Ik ben Tony, en gebruik soms ook wel de schuilnaam Louke.
Ik ben een man en woon in Stekene () en mijn beroep is Senior ITIL Consultant.
Ik ben geboren op 31/03/1973 en ben nu dus 52 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: Muziek (radio maken), PC's, mijn bedrijfje (www.white-line.be) en mijn schatje verwennen.
Beoordeel dit blog
Het internet bracht ons samen
Hier vindt u de belevenissen van Tony & Inge , een koppeltje dat elkaar via internet heeft leren kennen. Het kan dus echt, een partner ontmoeten via het internet en daar zijn wij het bewijs van!
Heeft u commentaar op onze belevenissen en schrijfsels, laat u horen via de knop "reageer"!
02-05-2006
Ook een goeiedag van mij :-)
Het is precies al een tijdje geleden dat ik nog eens iets op onze blog gepost heb... en ik kreeg tegen mijn voeten van mijn vrouwke dat ik ook nog eens iets moest schrijven. Inge heeft dus al een resumé van de vorige week gedaan... veel kan ik er dus eigenlijk niet aan toevoegen he. Behalve dan misschien even nog over dat huis... Reeds op internet stonden de foto's mij aan... en ik moet echt wel al dat gevoel hebben met een huis... zo was het ook bij mijn huisje dat ik nu heb... een coup-de-foudre zoals ze dat zeggen. En ja hoor toen we er aan kwamen stond het me direct aan: het is schuin over een schooltje gelegen, kan dus niet beter... het ligt op een niet té drukke baan, maar druk genoeg om wa passanten te hebben voor mijn bedrijfje en het zag er netjes verzorgd uit... En binnen is het ongelooflijk: enorm licht, nergens geen donkere hoeken, perfect van grootte, misschien links en rechts een kleine verbouwing nodig, maar niet noodzakelijk om er direct in te kunnen trekken... Het is zeer goed onderhouden en met oog voor detail afgewerkt en voorzien van alle comfort, tot het alarm inclusief. Beneden overal grote ramen, vanuit de eetkamer dubbele deuren naar de tuin... De tuin die niet te groot is, maar toch net groot genoeg, veel schaduw en toch ook een groot zonnig terras... En dan ook nog een grote garage ( 35 vierkante meter) die vrij simpel kan omgebouwd worden tot multifunctioneel bureau. met een aparte ingang, zodat klanten niet meer door mijn huis moeten.
Vrijdagnamiddag gaan we dus eens met een aantal mensen praten en ga ik ook mijn huis eens laten schatten eh... Normaalgezien zou ik er een beetje winst op moeten kunnen maken... We houden jullie zeker op de hoogte van het vervolg
1 mei, en we zijn dus weer een dagje thuis, wat doen we dan met dit miezerige weer, even rustig ons blogje bijvullen. Om jullie een plezier te doen zullen we vlug even ons weekje overlopen, zodat jullie zich niet hopeloos zitten af te vragen, wat hebben die Tony en Inge nu eigenlijk allemaal gedaan?
Hier gaan we; Maandag gaan werken zoals iedereen, helemaal niks spannends gebeurd, saai he Dinsdag ook weer gaan werken, zoals de meeste mensen, nu ik erop terug kijk, we hebben best wel een rustige week gehad, heel de week weinig spannende dingen gedaan. Jammer voor onze lezers maar vandaag geen spannende verhalen voor jullie. Over woensdag en donderdag is er dus ook niet veel te vertellen.
Maar over vrijdag,.... daar kan ik wel wat over vertellen, toch een beetje spanning se! Zoals jullie wel al eens gelezen zullen hebben, zijn we zo een heel klein beetje op zoek geweest naar een huisje, gewoon eens even een kijkje gaan nemen, kijken kost immers geen geld zo dachten we. Ja man, we hebben daar een huis gezien, 4 oogjes die seriues gingen blinken hoor. Ffffwwww wat een schoon huis; ik zag mezelf daar al rondlopen met een paar kleine snotterkes, goh goh, we hebben al een een paar serieuze gesprekken achter de rug hoor. Na het bezichten van de huizen, (we hebben er 2 gezien) zijn we even een hapje gaan eten, de emoties een beetje laten zakken. Ik moet toegeven, dat het huis toch al een heel weekend in mijn koppeke zit hoor. Dinsdag gaan we een afspraak maken met de immotheker, even zien wat we kunnen lenen he, of het huis in ons budget ligt, normaal gzien wel, maar we wachten af he.
Zaterdag hebben we om ons zinnen te verzetten even in de tuin bij Tony gewerkt. Boodschappen gaan doen, en s'avond een filmpje bezocht; 16 blocks met Mel Gibson Een actiefilm, maar..; geen slechte al zeg ik het zelf. Meestal ben ik niet echt voor actie maar ik vond hem best wel goed er zat teminste in tegenstelling tot vele andere actiefilms een verhaallijn in.
Zondag hebben we bezoek gehad, mijn broer,schoonzus en petekindje zijn komen eten. Het is pasen geweest en de klokken hadden iets achtergelaten voor de Kasper natuurlijk. Het was een gezellige avond gevuld met yathzee en rumikub.
En dan maandag, we hadden ook weer eens iets ons koppeke gehaald, we gingen naar de zwarte markt in Tessenderlo, even kijken op internet of die wel open was. Volgend de site open op zon- en feestdagen, ok dus auto in en op weg. Jaja open op zon en feestdagen? niks daarvan, helemaal gesloten, voor niks een uur gereden. Gelukkig zijn wij dat soort mensen dat wel eens kunnen lachen met zulke dingen, anders was heel onze vrije dag om zeep, als we er slecht gezind om gingen zijn. Dan maar terug richting Stekene, afslag hulst, en daar even rondgehangen en een pracht van een nieuwe tv gekocht/gekregen! omdat de andere het had opgegeven. Al bij al dus nog een geslaagde dag voor mij hoor. Straks even naar mijn broer se om ons weekend eind mei even te overlopen en te bespreken wie wat gaat meebrengen en doen. O ja, duim allemaal eens voor mij, voor een beetje mooi weer morgen want ik ben van plan om dan een uitstapje naar de zoo te doen samen met mijn petekindje, daar horen jullie in de loop van de week dan vast wel meer over.
Het is alweer een weekje geleden dat jullie iets van mij hebben gehoord, schandalig hoor ik jullie al denken ;-) Maar acht, het is ook zo een rare week geweest vorige week, eentje die ik liever niet had meegemaakt, maar het is een troost te weten dat mijn opa nu wel van alle pijn verlost is. Voorbij donderdag hebben we afscheid genomen van mijn opa. Het was een mooie mis, in hoeverre zoiets mooi kan zijn natuurlijk, maar al de dingen die ze over hem zeiden, het was 100% hem. Na de mis, de koffietafel, en dan het bijzetten van de urne, het was mijn opa's wens om gecremeerd te worden, en zijn laatste wens moeten we waarmaken. Vind het wel een moeilijke gedachte, dat mijn opa gecremeerd is. zelf ben ik er nog niet helemaal uit wat ik zou willen. Gecreemerd worden is toch zo definitief he. Tuulijk, als je dood gaat is het ook definitief, dat weet ik wel maar ja, kan het niet echt uitleggen. Eén ding is wel zeker, ik zal mijn opa nooit vergeten. Mijn lieve opa die me altijd pipi langkous noemde .
Tja en het leven gaat gewoon door he, die van jouw staat even stil maar ondertussen gaan de uren en dagen wel gewoon voorbij, ook voor mij. En de dagen raken ook wel weer gevuld he. Zo zijn we vrijdag naar Nekka nacht gewest in het sportpaleis. Veel bekende, ook enkel onbekende. De avond stond in het teken van Kadril een toch wel bekende folkgroep. Lais, flip, kowlier, thé lau, urben trad, zijn enkele van de bekenste die er ook waren. Ik vond het best een leuke avond maar moet wel eerlijk toegeven dat ik er toch ietsje meer van had verwacht, ik had graag ietsje meer liedjes met ne swong zolas ze zeggen.
Zaterdag hebben we overdag een beetje vanalles gedaan en s'avond zijn er vrienden, met hun kindjes komen bbq-en, lekker genoten van het eerste lente zonnetje dat r indelijk aankwam.. Een drukke bedoening met 3 kinderen van 2, 4 en 6 jaar maar ik vond het zeker wel gezellig.
Zondag een lekker lui dagje gehad, de bbq nog eens aangestoken en verder genoten van het zonnetje he
Daarnet zijn we even een huis gaan bekijken, hier in de buurt, best wel een mooi huis vond ik, Maar het was niet helemaal Tony z'n ding, we zoeken verder he, we hebben nog wel wat tijd.
Ik begin er echt meer en meer naar te verlangen. Het klinkt misschien ouderwets en wat oudbollig voor sommigen maar het huisje, beestje, tuintje kindje verlangen, dat is iets waar ik echt naar velang en niet alleen natuurlijk he, samen met tony natuurlijk, ik zou hem voor alle geld van de wereld niet, nooit meer willen missen, en ik hoop, maar (weet ook wel) dat hij dat weet.
Allee, we zijn weer een beetje bijgebeend he, tot de volgende ....
Vandaag is het vrijdag 21 april.. en de lente laat zich eindelijk voelen... Gewoon een maandje te laat, maar daar gaan we nu niet over zagen hé. De voorbije week was hectisch, zoals gewoonlijk hoor ik je al denken... maar voor mijn lieve Inge was het ook een zware week. Gisteren is haar opa begraven. Terwijl overal nieuw leven ontluikt, moest zij afscheid nemen... Ik heb hem zelf niet gekend, maar uit wat ik kon opmaken uit de verhalen die ik gisteren hoorde, was hij een van Inges beste vrienden, van alle kleinkinderen trouwens. En ik ben blij dat ik een van zijn kleinkinderen nu aan mijn zijde heb. Daarom toch even het volgende:
Beste opa,
Ik heb de kans niet gehad je te leren kennen, maar ik ben zeker dat we goed met elkaar hadden kunnen opschieten. Ik ben je misschien niet komen groeten in de kerk, maar pas daarna, maar daarom betuig ik je niet minder respect. Ik weet dat de mensen die je gekend hebben dankbaar waren dat ze je mochten kennen en dat je vaak gemist zal worden, niet in het minst door je vrouw, die ik heb leren kennen als een sterke dame, die met waardigheid haar stil verdriet draagt. Het ga je goed, waar je nu ook bent...
Paasmaandag, een dagje om lekker lui niks te doen. Wat moet een mens doen op een dag zoals vandaag? Alles gesloten en iedereen ligt in een diepe na-zondagse slaap. zoals waarschijnlijk veel onder jullie hebben wij ook een beetje pasen gevierd. Zoals elk jaar wil dat bij ons in de familie zeggen; familiefeest. En een familiefeest van mijn pa zijne kant, das niet zomaar met z'n tienen aan een tafelje gaan zitten eten he. Niet met z'n tienen, nee maar met z'n 43 en dan waren er nog een heleboel neven en nichten niet. Heb inderdaad een grote familie, mijn pa had 10, jawel tien zussen en als je die samenbrengt dan krijg je heel wat getetter. Na de jaarlijkse paasmis zijn we richting Antwerpen, Boom getrokken. In 't steencaeycken kregen we een tomatensoepje (niet voor mij dank u, wegen tomatenallergie) daarna kroketjes met witlof, boontjes en kalkoen met een champignonnensausje en dan nog en lekker maar zwaar dessertje; iets met héél veel slagroom. Na het eten zijn we met z'n allen naar een recreatiedomein getrokken dat de schorre heet, een grote speeltuin en de achterkleinkinderen waren weer tevreden, die konden zich lekker uitleven. De rest die ging gezellig nog iets drinken en maar teterren en tetteren he.En lekkere warme chocomelk drinken, buiten op het teras natuurlijk. Tegen half zes zijn we stilletjes aan terug richting Deinze gereden en hebben we ons lekker lui voor de tv gezet, dat kan af en toe ook eens deugd doen!. O ja zaterdag zijn we een dagje gaan uitwaaien aan zee, niet veel speciaals gedaan, maar zo een dagje kan eens deugd doen, het was voor mij best wel al een tijdje geleden dat ik de zee nog eens gezien of geroken had dus heb daar best wel van genoten. s'avond zijn we naar ice age2 gaan kijken een film waar bij ik niet meer van kan zeggen dan; die moet je gezien hebben! Voor de rest ga ik deze week niet echt een leuke week tegemoet, zoals jullie al konden lezen is woensdag- op donderdagnacht mijn opa gestorven, niet geheel onverwacht maar het is toch even slikken. Hij was de laatste weken al goed ziek en langzaam zagen we hem meer wegglijden, uitgaan zoals een kaarsje zoals ze zeggen. Voor mijn opa is het misschien maar beter zo, nu heeft hij teminste nergens meer last van. Woensdag gebedswake, donderdag begrafenis. We zullen ons er wel doorslaan he.
Oeie, alweer donderdag ... en 't is alweer van zondag geleden dat we nog iets gepost hebben. Het lijkt erop dat we het nogal héél erg druk gehad hebben. Dinsdag avond zijn Inge en ik naar een huurhuis wezen kijken in de buurt van waar ze nu woont. We hadden dat gezien via een immo website en leek ons wel leuk... We hadden om 20u afgesproken.. Wij dus mooi op tijd, in de druilende regen. Het eerste wat me opviel was dat het er nogal sjofel uitzag en het tweede was de penetrante stank van de beestenkwekerij naast de deur. Mijn goesting was dus al zo goed als over Zeker nog te meer omdat de kerel van het immo kantoor na twintig minuten, een half uur nog steeds niet was komen opdagen. We zijn dan doorgereden, zonder binnen te kunnen naar een ander huis dat we gezien hadden op die site, maar dat te koop stond. Gelukkig wel via dezelfde makelaar. Op het bord dat bij dat huis stond, stond er gelukkig dan ook een GSM nummer. We gaan volgende week naar dat huis kijken. En we zouden teruggebeld worden door de kerel waar we normaalgezien een afspraak mee hadden. Rond 20u40 belde die dan toch, zijn afspraak was uitgelopen en hij was zijn gsm vergeten en of we het huis toch nog wilden bezichtigen (dat eerste, het huurhuis dus). Wij dus om 21u terug naar ginder, na een paar minuten kwam hij dan toch ook toe... Het huis was niks voor ons, te duur voor wat het was (vergane sjiek), absoluut niet practisch en veel te veel werk nog aan voor we erin zouden kunnen . Gisteren avond ben ik dan thuis gebleven (alhoewel ik mijn schatje wel heel hard gemist heb) en heb een beetje verder gewerkt. Kheb een aantal grote projecten waar toch wel heel veel tijd gaat in kruipen. Vanmorgen heeft mijn schatje dan minder goed nieuws gekregen... haar opa is vannacht gestorven... ik hoop dat ik ze vanavond een beetje steun kan geven in deze trietige momenten... Prinseske, samen komen we er wel door.. ik hou van je!
Dit weekend proberen we jullie nog wel een update te geven...
zondagmorgen en ik ben nog steeds een beetje aan het nagenieten. Gisteren dus een echte verwendag gehad. Ik voelde me al stukken beter. Als het al griep was geweest, dan was het toch maar een eendagsgriepje. Gelukkig maar, want anders had ik een dagje verwennerij moeten missen. We zijn dus zaterdagmorgen rond half elf met z'n vieren de auto ingestapt richting schelle. We, dat zijn, ons moederken en mijn twee schoonzussen en ikzelf uiteraard. Daar aangekomen, kregen we badjas, slippers en een handdoek. Inderdaad we gingen onszelf laten verwennen in een thermen en beauty-complex. We werden verwelkomd met een vers vruchtensapje. Daarna ging het richting bubbelbad, zwembad, kleurensauna, turks stoombad, finse sauna,... En natuurlijk niet alleen de sauna's he, We konden ook volop genieten van een voetenscrub en massage, een rug en nek massage, een algenpakkingen een ai aia pijnlijke ontharing met wax. Die algenpakking das best wel iets grappig, ze leggen zo een algenbrij op een soort folie en daar moet je dan met je rug gaan op liggen. eerst is dat koud maar al snel voelt het aangenaam warm en begint dat brijtje te broebbelen en alle afvalstoffen uit je lichaam te verwijderen naar het schijnt. Natuurlijk mocht een lichte lunch er ook bij zijn he. Voor we het wisten was het al tegen zessen en moesten we terug richting waasland. Maar zo erg was dat ook weer niet want ik kon nog lekker nagenieten samen met mijn allerliefste he Vanmiddag moeten we nog een beetje in de tuin werken en verder zullen we wel zien wat we nog allemaal uitsteken, alvast nog een prettige zondag en tot de volgende....
Ja kheb hem dorie weeral te pakken; buikgriep. Geheel onverwachts is hij s' nachts mijn kamer ingeslopen. Zonder dat ik het ook maar merkte heeft hij mijn darmen, mijn maag en heel mijn buik overhoop gehaald. 's Morgen zonder enig vermoeden ,gewoon zoals elke dag deze week, kom ik om zes uur mijn bed uit, loop slaapdronken naar de douche, en plots bedenk ik mij, heu waarom ben ik zo misselijk? En oei oei, vlug die toilet op. Verder bespaar ik jullie alle details hoor, diegene die al een buikgriepje gehad hebben, begrijpen me volkomen he! Ben tegen beter weten in toch nog naar het buskotje gestapt, maar eens daar op het bankje gezeten voelde ik dat dit duidelijk niet goed ging komen.Dan maar als een wandelende zombie (zo voelde ik me toch) terug naar huis. Werk gebeld en bedje ingedoken, mét de emmer ernaast natuurlijk. Gelukkig voel ik mij dankzij de immodium en mottilium al stukke beter. En maar goed ook want morgen staat er een vrouwe-dagje op het programma, samen met mijn mamaatje en 2 schoonzussen gaan we onszelf laten verwennen in de mirage; sauna en beauty-centrum. Hoop dat ik me morgen goed genoeg voel om erheen te gaan, ik laat het jullie nog wel weten.
Ps Het is alweer van woensdag geleden dat ik Tony heb gezien en elke keer besef ik dat ik diene jongen toch verdomd graag zie, bij deze Tony ; Ek is lief vir jou xxx
Eigenlijk is een blog toch een raar ding hé.... je schrijft er zo regelmatig het een het ander in, bij ons is dat nu over "ons".... maar het kan over eender wat... En natuurlijk hoop je dat er iemand geïnteresseerd is om te lezen wat je schrijft....maar heel zeker ben je het natuurlijk nooit... Tot je op een dag een aantal mails krijgt van oude vrienden en bekenden die je een mailtje sturen dat ze je blogje gevonden hebben, het gelezen hebben en wel graag terug contact willen houden... En dat doet wel deugd Het is niet alleen een uitlaatklep voor ons, maar nu ook een "vriendenzoeker" En ik heb zo een beetje zitten denken... Moesten alle blogschrijvers én lezers nu eens iedere dag aan elkaar een goeiemorgen wensen... er zouden al veel meer mensen met een blije glimlach rondlopen... de blog als sociaal platform
Vandaar voor iedereen die vandaag deze blog leest een welgemeende
We danken de mensen die de moeite gedaan hebben van onze poll te beantwoorden
Er hebben 10 mensen geantwoord 6 ervan hebben ook hun partner via het internet gevonden... 2 vinden het een ideale plaats om nieuwe mensen te leren kennen... 2 weten niet goed wat internet als ontmoetingsplaats inhoudt...
Dit toont nog maar eens dat het internet als ontmoetingsplaats niet meer een taboe dient te zijn. De tijden dat dit een medium voor "losers" heette te zijn (een mening die ik nooit gedeeld heb trouwens), lijkt voorbij... Naar mijn mening kan je mensen eender waar ontmoeten, of een relatie lukt of niet hangt af van de personen in die relatie en niet van de plaats waar je elkaar ontmoet hebt... Een voorbeeldje: Inge haar mama vond dat ik niet de persoon was die ze aan haar dochter zou gelinkt hebben toen ze mijn foto de eerste keer zag.. Zondag op de brunch hebben een aantal mensen de reactie gegeven aan haar (en ook zijzelf) dat we eigenlijk toch wel goed bij elkaar passen.... Zo zie je maar
Straks verschijnt er dus een nieuwe poll in de rechterkolom. We hopen dat nog meer van onze lezers dan weer de moeite gaan doen om hem in te vullen...
Nee hoor eigenlijk klopt dat hier boven niet, ik heb helemaal geen last van de maandagbleus. Het was dan misschien wel druk op het werk, 18 van de kleine patotters, maar dan nog. Eigenlijk he, mag ik van geluk spreken met mijn werk. Ok soms is het ontzettend druk, en ga ik weleens met hoofdpijn naar huis van het vele gejengel, maar dan gebeurd veel meer niet dan wel. Meestal ga ik goedgezind naar huis en soms heb ik zelfs helemaal niet het gevoel hard gewerkt te hebben al hoewel we toch heel veel gedaan hebben. Stress is dus iets dat maar heel af en toe in mijn woordenboek verschijnt. Misschien wordt die stress wel helemaal weggetoverd door de liefde he, jaa tzal dat wel zijn! Hihi, ik die altijd dacht met mijn twee voeten op de grond te staan, tegenwoordig zit ik meer te zweven dan wat anders, zeker als we over onze toekomst samen beginnen te fantaseren en wees gerust dat gebeurd regelmatig hoor. Het is ook wel grappig om te zien hoe onze omgeving ermee "omgaat." Zitten we in Deinze hoor ik niks anders dan; ge moet naar hier komen het is hier het beste en zitten we in Stekene dan zeggen ze steeds tegen Tony dat hij naar hier moet komen en dat het hier het beste is. Ik denk he, ben ervan overtuigd dat we op een dag een woning zien (liefst zo eind augustus, na onze vakantie) die ons alletwee ontzettend aanstaat en we zien dan wel waar dat huis dan staat. Moet wel toegeven, ik droom toch wel vaak van onze toekomst samen hoor, hoe het zal zijn het samenwonen, hoe het gaat zijn als we kinderen hebben. Enfin als je mij laat dromen dan zie ik me over 5 jaar in een nieuw gebouwd huis, ergens in het waasland met Tony uiteraard en een 2 tal kindjes. We zien wel wat de toekomst brengt, wij houden jullie in iedergeval op de hoogte he ;-)
Goeiemorgen en van harte welkom in blogland. Hier weer een verse portie blognieuws, heel speciaal voor u geschreven, heet als de pest, met een flinke toets koffie en af en toe gezoet met de liefde die tussen twee mensen kan bestaan....
Gewoon dus even een kleine inleiding voor dit blogberichtje :-p
Het weekend was leuk, heel erg leuk
Vrijdag was het dus zoals jullie waarschijnlijk wel al zullen gemerkt hebben in de linkerkolom van dit blogje mijn 33ste verjaardag. Voor mijn collega's en medewerkers had ik een hele doos taartjes mee... kmoet zeggen er zijn er niet veel overgebleven... Ik ben die dag dan ook om 16h00 gestopt met werken ... (normaal werk ik nooit op mijn verjaardag). Ik ben dan richting Sint-Niklaas gereden, maar aangezien mijn schatje pas later gedaan had met werken, ben ik nog eens binnengesprongen bij mijn maat JP. JP is een tattoo artiest en allround artiest. Zijn nieuwe site kan je vinden op www.kustomink.be. Na mijn bezoekje ben ik dan mijn vrouwke gaan ophalen en dan doorgereden naar Kemzeke om haar spullen op te halen voor het weekend.
Die avond moesten we de met de Hometronics White Lions (www.whitelions.be) onze eerste wedstrijd voor de beker van Deinze spelen... En we hebben echt héél slecht gespeeld, waren ook een beetje ons wedstrijd ritme kwijt... drie weken geen competitie gespeeld eh. We moesten tegen de mannen van Centea Nevele spelen... we wisten al op voorhand dat da vuil spelers zijn.. en ja hoor twas weer prijs... Tot twee keer toe werd er een speler van ons aangepakt op een manier waarop een rode kaart de enige remedie is. Dit in combinatie met een slechte scheids en een slecht spelende ploeg gaf als resultaat een 10 - 10 gelijkspel. Vanavond spelen we alweer een nieuwe wedstrijd tegen een ploeg van 2 afdelingen hoger. Ik houd mijn hart al vast... Na de wedstrijd zijn we dan nog met allen afgezakt naar de Saga in Deinze voor de nodige natjes en droogjes.... Om ongeveer 02u00 lagen we dan in ons bedje.
Zaterdag zijn we dan eerst met ons ma en pa boodschappen gaan doen. En normaal gezien moesten we dan nog wat omgewaaide haagplanten recht zetten in mijn tuin, maar door het slecht weer is dat er niet mee van gekomen. 's Avonds zijn we dan uitgebreid gaan eten in "Oud China", een nieuw wok restaurant in Lochristie, echt een aanrader. Normaalgezien gingen we dan nog een stapje in de wereld zetten, maar zowel Inge als ikzelf waren hondsmoe na het eten. We zijn dan maar terug naar huis gereden en hebben daar dan languit in de zetel naar een film met Jackie Chan zitten kijken. Was wel lachen ze.
Zondag waren we dan door Inge haar mama uitgenodigd op de brunch van de partij waarvoor zij gemeenteraadslid is. Héél veel volk, héél veel eten en véél gebbabeld, ook met Inge haar broer en schoonzus.. Was echt wel gezellig.... In de namiddag zijn we dan nog snel naar Nederland gereden (10 minuten van hun deur) om boodschappen in de C1000. Bij onze terugkomst dan even gestopt aan een huis dat mijn schatje haar broer misschien wou kopen.... Daarna zijn we dan nog tot ongeveer 21u in de zetel gekropen en hebben we naar wat series gekeken. Daarna ben ik dan maar weer naar huis gereden Mijn schatje moest vroeg op vandaag... en ging dus niet te laat gaan slapen.
En weer beseften we weer dat we minder en minder zonder elkaar kunnen en wordt het verlangen om samen te gaan wonen groter en groter. Na de grote vakantie zal het er dus wel zeker van komen... Vraag is natuurlijk waar we gaan wonen. Ik ben nogal een moeilijke in mijn keuze van een huis, is ook niet verwonderlijk eh als je een eigen huis al hebt (je kent de voor- en nadelen en wat je zeker zou veranderen). Mensen die voor een aanvaardbare prijs een huis verhuren of verkopen in de regio tussen Dendermonde en Kemzeke mogen ons gerust mailen.... We houden jullie natuurlijk op de hoogte van onze zoektocht ....
Zo dat was het alweer voorbijgevlogen weekend. Vanavond spelen we dus terug een wedstrijd in de palaestra in Deinze om 21u. Wie wil mag steeds komen supporteren voor de blauw -gelen. Tot de volgende
Een goeie middag allemaal. Na een stressvolle week zijn we hier nog eens een keertje. Stressvol, wees daar maar zeker van, we hebben namlijk bezoek gekregen van de inspectie op het werk. Voor diegene die het nog niet wisten, ik werk als kinderverzorgster in een kinderdagverblijf ergens in het antwerpse. Ik sta bij de 2 tot 3 jarigen en afgelopen week hadden we dus "hoog" bezoek. Dan komen er zo van die mensen die alles in theorie goed kunnen uitleggen maar laat ze een pamper aandoen en ze beginnen lichtjes te hyperventileren. En zulke menen komen dan kijken of wij ons werk wel goed doen en of wij wel werken naar hun zin. Doen we dat niet dan ziet de toekomst van ons kinderdagverblijf er niet goed uit he. Maar voor ze een kinderdagverblijf sluiten, dan moet het wel al erg zijn hoor, eerlijk is eerlijk. Maandag zijn die pipo's dus de eerste dag afgekomen, ze hebben dan vooral het papierwerk van "onzen baas" bekeken. Al weken op voorhand liep ze gestresseerd rond en mochten we niet te veel grapjes uithalen en dat allemaal omwille van die inspectie. Ziiten ze daar op een buro'tje en krijg ze de vraag paragraaf 5 artikel zoveel tot zoveel waar staat dat en wat staat er in?? Moest ze dus een heel handboek van buiten kennen, het hacep-handboek voor de kenners. Voor de niet kenners een "werkboek" waarin beschreven staat hoe je werkt wat je normen zijn, enz... Daar hadden wij dus nog niet zoveel mee te maken he, maar ons lieten zo ook niet met grust hoor. In elke groep zijn ze een dik uur komen kijken, gewoon komen kijken, letterlijk op ons vingers hoor. Staan ze daar met hun schriftje in hun hand en schrijven ze alles op wat ze zien en horen en ondertussen moet je nog antwoord geven op van die belachelijke vragen, zoals er zijn; hoe weten jullie dat die allergisch is aan tomaten. omdat de ouders dat verteld hebben misschien of waarom doet die bij het slapen een pamper aan??? Slechts twee voorbeeldjes maar zo hebben we er meer gehad hoor, en dan moet je maar serieus antwoord geven op zulke domme vragen. Maar goed al bij al is heel dat inspectiegedoe heel erg meegevallen en hebben we met z'n allen zitten stressen voor niks want tegen het eind van de week kregen we te horen dat er geen kritiek was. (even stoefen over onszelf mag wel eens een keertje he) Geen kritiek, goeie punten dus, met z'n allen weer aan het werk en nog niet teveel denken aan de inspectie die over een goeie 2 jaar daar weer is om een definitieve goedkeuring te krijgen; Definitief omdat we eigenlijk een nieuw kinderdagverblijf zijn (oud maar verhuisd naar nieuwbouw) en we nog even opgevolgd moeten worden. Wat zo een inspectie al niet kan doen met je stressgevoeligheid he. Maar voor de rest is het leuk werken hoor in een kinderdagverblijf, de kinderen zeggen soms de gekste dingen en soms knuffelen ze je helemaal plots plat, schitterend toch he. Zal zo af en toe wel eens proberen gekke uitspraken of woordjes van de kinderen proberen te onthouden en in m'n blog zetten, kunnen jullie er mee van genieten he; Veel groetjes nog en een prettig weekend.
Het internet .... Een uitvinding die niet meer uit onze samenleving is weg te denken.... Probeer je eens een wereld zonder internet voor te stellen? Even informatie over pakweg een land opzoeken? Vroeger, moest je dan te voet, per fiets en voor sommigen zelfs per auto naar de bib om daar dan uren te zitten zoeken in stoffige boeken, Copietjes te nemen tegen een exorbitant tarief en van een ongelooflijke slechte kwaliteit. Dan weer naar huis om alles door te lezen, over te pennen op een kladblok en nadien alles netjes beginnen overtikken op , indien je geluk had, je electrische schrijfmachine. Nu start je je PCtje op, gaat naar je internet browser, tikt de naam van het land in de zoekrobot en hopla, je wandelt bijna het land binnen.... Je kan als je wil zelfs zien hoe warm het daar is, welke koffie er geschonken wordt, waar er die dag files zijn en welke maat sokken er het meeste voorkomt.... Nog geen honderd jaar geleden waren de mensen maanden en zelfs jaren onderweg om de informatie die jij in een muisklik opzoekt bijeen te sprokkelen. De meesten kwamen na al die omzwervingen dan ook helemaal gaar thuis, of zelfs helemaal niet meer thuis...
Als ik dat zo allemaal bedenk dan durf ik me graag even ledig houden met fantaseren hoe onze wereld er in pakweg 100 à 200 jaar... Gaan we dan nog een stap verder gegaan zijn en via de pc onzelf kunnen doorsturen naar dat land om er zelf eens een kijkje te nemen? OF kunnen we vanuit onze luie zetel een heen en terugje naar Mars bestellen? In plaats van een weekendje Centerparcs een weekendje Jupiter bestellen? Gaan we nog moeten werken of gaat alles door robotten uitgevoerd worden? Gaan we wonen in grote steden onder water? Of is de maan tegen dan een gekoloniseerd gebied?
Hoe gaan onze kinderen en kleinkinderen naar school? Gaan ze nog steeds naar school of komt de school naar hen toe via virtuele 3D technologie? Ik ben benieuwd....
Feit is dat Inge en ik natuurlijk wel heel blij zijn dat het internet bestaat.... het bracht ons samen, het zorgt dat we kunnen communiceren met elkaar op de dagen dat we niet samen zijn... en het zorgt voor een extra inkomen door mijn bijberoep....
Hoe ziet u de toekomst, heeft het internet alleen maar voordelen of ziet u ook grote nadelen? Laat het maar eens horen... wij zijn echt benieuwd. En vul ook eens onze poll hiernaast in... Op het einde van de maand zet ik er wel een nieuwe op, dus haasten maar...
Tot de volgende.. voor meer avonturen uit het land van chips en bits ...
Jaja beste lezers, .... het is gebeurd .... Ik ben overgeschakeld van mijn oude verrtrouwde PCtje naar een echte stoere Mac G4 die ik via mijn werk heb kunnen kopen. Even het stof eraf geblazen, volledige niewe OS-X erop geknald en vlammen maar
Eigenlijk is dit dus het resultaat van mijne maat Guy zijn harde werk... Je weet wel waar Inge ook al over vertelde... We hebben dus op vrijdagavond deze Mac volledig in orde gezet... Was wel even denken hoe ik hem hier thuis op internet ging krijgen... khad geen enkele compatible draadloze kaart in huis... Maar uiteindelijk hebben we mijn pc'tje heel broederlijk zijn netwerkverbinding laten delen.. en zie ik zit op het internet
En binnenkort zit mijn schatje thuis ook om de Mac, want ik heb er dan maar gelijk 2 gekocht. De hare hebben we vanmiddag dan in orde gezet, na de koffie en de door mezelf gebakken chocolade en stratiacella cakes....
We (Guy en ik) hebben dus idd de vrouwen een hele middag koffieklets laten houden terwijl wij met onze speeltjes bezig waren hehe.... We hebben even rond 18u30 onderbroken om wat sandwiches te eten en dan hebben we nog tot ongeveer 20u doorgedaan
Ik ben blij dat Inge me vertelde dat ze zich wel heel goed geamuseerd had vannamiddag.... ik kan me voorstellen dat het niet evident is als we elkaar maar al in het weekend zien om mij dan nog een halve dag niet te zien .... Maar dat bleek dus wel heel goed mee te vallen zei ze... Ikke blij, want ik doe niet liever den vrienden en familie thuis uitnodigen en dan eens gezellig te kletsen en tussendoor eens lekker voor iedereen te koken.... Inge deelt dus die mening en dat belooft dus voor als we gaan samenwonen...
Jaja lieve lezers ... het onderwerp samenwonen begint hier redelijk vaak ter sprake te komen .... Na de grote vakantie en als we terug zijn vanop reis zal het er wel langzamerhand eens gaan van komen... In september gaan we op ons gemak even bekijken waar, wanneer en hoe we samen gaan wonen .... ik ben benieuwd en we houden jullie zeker op de hoogte...
Zo, nu ga ik mijn Macje een beetje verder bekijken... en leren hoe alles werkt.... Morgen krijgen jullie alleszins nog een post van Inge want die heeft de komende drie dagen inspectie op het werken ze zal dus wel de frustratie van zich af kunnen schrijven ;-)
En moesten jullie niet weten wat doen, moet je ook es de blog van mijne vriend Guy lezen... je lacht je gegarandeerd een breuk... let op: de directie is niet gebeurlijk voor verantwoorelijke ongevallen ;-) www.zijnwijsimpel.be
Tot de volgende
Zo we zijn hier weer, zaterdagavond ondertussen. Het weekend is sinds gisteren weer begonnen, en dat betekend voor ons weer een heel weekend lekker samen zijn. Iest waarnaar ik zondagsavond één minuut nadat ik thuis ben alweer naar begin te verlangen. Maar goed, vrijdagavond even binnen gesprongen bij een vriend van Tony en de rest van het gezin Pc uit de auto gehaald en de mannen zijn begonnen. Eventjes de mac installeren want o toch zoo veel beter dan het gewone windows , vollens Guy toch ! Ik geef het eerlijk toe hoor, ik heb absoluut geen verstand van pc's, windows intel, mac en alle andere dingen, ben al blij dat ik mijn weg een beetje op internet vind. Maar die twee, beetje pc-freak, de ene al wat meer dan de andere natuurlijk , hebben dus een hele avond aan die ene pc zitten werken. Mannen en pc, ze zijn zo als jongetjes van 4 en hun nieuwe speelgoedauto he ;-) Maar al bij al, het was daar gezellig hoor en zo leer ik ook weer nieuwe mensen kennen he. Zaterdagmorgen zijn we dan eindelijk beginnen verder werken in de tuin. Die laurierhagen, herinner je je nog? Wel vandaag hebben we die haag dus verder gezet, en met het goeie weer van deze dag ging dat best wel vooruit. S'middags nog een beetje hulp gehad van een buurman en voor we het wisten stonden alle struiken in hun putteke. Het ziet er echt wel mooi uit zo, het geeft onmiddellijk wat meer ,stijl, laat ons zeggen, aan z'n huis.
Straks rijden we nog eventjes naar Gent en we zien wel wat de rest van de avond brengt he. Morgen krijgen we officieel bezoek van die Guy van vrijdagavond, met vrouw en 2 kinderen, kunnen de vrouwen gezellig koffiekletsen en de mannen tja, dat zal wel weer over de computers gaan zeker he;-) Ik laat jullie daar zeker nog wel wat meer over weten hoor!
Jaja, de tijd vliegt snel.... soms véél te snel... ik wou soms dat ik dagen van 36u had ipv de normale 24... Zoals je waarschijnlijk wel al gemerkt had aan de persoon die de laatste postjes gedaan heeft (ons Inge), heb ik het de laatste dagen zéér druk gehad... Vandaar dat ik nu toch even een korte break neem om even zelf iets op te schrijven
Vorig weekend hebben we idd een stevig stapje in de wereld gezet, na een zware werkweek zijn we vrijdagavond naar de vijf voor twaalf geweest... Twas er vrij rustig maar toch wel leuk... En de drank was lekker. Ons Inge heeft haar vast recept genomen: Caiparinha en ik ben ook begonnen met mijn favo drankje: vodka (witte!!)- redbull. Na twee stuks daarvan heb ik eerst een watertje gedronken en daarna nog een gin-gini besteld, was éééuwen geleden dat ik dat nog eens gedronken had. En ons Inge ging vlot mee met de Caiparinha. Bij het bestellen van het laatste drankje liep het dan fout. De ober bracht me nóg een gin-gini terwijl ik een simpele gini gevraagd had. Aangezien ik nog moest rijden vond ik het maar verstandig om die te laten staan. Maar ons Inge lustte die wel, dus heb ik nog maar een extra gini besteld voor mijzelf. Aangezien ons Inge ook nog een Caiparinha staan had, heeft ze die gin-gini nogal rap binnengekapt (je smaakt de gin niet eh) en daarna ook nog haar caiparinha want we werden nogal moe en wilden naar huis. ....
Onderweg werd mijn schatje helaas niet goed en bleek de gin-gini haar een beetje parten te spelen. Arme schatje toch. Eenmaal thuis zijn we dan in ons beddeke gekropen en tegen 5 uur 's morgens zijn we dan wel in slaap gevallen.
Zaterdagmorgen had ik dus een afspraak in Dendermonde met een klant en normaalgezien ging Inge meegaan omdat ik niet wist hoelang het ging duren. Maar mijn schatje had een beetje een houten kopje, ze kon met moeiete haar oogjes openhouden... Ik heb ze dan maar laten slapen en ben alleen vertrokken... Toen ik rond 16 h terug thuis kwam, zag mijn schatje er al weer veel beter uit en huppelde ze alweer rond door het huis... 's Avonds hebben we dan nog wat tv gekeken en ben ik vroeg gaan slapen want ik was steendood.
Zondagmorgen hebben we dan een beetje uitgeslapen en zijn dan om onze zondagse boodschappen gedaan. rond 11 uur zaten we dan aan onze zondagse brunch Daarna zijn we doorgereden naar Kemzeke naar een babyborrel van een vriedin van Inge... Hmm veel kindertjes, veel onbekend volk, veel taart en veel drank .. Wat wil een mens nog meer Daarna ben ik op tijd doorgereden naar huis, want ik had nog een Business Plan af te werken voor een van mijn klanten en een website voor een andere. Binnenkort zal die wel online staan op www.kustomink.be (begin volgende week ergens denk ik).
Gisteren maandag was het dan alweer werkendag... kmoet zeggen, het valt me keer op keer zwaarder om 's morgens alleen wakker te worden na het weekend... Vandaag zie ik mijn schatje ook niet (ook al is het dinsdag), want we hebebn een spelersvergadering met de minivoetbalploeg ivm de inschrijvingen voor volgend seizoen. Maar morgen zien we elkaar weer wel en daarover zal je dan volgende keer wel weer meer lezen
Waar zullen we vandaag eens gaan beginnen. Volgens mijn waren we bij vrijdag. Terug op controle met die domme pink. Dorie wat viel me dat tegen zeg, krijg ik daar te horen dat ik dat stom ijzer nog een week moet aanhouden, mijne pink is helemaal nog niet genezen.Echt schrikken deed ik nu ook niet, ik voel wat ik voel en zie wat ik zie natuurlijk, en bond en blauwe pink. Maar tviel me toch tegen, nog een weekje thuis, denk niet dat ik me daar aan ga houden hoor. We zien wel, moet dinsdag zoiezo naar mijn werk, spuitje gaan halen, dan horen we wel verder.
S'avonds heb ik dan de trein genomen naar Gent, waar Tony me kwam ophalen. We zijn dan een zetel voor Tony z'n mama gaan halen die vrijdagmorgen, uit het ziekenhuis ontslaan is. En dan hebben we een stapje in de wereld gezet, een serieus stapje zeg maar. Hum hum, vooral van mijne kant dan. Ik ùmoet eerlijk waar bekennen, ik was in heel mijn leven, nog maar één keer dronken geweest, en dan was dat nog dankzij, de ouders van de familie waar ik au-pair ben geweest. Maar vanaf nu moet ik dus zeggen, dat ik het 2 keer ben geweest he. Niet dat in ongelofelijk veel had gedronken, nee helemaal niet. Misschien was het toch een ééndagsgriepje dan, zou het niet??? Wie wordt er nu inhemelsnaam dronken van wat caipirinha? Tzal de gin-gini wel geweest zijn die ik net iets te vlug achterover heb geslagen he.
Zaterdag is mij dus een beetje voorbij gegaan he, opgestaan met een kater van jewelste, ik weet weer waar mijn hoofd staat hoor. Ik heb me maar wijselijk rustig gehouden terwijl Tony met een klant aan het werk was voor één of ander project. Gelukkig was het na de middag al stukken beter en zijn we nog iets gaan eten. Voor de rest hebben we gewoon een rustige zaterdagavond gehad.
Ook zondag was lekker rustig, deze middag op babyborrel gegaan. Tony heeft kort kennis gemaakt met mijn grootouders en meter, maar voor de rest was de familie niet erg spraakzaam moet ik zeggen, zal wel komen, met pasen, dan is het ons traditioneel familiefeest. En nu zit ik zoals elke zondag weer helemaal alleen thuis, snif snif. En het duurt nog tot woensdag dat ik tony terug zie, lang hoor, maar we zullen ons er wel doorslaan zeker he. Tot de volgende he
Even een klein berichte om julie te laten weten dat we er nog zijn he. We zijn gisteren nog een keertje naar de film geweest. We hadden zin om nog eens te lachen dus het werd Keeping mum. Een film met Rowan Atkinson, je weet wel, de Mister Bean. Best wel een leuke film, beetje gekke film eigenlijk. Maar niet het soort film waarvan ik zou zeggen, die moét je echt in de cinema gezien hebben. Gewoon gezllig thuis, is hij vast ook leuk om te bekijken hoor. Voor de rest niet veel spannends gebeurd. Deze morgen nog een half dagje naar het werk geweest, yep slecht een half dagje. Als gekwetste persoon mag je voor de verzekering enzo niet echt werken he. Aangezien de "grote" baas vanmiddag kwam..... Maar heb ze deze morgen dan toch al een beetje uit de nood geholpen he. Makkelijk is anders hoor, met zo en ijzeren pink. Morgen mag dat stuk ijzer en normaal af. Gelukkig dat het maar voor een dag of 5 was, want ik ben hem nu al seriues beu.
Straks staat mijn ventje hier, we mogen taart gaan eten, bij de jarige mama. Ziet Tony mijn broers nog eens zonder dat ze leffe gedronken hebben, ben benieuwd......
Ja, sommige mensen zeggen wel eens, lomp zijn doet niet zeer doet, wel ik kan jullie nie verzekeren, het kan verdomd zeer doen hoor. Inderdaad, zo een kleine stomme pink die tussen de deur heeft gezeten, ik wens het jullie niet toe. Ik mag dan nog van geluk spreken dat hij niet gebroken is. Naast ons op spoed zat een jongen waarvan de vinger wel was gebroken en daar moesten ze bovendien de ring nog van krijgen ook. Heeft die gast geroepen!! Maar dat terzijde he, ik zit hier nu thuis met zo een ijzeren ding, te vloeken en vies opmezelf want ja,.... k'laat mijn werk wel in de steek he. Tja en ik ben dan een persoontje dat daar wel mee inzit. Ik doe mijn werk nu eenmaal doodgraag. Nu is het mooie nog dat terwijl we op spoed zaten, ik een berichtje kreeg van mijn collega dat ze de volgende dag niet kon komen werken omdat ze goed ziek is. Dus deze simpele ziel maandag naar het werk, papieren afgeven en beetje uitleg geven over ons knutselwerkes die af moeten gemaakt worden. Maar eigenlijk was dat toch niet zo een goed idee van mij hoor om daar een kijkje te gaan nemen, je ziet daar dan allemaal dingen die je niet echt graag ziet. Andere mensen werken op een totaal andere manier das waar, maar als de helft van de kinderen verkeerde kleren aanheeft en diegene die geen pamper moeten hebben wel ene hebben en omgekeerd én als ze allemaal dingen doen die ze normaal bij jouw niet mogen doen, tja dan geraak je een beetje gefrustreerd he. Maar ja veel is daar niet aan te doen. Als we weer met z'n tweeën op onze afdeling staan zullen we plooien wel gladstrijken. Ik hou jullie wel op de hoogte van de flaters die er ongetwijfeld wel nog zullen komen. Groetjes
Wat is volgens jou de meest romantische wereldstad?
Over mijzelf
Ik ben Inge, en gebruik soms ook wel de schuilnaam Mieke.
Ik ben een vrouw en woon in Stekene () en mijn beroep is Kinderverzorgster.
Ik ben geboren op 16/07/1978 en ben nu dus 46 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: Zwemmen, Afrika, Mijn petekindje en the love of my life ambeteren.
Mijn schatje moest vroeg op vandaag... en ging dus niet te laat gaan slapen.
Waar zullen we vandaag eens gaan beginnen. Volgens mijn waren we bij vrijdag.
