...vandenbergaf en... vandenbergop... en vandenbergaf... en vandenbergop...
28-12-2006
Koh Maak
^ ... In Koh Maak dus, na twee dagen had ik het op dat door westerse middleclass badtaste verneukte stukje Thailand wel gezien, vriendelijke mensen, daar niet van, het blijft ecologisch en cultureel rampzalig gedrag... Soit, triest eigenlijk. Dat vindt ook Tontaan, de Thai door wie we op Koh Maak ontvangen werden. Zalige spot, A Little Moon genaamd, enkele bungalows, een treehouse, in de jungle dus geen weggekapt strand voor de toeristen, en superrelaxed. 's Avonds de zondsondergang zien en 's morgens opstaan voor de zonsopgang, om daarna terug onder het muskietennet te kruipen en de halve voormiddag weg te soesen. Verbazingwekkend hoe je na enkele dagen aan niks meer schijnt te denken en met zoveel respect voor het kleine wonder dat leven heet, of het nu een mier is, of een krabbetje, een slang, schorpioen, een vogel of een sprinkhaan, alles is vredig daar tussen de bomen. Geen resort zoals zovelen hier dus, want de kolonialisering is ook hier al begonnen, maar een plekje om te koesteren. En dat gebeurt dus ook. Tontaan is de lazy artist, Fa houdt de boel proper en zorgt dat afval van de natuur terug tot as wederkeert, en Andrea en ik hoeven niet meer te doen dan heel de dag te chillen en te genieten. Zaligheid. Waar dit naartoe gaat weet ik niet, maar het is alleen nog maar beter aan het worden. Benieuwd waar en hoe ik oudejaar zal vieren... Go with the flow. Peace.
