Ok, ik ben nog geen volle vijf minuten op het Bedrijf en ik zit al op mijn blogje. Ik heb geen wilskracht. Ik weet niet goed wat ik moet doen vandaag. Misschien gewoon naar Q luisteren, die helpen mij door de dag.
"Even Later NV"
Het is nu tien uur voorbij en ik heb dozen mogen verplaatsen. Leuk, als je geen slechte rug hebt. Anyway, de dozen staan nu op zijn plaats. En je raad nooit wat ik nu zit te doen. That's right: de Muze aan het googelen. What could be more fun?
Klassieker alarm op de radio: Can't fight the moonlight van LeAnn Rimes. God, ik verveel me.
Fuck You van CeeLo Green op de radio. Hoe gepast.... Ik dacht dat ik het nooit zou zeggen, maar het internet verveelt me.
Why? Why? WHY?? Als ik niet kan tweeten, reageer ik me hier wel af.
Ze zeggen dat de Muze nooit iets anders kiest dan actie films. Is wel waar, maar ik wil wedden dat hij smelt voor de rol van Jase in de verfilming van mijn roman. Zolang als die maar niet geregisseerd is door Jerry Bruckheimer of zo, want die heeft Shopaholic verpest. Serieus, kijk die film maar eens nadat je alle boeken hebt gelezen...
Over Shopaholic gesproken, raad eens waar ik zondag ben? Niet op een of ander ranzig Halloween feest. Wel op de Antwerpse boekenbeurs, waar Sophie Kinsella komt signeren! My hero!
Misschien ben ik net zoals Jason. Kies ik ook ervoor om altijd iets met romantiek te doen. Maar ja... (gaat over tot Moulin Rouge speech) Love is a many splendid thing, love lifts us up where we belong, all you need is love! Ik hou ook van Ewan McGregor. Zeker in Moulin Rouge.
Zoals je kan zien, ben ik gek geworden. Heb jij hier een oplossing voor, laat dan een berichtje achter.
Ik blog weer eens niet veel meer. Soms vergeet ik zelfs dat ik een blog heb. Maar ik ben weer geheel ter uwer beschikking. Mail me of laat een berichtje achter.
Heb weer een hele nest boeken gekocht. Inclusief eentje over een courtisane (voor diegene die niet weten wat dat is, Satine in Moulin Rouge was er eentje).
Ik begin zondag om één na middernacht met de grootste uitdaging uit mijn schrijversbestaan tot nu toe. NaNoWriMo, National Novel Writing Month dus. Wat is de bedoeling? Schrijf een roman in een maand. 50.000 woorden, 175 paginas. Ja, het is gene shit zoals ik altijd zeg. Om eerlijk te zijn, denk ik dat ik er belange niet ga geraken. Ik bedoel, ik heb nu wel een week vakantie, maar wat daarna? Mijn eerste roman volledig aan de kant leggen en aan dit werken? Ik weet het helemaal niet. Veteranen van NaNo mogen mij altijd mailen met tips.
Het volgende stukje is niet voor gevoelige zielen. Het bevat seks en die dinges.
Mijn seksuele ontdekkingsverhaal gaat verder. Ik las twee dagen geleden over de G-Spot in Cosmopolitan. En omdat ik van nature enorm nieuwsgierig ben, wou ik hem diezelfde avond localiseren. In Cosmo stond iets over op handen en voeten gaan zitten en dan voelen. Ik dus op handen en voeten gaan zitten en mijn vibrotje gebruikt. Die er helaas bleef uitvallen. Gevolg? Kramp in handen, voeten, polsen en een enorm slecht humeur de volgende dag. Ik ben aan twee dingen toe: een goed lief en een nieuwe vibro. Want mijne witte trekt het niet lang meer, denk ik.
Ok, die gevoelige zielen die het vorige stukje hebben overgeslagen, doe je ogen maar open.
Iris van The Goo Goo Dolls op de radio. Goede tijden, goede tijden. Ondertussen zijn zowel Teenage Dream als Shame gepasseerd. Als ze voor twaalf uur Billionaire spelen ben ik dolgelukkig...
Nog een gedichtje vanavond? Misschien, misschien. Misschien krijg je mijn Ode aan de Muze te lezen. Maar ja, die is eigenlijk alleen maar bestemd voor de Muze. You know who you are... or maybe not?
kus, Val
PS: proberen de tijd sneller te laten gaan en naar de klok te staren alsof je van die freaky Halliwell powers hebt- helaas, het lukt niet (hoeveel keren ik dit ook al geprobeerd heb.)
PPS: het googelen van je muze (Jason dus) doet de tijd wel een beetje sneller voorbij gaan. En je krijgt het er enorm warm van....
Het is pas kwart na één en ik denk al aan vanavond. Niet dat er iets geweldig op het programma staat vanavond, hoor. Gewoon een avondje ik plus laptop is gelijk aan schrijfwerk. Walking on Sunshine op de radio. Wat ironisch op zo'n kutdag als deze. Het ligt deze keer volledig aan mijn state of mind. Depressief, zoals altijd. Wanneer gaat dit eindelijk eens ophouden? Wanneer ga ik genezen van dit afgrijselijk ding?
Val
PS: I hou van Q Music, maar nu begint het wel een beetje voorspelbaar te worden. Er zijn drie plaaten die ze elke dag minimum één keer draaien. Shame- Robbie Williams en Gary Barlow (trouwens, is dit geen ongelooflijk zeemzoete liefdesbrief aan elkaar?) Teenage Dream- Katy Perry Billionaire- Travie McCoy en Bruno Mars
Let er maar eens op, beste Q luisteraars.
Maar alle liefde voor Q hoor. Sleept me door de lange werkdag.
Oh, hoe miserabel voel ik mij vandaag. Geen zin in iets, zelfs niet school. Ik vraag me af, ben ik terug in een depressie aan het zakken? Ik vrees ervoor. Gut, dat wil ik toch niet meer meemaken, want ik heb diep gezeten, hoor. Volgens mij zit ik nog steeds diep. En mijn psy kan me niet meer helpen.
Leuk. Ik zit hier voor mijn scherm. Mijn hoofd is volledig leeg. Echt leger dan leeg. Soms zit ik zo vol goede ideetjes, maar soms gaat het ook afschuwelijk mis. Dan heb ik van die momenten waarin ik staar naar mijn leeg Word document. En niets doe. Echt niets. Morgen terug naar school, maar ik kijk er niet naar uit. Ik zou liever verder willen schrijven. Als ik niet volledig leeg was natuurlijk.
Hoe vonden jullie mijn gedichtjes tot nu toe? Die waren geheel op het moment zelf geimproviseerd. Mijn mama zegt dat ik verder moet gaan met die gedichtjes en met mijn hele schrijf gedoe. Probleempje: ik heb totaal nog niet genoeg geschreven. Ik ben verdorie wanhopig. Ik wil zo snel mogelijk uit deze miserie geraken en iets zinning op papier schrijven. Trouwens, als er iemand wil lezen wat ik al geschreven heb, mail me dan. Ik hoor graag jullie feedback.
Die emoties die ik voel niet normaal wat moet ik met mezelf aanvangen? Ik weet het allemaal niet meer Ik word gek van verlangen wanneer zie ik je weer? Ik huil ik lach allemaal door jou besef je wat je veroorzaakt hebt? -
Ok, er komt weer een gedichtje aan. Misschien een beetje zeemzoet, maar don't diss the muse...
~ In deze kamer, in het donker van de nacht Ben ik alleen Ik smacht naar jou ben hongerig naar jouw lippen jouw aanraking je zwoele stem die mij beroerd ik wil je voelen hoe je mij bemint kom bij me vrij met me voor de ochtend begint.... ~
De griep. Ik heb de griep. Dat wist ik al. Daarvoor hoefde ik zelfs niet naar de dokter te gaan. Verdomme, ik voel me miserabel. Mijn keel doet pijn en ik nies om de vijf seconden. Veel rusten is dus de boodschap. Vanavond in bed kruipen met mijn dvd spelertje en een aflevering van Poirot.
Nog even een mededeling: vanaf vanavond kan je elke vrijdag op Canvas naar True Blood kijken. Ik zou zeggen, als je van vampieren houdt, maar Twilight toch niet zo fantastisch vindt, kijk hier dan eens naar. Je wil meteen gebeten worden. En als je lustgevoelens krijgt tijdens het programma, da's compleet normaal. Het is een van de meest sexy programma's van dit moment.
Luister ook eens naar het liedje in de fantastische titelgeneriek. 'Bad Things' door Jace Everett. Krijg je kippenvel van.
Morgen krijg je weer een gedichtje van mij.
Ondertussen, goede nacht... en zie dat je niet gebeten wordt...
Ik zit hier, met waarschijnlijk zware koorts, achter mijn bureautje in het Bedrijf. Keelpijn, brandende wangen, ogen doen pijn, you name it. Ik ben een uurtje geleden eindelijk opgehouden met het plooien van brieven en het in de eveloppe stoppen van brieven. 800 stuks. Soms wil ik het echt opgeven.
xx Val.
Ps: er zijn wel factoren die deze dag draaglijker maken. Bijvoorbeeld: nu heb ik tijd om Jason Statham te googelen (lekker ding). Use Somebody van Kings Of Leon is op de radio. En binnen iets minder dan een kwartier mag ik naar huis en naar de dokter! Ik ben nog nooit zo blij geweest om naar de dokter te gaan. En ik ben best wel trots op mezelf. Ik heb het acht en een half uur uitgehouden, ziek.
"You know I could use somebody.... somebody like you."
~ Ik ben gefascineerd door jou door alles wat je doet alles wat je ziet door je mooie ogen je zachte lippen de kadans van je spraak je accent je lichaam, zo prachtig atletisch Ik ben gefascineerd door jou wist je dat maar Ik ben hier Jij ben ver weg alleen met haar je zult nooit van mij zijn dat prikt, dat steekt als een mes door mijn hart lieg tegen mij zeg dat je van mij houdt blijf bij me op deze avond, zo koud Ook al zul je me nooit kennen en zullen we nooit samen zijn Ik blijf voor eeuwig en altijd onder jouw betovering ~
Slaapwel, ladies and gents. Droompjes zoet, ochtendsproet.
Dat vraag ik me sinds gisteren ook af. Want, dames en heren, ik heb het fenomeen porno ontdekt. Niet van die gestileerde films die je wel eens bij de betere dvdboer vindt, maar amateurporno, courtesy of RedTube en YouPorn. Nu denkt u, op mijn leeftijd moet je toch al lang eens in contact geweest met het hardere werk. Wel, laat mij maar de uitzondering op de regel zijn. Dus, gisterenavond nam mijn curiositeit het van mij over en binnen de kortste keren had ik de link ingetypd. En toen kwam ik binnen (ha ha) in een hele nieuwe wereld. Een wereld van extreme close ups van ladybits en kroonjuwelen, luid kreunende vrouwen en mannen die op stillevens leken. Een hele interessante ervaring voor mij, moet ik toch zeggen.
Video's met ronkende titels als Gangbang Sexcrobatics en Latina **** loves Anal Sex kwamen op mij af. Sommige video's duurden maar liefs twintig minuten. Ik kwam er zelfs eentje tegen van veertig minuten! Ik besloot er een paar te bekijken (when in Rome). Wow. Echt wow. Ik kan begrijpen dat mensen er van houden, maar geef mij toch maar een beetje ouderwetse erotiek. Wat me er aan doet denken. Wat is eigenlijk het verschil tussen erotiek en porno? Waar ligt de grens? Hoe ver is te ver?
Hebben jullie ervaring met pornografie? Mail me gerust of laat een reactie achter. Ik wil graag van jullie horen.
Het Foute Uur op de radio en ik achter mijn bureautje op het Grote Bedrijf. Alles is weer juist in het universum. Goedemorgen trouwens. Alles gaat veel beter dan het gisteren ging. Mijn kaak voelde alsof er een speer doorstak. Lekker, dat.
Leuk weetje: ik heb vrijdag een dagje vrij van school. Wil eigenlijk naar 'Eat Pray Love' gaan kijken in de cinema, maar blijkbaar is hij niet zo goed als het boek. Nu moet ik iets bekennen. Ik heb het boek niet gelezen en het ligt al jaren op mijn boekenrek... Oprah zou het een schande vinden. Hopelijk is de film wel goed en hebben de critici het mis...
Voorlopig gaat het vlot vandaag. Later breng ik je meer nieuws...
Niet te geloven, nu heb ik zelfs writers block als het aankomt op mijn stageverslag! Ik moet van al mijn belevenissen in het Grote Bedrijf een samenvatting maken. Hoe zeg je nu subtiel dat je eigenlijk weinig meer dan klasseren van grote hopen papieren hebt gedaan? Ik begrijp het ergens wel, hoor. Het is razend druk op het Bedrijf. Ik kan wel een paar taken overnemen, maar niet alles.
Verder gaat het wel. Vriendin A. is gisteren langsgekomen. Het was fijn om haar nog eens te zien, want het was ondertussen van Maart geleden... shame on me omdat ik mijn contacten niet onderhoud.
Morgen een nieuwe schooldag. Kijk er alvast naar uit... not.
Vandaag ben ik volledig ingestort. Ik had een gesprek met de leerlingenbegleidster en opeens kreeg ik daar een krop in mijn keel. Alle slechte gevoelens stapelen zich op en ik kan het gewoon niet meer aan. Ik uit mijn gevoelens door het schrijven. Wel, ik denk dat ik beter iets meer over mezelf vertel, aangezien ik dat gisteren zo stomweg vergeten ben...
Mijn naam is Valenka. Mijn naam is niet echt Valenka, het is een alias. De mensen die me kennen en dit lezen zullen wel weten wie ik ben. Ik studeer nog, en in het kader van die studies volg ik ook stage. Dat had ik al gezegd. Ik ben deze blog begonnen, omdat ik een uitlaatklep nodig heb voor mijn gevoelens over school, stage en thuis. Ja, mijn thuisleven is niet om over naar huis te schrijven hoor. Verder ben ik een beetje een stille persoon (niet in het bijzijn van goede vrienden) met veel fantasie en ben ik toch wel creatief. Al mijn vrije tijd gaat sinds kort op aan het schrijven van een project dat wel eens mijn eerste roman zou kunnen worden. Verder schrijf ik gedichtjes, hopeloos verliefde gedichtjes, over mijn muze J.
Jason Statham dus.
Wat is er nog.... ik hou van de cinema, de sfeer en de films. Ik hou erg veel van Stewie, mijn draagbaar dvdspelertje. En van Stevie, mijn tv'tje. En ja, ik ben lichtjes out of my mind. Maar dat zul je al gemerkt hebben. Als je nog dingen over mij wilt weten, laat een berichtje achter.
Wat je nog over mij moet weten, is dat ik sinds anderhalf jaar kamp met een zware depressie. Als je je ervaringen met mij wil delen, you know the drill, stuur mij een mailtje en zo.
Well, dat is het zowat voor vandaag. Ik trek mij terug in mijn zeteltje en ga nog genieten van mijn televisieavond. Morgen komt mijn beste vriendin naar mij thuis. Lekker bijkletsen.
Ben al een tijdje terug thuis van de stageplaats. Heb geprobeerd om te slapen, maar ik kan gewoon niet. Ben nochtans uitgeput.
Heb net mijn nieuwe lessenrooster onder ogen gekregen.... leuk is anders. Dinsdag namiddag is helemaal gewijd aan het wonder Toegepaste Economie. Vier uur lang. Lekker is me dat.
Hey iedereen die hier (per ongeluk of niet) is terechtgekomen! Ik zal me even voorstellen. Ik ben Valenka (niet mijn echte naam) en ik ben een jonge meid van 19. Ik zit nog op school, zoals je al misschien had kunnen raden. Ik doe ook momenteel stage (ik ben vanuit mijn stageplaats aan het bloggen, dus shhht.... it's a secret) bij een toch wel groot bedrijf, dat ik niet bij de echte naam ga noemen. Op mijn blog zal je vooral horen over mijn persoonlijke belevenissen, zowel in school als op Het Grote Bedrijf. En thuis, natuurlijk. Verder, als je vragen hebt, stel gerust.
Ben van plan om een boterhammetje te eten, want ik sterf van de honger. Ben ook een beetje achterom aan het kijken, om te zien dat er niemand aan het kijken is naar mij. De sfeer op kantoor is goed, maar we krijgen regelmatig veel boze klanten aan de lijn. Ik gelukkig niet... ik loop hier maar stage. Ik ben niet belangrijk genoeg voor de klanten.... Probeer me te concentreren op mijn werk en niet teveel aan Jason Statham te denken, mijn favoriete acteur en ook een beetje mijn crush of the moment. Wat heeft die een lijf, man!
Was ik al maar thuis.
tot misschien vanavond.
Kiss, Valenka
xxx
Niet veel later en ik ben hier terug. Heb net per ongeluk iemand van de telefoonlijn afgesmeten... Kan het Bedrijf een klant gekost hebben, misschien. Het is dus stipt iets na twaalven en ik heb hier nog vier en een half uur te gaan voor ik hier buitenstap. Honger, dorst, moe, en al die dingen. Radio staat op Q Music, momenteel speelt Dynamite van Taio Cruz. Verder is hier niets interessants aan de gang, although I wish there was.
Kan het Bedrijf een klant gekost hebben, misschien. Het is dus stipt iets na twaalven en ik heb hier nog vier en een half uur te gaan voor ik hier buitenstap. Honger, dorst, moe, en al die dingen. Radio staat op Q Music, momenteel speelt Dynamite van Taio Cruz. Verder is hier niets interessants aan de gang, although I wish there was. 
