The same old story,, Ieder sprookje kent zijn happy ending, maar al van de eerste dag wist ik het: Dit is geen sprookje, dit wordt vechten. Mijn eerste stap was zelfbehoud, een komaf met verleden. Ik laat niet meer met mijn hart spelen. Daarom stuurde ik jou dat smsje. Ik wil je nooit meer horen. En ik meende ieder woord. en dat achter meer dan 4 jaar. Mijn tweede stap was loslaten. Het deed me niets om hem terug te zien. Mijn 'grote' liefde met zijn nieuwe liefde. Ik voelde me verwonderlijk opgelucht dat ik naar hem kon kijken met een zekere afkeer. De nieuwe liefde zorgde daar voor want omg wat is ze lelijk. De woorden: ik ben veel beter dan jou,, schoten bij mij dan ook in het verkeerde keelgat. Wees blij dat het bij bier gebleven is, ik ken hardere dingen om mee te gooien. En stap 3 is alle andere dingen zonder toekomst loslaten. Ook jij, mijn liefje. Al meer dan een maand ben ik ieder weekend bij jou en dan nog kun je mij niet vertellen dat je iet svoelt voor mij. Het is over en je beseft het nog niet. Maar ik voel het aan alles. De wereld is weer een tint minder roze.
