hoe je hier terechtkomt, weet ik niet, en grosso modo doet dat er ook niet toe. leuk vind ik het wel. om het met multatuli te zeggen, wil ik immers gelezen worden. dit is mijn tweede poging tot blog. ik koester de stille hoop dat deze beter van de grond geraakt, en een aantal factoren nopen mij dat ook te denken. ten eerste voel ik mij op dit moment wat energieker dan vorige keer, ik ben ook aan het werk nu - weliswaar als interim leerkracht maar, al weet je nooit of dat niet verlengd wordt of zo. zoals ik verder nog zal uitleggen, is werken om een heel aantal reden enorm belangrijk voor mij. dus dan heb ik liever een interim job dan fulltime te stempelen, wat mijn leven vooral met leegte vullen zou. daarnaast gebeuren er op dit moment ook een aantal zaken in mijn persoonlijke leven, die best wel ingrijpend genoemd mogen worden. laat ik hier enkel vermelden dat ik momenteel niet zo fanatiek op zoek ben naar een relatie of een lief, dat ik mezelf wel weet bezig te houden en te vermaken, dat ik me vollediger voel nu, ook al heb ik geen significant other. niet dat ik niet open sta voor een liefde, maar momenteel is het eerder iets wat mij kan overkomen of overvallen, ik zit niet meer naast de brievenbus te wachten om te kijken of er post komt. nog een futiliteit die gewijzigd is in mijn dagdagelijks bestaan, is dat ik tot de groep van macgebruikers gaan behoren ben. iedereen die op apple werkte - of om correct te zijn toch bijna iedereen van hen - vertelde me laaiend enthousiast dat ze nooit weer zouden keren naar pc. nu ik hem pas een kleine maand heb, weet ik zeker dat dat geen fabel of marketing is, maar echt klopt. de toetsen zijn zo anders en echt veel comfortabeler in gebruik dan op pc. toegegeven, het nummervierkantje rechts van de lettertoetsen mis ik geregeld en dan zeker voor de vooral wiskundige paswoorden, maar het went best snel. toegegeven, ik had even tijd nodig om vertrouwd te raken met de vensters waar bovenaan geen menu te zien was, aangezien dat helemaal bovenaan het scherm hing, maar daar ben ik intussen al aan gewend. toegegeven, gisteren heb ik er de computerman, netwerkbeheerder of weet ik veel wat, bijgeroepen omdat ik merkte dat ik de verlichting van mijn toetsen niet kon instellen en ik vreesde dat die er al de brui aan gegeven had - koop ik dan eens een apple die op zichzelf al een soort kerstverlichting is, werkt die na twee weken al niet meer. toen bleek dat die mac dus ook voelt wanneer het donker wordt en dan pas zijn koud, wit licht uitstraalt, wellicht om wat zuinig te zijn met zijn batterij. nu ik het toch over die batterij heb: een geheugen van maar liefst zeven uur. waanzinnig lang in vergelijking met mijn laptop pc, die na een uur of hooguit twee al ging smeken om opgeladen te worden. bij mijn rode apple verschijnt het rode lichtje ook wel, maar dan heb ik nog bijna een uur te gaan. maar goed, dit is geen noodzakelijke onderbreking, dit is geen advertentie of reclametekst, maar ik ben dus wel een zeer groot appleliefhebber geworden. laat ik maar terugkeren naar de essentie van dit eerste bericht: een inleiding, een begroeting van de lezer, ook wel een beetje een captatio benevolentiae. wees alsjeblieft indulgent wanneer de stijl van mijn schrijfsels je niet bevalt en besef dat een mens al lerend leert, leef in de hoop dat de kwaliteit van mijn teksten erop vooruit mag gaan, dat mijn stijl minder barok wordt en meer die van de nieuwe zakelijkheid mag gaan benaderen, of dat die stijl toch wat variëren mag. maar zoals ik dit bericht betitel: begroet ik jullie, mijn lezers, of in elk geval jou, mijn lezer, en schrijf ik je binnenkort meer.
Reacties op bericht (1)
11-12-2009
apple
Staan er ook alleen in het donker hoofdletters op een mac ?
