Tornooi Koekelare zat 12 mei 2012
Uitslag: 1. KSV Diksmuide 2. Sp keiem 3. KSVD Kortemark 4. SV Koekelare 5. KVV Aartrijke
Sp Keiem – KVV Aartrijke
Eindstand: 3-0
Een mooie wedstrijd tegen een tegenstander die we de week voordien al hadden ontmoet. Vorige week was het verdict iets extremer (0-6 winst voor Keiem). We wisten dus al dat we veel kans maakten om deze partij te winnen. De doelman van Aartrijke stond deze week op de linksvoor opgesteld en onze Jens J. had er duidelijk zijn werk mee. Stevige duelletjes, misschien soms iets te stevig, maar onze Jens heeft mooi van zich afgebeten. Jens J. op de rechtsachter, dit betekent dus dat Ricardo post vatte op het middenveld en met resultaat. In de eerste helft heeft hij maar liefst twee keer gescoord. Een eerste doelpunt, waarbij de doelman de bal loste en hij in een tweede tijd kon scoren, en zijn tweede was op aangeven van Louis. Met Jesse in de spits, geflankeerd door onze tweelingbroers, kon het derde doelpunt dan ook niet lang uitblijven in de tweede helft.
SV Koekelare – Sp Keiem
Eindstand: 0-1
Een tegenstander om een versnelling hoger te schakelen en dat is duidelijk te zien aan de eindstand. We hebben het er dit seizoen al dikwijls over gehad: onze jongens zijn op hun best als ze het eerste doelpunt van de wedstrijd scoren. Na 5 minuten aandringen was het dan ook zo. Jesse kon Louis bedienen net voor het doel van Koekelare en hij aarzelde natuurlijk niet om de bal binnen te leggen. De manier waarop verdient wel een speciale vermelding. Na een kleine aarzeling besloot onze Louis om toch maar de bal met zijn linker aan te nemen en mooi binnen te schuiven. Prachtig en nu hoop ik dat je voldoende zelfvertrouwen hebt opgedaan om deze ‘mindere’ voet nog meer te gebruiken. Verder in de wedstrijd hebben we nog geprobeerd, maar scoren lukte niet. Onze achterlijn diende wel bij de pinken te zijn om de aanvallen van Koekelare af te weren. Enkele mooie tussenkomsten van onze doelman beletten dan ook dat Koekelare langszij kwam. Een spannend wedstrijdje waarin de paars-witte jongens soms diep zijn moeten gaan. Na deze tweede wedstrijd op rij, kwamen de eerste kwaaltjes boven. Oei, nog twee te gaan en geen enkele wisselspeler.
KSV Diksmuide – Sp Keiem
Eindstand: 4-0
Derde wedstrijd na een korte pauze was tegen onze zusterclub KSVD. Buiten een gezamenlijke training is deze ploeg ons onbekend. Een beetje logisch, gezien dit de Nationale U11 zijn van Diksmuide. Enkele paars-witte spelers hadden averij opgelopen in de eerste wedstrijden, maar dienden toch nog deze confrontatie aan te gaan, bij gebrek aan wisselspelers. Moeilijk gaat ook, maar het was zwaar voor onze jongens. Boven op de vermoeidheid dienden onze jongens op te boksen tegen de Diksmuidse snelle balcirculaties, betere looplijnen, prima efficiëntie… kortom: Diksmuide was duidelijk een maat te hoog voor ons en veel meer dan de wedstrijd ondergaan, konden we niet doen. Onze doelman weerde zich als een duiveltje in een wijwatervat om de zondvloed van doelpogingen af te slaan. Zelf zijn we maar heel weinig aan het Diksmuidse doel geweest en waren we niet trefzeker genoeg om de bal binnen te plaatsen. Eervol verloren, een beetje moegestreden en tevreden bij het laatste fluitsignaal konden onze jongens wat gaan rusten. Sommigen hadden nochtans andere plannen tegen dit Diksmuide en waren na afloop wat teleurgesteld. Misschien een volgende keer? Indien Diksmuide onze eerste tegenstander van de dag was geweest, dan hadden we heel misschien een kans gemaakt.
Sp Keiem –KSVD Kortemark
Eindstand: 1-0
Een ploeg waar we het altijd wat moeilijk tegen hebben, maar blijkbaar zit er evolutie in. In de competitie voor Nieuwjaar hebben we onze eerste wedstrijd tegen Kortemark verloren, de tweede was een gelijkspel en nu ging het hem dus om de eer. We konden ook een van onze ex-spelers aan het werk zien bij zijn nieuwe ploeg. Misschien wilden enkele van onze spelers wel een duidelijk signaal geven en tonen aan hun ex-ploegmaat dat hij ongelijk had. Het was een stevige wedstrijd voor beide kanten. De ALLERLAATSTE wedstrijd van onze U11 op een klein veld en de allerlaatste keer 8 tegen 8. En of ze gedreven waren? Vermoeidheid en pijn doorbijtend weerstonden ze aan elke aanval van Kortemark. Konden ze dan toch in de zone van de waarheid komen, dan botsten ze op een zelfverzekerde doelman, die niet van plan was om een bal in zijn doel te dulden. Wat een wedstrijd! Net voor halftijd, waarschijnlijk de meest ongelooflijke assist van dit seizoen: een snelle spelhervatting van de keeper bereikt in één tijd de nog steeds diep gepositioneerde spits. Jesse neemt de bal aan, dribbelt voorbij de laatste man van Kortemark, gaat alleen op doel af en verschalkt de doelman. 1-0 voor paars-wit. In de tweede helft gingen onze jongens het vast en zeker zwaar krijgen, dus werd de peptalk boven gehaald. De trainer was niet van plan om zijn jongens te laten verliezen. Ons doelpunt was misschien niet een zodanig uitstekend en mooi voetbal, hoewel het niet mogelijk was geweest zonder het inzicht van de keeper en de spits. Maar de tweede helft bewezen we het tegendeel en is Kortemark volledig op eigen helft gedwongen. Onze jongens snappen nu wel welke gevolgen “hoog druk plaatsen” hebben. Een verlossend fluitsignaal bracht een euforisch einde aan deze schitterende ALLERLAATSTE wedstrijd bij de preminiemen. Wat een ploeg en wat een seizoen?
14-05-2012 om 09:32
geschreven door Henk 
Categorie:Wedstrijdverslagen
|