Toch raar zo'n blog, 385 lezers maar wie zijn jullie? Ik heb al even niets meer gepost, niet dat ik inspiratieloos ben maar ja, sommige zaken hang je nu niet aan iedereen zijn neus. Of wel....? Toch maar niet. Wie interesseert zich nu aan mijn leven als "moeder". Van tikkertje spelen in de tuin tot verhaaltjesvoorlezer 's avonds( spannende, grappige verhaaltjes met de nodige tekeningen en af en toe ook een moraal). Om dan 's nachts van de "Linde" te rijden en vervolgens naar Stevoort om iedereen af te zetten op de juiste fuif. Mamski besluit dan maar om in plaats van in de zetel naar een domme film te kijken zelf een stapje in de wereld te zetten. Sint Truiden by night. Een amusant gesprek met een glaasje over het wachten op een nieuwe nier, het belang van het handen wassen na wc gebruik, het gevaar van nootjes eten op café en het feit dat sommige mannen toch niets begrijpen van vrouwen. Dat laatste wist ik al. En sommige mannen en vrouwen bezig zien is ook de moeite waard beter dan sommige tv programma's. Maar kom de tijd gaat zo snel voorbij en je ziet nog eens iets. Dochter lief tekst me dat ik al mag komen, de jeugd van tegenwoordig wil sneller naar huis dan de mama. Maar goed, iedereen terug veilig thuis brengen voor het krieken van de dag en dan lekker slapen. Of mijn leven als tandarts? Elke normale mens blijft liever bij mij weg, niet? Onlangst had ik nog eens een uitzondering, hij had spijt dat zijn behandeling erop zat, en of hij binnen 6 maand al mocht terug komen op controle. Ik denk dat dit eerder voor de mooie ogen van de tandartsassistente was( die ik niet heb) dan voor zijn tanden. Of de kinderen die er naar uit kijken om iets uit de verrassingspot te krijgen als ze flink geweest zijn. Dan ben ik wel blij dat wat voor sommige mensen vroeger een traumatische gebeurtenis was nu een leuke uitstap kan zijn. Dit is nu allemaal gezien vanuit het oogpunt van de patiënt, hoe ik het als tandarts beleef is voor een andere keer. Wat ik wel kan zeggen is dat ook ik kan uitzien naar het bezoek van sommige patiënten. zoals ik al eens eerder zei, het oog wil ook wat en als ze dan ook nog iets boeiends te vertellen hebben, zelfs bij de tandarts...
En dan mijn leven als vrouw? Ja daar blijf ik nu liever een mysterie. Want uiteindelijk ik ken u, de lezer, niet. Soms ben ik een open boek maar vaak ook een mysterie. En van mysteries is geweten de ene is overroepen de andere de ontdekking waard. Aan u om te oordelen... To be continued...
Compenseren in andere clubs kan boeiend zijn. Toen aangekondigd werd dat Jan Leyers kwam praten in Genk was ik er als de kippen bij. Vroeger passeerde ik vrijdagavond wel eens in het Sfinxcafé van Boechout, by the way mijn geboortedorp. Dit was in de tijd dat Jan Leyers nog aan de overkant woonde en regelmatig mee aan de toog zat. Een glimp van dit zangtalent was voor een bakvis van 16 voldoende om de avond te doen slagen.... Zoveel jaar later moet ik toegeven dat zijn charisma gegroeid is en dat hij het evengoed of nog beter kan uitleggen dan zingen. Zijn gezicht een beetje getekend door de zaken des levens, wat grijzer maar nog steeds de blauwe ogen die wat meer rust uitstralen vandaag dan zoveel jaar terug. Als jij wil weten vanwaar jouw verste voorouders komen, is het voldoende om een speekselstaal op te sturen naar...of course the USA en alles wordt herleid naar uw oervoorvader en moeder. Intrigerend, niet? to be continued
Eindelijk nog eens tijd om te bloggen.... Ieder meisje wil oorbellen, of niet? Mijn ouders vonden en mijn moeder vindt nog steeds dat oorbellen kan maar enkel en alleen met clips.... Ja, toen ik 14 was, was het assortiment clips wel zeer oudbollig en beperkt. Wat doet een puber van 14? Ontsmettingsalcohol, een speldenkop met een gekleurd bolletje en hop door de oorlel. Geweldig het gekraak van elk huidlaagje waar de speld door gaat. Maar er zat een gekleurd bolletje in! Wie mooi wil zijn moet lijden, niet? Goed, 30 jaar later is mijn jongste dochter bijna 14 en zaagt ook zij reeds enkel jaren naar oorbellen. Dit was dan ook de inzet voor haar rapport buizenvrij te krijgen. Eerste rapport zonder 1 buis en de oorbellen worden in je oren geschoten, met twee tergelijk. Helaas, 1 mini buisje. We wachten het volgende rapport af. Helaas nogmaals voor haar want grote zus en mamski gingen zich ook laten perforeren ( zo vertaalt boma dat toch). Vandaar dat mamaatje vandaag voor de eerste keer in de juwelierszaak binnen ging om haar te laten peinigen. Wat een avondje compenseren naast mooi gezelschap toch allemaal kan doen. Wou lukken dat ik donderdagavond gezeten was naast een Sint Truidense juwelier en een Franse voorzitter. Niet dat het overige tafelgezelschap niet aangenaam was, compenseren in de RC club van Landen is doorgaans een fijne ervaring. Hun programma zit altijd net iets voller en hun tempo is sneller dan dat van Linter in die maten dat je je afvraagt of er wel echt geluisterd werd naar de sprekers, alles was zo duidelijk als een klontje want de vraag of er vragen waren, was zelf niet aan de orde.... Na even stoken kwamen er dan toch wat vragen los voor Sarah en hoop ik dat iedereen nu weet wie en wat de New Generation club van Landen is en doet... Het tempo, normaal starten ze om 20 u doch tegen dat iedereen er is, slaat de klok 20.30 en dan moet het tempo wel opgedreven worden want het beste moment is de after diner babbel. De heren in das worden dan iets mondiger( niet dat ze voordien zwegen but you understand, no?) en ze vergeten dat er ook nog vrouwelijk gezelschap is of juist niet. Dan is het pas echt lachen. Waar was ik, juist ik ga nu de volgende maanden door het leven met oorbellen die dag en nacht in moeten, niet te dicht tegen het oor, af en toe een kwartje draaien en dan komt het allemaal goed. Dan wordt de rekening weer geplunderd voor wat afwisseling in het oorbellen assortiment en weet een vrouw weer wat vragen voor haar verjaardag: MOOIE oorbellen aub. De brave man gaf me zelf een flesje ontsmettiongsalcohol voor in geval mijn oorlel toch streken zou krijgen en gaan ontsteken. Toch attent. Ook al staat mijn praktijk vol ontsmetting nam ik het flesje met een glimlach aan. Volgende week is de volgende aan de beurt en dan hopelijk na en buisvrij rapport ons Riepetie.
Ongelooflijk hoe weinig een mens zijn eigen streek kent. De baan van Sint- Truiden naar Tongeren, recht op recht door het glooiende landschap, prachtig in de lente, de velden, de fruitbomen. We rijden er allemaal langst en zijn op weg naar, door de snelheidsbeperking zien we al een keer links en rechts maar meestal zijn we weer eens gehaast en beperkt onze blik zich speurend naar een camera of flitswagen. Zaterdag ben ik voor het eerst de zijstraten van deze baan ingegaan en het is een andere wereld. Kleine dorpen, kastelen, schaapjes, fazanten een eenzame valk in de lucht op zoek naar zijn prooi. Achterop de Harley Davidson in een leren pakje( ja, niet te geloven een leren pakje) zit je in een confortabele zetel om dit schouwspel van dicht te bekijken en te ruiken. De boeren zijn in hun nopjes, akkers moeten omgeploegd worden en mest kan uitgereden worden. Gezonde lucht, diep snuiven helpt.
Na een boeiende Assembly van Rotary in Tongeren was dit een aangenaam vervolg van de dag. En wat hebben we geleerd op de assembly? Het is grappig om te horen dat ieder er zijn eigen dingen uit haalt, het een je nauw aan het hart haal je eruit vermoed ik. Voor mij waren het vooral volgende drie punten: - nieuwe jonge leden aanwerven is van belang en onze werking aanpassen aan hun manier van leven om Rotary ook voor hun attraktief te maken - de oudere mannelijke clubs moeten dringend hun visie herzien en vrouwelijke leden aannemen, de gouverneur is zelf bereid een cursus te organiseren hoe leg ik dit uit aan mijn vrouw...Doet je wenkbrouwen fronsen over de gedachtekronkel van sommige mannen over vrouwen en het vertrouwen van de vrouwen in hun mannen... - Rotary moet dringend iets doen om zijn imago van "selecte manneclub die graag lekker eten en af en toe hun chequeboek boven halen" te doorbreken. Rotary is dit naar mijn gevoel helemaal niet. Onze grootste drive is elk jaar opnieuw evenementen te organiseren om onze goede doelen te kunnen financieren. Daarnaast hebben we boeiende sprekers die ons meenemen op ongekende terreinen . Culturele en bedrijfsbezoeken, werkvergaderingen, gezellig samen zijn met de partners, kortom het is een zeer ruim aanbod. En dan niet te vergeten het promoten van onze studeibeurzen, uitwisselingsprogramma's, beroepsuitwisselingen. Rotary is een wereldorganisatie, een internationale vriendenkring van gelijkdenkende mensen die door hun inzet de wereld een klein beetje willen verbeteren. Rotary heeft ervoor gezorgd dat Indie vandaag Poliovrij is! Dit door de inzet van alle Rotariers in de wereld en ook u wanneer u naar een van de activiteiten van Rotary komt. Geen elite club maar een vrijwilligersvereniging die zich inzet voor zijn medemens. Rotary Linter-Getedal is altijd op zoek naar nieuwe enthousiaste leden!
Even een testje want sinds deze nacht bestaat mijn blog niet meer. 't Is te zeggen , ik geraak er niet meer op. Misschien zit ik nog ergens tussen het winter en zomer uur...Of ben ik op 23.30 blijven steken ( de persoon aan wie dit gericht is zal het wel begrijpen). Zelf mijn zoontje is ergens tussen het winteruur en zomeruur blijven hangen. Of iedereen spaart mij en gunt me nog dat uurtje op een zondagochtend. Jammer maar mijn biologische klok maakte me om ....6.30 wakker. Of beter 7.30 zomertijd. Dan kan je een keer blijven liggen , geen kinderen in de buurt en dan lukt het niet. Met zo'n weer is het natuurlijk zonde om tussen de lakens te blijven liggen. Nu nog even bedenken wat we de komende dagen eten en boodschappen doen. Tegen dat dat gebeurd is zal iedereen wel in de zomertijd zijn en komt zoon 1 thuis en de dochters, ja als het in Knokke zo verwarrend is als hier...Ik zal maar niet te veel plannen maken en laten komen wat komen zal.
Today we had the priviledge to have the international president of Rotary and his wife with us. When he arrived in Verviers there was a honor gard of 220 exchange students waiting for him. They all wear their blaser with pins and an umbrella of Rotary. Since they had to hold the umbrella they could not clap their hands, that's why we gave them "klappers". The president had never seen this before and one of the students gave hers to him. He loved it. Compared to the size of our country we host the most exchange students in the world. 220 students from all over the world are been hosted in our small country and are attending school. They speak French, Dutch or German and adapt to our customs. Why is it that these children can do so in 6 months and other imigrants still don't know how to speak our language after years.... Knowing the language is the key to integration. If an American can speak French in 6 months and Dutch in 8 months how come some of our own people can not communicate with eachother??? Why is French the second language in Flandres but in Wallone the children can choose between Dutch and English? It should be an obligation to learn Dutch! For my district it was an honour to have Sravya with us, she is the only Indian student in Belgium and she sang a song for the international president and his wife who are also from India. Well done Sravya!
To end the ceremonal part all the students sang the song of Elton John: "We are the world". It is always moving how those children from all different cultures, races and places are friends and will stay friends for the rest of their lives. That's how Rotary wants to help to bring peace in the world because those children will carry on their experience and they will make a better world. Rotary Linter-Getedal will host 2 students next year. They will attend school in Zoutleeuw and in St Truiden. If you would like to host one of these wonderfull kids for 3 to 4 months in your home please let me know! If you have a son or daughter who would like to spend 1 year as an exchange student, feel free to contact me and take a look at http://rotary.belux.org/nl/programmas/
Vogeltjes die fluiten, de zon die als een rode bol opkomt tussen de bomen, de dagen die lengen. De mens ontwaakt uit zijn winterslaap. Niet dat we dan meer slapen of luier zijn want "live goes on", winter, herfst, zomer of lente. Maar toch, het zonlicht geeft me een extra boost en het vrolijk getjilp van de vogels ook. Een mens maakt soms gekke beslissingen, meestal goed overdacht maar soms hebben derden zulke argumenten dat je denk, ja waarom niet. Op zo'n moment moet ik leren een stap achteruit te zetten en met de voetjes op de grond te blijven. Beslissingen waarin je jezelf moet overtuigen dat ze goed zijn, zijn altijd een risico. Op die manier had ik na de vierde vraag besloten om in de gemeentelijke politiek te stappen. Ja, het dorp en zijn inwoners liggen me nauw aan het hart. We hebben in 2010 definitief besloten in Geetbets te blijven wonen gezien deze vraag zich stelde na het overlijden van mijn vader. Het is de kinderen hun thuis en ook die van mijn patiënten en we voelen ons hier goed. Maar de politieke wereld is een aparte wereld. De nationale politiek blijft zijn stempel drukken op de gemeentelijke doorheen de partijvisie. Als politieke leek stap je in een partij omdat je denkt dat die aanleunt bij je verwachtingen maar bezinnen eer je begint, is hier zeker van belang. In de aanloop naar de verkiezing moet alles zo snel gebeuren, lijsten moeten samengesteld worden, programma's uitgeschreven en daar komt het dan toch naar boven of de partij je echt ligt, of je de visie van de nationale partij voor 100% volgt. Ik ben tot de conclussie gekomen dat je me niet in hokjes kan stoppen, sommige standpunten van bepaalde partijen spreken me aan maar andere zijn dan weer te uitgesproken. Mijn mening is dat je de problemen van je dorp moet aanpakken op niveau van het dorp en de inwoners. Het is te simpel om te geloven dat 1 partij voor elk probleem zijn schuifje van de partijvisie kan open doen en de oplossing bieden. Het was een avontuur van korte duur maar ik dank de partijgenoten om me bepaalde zaken te doen inzien en wens hen veel succes met hun politieke missie. Want hoe je het ook draait of keert, politiek is een missie die je moet willen en durven aangaan. Men had me verwittigd dat het een harde wereld is, dat je scheenlappen nodig hebt. Ik zou durven stellen, scheenlappen is niet voldoende een harnas en getuig zoals de ridders vroeger zal nog niet alles opvangen. Vandaar een pluim voor al de inwoners van Geetbets die zich kandidaat zullen stellen bij de verkiezing. Ik hoop dat de strijd deze keer fair gespeeld zal worden en dat er naar de stem van de burgers van Geetbets geluisterd wordt.
GEETBETS - Met de afbraak van een oude woning op 19maart vangt de aanleg van de omleidingweg langs Geetbets-centrum aan.
Tijdens een infoavond stelden onder meer Peter Gillis van Aquafin en Jan Vanderstraeten (Grontmij) de tweede fase van de Getecollector voor. Vooraleer de Aquafinwerken echt verder gezet worden, vindt eerst de aanleg van de zes meter brede omleidingsweg plaats. Die weg zal de Drinkteilstraat verbinden met de Glabbeekstraat en het centrum van Geetbets ontlasten van het drukke verkeer op de as Tienen-Halen. Na tellingen werd vastgesteld dat 75procent van het vervoer in Geetbets-centrum doorgaand verkeer is. 'De verkeersleefbaarheidsweg wordt aangelegd op de oude spoorwegbedding', vertelde Jan Vanderstraeten. 'Het toeristisch fietspad De IJzerenweg, dat parallel loopt met de oude spoorwegzate, blijft behouden, net als de aangeplante haag ernaast. Eerst wordt het huis op de hoek van de Drinkteilstraat en Steenstraat afgebroken, op 19maart. In april starten werken door de nutsmaatschappijen en in mei wordt de weg zelf aangelegd. De weg in asfalt moet klaar zijn tegen de bouwvakantie. Nadien wordt de gescheiden riolering aangelegd langs de nieuwe weg.
Riolering
Het tweede deel van de Aquafinwerken omvat riolerings- en wegeniswerken vanaf het kruispunt Borgloonstraat/Kasteellaan naar het kruispunt Glabbeekstraat/omleidingsweg. In de Kasteellaan wordt een doorsteek gemaakt voor de gescheiden riolering via weiden en velden over de Molenkouter naar de Molenstraat, Dorpsstraat en Glabbeekstraat. In de Molenstraat worden een pompstation en een bezinkbekken gebouwd. Om de bewoners van de Molenstraat toe te laten hun straat met een voertuig te verlaten, wordt een tijdelijke verbindingsweg in steenslag aangelegd tussen Molenstraat en Oudestraat. Enkele kruispunten worden heringericht.
De totale duur van de tweede fase bedraagt 175 werkdagen of zowat anderhalf jaar.
Dus lieve mensen wat hebben we geleerd? Het fietspad blijft behouden en zal aan de verkeerde kant van de zes meter brede weg komen liggen. Ergens zullen de kinderen deze weg moeten oversteken om veilig in school te geraken. Wie weet komt hier wel een verkeerslicht... Als u nu langs het bestaande zandpad wandelt dat zal omgetoverd worden tot weg, ziet u dat de rest van de weg zal komen in de veel lager gelegen weien... Ik stel me de vraag waarom legt men hier het fietspad niet? Ten eerste ligt het dan aan de juiste kant, namelijk de kant van het dorp en ten tweede dan hoeft men de weg niet op te hogen. De haag moet dan welliswaar verzet worden maar je gaat me niet wijs maken dat de bestaande haag behouden zal blijven wanneer er pal naast een weg wordt gelegd. Maar wie ben ik natuurlijk om me slimmer te wanen dan de mensen van het adviesbureau die hier voor gestudeerd hebben. Toch lijkt me deze oplossing veiliger en meer voor de hand liggend. Als alles mee zit beginnen ze morgen aan de weg, alleen het huis moet nog wijken en dan kunnen de kranen beginnen. Hopelijk keert de rust in het dorp terug na het aanleggen van deze leefbaarheidsweg en komt er een einde aan het slalommen door het dorp van bussen, vrachtwagens en andere wegpiraten. Als de slimme mensen op het studiebureau dan nog een oplossing geven voor de parkeerplaatsen die als slalompalen dienen, kan je als kind en senioor misschien veilig door het dorp fietsen.
En dan is er het water. Voor wie het nog niet wist binnen 175 dagen als alles meezit, hoeven we niet meer naar de halve maan om te gaan zwemmen!!! De Gete zal terug proper zijn en Geetbets zal zelf zijn natuurlijk zwembad hebben. Hoop doet leven!!
Lentefeest bij KVLV. Mooi gedekte tafel, blije gezichten, lekker eten en liedjes van toen. In Geetbets zijn er drie KVLV's, niet te geloven. 1 in Hogen, 1 in Rummen en 1 in Geetbets. Waarom is dat, vraag ik verwonderd want alle drie moeten ze een zaal huren en volk bijeen krijgen. En ik denk dan hoe meer volk hoe meer vreugde en hoe meer sfeer op de activiteiten want draai en keer het hoe je wil er is zoveel te doen, de keuze van het aanbod is zo groot en met 4 man op een activiteit zitten is niet echt motiverend. Maar toch, 3 KVLV's, de mensen spreken me soms lachend over de verschillende bruggen die ze over moeten op die lange Kasteellaan om van Rummen naar Geetbets te geraken en visa versa. Voorbij het Warandabos, het kasteel van Hoen en het hof van Vlierbeek, een mens moet vele gevaren trotseren om op zijn bestemming te komen... Wat het verhaal van Hogen en Bets is? Het is me niet bekend. Zodoende zaterdag was het KVLV van Geetbets aanwezig in Hogen om zijn lentefeest te vieren. Aan het bestek en glazen aantal te zien zouden we niet met honger naar huis gaan. De lente was aanwezig in kleur en geur, prachtige bloemstukjes en servietten. Men had er tijd en liefde ingestoken maar dat typeert de vrouwen van KVLV. De gemiddelelde leeftijd was 65 plus maar daarom was het plezier niet kleiner. Het wiel me op hoe onze senioren kunnen genieten van gezellig samen te zijn, vertellen, lekker eten en liedjes zingen vanuit de oude doos. Het deed me denken aan mijn grootvader en de verjaardagen wanneer heel de familie samen was, de kleinkinderen, zijn zussen. Verhalen vanuit hun tijd werden verteld en weet je nog dit en toen....En dan was het tijd om te zingen. Ik stond er steeds van versteld hoe goed ze al die liederen kenden. Ik vraag me af of ik binnen 40 jaar ook zo liederen zal kunnen meezingen in onze eigen taal of zullen wij enkel de Engelse en Franse chansons kennen? Gaan wij ook zo kunnen genieten van elkaars gezelschap of is het dan ieder voor zich. Mensen hebben mensen nodig, mensen moeten hun verhaal kwijt kunnen, gevoelens kunnen delen, mopjes kunnen vertellen en lachen. Er is gisteren veel gelachen, ik heb ogen open getrokken van de humor van sommige van die vrouwen. Oud worden kan fysiek wegen maar plezier maken doen ze zekere niet minder. daarom is het zo belangrijk dat er zulke activiteiten zijn , dat er zalen zijn waar men gebruik van kan maken in de gemeente en dat er verenigingen zijn die aan de kar trekken om dit te verwezelijken. Het zou mooi zijn wanneer de drie KVLV's de handen in elkaar zou slaan en samen werken maar wie ben ik buiten een inwijkeling voor wie het moeilijk is om de geschiedenis van de verre voorvaderen te begrijpen op de dag van vandaag.
Nog enkele minuten en we maken het allemaal heel stil. De vogels zullen blijven fluiten, de zon onze harten verwarmen maar op het geluid van tranen na zal het verder stil zijn, ik hoop het. Ik hoop dat de mensen hun verbondenheid tonen en dat de energie die daaruit voortkomt de ouders, familie en vrienden de kracht geeft om verder te gaan, om dit een plaats te geven en hun leven toch nog zin te geven. Wat mensen samen kunnen is enorm, laten we daarom elkaar helpen en steunen wanneer nodig.
Het grijze weer weerspiegelt perfect in welke gemoedstoestand de mesen vandaag zijn. Somber, ontdaan, in rouw. Wakker worden met het nieuws dat er weer eens een ongeval gebeurd is, dat er zoveel kinderen gestorven zijn, dat er woorden te kort schieten om onze gevoelens te verwoorden. Woorden schieten inderdaad te kort maar woorden zijn nodig om de papa's en mama's, broers en zussen op te vangen, te steunen. Woorden van medeleven, van troost. Als mama van 4 kinderen voel ik met elk van hen mee. Het is je grootste angst je kind opgewonden en blij te zien vertrekken maar niet meer te zien terugkomen. Geen enkel kind verdient het om uit de fleur van zijn leven gerukt te worden, geen enkele ouder verdient het om zijn kind op zo'n manier te moeten afgeven. Door zo'n tragische gebeurtenissen staan we even stil dat niets evident is in ons leven. Een kleine onoplettendheid en alles kan plots veranderen. Een mens heeft een rugzak vol geluk nodig en bij de ene is hij sneller leeg. Wie zal het zeggen hoeveel geluk er nog in zit? Ik weet slecht één ding als straks mijn kinderen thuis komen van school, van dansen, van het verjaardagsfeestje dat ik dankbaar zal zijn dat ik hen in mijn armen kan sluiten, dat ze weer veilig thuis zijn. Mijn gedachten zullen zijn bij al die ouders die dit niet meer kunnen. Het zal je kind maar zijn...
Vandaag was niet dezelfde mooie dag als gisteren om te starten maar na de middag was ze toch weer van de partij: de zon. Op weg naar een van de enige winkels die in Bets op maandag open is: Tina, om een paar bussen Javel te halen zodat het resterende groen van mijn dierbaar terras morgen als sneeuw voor de zon ( hopelijk) smelt, kwam bibi ( Antwerps voor ik) een knappe verschijning tegen in het dorp. Genietend van de lentestralen flaneerde niemand anders dan Stef Wauters door de Dorpsstraat. Gezien zijn mama hier woont en hij hier is opgegroeid is dit niet abnormaal maar het doet toch iets. Een mens moet af en toe fier zijn over zijn inwoners en een nieuwsanker die je dagelijks
op de tv kan zien bijna letterlijk tegen het lijf lopen in je dorp tovert toch een glimlach op je gezicht.
nog even een antwoord op de start van het nieuwe jaar:
Eeuwenlang hadden de Romeinen de lente als nieuwe start genomen, waarbij afgesproken was dat de lente op 1 maart begon. Als je vanaf 1 maart telt, kloppen de namen van de maanden september (7), oktober (8), november (9) en december (10), die afgeleid zijn van Latijnse telwoorden. Kort voor de geboorte van Christus liet Julius Caesar de vijfde en de zesde maand naar zichzelf noemen: juli (van Julius) en augustus (de schitterende), en besloot hij dat Nieuwjaar voortaan op 1 januari moest vallen. En zo is het in heel Europa gebleven, eerst op gezag van de Romeinse Keizers, nadien op dat van de Paus.
Julius Caesar is altijd een eigenwijze man geweest, ongelooflijk dat veel van zijn ideëen nu nog steeds gevolgd worden. Waren ze zo goed of is en blijft de mens een gewoontedier?
Niets mooier dan de zon die 's morgens tracht binnen te komen via de spleten van het rolluik. Een mens springt dan eens zo snel uit zijn bed. Een dag waar mijn terras al lang op wachtte...Het wit van de stenen was ver te zoeken na een winter met veel regen en weinig zon. Gewapend met de hogedrukreiniger, ging ik ertegen aan. Ongelooflijk wat zo'n ding kan, als het oppervlak vuil genoeg is kan je heler teksten schrijven....80% van het terras is terug mooi wit, 20% heeft nog nood aan een goede schuur en schrobbeurt. Javel, bruine zeep,....??? Hopelijk weet ons Mia raad. Twee viegen in één klap: bleek dat de tuinslang toch niet zo goed op de kraan zat , het ding had de hele tijd gedrupt, resultaat een garage die half blank stond. Gelukkig heeft dochterlief me geholpen en was het water snel opgekuist. Opgeruimd staat netjes.
Wat een lentezonnetje toch kan doen, het geeft je kriebels. een mens ontwaakt uit zijn winterslaap en maakt alles klaar om er weer tegenaan te gaan met frisse moed. Waarom het jaar begint op 1 januari als de dagen kort en koud zijn? Voor mij mag het gerust starten wanneer de lente begint. .
Op je 45 ste ben je wel eens aan een make over toe dank zij KVLV kon dit op vrijdag de dertiende.... Gezien de datum kon dit in mijn voor of nadeel uitvallen Je legt je kapsel letterlijk in de handen van een vreemde en hoopt dat het goed komt. De opluchting is groot als blijkt dat de dame toch wel wist wat ze deed. Je kan van een vrouw van 45 geen 25 meer maken maar ik ging toch met een jonger gevoel naar huis. Aan jullie om de vergelijking te maken. Weg met de grijze haren en de dunne pieren. Een rimpel is een rimpel maar we noemen het dan maar lachrimpeltjes net zoals een vetrolletje het lief naampje van knuffelbandje krijgt. Zolang men met spuiten en messen uit mijn buurt blijft, vind ik het al lang goed, met of zonder knuffelband. Ja, ik hoor het al...zolang ik ze zelf mag hanteren...Gezien ik er zelf geen fan van ben, doe ik dit ook met de nodige zachtheid zoals ik graag zou hebben dat ze bij mij deden. Dus een make over : van grijs naar bruin, van lang naar korter, en oordeelt u verder zelf maar. Een leuke ervaring maar zoals bij alles als je het niet onderhoud, gaat het nieuwe eraf. Vandaar volgende week een onderhoud net zoals de wagen. Ben benieuwd welke van de twee het duurst zal zijn....Natuurlijk de auto. Een mens kan zich dan de vraag stellen wat is het belangrijks mijn wagen of ikzelf. Laat ons daar maar eens over slapen.
in afwachting van de "opmaak" van dochter lief om naar Xmoss te gaan, probeer ik mijn blog wat op te vrolijken. een fotootje toevoegen bv of een link. Niet zo simpel vandaag, morgen heeft iemand me misschien getoond hoe het moet en gaat het als een fluitje van een cent maar nu, na een bord kaas en een glas wijn zegt het me niets. Dochter lief komt aangestormd, hop naar Drieslinter mama! Lang leve de papa van Julie die zich opoffert om deze nacht te meisjes thuis te brengen!
Today we had the priviledge to have the international president of Rotary and his wife with us. When he arrived in Verviers there was a honor gard of 220 exchange students waiting for him. They all wear their blaser with pins and an umbrella of Rotary. Since they had to hold the umbrella they could not clap their hands, that's why we gave them "klappers". The president had never seen this before and one of the students gave hers to him. He loved it. Compared to the size of our country we host the most exchange students in the world. 220 students from all over the world are been hosted in our small country and are attending school. They speak French, Dutch or German and adapt to our customs. Why is it that these children can do so in 6 months and other imigrants still don't know how to speak our language after years.... Knowing the language is the key to integration. If an American can speak French in 6 months and Dutch in 8 months how come some of our own people can not communicate with eachother??? Why is French the second language in Flandres but in Wallone the children can choose between Dutch and English? It should be an obligation to learn Dutch!
Be aware...
