Jeugdcup Het Nieuwsblad
Sp Keiem KSC Beernem
Heenwedstrijd: Sp Keiem KSC Beernem (1-3) op 23 November 2011
Terugwedstrijd KSC Beernem Sp Keiem (4-4) op 30 November 2011
Een thriller in twee bedrijven
Een laat aanvangsuur (18u45) en een dikke mist over het veld van Sp Keiem. We hadden er lang naar uitgekeken en eindelijk was het zover. Na een iets teleurstellende weerstand in de reguliere competitie, kregen we dan eindelijk eens een ploeg van formaat over de vloer. De typische sfeer voor een bekerwedstrijd was aanwezig, net als een gezonde portie stress, zowel bij de spelers als bij de trainer. Al heel snel was het duidelijk dat Beernem de betere ploeg op het veld was. De passes waren net hard genoeg en kwamen ook bijna altijd mooi in de voetjes terecht. Het moet gezegd, een stevige ploeg. Onze U11 weerden zich zoveel als mogelijk, maar konden niet veel weerwerk bieden tegen de efficiëntie van de bezoekers. Na zeven minuten wedstrijd dienden we reeds de achtervolging in te zetten na de openingstreffer van Beernem. Een sprankeltje hoop werd ons gebracht door Jens J., die de 1-1 achter zijn naam liet optekenen. Dit was dan ook de ruststand van deze partij. In feite nog niets verloren en maar hopen dat we in de tweede helft de druk konden weerstaan. Maar
nog maar goed en wel positie genomen op het veld, en Beernem bracht zich terug op voorsprong. We schrijven de 1-2 in de 26ste minuut van de wedstrijd. In de tweede helft kwamen we er echt niet meer uit. De opbouw van achteruit lukte niet, de aanvallen stootten telkens op twee uiterst sterke backs en de moed zakte wat in de schoenen. Zeker toen Beernem de 1-3 scoorde en er nog slechts negen minuten wedstrijd restte. Dit waren we natuurlijk niet gewoon. De stand bleef verder ongewijzigd en duidelijk teleurgesteld verlieten onze U11 het veld.
Een week later en met verse moed maakten we de verplaatsing naar het verre Beernem. Er was nog niets verloren, maar een klein mirakel zou aardig zijn meegenomen. Misschien hielp het dat de trainer die dag wat dichter bij de hemelpoorten was gaan vertoeven (insiders zullen dit wel begrijpen). Bloednerveus en misschien wel een tikkeltje op weerwraak gericht werd de aftrap gegeven door onze U11. Onmiddellijk kon je merken dat we een andere ploeg waren dan de week ervoor. Duels werden gewonnen, aanvallen werden gestopt en wij konden zeer hoog druk plaatsen. Resultaat na acht minuten wedstrijd: 0-1 door onze Victor die de rechtervleugel voor zijn rekening nam. Nu, we wisten wel allemaal dat het niet eenvoudig zou worden, maar nu was Keiem duidelijk de meest gedreven ploeg op het veld. Natuurlijk, hoe meer je aanvalt hoe gevaarlijker de counters zijn. Zo dienden we de 1-1 toe te laten. Maar geen erg, we deden evenzeer verder. Iets na een kwartier in de wedstrijd scoorde Louis de 1-2, na aangeven van Jens J. Met deze score konden we naar de kleedkamer trekken voor een welverdiende adempauze. Dat kleine mirakel? Zou het dan toch gebeuren? De tweede helft, die voor ons soms nogal eens moeilijk te verteren is, werd aangevat. Enkele plaatswissels werden doorgevoerd, in de hoop dat we met een snel aanvallend spel de voorsprong konden vergroten. Natuurlijk dat Beernem niet zomaar over zich zou laten lopen. In de 29ste minuut kwamen ze op gelijke hoogte en slechts een minuut later op voorsprong (3-2). Jammer. Blijkbaar hadden de paars-witte jongens geen zin om zich daarbij neer te leggen, want wat we dan allemaal hebben gezien op het veld, sprak tot ieders verbeelding. Ik heb nog maar zelden een jeugdploeg zien voetballen met een dergelijke drijfveer. Zouden de aanmoedigingen van de meegereisde ouders hier voor iets tussen zitten. Ik twijfel er geen moment aan. Drie minuten hebben ze in Beernem kunnen genieten van hun voorsprong en dan vond Jesse het welletjes. Hij trapte de gelijkmaker (3-3) tegen de netten. Alles was nog mogelijk. We hebben onze U11 nog straffere zaken zien doen in 17 minuten. Beernem weerde zich als een duiveltje in een wijwatervat, wij natuurlijk ook. We gingen de laatste 10 minuten van de wedstrijd in. De trainer vond dat het moment van alles of niets was aangebroken en de derde verdediger werd naar voor geschoven. Misschien een iets onorthodoxe opstelling voor een U11, maar heeft er ooit al iemand gehoord van een 1-2-4-1? Niet zonder risico natuurlijk, maar wat hadden we te verliezen? En zoals het een vast gegeven zou zijn, dienden we opnieuw Beernem op voorsprong te laten komen. Een own-goal van een van onze spelers plaatste de 4-3 op het bord. We kunnen het de betrokken speler zeker niet kwalijk nemen. Dat gebeurt zelfs bij de wereldtop. De minuten tikten weg en zelfs het mooie doelpunt van Dylan, die ons terug op gelijke hoogte bracht, kon niets meer veranderen aan de situatie. Ze zijn er allemaal voor 200% voor gegaan. Daarom ook de begrijpelijke teleurstelling bij affluiten van de wedstrijd.
We dienden de Jeugdcup 2012 te verlaten, maar we hebben het zeker niet zonder slag of stoot gedaan. Als je het mij vraagt, dan wil ik elke week tekenen voor dergelijke wedstrijden. De meerwaarde voor onze spelers zou beduidend hoger zijn, dan elke week torenhoge winstcijfers zoals in de competitie. Ik ben ervan overtuigd dat we met opgeheven hoofd mogen terugkijken naar deze beker en dat we heel wat zullen hebben geleerd. Dat is trouwens ook de bedoeling achter de inschrijving voor bekercompetities. Een snelle terugblik op beide wedstrijden bevestigd mijn eigenste levensmotto: niets is onmogelijk voor hen die willen. Ik denk dat ik overal met volle borst vooruit onze jongens mag voorstellen als: dit zijn DE U11 van Sp Keiem. Een dikke proficiat aan de jongens voor hun ontembare inzet en een hartelijk dank u wel aan de ouders die steevast de ploeg een hart onder de riem steken.
Speelden voor Sp Keiem:
Dylan, Victor, Louis, Jens V., Jens J., Ricardo, Sasha, Jesse, Gordon
02-12-2011 om 23:09
geschreven door Henk 
Categorie:Wedstrijdverslagen
|