Wij hadden aanvankelijk een hoop stoelen klaargezet met het oog op een volkstoeloop. (Wij, dat zijn mezelf en die andere duizenden personen die in mijn kop dwalen.) Die toeloop bleek een scheet in een netzak. Bij de opening van dit blog kwam niemand opdagen. Mijn ouders waren verhinderd en de rest van de bevolking wist van niets. Vandaar dus.
Misschien wordt dit in de toekomst anders. Misschien moeten wij straks mensen weigeren. Voor hetzelfde geld worden wij nimmer gelezen. 't Is een dubbeltje op z'n kant.
Hoe dan ook: er is iets in de maak. Maar daarover later meer. Wij willen u geenszins belasten met een te weidse start.
