Druk op onderstaande knop om een berichtje achter te laten in mijn gastenboek
E-mail mij
Druk op onderstaande knop om mij te e-mailen.
Touareg Trail '10
African adventure Raid Maroc
06-11-2008
Maandag 3 november Barcelona Tanger
De meeste teams zijn gisteren er vroeg ingekropen na de vermoeiende nachtrit en de dag wachten in de regen. Een woelige nacht want de boot ging van links naar rechts en op en neer! De zee was redelijk wild
Om elf uur moesten we verzamelen voor een briefing over de Marokkaanse douane formaliteiten en dos and donts en in de namiddag nog een speed cursus gps gebruik wat voor de meeste teams zeker geen overbodige lux is! De boot meerde aan rond 18U., wat niet wil zeggen dat je direct weg bent ik denk dat we pas rond 22.30U. de haven konden verlaten. Ons kamp lag op 45Km van de havenstad, Assilah. Helaas zelfs in Marokko regen, dus eten in de regen en tent opzetten in de regen, als avondeten kregen we een soort ravioli pasta! Nog een frisse Jupiler gedronken en dan maar allemaal gaan slapen. Het zou een korte frisse nacht worden, half zes eruit en het was al half twee toen we er eindelijk ,in kropen!
Dinsdag 4 november Assilah Boujad forest 460km
Als het haantje kraait moet je opstaan dacht Bart .rond 5u .Hij was dus al ingepakt voor we eigenlijk moesten opstaan rond half zes. We hadden hetnog steeds koud maar zonder regen is het al een pak aangenamer om te ontbijten. We hadden een rit van 403 Km af te leggen, waarvan 42 km of road. De eerste 200km was autostrade zodat we zo snel mogelijk uit de beschaving weg reden. Daarna van dorp naar dorp rijden. Onderweg hebben we in Tiflet iets gaan eten. Een ranzig uitziend hotel restaurant maar er was niet direct iets beter. We bestelde saté met friet! Het vlees voor de saté sneden ze van een halve koe die in de opening van het restaurant hing om het dan direkt de pan in te kieperen. De fritten werden eerst geserveerd samen met de olijven. Daarna onze drank en voor ieder een schoteltje saté blokjes, eten met je handen want bestek was er niet bij! Best lekker en heerlijk gekruid en de fritten konden tippen aan die van een Belgisch frituur Er kwam een bedelaar aan onze tafel staan met wat klein geld in zn hand. Met het hoofd zo een beetje scheef liet hij de centjes rinkelen in zn hand, dirham dirham svp.. Den Bekke deed net hetzelfde en vroeg ook dirham dirham, de man had compassie met deze langharige Bokkerijder en zal in zn eigen gedacht hebben die heeft geld nodig voor de kapper en gaf al zn dirhams aan den Bekke!! Natuurlijk iedereen plat van het lachen! Vermits het terug begon te regenen zetten we onze tocht verder richting Boujad. De laatste 42 km was asfalt en dan is de snelheid natuurlijk lager, de bedoeling is dat je voor zonsondergang in het kamp aankomt dus gaven we flink gas op het asfalt. Bart zat aan het stuur toen de off road begon, eindelijk speeltijd! Volledig in zn nopjes reden we over de steen pistes van haarspeldbocht naar haarspeldbocht. Aan een bouwvallig smal brugje stopten we even om de toestand ervan te controleren. Er waren hier en daar grote gaten, waar een geitenwiel zo in kon verdwijnen en waar je 10 m lager een kabbelende rivier kon zien stromen. De planken die hier en daar over de gaten geklopt waren waren ook zo rot als stront. Voorzichtig de brug overgestoken met zn drie en weer verder. Net voor zonsondergang bereikten we kamp Boujad! Het was er lekker vettig en de boel was na het passeren van 22 geiten al omgetoverd tot één modderpoel! De Man Cat (grote gele assistentie truck)zat zelfs even vast. En natuurlijk weer regen en koud, maar een prachtige dag gehad!
Woensdag 5 november Boujad Cascade d Ouzoud 361km
De dag dat het zonlicht weer scheen
Zachtjes tikt de regen op de tenten bache, grrr weer regen. Dus weer opgestaan en de tent opgeplooid in de regen. En koud, we zijn nu al een paar dagen onderweg en nog geen zon gezien. Vorig jaar hadden we in Barcelona al volop zon en nu amai. De eerste 10km off road, en de weg was omgetoverd in één grote slijkboel! Schuiven van links naar rechts, driften door de bochten en pattineren. Ik ken er enkele waar nu de zever uit hun mond zou lopen bij het rijden op zon piste. J Zonder vast te zitten bereikten we de asfalt richting Atlas gebergte. Een steile klim, langzaam kroop de geit de berg op. Dikwijls in eerste, maar traag gaat ook! Ondertussen was de mist verdwenen en de lucht hemel helemaal opgeklaard. De zon brak door, yes eindelijk! Menig team liet zich verrassen door te lang te remmen in de bergen en reden hun remmen heet. Zo hebben we er een paar geholpen met het ontluchten van hun remmen zodat ze weer verder konden. In een klein stadje kochten we wat Marrokaans brood en La vach qui rit voor onze pick nick! Naast een klein riviertje aten we onze broodjes op terwijl de ezels en de schapen van een herder langs ons passeerden! We stegensteeds meer in het machtige Atlasgebergte en begonnen aan een stuk off road van 130km langs diepe afgronden. Hoe hoger we kwamen hoe meer sneeuw er lag en de weg moddiger werd. Big fun ploeteren in het slijk, de geit is helemaal gedoopt! Plots kwamen andere teams terug de berg af gereden met het bericht dat de weg afgesloten was wegens te veel sneeuw! We besloten om te rijden tot we niet meer konden, De Bokkerijders geven zich niet zomaar gewonnen.. Maar er was geen doorkomen aan, een bulldozer stond in het midden van de piste dus terug naar af. Dan maar rechtstreeks naar Ouzoud. Onderweg hebben we nog een paar vragen en opdrachten uitgevoerd voor de wedstrijd die aan de Touareg Trail hangt. Ik in mijn beste Frans proberen de vragen te stellen aan een Berber die zogezegd Frans kon terwijl er een camera van de filmploeg op een halve meter van mijn gezicht stond. Maar uit die Marokkaan kwam niet veel dus hebben we maar gegokt! Weer net voor zonsondergang toegekomen in het kamp, een andere camping als vorig jaar want die bleek onderwaterte staan. Er stond een grote kom glue wijn klaar. Aperitief voor de maaltijd, rijst met kip en wokgroenten in zoetzure saus.
Morgeneerst de watervallen bekijken en dan naar Marrakech !
De start in Tervuren nu de derde keer voor mij, maar telkens weer iets speciaal, allé het doet mij toch nog wel iets. Ik zag een beetje tegenop de voorstelling van ons team en goed doel, ik doe dat echt ni graag!En dan natuurlijk om 12 u. de fameuse start van Touareg Trail 2008! Afscheid nemen van familie en vrienden (die weer talrijk aanwezig waren, waarvoor dank) en dan En route! We hebben regen gehad van in Tervuren tot Barcelona en het werd er niet beter op. Donder en bliksem en fikse stortbuien, en toen begon het water langs de voorruit binnen te sijpelen, en redelijk veel ook, het afplakken van de ruit met tape hielp een beetje maar niet genoeg, Op Afrikaanse wijze dan maar uit zilverpapier gootjes gemaakt zodat het water tenminste naast de radio en ons broek stroomde. We hebben de hele tijd met drie teams samen gereden,wij en mede- Bokkerijders Géne en Bekke (op zn Frans génebek) en Karen en Lieve. Aan de Luxemburgse grens kwamen we Ward en Nic tegen. Ze stonden met onstekingsproblemenaan de kant. Verder eigenlijkeen vlekkelooze rit gehad, we hebben 14u. en 30 min effectief gereden plusin totaal drie en half uur stoptijd! Onze gemiddelde snelheid was 90,7km/u, tja de gps vertelt ons alles!
Zondag 2 November Aankomst Barcelona
In Barcelona was het weer nog slechter, de windstoten bliezen ons geit bijna van de weg! Hevige regen, regen en nog is regen. De parking waar we vorig jaar een hele namiddag hadden staan braden in de zon, was nu één grote plas waar een kunstenaar poging deed om zn houten panelen waar hij op schilderde vast te houden. Wuivende palmen.. geen weer dus voor Dame Blanche opeen terras, er zat niets anders op dan allemaal in ons geit te blijven zitten tot we de haven binnen mochten rijden! Gelukkig was er een grote overdekte parking zodat we eindelijk met de andere teams over onze nachtelijke rit konden zeveren. Plots kwam Lieve (van het team waar we hadden mee samen gereden) bleekjes terug van een internetcafé, één seconde onoplettend en haar tas met geld,reispas, visums was gestolen. We hebben met zn allen de vuilbakken uit de buurt doorzocht in de hoop nog iets terug te vinden maar niets Verdomme wat een domper op de feestvreugde. Even leek het erop dat ze naar huis moest, maar organisator Gert heeft de consul of ambassadeur uit zn bed gebeld om op zondag alstublief nog iets te kunnen regelen, Als ze een verklaring van diefstal heeft van het politiekantoor en een paar pasfotos komt het wel in orde was het antwoord ! Eeen race tegen de klok want ondertussen begonnen ze de boot al te laden, en net voor we aan boord moesten stapte Lieve met TT ORG. Brigitte uit een taxi met een paspoort!Applaus!! Iedereen weer mee! Bootje varen maar.
Vorige week heb ik toch eindelijk een co piloot gevonden! En dan nog wel iemand uit onze 2cv club, Bart Van Rompaey. Bart toerde al is 3 weken met zijn 2cv in Marokko rond en is een goede mechanieker! De ideale co piloot dus.. Nog 9 dagen...
