Aantal km gereden vandaag: 703 Overnachting: Holiday Inn Williams Getankt : 16,56 gallons (62,70l) Graden C° : bij vertrek in LA 21° - onderweg tot 41° - bij aankomst in Williams: 26° Aantal foto' s gemaakt : 25
Deze morgen vroeg uit de veren om naar Williams te vertrekken. De receptionist in het hotel in Hollywood startte de gebruikelijke uitgebreide Amerikaanse babbel en dan op naar de highway. We zagen de temperatuur onderweg al snel boven de 30°C stijgen. Eens we L.A. uitreden op de Interstate I-40, kwamen we maar heel weinig bewoonde wereld meer tegen. Het was dan ook goed km's tellen en uitkijken naar de tankstations, want niet gelachen als je het laatste gemist hebt voor je tank leeg is... De omgeving wisselt zichzelf af van erg bergachtig tot grote vlaktes, de natuur kleurt van bruin, groen, naar rood.
Enkele "Rest areas" onderweg -enkele is letterlijk te nemen- kunnen soms verlichting brengen; niets voor de chronische plasser dus om tot de volgende stop te moeten wachten. Op een van die rest areas was Freya gaan aanschuiven terwijl Dirk voor de auto - in de schaduw weliswaar want bij 37 °C - bleef wachten. Twee bejaarde Amerikaanse dametjes spraken hem aan en vroegen "of het hier al Arizona was, of nog California?" Gelukkig had Freya hem nog net ervoor een update gegeven, en konden de dametjes correct ingelicht worden dat het nog net California was. En "of hij wist hoeveel graden het was?". "Of course, but only in European metrics..." (De auto hebben we Europees ingesteld omdat die graden Fahrenheit ons evenveel zeggen als de filmsterren uit de jaren '20). En dat was de trigger om een van de oma's te laten aflopen. Ze vroeg van waar Dirk dan wel was, en toen ze Belgium hoorde, begon haar verhaal (die temperatuur moest ze ineens niet meer weten) in het Frans... : dat ze geboren was in Vlaanderen, in Oostende, maar door de oorlog zijn haar ouders naar Frankrijk gevlucht en later naar Amerika. De andere Amerikaanse kwam soms tussen het Franse verhaal met een salvo aan vragen als "woont ge hier?" en "hoeveel heeft diene (huur)auto gekost?" en "bent ge met de auto van in Belgie tot hier gereden?" De Belgisch-Amerikaanse antwoordde al snel dat hij toch met het vliegtuig tot hier gekomen was. En na nog wat verder kruisverhoor zoals "Bent ge hier alleen of met familie?" en "Voor business hier?" werd Dirk verlost door Freya's tussenkomst. En ook doordat de madammekes hun bus klaar stond om te vertrekken.
Na een vlugge lunch passeren we de grens met Arizona, verwelkomd in 41°C (maar niks van de merken met de airco tenzij de hittewaas over de weg). Verder in de bergen maakte de thermometer dan toch rechtsomkeer en bij aankomst in Williams konden we uitstappen rond 16h30 in een meer dan aanvaardbare 26°C.
Nadat we onze koffers hadden gedropt op onze kamers, trokken we naar het centrum van Williams. Het is een vrij klein stadje, maar heel toeristisch om 2 redenen: Williams wordt gezien als de "Gateway to the Grand Canyon". Dit natuurwonder (dat we morgen gaan bekijken ligt op amper een uurtje rijden van Williams. En bovendien liep de historische Route 66 vroeger door Williams en hiervan wordt aardig gebruik gemaakt in het stadje.
We hebben er gegeten in een leuk Italiaans restaurantje, waar we op het dakterras konden zitten. Gelukkig hadden we op de valreep beslist om een pulleke mee te nemen, want 's avonds koelde het serieus af. Eén van de werknemers in het restaurant begon zelfs met het installeren van verschillende verwarmingselementen op het terras.
Nu nog even de blog updaten en dan kunnen we wat uitrusten van de lange trip van vandaag en beginnen uitkijken naar ons eerste National Park morgen. Tot morgen!
Aantal km gereden vandaag: 7 Overnachting: Best Western Plus Hollywood Hills Getankt : / Graden C° : 24° Aantal foto' s gemaakt : 84
Hello!
Vandaag waren we alweer op tijd uit de veren. Na een douchke en een kommetje cornflakes waren we er klaar voor : laat dat Hollywood Sign nu maar komen ! We stapten in onze auto en reden de 3,5 km bergopwaarts om aan de parking van het Hollywood Sign te arriveren. De parking was vandaag nog voller dan gisteren, maar we hadden geluk en vonden een plaatsje vlak aan het begin van de Hollywood Sign Trail, het wandelpad dat ons tot in de buurt van het Hollywood Sign zou brengen. Jammer genoeg staat er een omheining aan het symbool, dus het aanraken zou sowieso niet mogelijk zijn. Nu ja, als we vlakbij het Sign zouden geraken, zouden we nooit een foto kunnen maken waar alle letters op passen, dus vonden we het voldoende om vrij dicht bij het Sign te geraken en van daaruit een mooie foto te maken. We hebben de trail gevolgd tot ongeveer halverwege, want daarna loopt de trail naar de achterkant van de berg zodat je het Sign niet meer kan zien, om net boven de letters terug uit te komen.
Nadat we het geslaagde shot hebben kunnen nemen, rijden we terug naar het hotel, waar we de auto droppen op de valet parking en gaan we te voet naar Hollywood Boulevard, om er o.a. de Walk of Fame te bekijken. Hier vind je meer dan 2000 tegels in de vorm van een ster met hierop de namen van beroemde personen uit de wereld van film, televisie, radio, muziek en/of theater. Om aan te geven in welke categorie de ster gegeven wordt, staat er telkens een klein logo onder de naam van de beroemdheid. We hebben o.a. de sterren gezien van alle Beatles, Tina Turner, Bryan Adams, Mickey Mouse, Donald Duck, Lassie, Johnny Depp, Tom Cruise, Celine Dion, Michael Jackson, Marilyn Monroe en vele anderen. Zelfs Britney Spears heeft er eentje ! De Walk is langs beide kanten van de Hollywood Blvd en Vine St, en de walk op de Walk duurt lang, heel erg lang. Astrid Bryan zou zeggen: "Amaaaazing, zo huge!"
Onderweg worden we ontelbare keren aangeklampt door proppers die ons willen overhalen om een Hollywood Tour te doen, die ons op de belangrijkste plaatsen van Hollywood, Beverly Hills en Bel Air brengt, leuke ankedotes verteld over de sterren en langsrijdt langs hun villa's in de Hollywood Hills. Dit moeten we misschien in ons achterhoofd houden voor over 3 weken, als we de laatste dagen van onze reis opnieuw doorbrengen in LA.
's Middags gaan we eten in de Buffalo Wild Wings. Freya eet er een lekkere Chicken Wrap en Dirk een Chicken Sandwich. Terwijl kunnen we kijken naar de Champions League finale tussen Chelsea en Bayern Munchen op enkele van de 50 (?) schermen in alle formaten. Op het moment dat we aankomen is het nog steeds 0-0, dus we hebben alle doelpunten gezien . De basketgekke Amerikanen kijken op hetzelfde moment naar de belangrijke wedstrijd tussen de LA Clippers en de San Antonio Spurs. De Clippers verliezen de match maar blijkbaar zijn ze playoffs aan het spelen, en hebben de Clippers de vorige match gewonnen. De komende dagen spelen de teams nog 2 keer tegen elkaar.
In de namiddag passeerden we langs Grauman's Chinese Theatre. Hier werden in het verleden de Oscars enkele keren uitgereikt, nu gebeurt dat in het nabije Kodak Theatre. Het theater dankt zijn naam aan Sid Grauman, de man die opdracht gaf tot het bouwen ervan. Het bekendst is het theater tegenwoordig voor de ongeveer 200 betonnen tegels waar verschillende beroemdheden hun hand- en voetafdrukkken en een persoonlijke boodschap in het natte cement hebben achtergelaten.
Enkele huizen verderop staat het Kodak Theatre, waar dus sinds 2001 jaarlijks de Oscars worden uitgereikt. In mei dit jaar werd bekend gemaakt dat Kodak stopt met de sponsoring van het theater. De sponsoring werd overgenomen door Dolby Laboratories dus de naam van het theater zal waarschijnlijk binnenkort veranderen in het Dolby Theatre maar voorlopig is daar nog niets van te merken.
Daarna bezochten we het Hollywood Museum, waar je 4 verdieping terugvindt met allerlei Hollywood prullaria. Het museum is gelegen in de Max Factor Building. In dit gebouw werkte Max Factor, de beroemde make-up artiest. Op het gelijkvloers vind je o.a. de make-up en talrijke foto's en krantenartikels terug over de bekendste sterren uit zijn tijd: Marilyn Monroe, Lucille Ball, Elizabeth Taylor en Judy Garland. De kelderverdieping is volledig gewijd aan het horrorgenre. Hier zie je o.a. de cel van Hannibal Lector, de maskers uit de Halloween films. Op de tweede en derde verdieping konden we vooral veel filmkostuums en filmobjecten terugvinden, de auto van Marilyn Monroe uit 1 van haar films, de badjas van Elvis en verder ook veel foto's van beroemdheden vanop het moment waar hun ster werd ingehuldigd op de Walk of Fame.
Na ons bezoek aan het Hollywood Museum keren we terug naar ons hotel. Op de terugweg slaan we nog wat proviand in zodat we nog eens kunnen eten op onze kamer.
Na het avondmaal en het updaten van de blog wordt het stilletjes bedtijd. Morgen hebben we een drukke dag voor de boeg, want morgen staat de langste verplaatsing van onze reis op het programma: 705 km tot in Williams, Arizona. Meteen de tweede staat die we aandoen tijdens onze reis.
Aantal km gereden vandaag : 65 Overnachting : Best Western Plus Hollywood Hills Getankt : / Graden C° : 21° Aantal foto' s gemaakt : 63
Good morning America!
Gisterenavond sliepen we al om 23u en dus waren we vandaag al vroeg wakker. Vanuit de vele reisverhalen die we op internet hadden gelezen wisten we dat die kans er inderdaad inzat. Door het uurverschil en het slaaptekort van de 1e dag raakt je lichaam wat uit balans, en weet het dus niet goed meer hoelaat het nu is.... Jetlag.... Vanaf een uur of 5 zijn we allebei regelmatig eens wakker geworden en na wat sirenes, helikoptergeluiden en Spaanse luidruchtige buren op de gang genegeerd te hebben, dan toch uiteindelijk rond half negen opgegegeven. Na een verkwikkende douche en het updaten van de blog met de verhalen van gisteren, zijn we door de gangen van het hotel getrokken wat op zich al een museum van foto's, handtekeningen en elpee's van bekende sterren is: Marilyn Monroe, James Dean, the Beatles, Jack Nicholson, Tom Hanks, Frank Sinatra, Cameron Diaz, ... Justin Bieber (ok, dus niet enkel echte sterren...). De personeelsingang houdt ons buiten met op de deur het bordje "Only employees or Angelina Jolie". Op naar onze Buick Enclave (keurig geparkeerd door de valet-parkeerwachter) en toen konden we beginnen aan een tocht doorheen Los Angeles. Eerst reden we naar het Hollywood Sign, maar daar was geen enkel parkeerplaatsje te vinden. Vermits er in de USA hoge boetes staan op wildparkeren, besloten we om onze rondrit eerst verder te zetten en daarna terug te komen voor het bezoek aan het Hollywood Sign. We reden over Mulholland Drive en stopten op enkele uitzichtpunten om wat foto's te nemen. De ene kast van een huis volgt op de andere, en Maserati lijkt echt wel in te zijn daar in de buurt. Daarna reden we naar Beverly Hills, we deden er windowshopping op Rodeo Drive en Melrose Avenue, stopten op Sunset Boulevard voor een foto van de Viper Room van Johnny Depp (maar hij was er niet), zochten naar het beroemde "Beverly Hills"-sign en aten in de MacDo op Santa Monica Boulevard.
Het verkeer is hier veel rustiger dan bij ons, eigenlijk zelfs soms vervelend rustig... De snelheid valt wel mee, in de stad meestal 35m/h (56km/h), maar de meeste kruispunten zonder lichten hebben in elke richting een "STOP"-teken dus stopt iedereen, zelfs al komt er overduidelijk niemand aan. En als er meer auto's gestopt zijn, mag de eerste die aankwam vertrekken, dan de tweede, enz. Een systeem dat niet echt efficient is, maar we zullen de volgende weken toch maar niet te moeilijk doen en gehoorzaam meedraaien. Of verkeersregels als "verboden links af te slaan tussen 4PM en 7PM", de massa "signs" langs de kant van de weg (tip: begin een bedrijf in verkeersborden in de USA!) en -deze hadden we al op voorhand gelezen- verplicht te stoppen als de schoolbus een rood licht aanzet, vanuit welke richting je ook komt. Oh ja, nog iets: de verkeerslichten staan aan de overkant van het kruispunt, maar rij wel ver genoeg tot aan het kruispunt want anders zien de verborgen sensoren niet dat er iemand aan de lichten staat... en daarachter nog iemand en nog iemand en... Yep, we hebben een kleine file kunnen veroorzaken ;-)
We besloten ook om wat shopping te doen voor de komende weken, en brachten dus een bezoekje aan de Kmart en de Whole Foods Market, waar we inkopen deden, zodat we vanavond in de hotelkamer kunnen eten.
Rond 19u waren we terug in het hotel. De parkeerwachter stond weer klaar om de auto weg te zetten en morgen volgt de verrassing voor ons hoe goed dat hem gelukt is.
De blog is weer geüpdate en het programma voor morgen is klaar. De maagjes beginnen te knorren, dus zullen we maar even iets eten.
De foto's worden vandaag nog toegevoegd, dus stay tuned !
Aantal km gereden vandaag : 38 Overnachting : Best Western Plus Hollywood Hills Getankt : / Graden C° : 18° bij aankomst in LA Aantal foto' s gemaakt : 5
16.30u: We zitten nu op de luchthaven in Atlanta, na een lange vlucht van 9u en 20 minuten. De vlucht is eigenlijk nog vrij snel vooruit gegaan, dankzij het Delta on Demand systeem van Delta Airlines. Met dit systeem kan je films en TV shows bekijken, spelletjes spelen en muziek beluisteren. Freya keek naar de laatste Twilight film en naar Mission Impossible: Ghost Protocol en Dirk naar Johnny English, Puss in Boots en ook naar Mission Impossible. We luisterden wat muziek, deden een dutje en kregen 2 keer eten en nog 2 keer iets te drinken met nootjes of pretzels.
Onze vlucht was mooi op tijd in Atlanta en gelukkig sneeuwde het er niet; het was er 27 graden
De doorgang aan de douane ging heel vlot; we hadden dan ook een heel joviale en grappige douanier, die ooit nog op reis was geweest in Belgium, en er de bieren zo lekker vond.
Nu moeten we gaan inchecken voor onze vlucht naar Atlanta, nog eens 4 uur!
19.30u: Aankomst in LA. Onderweg hebben we nog een filmpje kunnen zien. Dirk keek verder naar Mission Impossible en Freya naar Pirates of the Caribbean. De spelletjes waren deze keer betalend, dus die lieten we aan ons voorbij gaan, maar we konden wel muziek beluisteren. Het oppikken van de valiezen in LAX gaat heel vlot en we zitten al snel op de bus die ons naar de autoverhuurmaatschappij brengt. Tien minuten later staan we aan de balie van Alamo. De bediende aan de balie raadt ons meteen af om met het type Intermediate SUV (dat we nu gekozen hebben) de nationale parken te gaan bezoeken. De auto (met 2.0L motor) zou moeite kunnen hebben op de wegen in de woestijn van Death Valley en het hooggebergte in Yosemite. We laten ons dus overtuigen om te upgraden naar een hoger type, de Standard SUV, type Cherokee. Wanneer we buiten komen aan de auto's blijkt echter dat ze dit type wagen niet meer beschikbaar hebben, dus krijgen we een gratis upgrade naar een nog hoger type, en nu rijden we rond met ne chique sneeuwwitte Buick. Het binneninterieur is heel klassiek met hout design en beige leren zetels. Binnenkort posten we wel een fotootje van ons voiture.
Daarna op naar het hotel, de Best Western Plus Hollywood Hills. Na een half uurtje komen we aan aan ons hotel, waar onze auto meteen voor ons geparkeerd wordt. De receptionist geeft ons de sleutels van onze kamer, de 306 met uitzicht op Hollywood.We brengen onze koffers naar onze kamer, met een mega flatscreen TV, gratis WIFI en een klein keukentje met frigo en microgolf. Nog even snel iets gaan eten in de 101 Coffee Shop op de beneden verdieping van het hotel. Freya krijgt haar Turkey Sandwich niet helemaal op en dus krijgen we de rest ervan mee. En daarna kunnen we eindelijk naar ons bedje. We zijn ondertussen al meer dan 24 uur wakker en we snakken nu echt wel naar ons bedje! Slaapwel!
De Belgisch-Amerikaanse antwoordde al snel dat hij toch met het vliegtuig tot hier gekomen was. En na nog wat verder kruisverhoor zoals "Bent ge hier alleen of met familie?" en "Voor business hier?" werd Dirk verlost door Freya's tussenkomst. En ook doordat de madammekes hun bus klaar stond om te vertrekken.
 "Wink"){kind=icon}
 "Smile"){kind=icon}
