Ik ben De Moor Kris
Ik ben een man en woon in Wetteren (Oost-Vlaanderen) en mijn beroep is industrieel ingenieur.
Ik ben geboren op 23/05/1966 en ben nu dus 58 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: wielrennen.
Ik ben gehuwd en vader van twee kinderen.
Ik ben werkzaam bij:
ON Semiconductor
Oudenaarde
Na de etappe naar Huy en de Mur de Bretagne is dit de derde rit in de Tour die eindigt met een korte, steile klim. De rit slingert zich door de heuvels van het Centraal Massief om te eindigen in Mende (Languedoc-Roussillon)
In Rodez zullen de renners starten rond 07.30 u. onder een licht bewolkte hemel. T° : 20 ° C. Windkracht : 2 Bft uit het ZO 0% neerslag.
Indien de aankomst voorzien is rond 16.00 u. verwachten we een vrij zonnig Mende met T° : 32 ° C. Windkracht 3 Bft uit het Z. Weliswaar geen 42 ° meer, zoals gisteren
Een bloedhete dag!!! OP sommige momenten dacht ik continu plat aan het rijden was. Het was de tarmac die zo mals werd dat we echte sporen trokken.
Al gauw waren ze weer weg met een groepje. Onverantwoord om te koersen met een hartslag van rond de 150/min in zo'n zengende hitte. Wetende dat er al twee van dit kopgroepje naar huis zijn (overzet).
Dokter vindt het zelf onverantwoord. We zijn in groep verder gereden. Om de 15 Km. hebben we water gevraagd in winkels,café's, tot bij burgers. Bidons opvullen was niet van de partij. een bidon opvullen en na 5 min was die warm.
Op medisch advies blijven eten en drinken, nieren moeten zo veel mogelijk werken volgens dokter. Raad goed opgevolgd , alsook van coach, veel elektrolieten en zouten ingenomen. Mijn niveau is goed, maar het mag wel wat minder warm zijn.
Soms denk je met wat ben ik bezig, zeker deze Tour is geen toetje. Ik hoor veel van Parijs, maar ik zal de toren eerst moeten zien. Doorbijten en volhouden is de boodschap. En zoals Wilfried (ex-wielrenner en mede-organisator) het formuleert: "Nog niet galopperen, want Parijs, is nog ver weg en ge zit rapper door uw reserves dan dat ge wel denkt!"
En,... morgen heb ik een mogelijke ontmoeting met Armstrong. Hij wil een truitje signeren voor het goede doel en ook is hij geïnteresseerd in ons goed doel. Ik heb reeds een mooie foto van hem en deze etappe.
Bloedheet vandaag!!! Den tarmac lag erbij te smelten op sommige plaatsen. Mijn Garmin gaf deze middag 42° C. aan. Dus even tijd om de strijd te staken.
Met zes man voorin hebben we deze 200 kilometers afgewerkt van Toulouse naar Rodez, met terug 2200 hoogtemeters. De extreem hoge temperatuur maakt het zo afmattend!! We slapen nu in drie verschillende hotels met de groep.
Voor eerst sorry voor uitblijven van beelden. Ik leg U uit waarom. Mijn telefonisch verslag heeft nu plaats gevonden om 23.05 u. Juist gegeten, ga douchen en in bed kruipen, morgen terug loodzware dag.
Deze morgen in groep vertrokken, al vlug was er een ontsnapping van drie. Wetende dat het een zware dag ging worden in een zengende hitte, trok ik gewoon mee met de groep. Het blijft tenslotte ook nog een beetje vakantie, echter niet wetende dat we een horrordag tegemoet gingen!
De twee eerste cols waren pas voorbij toen het begon. Van bij de beklimming van Le port de Lers (1517m) zouden er duimspijkers op de weg liggen. Persoonlijk had ik nog niets gezien tot bij de afdaling. Ik had tussen de aanporrende geluiden van de menigte, evenwel de waarschuwingen niet gehoord. Het wegdek lag bezaaid met duimspijkers in volle afdaling. Dan moet ge maar denken dat ge soms tegen zestig tot zeventig per uur naar beneden gaat. Al vlug wist ik hoe laat het was, PLAT.
Ik hoorde van de campers dat de Gendarmerie verwittigd was. Eens ter plaatse werd gans de col afgesloten en ontdaan van de gevaarlijke spullen. Het onheil was geschied, menig wielertoerist stond plat. Het was zelf zo erg dat de organisatie geen reserve
binnen- of buitenbanden meer had (en ze hadden er nochtans heel veel bij). Voor vele jongens lange wachttijden om de tocht verder te zetten. Er zijn er nu nog (23.05 u) een viertal die nog niet terug zijn van plateau de Beille.(de aankomst).
Dan moet ge nog weten dat het in de valleien bloedheet was 34° C. Op de flanken van de cols en op de toppen was er een fris briesje, maar in de afdalingen naar de valleien toe werd ge gewoon uitgeperst als een appelsien. Een verfrissing met koud water, werd rap een douche met lauw water. Het enige pluspunt waren de mooie uitzichten op de top van de cols.
Door het voorval met de duimspijkers waren er veel van de renners omgetoverd tot echte lijken. Zo erg dat velen de laatste col niet meer konden beklimmen. Voor zeker twee van hen betekent dit exit Tour de France2015. Ze redeneren dat ze de Tour niet volledig hebben gereden zonder die laatste col en daarmee hun ronde is afgelopen. Morgen vliegtuig richting Nederland.
Persoonlijk, vind ik dit zeer erg. Ik ben er altijd voor geweest ook in 2012 'Samen uit, samen thuis'. Zo is het spijtig dat we niet samen Parijs gaan binnenrijden. Ik weet wel dat ge gaat zeggen in de echte Tour vallen er ook weg, maar dat is nog iets anders.
Bij ons is het geen wedstrijd, maar wel een beetje vakantie en een uitdaging om ook iets te realiseren voor het goede doel. De organisatie treft geen schuld, enkel een paar sadisten, die het gemunt hebben op een paar renners en dan nog leedvermaak zouden hebben als er enkele zware slachtoffers vallen.
Ik ga douchen en slapen, morgen is het weer een loodzware dag met dergelijke temperaturen. Alvast bedankt om ons te volgen. Ik was vandaag mijn zesde boven en zal dit ook proberen vol te houden tot in Parijs. Toffe gasten!
Tot zover telefoon vanuit Toulouse. (Alvast sterkte voor beiden vanwege de bloggers !
Mega etappe : Na 2 solo vluchten, vandaag met drie weg vanaf 1ste col. Phil, Pantani en ik legden er van in het begin een goed tempo op.
Het beloofde een titanenstrijd te worden op de flanken van de Pyreneeën cols. Tot de derde col, Port de Lers, zowel in klim als in afdaling waren tal van duimspijkers op wegdek gegooid. Gevolg tweemaal plat gevallen.
Weg titanenstrijd. Alhoewel in afdaling zag ik ook Phil plat staan. Maar wat verder op had ik mijn tweede platte band in volle afdaling. Snel maken en dan direct in achtervolging op Pantani. Helaas hij had meer geluk vandaag.
Laatste col plateau de Beille was heel zwaar. Verbroedering met Pantani want hij was wel goed vandaag en het kan niet alle dagen kermis zijn. Ik ben tevreden over conditie. Ik wordt precies sterker?
Het is een mega zware tour met heel veel hoogtemeters. Morgen beginne de overgangsritten door middelgebergte. Dus terug zware kost. De transfers, het weinig slapen, eten ,drinken, recup,...maken het allemaal loodzwaar.
Tweede dag op rij solo. Maar van deze keer moest ik nog Aspin, tourmalet en cauterets overwinnen.
Mijn sterkte tov de jeugd hier is de motor en die motor moet niet perse continu bijgevuld worden met water en andere prutsen.
Was heel hard en op karakter. Tevreden over de benen. Ze zijn nog OK. Hopelijk nog een tijdje.Bloeoheet vandaag, dit is echt mijn weer. Morgen the same!
Misschien moet ik het wel wat rustiger aandoen? We zien wel, organisatie is niet zo kontent bij mijn solo's.
Uit respect voor onze deelnemers neem ik dit verslag over van John.
Een loodzware dag vandaag. Ik hoorde iemand spreken van een helletocht. Ik moet zeggen dat ik nog nooit zo uitgepierd aan de finish ben gekomen. Vanmorgen eest met bus naar Pau en aldaar vanuit de start direct met 9 man weggereden vanaf het officiële 0 km punt. Een perfecte samenwerking waarbij niemand verzaakte. Na een uurtje fietsenwaren we terug in Lourdes. een achttal deelnemers hadden besloten om vanuit het hotel de route op te pikken en zodoende de eerste 35km over te slaan. Wellicht een begrijpelijke keuze maar ik vreet nog liever mijn fiets op. Ik ben gekomen om de Tour te rijde, heb daar veel voor gelaten en hard getraind. Ik moet zeggen dat de verleiding groot is maar de Tout rijdt je helemaal of je rijdt hem niet. Enfin, wij hadden er lekker de gang in en gezamenlijk de eerste drie colletjes van de 3e categorie gedaan. Het viel daar wel iedere keer een beetje uit elkaar maar er werd netjes gewacht zodat we met negen man bij de lunch arriveerden. Een macabere plaats want er hing een bordje aan de muur dat het de deportatieplaats was uit de tweede wereldoorlog. Met alle respect zag ik wel een overeenkomst met onze rit van vandaag. Er zouden op zeker slachtoffers gaanvallen. De temperatuur was ondertussen opgelopen tot zo'n 30°C toen we het laatste stukje reden naar de voet van de eerste col van de dag. Op de col de Aspin viel de hele kopgroep uit elkaar. Bij de lunch was er wederom iemand doorgereden en een ander had ultra kort gestopt. Ieder op zich de col du Tourmalet begonnen. Een klim van 17 kilometer waarvan de laatste helft een gemiddelde kent van om en nabij de 9%. Bij de verzorgingspost die bijna aan het einde van de afdaling stond, werd het duidelijk dat de verschillen heel groot waren vandaag. DE laatste beklimming was die naar het skidorp Cauterets. Een beklimming die eigenlijk niets voorstelt maar de brandstoftank stond al een tijdje op reserve. Helemaal leeg gereden kwam ik bij de finish.
Ritverslag van Kris over etappe 10 van 13 juli 2015.
Verslag Kris: "Heavy rit !!! Amai! Vroeg vertrokken deze morgen en direct met groepje van tien weg bij eerste klim.
Tjaze willen altijd koersen (34 gem. eerste uren). Ok dan. Ik ben best zonder stoppen, zonder rusten! Teveel drinkstops naar mijn zin en mijn familie is hier. Dus na 77 Km. waag ik het erop.
Alleen en nog 100 Km; voor de boeg. Heb mezelf dan maar heel strak tempo opgelegd en ja heb stand gehouden tot de top van Col de Soudet. Heel steile en zware klim, 20 Km. Afgeklopt op 29,8 gemiddeld.
Moe, maar voldaan met de gasten nog eens naar het 'lac'. Morgen zware etappe. Hopelijk zijn de benen hersteld.
Ritverslag van de 10° etappe door Frédéric (foto's via zijn boordcamera)
Vandaag eerste Pyreneeën rit. Normaal gezien had ik een rustige dag ingepland, maar voor ik het wist zat ik in de eerste groep en was het gemiddelde al snel 34,5 Km/hr. Dit konden we zo houden tot aan de voet van de slotklim, vanaf daar was het ieder voor zich. De Slotklim zelf was best stijl en pittig met stukken tot wel 15%, zelf was ik toch wel een beetje verbaasd toen ik als 3de boven kwam na Pantani en Phillippe van de groep. Kris stond er natuurlijk al. Dankzij Floris, de zoon van Kris, kon ik wat vroeger naar het hotel terugkeren waardoor mijn recuperatie naar morgen iets beter zal zijn. Wat wel nodig is, want morgen staat er opnieuw een stevige bergrit te wachten van maar liefst 188 Km. met de Aspin en de Tourmalet.
Ik ben Frédéric De Backer
Ik ben een man en woon in (OOST-VLAANDEREN) en mijn beroep is Zaakvoerder Wetthra Sport Webshop.
Ik ben geboren op 16/04/1983 en ben nu dus 42 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: Wielrennen.
Ik rij deze Tour de France 2015 1 dag voor de profs en dit ten voordele van het kinderkankerfonds!!
 "Smile"){kind=icon}
 "Very Happy"){kind=icon}
