starten werken door de nutsmaatschappijen en in mei wordt de weg zelf aangelegd. De weg in asfalt moet klaar zijn tegen de bouwvakantie. Nadien wordt de gescheiden riolering aangelegd langs de nieuwe weg.
Riolering
Het tweede deel van de Aquafinwerken omvat riolerings- en wegeniswerken vanaf het kruispunt Borgloonstraat/Kasteellaan naar het kruispunt Glabbeekstraat/omleidingsweg. In de Kasteellaan wordt een doorsteek gemaakt voor de gescheiden riolering via weiden en velden over de Molenkouter naar de Molenstraat, Dorpsstraat en Glabbeekstraat. In de Molenstraat worden een pompstation en een bezinkbekken gebouwd. Om de bewoners van de Molenstraat toe te laten hun straat met een voertuig te verlaten, wordt een tijdelijke verbindingsweg in steenslag aangelegd tussen Molenstraat en Oudestraat. Enkele kruispunten worden heringericht.
De totale duur van de tweede fase bedraagt 175 werkdagen of zowat anderhalf jaar.
Dus lieve mensen wat hebben we geleerd? Het fietspad blijft behouden en zal aan de verkeerde kant van de zes meter brede weg komen liggen. Ergens zullen de kinderen deze weg moeten oversteken om veilig in school te geraken. Wie weet komt hier wel een verkeerslicht... Als u nu langs het bestaande zandpad wandelt dat zal omgetoverd worden tot weg, ziet u dat de rest van de weg zal komen in de veel lager gelegen weien... Ik stel me de vraag waarom legt men hier het fietspad niet? Ten eerste ligt het dan aan de juiste kant, namelijk de kant van het dorp en ten tweede dan hoeft men de weg niet op te hogen. De haag moet dan welliswaar verzet worden maar je gaat me niet wijs maken dat de bestaande haag behouden zal blijven wanneer er pal naast een weg wordt gelegd. Maar wie ben ik natuurlijk om me slimmer te wanen dan de mensen van het adviesbureau die hier voor gestudeerd hebben. Toch lijkt me deze oplossing veiliger en meer voor de hand liggend. Als alles mee zit beginnen ze morgen aan de weg, alleen het huis moet nog wijken en dan kunnen de kranen beginnen. Hopelijk keert de rust in het dorp terug na het aanleggen van deze leefbaarheidsweg en komt er een einde aan het slalommen door het dorp van bussen, vrachtwagens en andere wegpiraten. Als de slimme mensen op het studiebureau dan nog een oplossing geven voor de parkeerplaatsen die als slalompalen dienen, kan je als kind en senioor misschien veilig door het dorp fietsen.
En dan is er het water. Voor wie het nog niet wist binnen 175 dagen als alles meezit, hoeven we niet meer naar de halve maan om te gaan zwemmen!!! De Gete zal terug proper zijn en Geetbets zal zelf zijn natuurlijk zwembad hebben. Hoop doet leven!!
Lentefeest bij KVLV. Mooi gedekte tafel, blije gezichten, lekker eten en liedjes van toen. In Geetbets zijn er drie KVLV's, niet te geloven. 1 in Hogen, 1 in Rummen en 1 in Geetbets. Waarom is dat, vraag ik verwonderd want alle drie moeten ze een zaal huren en volk bijeen krijgen. En ik denk dan hoe meer volk hoe meer vreugde en hoe meer sfeer op de activiteiten want draai en keer het hoe je wil er is zoveel te doen, de keuze van het aanbod is zo groot en met 4 man op een activiteit zitten is niet echt motiverend. Maar toch, 3 KVLV's, de mensen spreken me soms lachend over de verschillende bruggen die ze over moeten op die lange Kasteellaan om van Rummen naar Geetbets te geraken en visa versa. Voorbij het Warandabos, het kasteel van Hoen en het hof van Vlierbeek, een mens moet vele gevaren trotseren om op zijn bestemming te komen... Wat het verhaal van Hogen en Bets is? Het is me niet bekend. Zodoende zaterdag was het KVLV van Geetbets aanwezig in Hogen om zijn lentefeest te vieren. Aan het bestek en glazen aantal te zien zouden we niet met honger naar huis gaan. De lente was aanwezig in kleur en geur, prachtige bloemstukjes en servietten. Men had er tijd en liefde ingestoken maar dat typeert de vrouwen van KVLV. De gemiddelelde leeftijd was 65 plus maar daarom was het plezier niet kleiner. Het wiel me op hoe onze senioren kunnen genieten van gezellig samen te zijn, vertellen, lekker eten en liedjes zingen vanuit de oude doos. Het deed me denken aan mijn grootvader en de verjaardagen wanneer heel de familie samen was, de kleinkinderen, zijn zussen. Verhalen vanuit hun tijd werden verteld en weet je nog dit en toen....En dan was het tijd om te zingen. Ik stond er steeds van versteld hoe goed ze al die liederen kenden. Ik vraag me af of ik binnen 40 jaar ook zo liederen zal kunnen meezingen in onze eigen taal of zullen wij enkel de Engelse en Franse chansons kennen? Gaan wij ook zo kunnen genieten van elkaars gezelschap of is het dan ieder voor zich. Mensen hebben mensen nodig, mensen moeten hun verhaal kwijt kunnen, gevoelens kunnen delen, mopjes kunnen vertellen en lachen. Er is gisteren veel gelachen, ik heb ogen open getrokken van de humor van sommige van die vrouwen. Oud worden kan fysiek wegen maar plezier maken doen ze zekere niet minder. daarom is het zo belangrijk dat er zulke activiteiten zijn , dat er zalen zijn waar men gebruik van kan maken in de gemeente en dat er verenigingen zijn die aan de kar trekken om dit te verwezelijken. Het zou mooi zijn wanneer de drie KVLV's de handen in elkaar zou slaan en samen werken maar wie ben ik buiten een inwijkeling voor wie het moeilijk is om de geschiedenis van de verre voorvaderen te begrijpen op de dag van vandaag.
Nog enkele minuten en we maken het allemaal heel stil. De vogels zullen blijven fluiten, de zon onze harten verwarmen maar op het geluid van tranen na zal het verder stil zijn, ik hoop het. Ik hoop dat de mensen hun verbondenheid tonen en dat de energie die daaruit voortkomt de ouders, familie en vrienden de kracht geeft om verder te gaan, om dit een plaats te geven en hun leven toch nog zin te geven. Wat mensen samen kunnen is enorm, laten we daarom elkaar helpen en steunen wanneer nodig.
Het grijze weer weerspiegelt perfect in welke gemoedstoestand de mesen vandaag zijn. Somber, ontdaan, in rouw. Wakker worden met het nieuws dat er weer eens een ongeval gebeurd is, dat er zoveel kinderen gestorven zijn, dat er woorden te kort schieten om onze gevoelens te verwoorden. Woorden schieten inderdaad te kort maar woorden zijn nodig om de papa's en mama's, broers en zussen op te vangen, te steunen. Woorden van medeleven, van troost. Als mama van 4 kinderen voel ik met elk van hen mee. Het is je grootste angst je kind opgewonden en blij te zien vertrekken maar niet meer te zien terugkomen. Geen enkel kind verdient het om uit de fleur van zijn leven gerukt te worden, geen enkele ouder verdient het om zijn kind op zo'n manier te moeten afgeven. Door zo'n tragische gebeurtenissen staan we even stil dat niets evident is in ons leven. Een kleine onoplettendheid en alles kan plots veranderen. Een mens heeft een rugzak vol geluk nodig en bij de ene is hij sneller leeg. Wie zal het zeggen hoeveel geluk er nog in zit? Ik weet slecht één ding als straks mijn kinderen thuis komen van school, van dansen, van het verjaardagsfeestje dat ik dankbaar zal zijn dat ik hen in mijn armen kan sluiten, dat ze weer veilig thuis zijn. Mijn gedachten zullen zijn bij al die ouders die dit niet meer kunnen. Het zal je kind maar zijn...
Vandaag was niet dezelfde mooie dag als gisteren om te starten maar na de middag was ze toch weer van de partij: de zon. Op weg naar een van de enige winkels die in Bets op maandag open is: Tina, om een paar bussen Javel te halen zodat het resterende groen van mijn dierbaar terras morgen als sneeuw voor de zon ( hopelijk) smelt, kwam bibi ( Antwerps voor ik) een knappe verschijning tegen in het dorp. Genietend van de lentestralen flaneerde niemand anders dan Stef Wauters door de Dorpsstraat. Gezien zijn mama hier woont en hij hier is opgegroeid is dit niet abnormaal maar het doet toch iets. Een mens moet af en toe fier zijn over zijn inwoners en een nieuwsanker die je dagelijks
op de tv kan zien bijna letterlijk tegen het lijf lopen in je dorp tovert toch een glimlach op je gezicht.
nog even een antwoord op de start van het nieuwe jaar:
Eeuwenlang hadden de Romeinen de lente als nieuwe start genomen, waarbij afgesproken was dat de lente op 1 maart begon. Als je vanaf 1 maart telt, kloppen de namen van de maanden september (7), oktober (8), november (9) en december (10), die afgeleid zijn van Latijnse telwoorden. Kort voor de geboorte van Christus liet Julius Caesar de vijfde en de zesde maand naar zichzelf noemen: juli (van Julius) en augustus (de schitterende), en besloot hij dat Nieuwjaar voortaan op 1 januari moest vallen. En zo is het in heel Europa gebleven, eerst op gezag van de Romeinse Keizers, nadien op dat van de Paus.
Julius Caesar is altijd een eigenwijze man geweest, ongelooflijk dat veel van zijn ideëen nu nog steeds gevolgd worden. Waren ze zo goed of is en blijft de mens een gewoontedier?
Niets mooier dan de zon die 's morgens tracht binnen te komen via de spleten van het rolluik. Een mens springt dan eens zo snel uit zijn bed. Een dag waar mijn terras al lang op wachtte...Het wit van de stenen was ver te zoeken na een winter met veel regen en weinig zon. Gewapend met de hogedrukreiniger, ging ik ertegen aan. Ongelooflijk wat zo'n ding kan, als het oppervlak vuil genoeg is kan je heler teksten schrijven....80% van het terras is terug mooi wit, 20% heeft nog nood aan een goede schuur en schrobbeurt. Javel, bruine zeep,....??? Hopelijk weet ons Mia raad. Twee viegen in één klap: bleek dat de tuinslang toch niet zo goed op de kraan zat , het ding had de hele tijd gedrupt, resultaat een garage die half blank stond. Gelukkig heeft dochterlief me geholpen en was het water snel opgekuist. Opgeruimd staat netjes.
Wat een lentezonnetje toch kan doen, het geeft je kriebels. een mens ontwaakt uit zijn winterslaap en maakt alles klaar om er weer tegenaan te gaan met frisse moed. Waarom het jaar begint op 1 januari als de dagen kort en koud zijn? Voor mij mag het gerust starten wanneer de lente begint. .
