ONZE MAMA RIA NURSERY SCHOOL IS OPEN!!! (MAMA RIA KLEUTERKLAS)
Tussen onze workshops door hebben we aan ons kleuterschooltje verder geschilderd. De vele tekeningen op de muren, het A B C en de cijfers 1 2 3 staan in mooie kleuren en zijn naargelang onze artistieke kunnen, best geslaagd.
Sommige dieren hebben een gebrekje of kijken wat dubbel (gelukkig hebben we die vijfde poot van onze olifant netjes terug kunnen wegwerken met witte verf) . We twijfelden een beetje of we nu de strepen van onze zebra horizontaal of vertikaal moesten schilderen . en onze kanarie (alléé, gele vogel) was volgens onze helpers een kip. De leeuw kijkt wat droevig misschien toch de muil andersom moeten tekenen ??? . Maar het zal dit alles de kleuters een zorg wezen, zij hebben een prachtschool.
AL BIJ AL VINDEN WIJ ONS KUNNEN GESLAAGD EN IS HET GEBOUW EEN HEEL HERKENBARE KLEUTERSCHOOL GEWORDEN.
Dinsdag was het dan zover .. wij al vroeg op om zeker tegen 8.00 uur in onze school te zijn. De eerste kindjes waren al in de klas. Ook de lerares was al aanwezig (naar Afrikaanse gewoontes niet normaal). Sommige kindjes kregen voor het eerst een uniformpje, iets waar hier grote waarde wordt aan gegeven en waar zowel de kinderen als ouders heel trots op zijn.
Het aantal kindjes groeide en tegen 9.00 uur waren ze met 32 . Een prachtig aantal voor de eerste dag.
Het was mooi om te zien hoe de lerares met de kinderen omging. De kinderen mochten één voor één naar voor in de klas komen om met een krijtje op het zwarte bord te schrijven. Er werden liedjes aangeleerd Iets van ABCD enz . en in a tree sit a bird . Tof gewoon! en bijna alle kindjes zongen dapper mee.
Vooraleer de pauze er aan kwam mocht iedereen uit de speelhoek een knuffelbeest nemen. Deze hadden wij gekregen van de kinderen uit de Rodenbachschool uit Hove. Het is mede dankzij de kinderen uit Hove dat deze arme kleuters uit Namutumba de kans krijgen een goede start te krijgen voor de verdere studies en het latere leven.
De kleuters krijgen les in het Engels en zullen zo spoedig de taal beter spreken dan hun ouders.
Zodra we kunnen, gaan we aan de kinderen van de Rodenbachschool verslag uitbrengen, ze zullen verbaasd zijn van het resultaat, en wij, wij zijn best trots op wat er weer op korte tijd is verwezenlijkt.
Ondertussen werd er onder de grote boom, op een vuurtje van houtskool in een grote kookpot, Porridge gemaakt. Dit is een soort griesmeelpap, tamelijk dik maar nog juist drinkbaar.
Rond 10 uur kwamen de kleine kleuters buiten. Ieder kreeg één beker van die pap samen met één snee brood of een stuk chappatti (pannekoek van meel). Dit was hun ontbijt.
De bekertjes (op kinderformaat) ben ik (Ria) samen met Simon gaan kopen op de markt.
Een markt . zoals ik er een nog nooit heb gezien . wat zijn wij toch rijke mensen!!!! Na een tijdje zoeken vonden we 48 dezelfde bekertjes, ook een grote kookpot en dienblad werd aangekocht.
Voor het eerst in mijn leven zag ik een dame, niet te groot, met twee olifanten-benen + voeten. Beide benen, vanaf de knieën zooo dik! Hoe moet je zo leven ????? Ongelooflijk wat ik hier allemaal gezien heb, hoe men hier alles te koop aanbied ..
Ik was natuurlijk de enige blanke (muzungu) hier, maar voelde mij hier wederom niet onveilig. De mensen zijn allen vriendelijk en proberen een babbeltje te doen.
Herman en Thadeus waren in de wagen blijven zitten . was het nu voor mij . of omdat we zolang waren weggebleven . ze waren blij om ons weer te zien in al die drukte.
Aan onze school hebben we ook een klein speeltuintje, voor de kleuters een echte attractie. En na een half uurtje spelen was het weer tijd om naar de klas te gaan.
Als er nog meer kleuters bij komen gaan ze de leeftijden splitsen, een babyklas (van 3 tot 4 jaar) en een upperklas (van 5 tot 6 jaar). De klaslokalen zijn er klaar voor.
Voor een goede doorstart denken we eraan de lerares twee maanden uit ons budget te betalen.
Onze taak in Namutumba zit er op .. ondertussen zijn we in ons vertrouwde hotel in Kampala. Hier regent het elke dag enkele uurtjes en het is uitkijken en plannen wanneer we wat gaan doen. Zojuist nog zijn we aan een harde vlaag regen ontsnapt, gisteren is zelfs de elektriciteit enkele keren uit gevallen tijdens de regen en dan is het pas echt donker. Het regenseizoen is gestart en dat zie je dadelijk aan de wegen, overal veel minder stof en een lichte koele bries.
Volgende week plannen we nog een bezoek aan het weeshuis en dovenschool, hier en daar nog wat besprekingen voor in de toekomst van onze school, natuurlijk (nog) wat luieriken tussen de vlagen regen en genieten van onze kleinkinderen.
