De winter is voorbij, de winterbanden zijn van de bus, en zo kan stilaan
het normale seizoen beginnen.

Volgende week zit ik in Londen, maar vandaag doe ik nog een dagritje
 met de dames van "de Zilveren Passer".

'Shame on me', maar ik had er tot nu toe nog nooit van gehoord.

We vertrekken vanuit Bree, bij De Wilg, en pikken nog een groep op
in Maasmechelen: in het totaal 25 dames.
Kan niet fout gaan.....

Op het programma:

                    - De Schaapskooi Mergelland in Epen (NL)
         - Lunch in "La Vieille Vigne" in Visé
   - de impressionisten in Waroux.

We komen zonder problemen aan in Epen (genietend van het
prachtige landschap) en na wat gezoek bereiken we "De Schaapskooi".

Het is een schapenboer met liefst 2400 schapen.



We komen aan om 10 u en de dames worden ontvangen met koffie en taart.
Ik niet, het is een zeer smalle bedoening en ik zoek een oplossing
om de bus te draaien.

Uiteindelijk, met de hulp van de boer, vind ik die: een grote poort opendoen
en zo kan ik een stuk binnenrijden in een stal....

Na de koffie is er een rondleiding op de boerderij en dan gaan we te 'velde'.
We rijden naar een herder, die een paar km verder een kudde hoedt.

Iedereen de wei in en ik blijf bij de bus: ik sta heel ongelukkig
geparkeerd op straat.

Terwijl de dames een demonstratie krijgen met de kudde, bewonder ik
de vele wielrenners die voorbij rijden.

Zo zie ik o.a. Blanco (Rabobank) die zich blijkbaar opwarmen voor
de Ardense klassiekers.

Een 20-tal minuten te laat is de groep terug en we rijden (via kleine
 weggetjes) richting Visé.

Daar belanden we in de vallei van de Julienne, via een zeer smal straatje,
en, na wat vragen, vinden we restaurant "La Vieille Vigne".



Een verademing....

Het ligt helemaal in de natuur (klein maar fijn) en de baas is een
Limburger: Jacky.

Hij ontvangt ons heel vriendelijk en wijst de groep de weg naar een plaats
 onder het dak, waar ze kunnen eten.

Vriendelijk, lekker en mooi gelegen...

Een aanrader om zelf eens te proberen.
Ook groepen, max 40 pers, zijn op weekdagen welkom.

Na het eten rijden we naar Waroux.
Het is wat luidruchtiger in de bus (de wijn was inbegrepen...) maar de
sfeer is uitstekend.

In Waroux bezoeken we de tentoonstelling van de Impressionisten:

La Femme.



Eens binnen krijgen we een uitgebreide uitleg van Jacques, onze gids.
 Het is er warm en sommige dames hebben daar problemen mee.

Dan een rondleiding door de 8 zaaltjes en hier de belangrijkste kunstenaars.

Vlak na de ingang, een kleine tekening van Van Gogh, het kleinste maar
duurste stuk op deze tentoonstelling.



Ik bewonder Van Gogh en hou van kunst, maar dit lijkt meer op iets wat
we aan de toog op een bierviltje tekenen.

Misschien deed Van Gogh dat ook.....

Dan verder, werken van

Monet



Renoir



Dégas



Toulouse-Lautrec



en vele andere minder bekende goden.

Ik probeer enkele foto's te maken en, na bewerking met photoshop,
ziet het er netjes uit.

Tegen 17 u zit ons bezoek er op en we rijden terug naar Maasmechelen en Bree.

Om 18.30 u zijn we in Bree en zo eindigt een mooie dag.

De groep was een voorbeeld en ik heb allerhande nieuwe dingen gezien...

Dus dames van de Zilveren Passer,

BEDANKT!!!

29-30/03/2012

Het is al een eeuwigheid geleden, maar nu staat voor mij de eerste
meerdaagse van 2013 op het programma.

Het wordt een 10-daagse in opdracht van Flanders Ski.

De bestemming is Katschberg (A), gelegen tussen de districten
Salzburg en Karinthië.

Daar het een lange rit is, doet Ludo S voor mij de aanvoer.
Hij vertrekt in Gent om 17.30 u.

Zelf vertrek ik rond de middag vanuit Bree (samen met Johnny F) 
en we rijden met de auto naar Spessart (D).

Daar is er voor ons in de Rastätte Sud een kamer gereserveerd
in het Serways hotel.



Rond 1 u 's nachts komt de groep aan in Spessart.

Op de bus 31 (slaperige) skiërs, waaronder nogal wat kinderen.

Flanders Ski is dan ook bekend om zijn "familievakanties".

Ik neem dan, na de nodige formaliteiten, het stuur over en rij, met een
tussenstop van 45 min, naar Katschberg.

We komen er aan rond 8.30 u.

Er ligt wat sneeuw, maar er is (vandaag toch) geen enkel probleem.

Ik laat de mensen uitstappen en laad de bagage uit.

De groep verblijft in Hotel Cristallo**** .



Zelf kan ik er niet blijven: het hotel is volgeboekt en ik moet
zo'n 25 km verder naar Gmünd.

Met Veerle, de overigens toffe reisleidster, spreek ik af hoe we de
terugreis zullen regelen en dan rij ik naar Gmünd.

Daar zal ik de ganse reis verblijven in Gasthof Kohlmayr.



Bij aankomst is het al 10.30 u en ik kruip in bed.

Zware dag.....

01/04/2013 PASEN.

Pasen...

maar ....: "feest of geen feest", er moet gewerkt worden.

Ik speel vandaag TAXI en ik moet 6 personen vanaf Rastätte Eben
naar hun hotels in Obertaurn brengen.



Op papier een "makkie": Eben is ongeveer 70 km van mijn hotel
verwijderd en naar Obertauern is het nauwelijks 25 km.

Ik moet al om 07 u in Eben zijn en als ik vertrek sneeuwt
het behoorlijk en dat belooft niet veel goeds.

En inderdaad, na de Tauerntunnel, is er niet meer gestrooid
 en begint de 'langzaam-aan' rit.

Ik ben toch op tijd in Eben en de collega's, die ook last hebben
 van het weer, komen later aan dan voorzien.

Ik neem 3 personen van de bus van Jean G over en 3 van Henk.

Dan gaat het richting Obertauern....

Onder staan de borden "kettingen verplicht" open en dus leggen
we sneeuwkettingen.

Dat is niet zo simpel als het lijkt (wij doen het haast nooit) en
 gelukkig heb ik de hulp van Guy, een skimonitor waarmee
ik al eerder reisde.

BEDANKT GUY...

Boven aangekomen begint de zoektocht naar Hotel Montana.



We vragen de weg en men stuurt ons een 'doodlopend' straatje in...

Ik dus achteruit (bergop) en ik probeer te draaien.

Ondanks de kettingen lukt dit niet (de bus schuift vooraan steeds
verder naar beneden) en dus vragen we om hulp.

Na een tijdje wachten komen de hulpdiensten en ze strooien
kiezel op de weg en voor de bus.

Zo geraken we weer weg....

Ondertussen heeft Hotel Montana een taxi gestuurd en 3 personen
kunnen naar hun hotel.

Ik rij dan naar Hotel Römerhof, dat gelukkig langs de hoofdweg ligt.



Daar stappen de overige  3 personen uit  en ik rij weer naar beneden.

Nog de kettingen eraf en dan terug naar Gmünd.

Ik ben terug aan het hotel om 16.25 u.

Een ganse dag voor iets wat 's morgens een futuliteit leek....

Vanaf nu ben ik vrij tot zaterdag...

Ik zal me proberen bezig te houden...

Gasthof Kohlmayr




29/03 - 07/04/2013

Zoals ik eerder al vertelde, ben ik voor de volgende dagen gehuisvest
in Gasthof Kohlmayr in Gmünd.

Ik wil je dan ook uitgebreid laten kennismaken met dit gasthof.



Gasthof Kohlmayr ligt in het centrum van het stadje en domineert er
 het middeleeuwse marktplein.



Een betere ligging kan je hier niet hebben.

Voordat ik je eigen foto's toon, hier de beelden van de website van het gasthof.



Het gebouw is 400 jaar oud en sinds 200 jaar in het bezit van de
familie Kohlmayer.

Op dit ogenblik is Hubert de eigenaar.

Het gasthof telt 25 kamers, allemaal in de traditionele stijl.

Als je binnenkomt, stap je zo een andere eeuw binnen.
De hal, met receptie, is gewoon prachtig.



Links heb je dan de bar, typisch met veel hout en bonte decoratie.



Er hangen schilderijen van o.a. Gmünd, gemaakt door een kunstenaar
uit de familie Kohlmayer...mooi..



Als je de trap neemt naar de eerste verdieping, kom je op een mooie
overloop ook in de typische plaatselijk stijl.



Zelf heb ik kamer 2, een eenvoudiger kamer, waar alles is
wat ik nodig heb...

prima....



Ik heb overigens geluk (of ongeluk?), het gasthof is gesloten en ik
heb het rijk voor mij alleen.

De moeder des huizes (85) maakt mijn ontbijt en Hubert zorgt
 voor het avondeten.

Ik heb er niks te kort....

Al bij al, je hoort me al komen, een prachtige lokatie voor een
 zomervakantie in Karinthië.

Ik hoop er allezins nog eens terug te komen.

Zoals ik al zei, hotel Cristallo in Katschberg is volgeboekt en dus moet ik
naar het nabijgelege Gmünd.
Gmünd is een klein middeleeuws stadje gelegen langs een Romeinse
Heirbaan en een belangrijke zoutroute.
Het telt slechts 2600 inwoners.

Je kon voorheen al lezen dat ik daar slaap in Gasthof Kohlmayr.

Maar hier een beeld van het mooie stadje.

Mijn eerste zorg is de bus parkeren en dat kan hier zeer eenvoudig:
dicht bij de Pankratiuspoort is er een busparkeerplaats.



De parking ligt langs de Lieser, die een beetje verder uitmondt in de Malta.

De naam Gmünd verwijst dan ook naar : "Münde" of monding.



Ik laat de bus er voor een weekje achter en heb dus al de tijd om
de stad te verkennen.

Als je in Gmünd aankomt moet je door één van de vier stadspoorten.



Het middeleeuwse stadje is volledig omwald en enkel via een brug bij
kasteel Lodron is een 'normale' toegang, waar je eventueel met
de bus kan binnenrijden.

De 4 poorten zijn:

   - Stadtturm
         - Pankratiustor
 - Maltator
             - Oberes stadttor

Als je via de Stadtturm of het Oberes Stadttor binnengaat kom
je op de Hauptplatz.

Deze is zeer groot en beslaat zo wat 1/3e van de stadsoppervlakte.



Het plein is gewoon prachtig: je waant je terug in de middeleeuwen.

Centraal ligt het Rathaus en aan beide uiteinden staan zuilen:
de Mepomuksäule en de Erdbebensäule.

De gevels zijn echt mooi en ik heb een kamer met zicht op het plein,
recht tegenover het Rathaus.

Naast het stadhuis ligt de "Bierhimmel", en daar ga ik, op aanraden van
Hubert, mijn dagelijkse koffie's (???) drinken.

Met dank aan Klaus en Connie...



Cafe-Pub Heitzmann Klaus Luxenberger
Hauptplatz 21, 9853 Gmünd in Kärnten
Tel.: +43 4732 37207

Verder zijn er in de stad enkele kerken.

We hebben in de eerste plaats de "Maria Hemelvaartskerk"
 met de bijhorende "karner".



Het kerkje is niet zo 'uitbundig', maar is zeker een bezoek waard.

Er is ook nog de oude (niet meer in gebruik) Pankratiuskerk en buiten
het centrum de 'evangelische kerk'.



Buiten de stad, een unicum: daar staat de 'Geteilte Kapelle', een kapel
met een weg erdoor...



Het koor is aan de ene, het schip aan de andere zijde van de weg...

Verder is er in de stad Schloss Lodron, waar nu de bibliotheek en
een school zijn in ondergebracht.



Bij het kasteel ligt het Porsche Park met een buste van Ferdinand Porsche.

Maar over Porsche en Gmünd lees je meer in een volgende rubriek.

Hoog boven de stad troont de "Alte Burg".

Van daar heb je een mooi zicht op het stadje en er is een restaurant.



Verder is er aan de andere zijde van de stad de "Mautkapelle".

Gmünd is bovendien een kunstenaarsstad en je vindt er  overal 
kunstwerken en ateliers.

Het kreeg dan ook in 2011 terecht de EDEN Trophy
 (European Destination of ExelleNce).

Overal zie je werken van plaatselijke kunstenaars en dan
vooral van Fritz Russ.

Spijtig genoeg zijn de meeste ateliers en tentoonstellingsruimten 
in deze periode gesloten.

Dus een volgend bezoek zal in de zomer zijn.....

En als overgang naar Porsche: Porsche en VW zijn familie en
dus zag ik deze oldtimer VW in Gmünd....



Hier alle foto's van Gmünd.

Morgen is er tijd voor Porsche.....

Porsche

Wat velen onder ons niet weten, is dat de wieg van Porsche in Gmund stond.

Om dit te verduidelijken hier een beetje "Porsche Geschiedenis".

Het begon allemaal met Ferdinand Porsche, die reeds op jeugdige
 leeftijd bezeten was door electriciteit en mechaniek.

Hij werd een zeer gewaardeerde en gevraagde wetenschapper,
 die werkte voor opdrachtgevers.

Zo werkte hij o.a. bij Daimler.

Hij was in de jaren dertig, ook de vader van de VW, die hij
ontwierp in opdracht van Hitler.

Tijdens de oorlog bouwde hij allerlei oorlogstuig en werd door
de Fransen krijgsgevangen gemaakt.



Ondertussen (1944) begon zijn zoon Ferdinand (Ferry) Porsche in
Gmund met het ontwerpen van de Porsche.

Hij deed dit in een klein bureeltje en in 1948 werd de eerste
Porsche gefabriceerd: Type 356.

Als fabriek gebruikte hij een voormalige zagerij.



Hiervan is niets meer over, alleen het kleine bureeltje staat er nog.

Porsche verliet Gmund in 1950.

In die periode werden er 44 coupés en 8 cabrios gebouwd
met 300 medewerkers.

Maar Porsche is niet helemaal weg in Gmund: in 1982 opende de antiquair
 Helmut Pfeifenhofer er het Porschemuseum.



Dat ga ik vandaag bezoeken.

Ik ben er al om 10 u (de eerste bezoeker) en de heer Pfeifenhofer
zit zelf aan de inkom.



Hij beantwoordt vriendelijk mijn vragen en laat me dan binnen in een
zaaltje voor een filmpje over Porsche.

Dat duurt ongeveer 30 min.

Dan loop ik naar de tentoonstellingsruimte.



Op het gelijkvloers valt onmiddellijk de onafgewerkte Porsche op uit
1948 (aluminium) en de houten 'mal' waarop de platen met de
hamer hun vorm kregen.

Dan naar boven en ik maak eerst enkele overzichtsbeelden.



Dan ga ik wat meer in detail de autos bekijken.

De liefhebbers gaan ze zeker en vast terugkennen...,
ik ken er niet veel van.

Ik zal dan ook best niets erover vertellen....

Hier de voor mij meest opvallende Porsches.

Ik toon ze met de technische gegevens die erbij staan.







Ook de Spyder staat er en in zo'n Porsche Spyder 550 verongelukte
 destijds James Dean.



Er is dan ook een hoekje aan hem gewijd.

Hier de foto's van Porsche in Gmund.

Ik blijf zo wat 2,5 uur in het museum, groet dan nog Herr Pfeifenhofer,
en ga een pintje drinken bij Claus.

Ik weet, heel onverwacht, heel wat meer van Porsche...

Mooi!!!

Het is ondertussen een jaar geleden dat een
Belgische bus verongelukte in Sierre (CH).

Hier een You Tube reconstructie van het ongeval.

Er waren 28 slachtoffers, waarvan het merendeel uit basisschool 't Stekske 
in Lommel.

Wij wonen vlak bij deze school, die onmiddellijk bij de kerk van
 Lommel Kolonie ligt.



Daar is ter gelegenheid van de eerste verjaardag een monument onthuld,
gemaakt door Marcel Haccuria.



Het zit vol symboliek: 17 stekskes, 17 doden etc....

De kinderen maakten ter gelegenheid van de onthulling tekeningen,
die het kunstwerk sieren.



Er liggen ook kransen (Federale Regering, Zwitserse Ambassade etc...).

Er zijn niet alleen 'officiële' kransen, maar ook bloemen en
speelgoed van de vriendjes...



Er speelt serene muziek en voortdurend stoppen er auto's met
 bezoekers (veel kinderen).

Indrukwekkend en een plaats om naar toe te gaan om na te denken
over vanalles en nog wat....

09-10/02/2013.

We hebben er een paar jaar over gesproken en nu is het zo ver:
we gaan met een bevriend koppel naar de Westhoek om wat meer te weten
te komen over "Den Grooten Oorlog" (1914/1918).

Ik plan de reis (ik was er reeds meermaals met de bus)
en Els zorgt voor het hotel.

Via 'Booking.com' reserveerde ze een nachtje in Hotel Albion in Ieper:
een (wat nadien bleek) goede keuze.



Het hotel ligt in het centrum van Ieper op zo wat 150 m wandelen
van de markt: ideaal....

Ik plande de reis als volgt:

09/02 : Diksmuide, Vladslo, Passendale, Ieper;

10/02 : Ieper, Boezinge, Zillebeke.

Hieronder een beschrijving...

09-10/02/2013

We vertrekken zaterdagmorgen rond 8.20 u in Overpelt en rijden naar
Zonhoven, waar we rond 9 u Hilde en Olav zullen oppikken.

Na de nodige koffies zijn we tegen 9.30 u weg en rijden
we naar Diksmuide.

We zijn er tegen de middag en onze eerste zorg is "eten" en dat doen
we in 'de Tapperij', gelegen langs de IJzer.



De mevrouw stelt een dagmenu voor en wij vinden dat OK.

Na het eten wandelen we over de brug naar de IJzertoren, HET
monument van de Vlaamse ontvoogding.



We gaan er binnen en nemen de lift naar boven (22 verdiepingen).
Het uitzicht vanop het terras is buitengewoon mooi....

Dan terug (via de trap) naar beneden en we zien er zowat de hele
geschiedenis van Vlaanderen.

Na ons bezoek aan de IJzertoren rijden we naar de "Dodengang"
(ongeveer 2 km).



Hier alle foto's van Diksmuide.

Ook daar nemen we onze tijd (toegang is gratis) en we krijgen een 'vage'
 indruk hoe het er hier in WO I heeft uitgezien...

Na dit bezoek verlaten we Diksmuide en rijden richting Vladslo.

09-10/02/2013

Onze volgende stop is de "Duitse Oorlogsbegraafplaats" in Vladslo.

Het kerkhof op zich is niet zo speciaal, maar ik hou van de eenvoud
van de Duitse begraafplaatsen.



Op dit kerkhof rusten meer dan 25.000 soldaten en als we langs de
 graven lopen worden we stil bij het zien van de leeftijden
van deze jongens....



Maar wat dit kerkhof echt speciaal maakt zijn de beelden van Kathe Kollwitz.

Zijzelf en haar man knielen neer bij het graf van hun zoon Peter,
 gesneuveld in 1914.



Hier alle foto's van Vladslo.

Indrukwekkend.

Na een klein uurtje beëindigen we ons bezoek en vervolgen onze
weg naar Passendale.

09-10/02/2013

Onze volgende stop is het Brits Militaire Kerkhof  "TYNE COT".

Tyne Cot ligt bij Passendale, waar tijdens WO I  bijzonder bloedige gevechten plaatsvonden tussen de Duitsers en de Engelsen (met hun bondgenoten).

Op dit kerkhof rusten vooral Britse gesneuvelden.



Er zijn bijna 12.000 graven, waarvan 70% onbekend en verder is er een
muur met de namen van ongeveer 34.000 vermisten.



Hier de foto's van Tyne Cot Cemetary.

Tyne Cot bezoeken behoort tot de verplichte leerstof in GB en dus
zijn er altijd veel Britten

Het verschil met Vladslo is opmerkelijk: eenvoud tegenover "weelde"....

Na een uitgebreid bezoek rijden we verder naar Ieper,
waar we overnachten.

09-10/02/2013

We komen in Ieper  aan in de late namiddag en parkeren de
auto vlak voor het hotel.

Eens ingeboekt (de kamers zijn prima en de mevrouw heel vriendelijk)
 wandelen we richting Markt.



De foto's hier geven een beeld van die markt na WO I en nu...



We bewonderen er de Lakenhalle en het Oude Stadhuis en gaan
dan eten in restaurant 'In 't Klein Stadhuis'.



Els heeft ook dit 'ontdekt' via internet en het was andermaal een goede keuze.

Als we gegeten hebben is het al donker en tijd voor de "Last Post"
 aan de Menenpoort.

Er is dan al zo veel volk dat we geen goede plaats meer kunnen
bemachtigen en ik heb dan ook geen foto's van de ceremonie.



Het is wel indrukwekkend en iedereen is muisstil.

Na de Last Post gaan we naar ons hotel en drinken nog een flesje cava.

Dan naar bed.

We ontbijten zondagmorgen rond 9 u en wandelen naar de Lakenhalle.

Eerst brengen we nog een bezoek aan de St-Jacobskerk
en vervolgens aan de St-Maartenskathedraal.



Het "Flanders Fields" museum opent om 10 u en wij zijn bij de eerste bezoekers.

We blijven er een 2-tal uurtjes (is interactief en zeer interessant).



Dan is het etenstijd en daarna wandelen we nog langs het oorlogsmonument



naar de vismarkt.



Hier alle foto's van Ieper.

We eten nog een lekker ijsje en dan zit ons kort bezoek aan Ieper er op.

09-10/02/2013

We rijden naar Boezinge, een deelgemeente van Ieper en
bezoeken er Essex Farm Cemetery.

Deze Britse begraafplaats is niet zo groot en zoals op alle Britse
begraafplaatsen vinden we hier ook het 'Cross of Sacrifice'
en de 'Stone of Remembrance'.

Het kerkhof ligt op de kanaalsite John McRae

Op de heuvel staat ook het Memorial voor de 49e Div.



De begraafplaats is vooral bekend omdat de Canadese Majoor
John McRae hier zijn wereldberoemde gedicht
"In Flanders Fields" schreef.



Hier de foto's van Essex Farm.

Hij schreef het in de medische bunker in mei 1915.

Zelf sneuvelde hij in 1917, maar hij ligt niet hier begraven.

Na dit bezoek rijden we verder richting Zillebeke.

09-10/02/2013.

De laatste geplande stop op onze mini-reis, is Hill62 in Zillebeke.

Hill62 was in WO I strategisch belangrijk, omdat men van hieruit een
mooi zicht had op de linies.



Hier de foto's van Hill62.

Het waren de Candezen die deze post bemanden.
Op 2 juni 1916 veroverden de Duitsers de heuvel, maar de Canadezen
 heroveren hem op 13 juni.

We parkeren en beklimmen de heuvel.
Het is helder weer en we hebben een mooi zicht op Ieper.

Als we alles gezien hebben rijden we weer naar huis.

Vermits we 'vroeg' zijn, rijden we door Brussel en houden even
halt in het Jubelpark.



Dan terug naar Zonhoven, waar we nog dineren.... (frit...lol).

Tegen 20 u zijn Els en ik weer in Overpelt.

Het was een geslaagde tweedaagse met dank aan Hilde en Olav.

Ik moet vandaag met de St-Augustinusschool uit Bree naar Brussel.

Op het programma: het Experimentarium (ULB) en het Luchtvaartmuseum.

We vertrekken om 8 u en ik heb een volle bus: 49 personen, onder hen een
piloot van Ryanair, die in het museum de uitleg zal geven.

Onderweg naar Brussel zijn er de gebruikelijke files (vanaf Aarschot) en
zo komen we pas na 10 u aan bij de ULB.
Daar is het 'zoeken' geblazen: ik was er nog nooit en ook voor de
school was het de eerste keer.

Uiteindelijk vinden we het (na wat vragen: poort 2)
en ik laat de groep uitstappen.

Ik heb me echter hopeloos vastgereden (fout geparkeerde auto) en na
 een zoektocht langs meerdere secretariaten vind ik een parkingwachter.
Die helpt me er weer uit en wijst me een parkeerplaats .
Ik ben zowat 90 min. zoet geweest ....

Tegen 13.15 u is de bende terug en we rijden naar het 'luchtvaartmuseum'.
Dat is gelegen in het Jubelpark en maakt deel uit van
het 'Militaire Museum'.



Onder leiding van hun 'piloot-gids' gaat de groep het gebouw binnen.

Ik volg een tijdje later en, vermits de groep beneden is, vang ik mijn
bezoek aan op de bovenverdieping.

Van daar uit heb ik een mooi zicht op de hal en Stefan staat al
 (onder de reusachtige Caravelle) zijn uitleg te geven.



Ik zal 'proberen' een overzicht te geven van wat er zoal te zien is.
In ieder geval is het museum een aanrader en het is bovendien gratis.

Daar ik vroeger (tot ik een bril op de neus kreeg) ook ervan droomde
bij de luchtmacht te gaan, ken ik nog wat van de toestellen
uit die periode en ik probeer ze hier in beeld te brengen.

Voor de opleiding hadden we toen de SV4bis, een belgisch toestel van Stampe&Vertongen.
Ze waren gestationneerd in Goetsenhoven.



Dan vervolgde men de opleiding in Brustum (Fouga Magister)
en Woensdrecht (T33).



Uiteindelijk kwam men bij de grote jongens: Thunderstreak, Thunderflash.



De trots destijds was het team van de 'Red Devils' die vlogen met
Hawker Hunter. Destijds waren ze een begrip op vliegshows wereldwijd..



Nadien volgden als toestellen de Mirage en de Startfighter.



Nu vliegen we met de F16.



Ook andere landen en toestellen komen aan bod.

Zo is er o.a. een Mig23, een Phantom, Junkers etc....
te veel om hier op te noemen.



Hier al mijn foto's.

Een "legende" onder de vliegtuigen is natuurlijk de "Spitfire", die voor ons
de 'slag om Engeland' won.



Na een dik uur beëindig ik mijn wandeling in het luchtvaartmuseum

en ik ga nog even langs bij de pantsers.



Uiteindelijk ga ik ,via het museum van 14/18 en de hoofdhal, weer naar de bus.



Een verslag van deze zalen is voor een volgend bezoek.

Om 15.45 u is iedereen weer bij de bus en om 17 u zijn we weer in Bree.

Mooie dag....

Vandaag ga ik met de personeelsvereniging (VVB) van
Brouwerij Martens in Bocholt naar Tongeren,
Aubel en Teuven.

We verzamelen om 8 u op het kerkplein en 24 personen (22 heren en
2 dames) maken er hun opwachting.

Eén iemand zal nog opstappen in Diepenbeek.

Voor we vertrekken moeten we nog aan de 'inwendige mens' denken....:
bij de 'Pruverie' laden we kratten Martens Pils en Sezoens...

Dan zijn we weg en tegen 9.15 u zijn we in Tongeren op de parking
bij de Motten, de traditionele stopplaats voor bussen.



Gids Liliane staat er al te wachten en ze neemt de groep op sleeptouw
voor een stadswandeling.

Het weer is niet zo denderend: heel koud en het sneeuwt...

Ik neem ook mijn fototoestel en maak mijn 'privé-wandeling'.

Ik begin in het Begijnhof,



Dan ga ik naar de Moerenpoort , een restant van de middeleeuwse
omwalling.



Dan loop ik verder naar de basiliek.




Daar neem ik uitgebreid de tijd om alles te bezichtigen.

Dan kom ik op het marktplein met het standbeeld van Ambiorix.

Het was carnaval, en dus staat het plein vol met 'kermis'.
Dus geen goede foto's...



Ik loop dan richting "Gallo-Romeins museum".
Het is gesloten...



Dus ga ik terug richting Motten en kom zo voorbij aan het
Agnetenklooster.



Ook daar even rondkijken en dan verder naar het stadspark.



Hier de foto's van Tongeren.

Ik wandel tot bij CC de Velinx en keer dan terug naar de bus.

Tegen 13.30 u is de groep terug en we vertrekken naar Aubel: meer
 bepaald naar de abdij Val-Dieu (annex brouwerij).

Bij aankomst sneeuwt het behoorlijk.

Een gids wacht ons op bij de poort en hij geeft de nodige uitleg:

eerst op het binnenplein,



dan in de basiliek



en tenslotte gaan we naar de brouwerij.



Dit valt wat tegen: het is een kleine brouwerij en het is alles behalve
modern.

Onze 'brouwers' vinden het dan ook maar niets....

De rondgang eindigt met een degustatie.



Hier de foto's van Val-Dieu.

Het is nog vroeg en om af te ronden, gaan we nog naar Teuven.
Daar gaan we "drinken" in 'café Modern'.

Dit is wel de moeite: het is een oud schooltje dat is omgebouwd tot
horecazaak.

Beetje 'jugendstijlachtig' en ze wonnen dan ook de prijs
voor de mooiste inrichting met de eraan verbonden titel
van "Strafste Café".



Er worden heel wat Duvels etc... gedronken en de
stemming zit erin.

Toch komt ook hieraan een einde: om 18 u is iedereen weer
paraat enwe vatten de terugweg naar Bocholt aan.

Het sneeuwt hevig en in de smalle straatjes is het
oppassen geblazen.

Toch komen we veilig (na een sanitaire stop) rond 20.30 u weer
aan in Bocholt.

Uitstappen, uitladen en, na afscheid te hebben genomen, rij ik terug
naar Bree.

Om 21.45 u ben ik weer thuis.

Lange maar mooie dag...!!!