Ik ben Tony, en gebruik soms ook wel de schuilnaam Louke.
Ik ben een man en woon in Stekene () en mijn beroep is Senior ITIL Consultant.
Ik ben geboren op 31/03/1973 en ben nu dus 52 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: Muziek (radio maken), PC's, mijn bedrijfje (www.white-line.be) en mijn schatje verwennen.
Beoordeel dit blog
Het internet bracht ons samen
Hier vindt u de belevenissen van Tony & Inge , een koppeltje dat elkaar via internet heeft leren kennen. Het kan dus echt, een partner ontmoeten via het internet en daar zijn wij het bewijs van!
Heeft u commentaar op onze belevenissen en schrijfsels, laat u horen via de knop "reageer"!
09-04-2006
Dagje genieten
zondagmorgen en ik ben nog steeds een beetje aan het nagenieten. Gisteren dus een echte verwendag gehad. Ik voelde me al stukken beter. Als het al griep was geweest, dan was het toch maar een eendagsgriepje. Gelukkig maar, want anders had ik een dagje verwennerij moeten missen. We zijn dus zaterdagmorgen rond half elf met z'n vieren de auto ingestapt richting schelle. We, dat zijn, ons moederken en mijn twee schoonzussen en ikzelf uiteraard. Daar aangekomen, kregen we badjas, slippers en een handdoek. Inderdaad we gingen onszelf laten verwennen in een thermen en beauty-complex. We werden verwelkomd met een vers vruchtensapje. Daarna ging het richting bubbelbad, zwembad, kleurensauna, turks stoombad, finse sauna,... En natuurlijk niet alleen de sauna's he, We konden ook volop genieten van een voetenscrub en massage, een rug en nek massage, een algenpakkingen een ai aia pijnlijke ontharing met wax. Die algenpakking das best wel iets grappig, ze leggen zo een algenbrij op een soort folie en daar moet je dan met je rug gaan op liggen. eerst is dat koud maar al snel voelt het aangenaam warm en begint dat brijtje te broebbelen en alle afvalstoffen uit je lichaam te verwijderen naar het schijnt. Natuurlijk mocht een lichte lunch er ook bij zijn he. Voor we het wisten was het al tegen zessen en moesten we terug richting waasland. Maar zo erg was dat ook weer niet want ik kon nog lekker nagenieten samen met mijn allerliefste he Vanmiddag moeten we nog een beetje in de tuin werken en verder zullen we wel zien wat we nog allemaal uitsteken, alvast nog een prettige zondag en tot de volgende....
Ja kheb hem dorie weeral te pakken; buikgriep. Geheel onverwachts is hij s' nachts mijn kamer ingeslopen. Zonder dat ik het ook maar merkte heeft hij mijn darmen, mijn maag en heel mijn buik overhoop gehaald. 's Morgen zonder enig vermoeden ,gewoon zoals elke dag deze week, kom ik om zes uur mijn bed uit, loop slaapdronken naar de douche, en plots bedenk ik mij, heu waarom ben ik zo misselijk? En oei oei, vlug die toilet op. Verder bespaar ik jullie alle details hoor, diegene die al een buikgriepje gehad hebben, begrijpen me volkomen he! Ben tegen beter weten in toch nog naar het buskotje gestapt, maar eens daar op het bankje gezeten voelde ik dat dit duidelijk niet goed ging komen.Dan maar als een wandelende zombie (zo voelde ik me toch) terug naar huis. Werk gebeld en bedje ingedoken, mét de emmer ernaast natuurlijk. Gelukkig voel ik mij dankzij de immodium en mottilium al stukke beter. En maar goed ook want morgen staat er een vrouwe-dagje op het programma, samen met mijn mamaatje en 2 schoonzussen gaan we onszelf laten verwennen in de mirage; sauna en beauty-centrum. Hoop dat ik me morgen goed genoeg voel om erheen te gaan, ik laat het jullie nog wel weten.
Ps Het is alweer van woensdag geleden dat ik Tony heb gezien en elke keer besef ik dat ik diene jongen toch verdomd graag zie, bij deze Tony ; Ek is lief vir jou xxx
Eigenlijk is een blog toch een raar ding hé.... je schrijft er zo regelmatig het een het ander in, bij ons is dat nu over "ons".... maar het kan over eender wat... En natuurlijk hoop je dat er iemand geïnteresseerd is om te lezen wat je schrijft....maar heel zeker ben je het natuurlijk nooit... Tot je op een dag een aantal mails krijgt van oude vrienden en bekenden die je een mailtje sturen dat ze je blogje gevonden hebben, het gelezen hebben en wel graag terug contact willen houden... En dat doet wel deugd Het is niet alleen een uitlaatklep voor ons, maar nu ook een "vriendenzoeker" En ik heb zo een beetje zitten denken... Moesten alle blogschrijvers én lezers nu eens iedere dag aan elkaar een goeiemorgen wensen... er zouden al veel meer mensen met een blije glimlach rondlopen... de blog als sociaal platform
Vandaar voor iedereen die vandaag deze blog leest een welgemeende
We danken de mensen die de moeite gedaan hebben van onze poll te beantwoorden
Er hebben 10 mensen geantwoord 6 ervan hebben ook hun partner via het internet gevonden... 2 vinden het een ideale plaats om nieuwe mensen te leren kennen... 2 weten niet goed wat internet als ontmoetingsplaats inhoudt...
Dit toont nog maar eens dat het internet als ontmoetingsplaats niet meer een taboe dient te zijn. De tijden dat dit een medium voor "losers" heette te zijn (een mening die ik nooit gedeeld heb trouwens), lijkt voorbij... Naar mijn mening kan je mensen eender waar ontmoeten, of een relatie lukt of niet hangt af van de personen in die relatie en niet van de plaats waar je elkaar ontmoet hebt... Een voorbeeldje: Inge haar mama vond dat ik niet de persoon was die ze aan haar dochter zou gelinkt hebben toen ze mijn foto de eerste keer zag.. Zondag op de brunch hebben een aantal mensen de reactie gegeven aan haar (en ook zijzelf) dat we eigenlijk toch wel goed bij elkaar passen.... Zo zie je maar
Straks verschijnt er dus een nieuwe poll in de rechterkolom. We hopen dat nog meer van onze lezers dan weer de moeite gaan doen om hem in te vullen...
Nee hoor eigenlijk klopt dat hier boven niet, ik heb helemaal geen last van de maandagbleus. Het was dan misschien wel druk op het werk, 18 van de kleine patotters, maar dan nog. Eigenlijk he, mag ik van geluk spreken met mijn werk. Ok soms is het ontzettend druk, en ga ik weleens met hoofdpijn naar huis van het vele gejengel, maar dan gebeurd veel meer niet dan wel. Meestal ga ik goedgezind naar huis en soms heb ik zelfs helemaal niet het gevoel hard gewerkt te hebben al hoewel we toch heel veel gedaan hebben. Stress is dus iets dat maar heel af en toe in mijn woordenboek verschijnt. Misschien wordt die stress wel helemaal weggetoverd door de liefde he, jaa tzal dat wel zijn! Hihi, ik die altijd dacht met mijn twee voeten op de grond te staan, tegenwoordig zit ik meer te zweven dan wat anders, zeker als we over onze toekomst samen beginnen te fantaseren en wees gerust dat gebeurd regelmatig hoor. Het is ook wel grappig om te zien hoe onze omgeving ermee "omgaat." Zitten we in Deinze hoor ik niks anders dan; ge moet naar hier komen het is hier het beste en zitten we in Stekene dan zeggen ze steeds tegen Tony dat hij naar hier moet komen en dat het hier het beste is. Ik denk he, ben ervan overtuigd dat we op een dag een woning zien (liefst zo eind augustus, na onze vakantie) die ons alletwee ontzettend aanstaat en we zien dan wel waar dat huis dan staat. Moet wel toegeven, ik droom toch wel vaak van onze toekomst samen hoor, hoe het zal zijn het samenwonen, hoe het gaat zijn als we kinderen hebben. Enfin als je mij laat dromen dan zie ik me over 5 jaar in een nieuw gebouwd huis, ergens in het waasland met Tony uiteraard en een 2 tal kindjes. We zien wel wat de toekomst brengt, wij houden jullie in iedergeval op de hoogte he ;-)
Goeiemorgen en van harte welkom in blogland. Hier weer een verse portie blognieuws, heel speciaal voor u geschreven, heet als de pest, met een flinke toets koffie en af en toe gezoet met de liefde die tussen twee mensen kan bestaan....
Gewoon dus even een kleine inleiding voor dit blogberichtje :-p
Het weekend was leuk, heel erg leuk
Vrijdag was het dus zoals jullie waarschijnlijk wel al zullen gemerkt hebben in de linkerkolom van dit blogje mijn 33ste verjaardag. Voor mijn collega's en medewerkers had ik een hele doos taartjes mee... kmoet zeggen er zijn er niet veel overgebleven... Ik ben die dag dan ook om 16h00 gestopt met werken ... (normaal werk ik nooit op mijn verjaardag). Ik ben dan richting Sint-Niklaas gereden, maar aangezien mijn schatje pas later gedaan had met werken, ben ik nog eens binnengesprongen bij mijn maat JP. JP is een tattoo artiest en allround artiest. Zijn nieuwe site kan je vinden op www.kustomink.be. Na mijn bezoekje ben ik dan mijn vrouwke gaan ophalen en dan doorgereden naar Kemzeke om haar spullen op te halen voor het weekend.
Die avond moesten we de met de Hometronics White Lions (www.whitelions.be) onze eerste wedstrijd voor de beker van Deinze spelen... En we hebben echt héél slecht gespeeld, waren ook een beetje ons wedstrijd ritme kwijt... drie weken geen competitie gespeeld eh. We moesten tegen de mannen van Centea Nevele spelen... we wisten al op voorhand dat da vuil spelers zijn.. en ja hoor twas weer prijs... Tot twee keer toe werd er een speler van ons aangepakt op een manier waarop een rode kaart de enige remedie is. Dit in combinatie met een slechte scheids en een slecht spelende ploeg gaf als resultaat een 10 - 10 gelijkspel. Vanavond spelen we alweer een nieuwe wedstrijd tegen een ploeg van 2 afdelingen hoger. Ik houd mijn hart al vast... Na de wedstrijd zijn we dan nog met allen afgezakt naar de Saga in Deinze voor de nodige natjes en droogjes.... Om ongeveer 02u00 lagen we dan in ons bedje.
Zaterdag zijn we dan eerst met ons ma en pa boodschappen gaan doen. En normaal gezien moesten we dan nog wat omgewaaide haagplanten recht zetten in mijn tuin, maar door het slecht weer is dat er niet mee van gekomen. 's Avonds zijn we dan uitgebreid gaan eten in "Oud China", een nieuw wok restaurant in Lochristie, echt een aanrader. Normaalgezien gingen we dan nog een stapje in de wereld zetten, maar zowel Inge als ikzelf waren hondsmoe na het eten. We zijn dan maar terug naar huis gereden en hebben daar dan languit in de zetel naar een film met Jackie Chan zitten kijken. Was wel lachen ze.
Zondag waren we dan door Inge haar mama uitgenodigd op de brunch van de partij waarvoor zij gemeenteraadslid is. Héél veel volk, héél veel eten en véél gebbabeld, ook met Inge haar broer en schoonzus.. Was echt wel gezellig.... In de namiddag zijn we dan nog snel naar Nederland gereden (10 minuten van hun deur) om boodschappen in de C1000. Bij onze terugkomst dan even gestopt aan een huis dat mijn schatje haar broer misschien wou kopen.... Daarna zijn we dan nog tot ongeveer 21u in de zetel gekropen en hebben we naar wat series gekeken. Daarna ben ik dan maar weer naar huis gereden Mijn schatje moest vroeg op vandaag... en ging dus niet te laat gaan slapen.
En weer beseften we weer dat we minder en minder zonder elkaar kunnen en wordt het verlangen om samen te gaan wonen groter en groter. Na de grote vakantie zal het er dus wel zeker van komen... Vraag is natuurlijk waar we gaan wonen. Ik ben nogal een moeilijke in mijn keuze van een huis, is ook niet verwonderlijk eh als je een eigen huis al hebt (je kent de voor- en nadelen en wat je zeker zou veranderen). Mensen die voor een aanvaardbare prijs een huis verhuren of verkopen in de regio tussen Dendermonde en Kemzeke mogen ons gerust mailen.... We houden jullie natuurlijk op de hoogte van onze zoektocht ....
Zo dat was het alweer voorbijgevlogen weekend. Vanavond spelen we dus terug een wedstrijd in de palaestra in Deinze om 21u. Wie wil mag steeds komen supporteren voor de blauw -gelen. Tot de volgende
Een goeie middag allemaal. Na een stressvolle week zijn we hier nog eens een keertje. Stressvol, wees daar maar zeker van, we hebben namlijk bezoek gekregen van de inspectie op het werk. Voor diegene die het nog niet wisten, ik werk als kinderverzorgster in een kinderdagverblijf ergens in het antwerpse. Ik sta bij de 2 tot 3 jarigen en afgelopen week hadden we dus "hoog" bezoek. Dan komen er zo van die mensen die alles in theorie goed kunnen uitleggen maar laat ze een pamper aandoen en ze beginnen lichtjes te hyperventileren. En zulke menen komen dan kijken of wij ons werk wel goed doen en of wij wel werken naar hun zin. Doen we dat niet dan ziet de toekomst van ons kinderdagverblijf er niet goed uit he. Maar voor ze een kinderdagverblijf sluiten, dan moet het wel al erg zijn hoor, eerlijk is eerlijk. Maandag zijn die pipo's dus de eerste dag afgekomen, ze hebben dan vooral het papierwerk van "onzen baas" bekeken. Al weken op voorhand liep ze gestresseerd rond en mochten we niet te veel grapjes uithalen en dat allemaal omwille van die inspectie. Ziiten ze daar op een buro'tje en krijg ze de vraag paragraaf 5 artikel zoveel tot zoveel waar staat dat en wat staat er in?? Moest ze dus een heel handboek van buiten kennen, het hacep-handboek voor de kenners. Voor de niet kenners een "werkboek" waarin beschreven staat hoe je werkt wat je normen zijn, enz... Daar hadden wij dus nog niet zoveel mee te maken he, maar ons lieten zo ook niet met grust hoor. In elke groep zijn ze een dik uur komen kijken, gewoon komen kijken, letterlijk op ons vingers hoor. Staan ze daar met hun schriftje in hun hand en schrijven ze alles op wat ze zien en horen en ondertussen moet je nog antwoord geven op van die belachelijke vragen, zoals er zijn; hoe weten jullie dat die allergisch is aan tomaten. omdat de ouders dat verteld hebben misschien of waarom doet die bij het slapen een pamper aan??? Slechts twee voorbeeldjes maar zo hebben we er meer gehad hoor, en dan moet je maar serieus antwoord geven op zulke domme vragen. Maar goed al bij al is heel dat inspectiegedoe heel erg meegevallen en hebben we met z'n allen zitten stressen voor niks want tegen het eind van de week kregen we te horen dat er geen kritiek was. (even stoefen over onszelf mag wel eens een keertje he) Geen kritiek, goeie punten dus, met z'n allen weer aan het werk en nog niet teveel denken aan de inspectie die over een goeie 2 jaar daar weer is om een definitieve goedkeuring te krijgen; Definitief omdat we eigenlijk een nieuw kinderdagverblijf zijn (oud maar verhuisd naar nieuwbouw) en we nog even opgevolgd moeten worden. Wat zo een inspectie al niet kan doen met je stressgevoeligheid he. Maar voor de rest is het leuk werken hoor in een kinderdagverblijf, de kinderen zeggen soms de gekste dingen en soms knuffelen ze je helemaal plots plat, schitterend toch he. Zal zo af en toe wel eens proberen gekke uitspraken of woordjes van de kinderen proberen te onthouden en in m'n blog zetten, kunnen jullie er mee van genieten he; Veel groetjes nog en een prettig weekend.
Het internet .... Een uitvinding die niet meer uit onze samenleving is weg te denken.... Probeer je eens een wereld zonder internet voor te stellen? Even informatie over pakweg een land opzoeken? Vroeger, moest je dan te voet, per fiets en voor sommigen zelfs per auto naar de bib om daar dan uren te zitten zoeken in stoffige boeken, Copietjes te nemen tegen een exorbitant tarief en van een ongelooflijke slechte kwaliteit. Dan weer naar huis om alles door te lezen, over te pennen op een kladblok en nadien alles netjes beginnen overtikken op , indien je geluk had, je electrische schrijfmachine. Nu start je je PCtje op, gaat naar je internet browser, tikt de naam van het land in de zoekrobot en hopla, je wandelt bijna het land binnen.... Je kan als je wil zelfs zien hoe warm het daar is, welke koffie er geschonken wordt, waar er die dag files zijn en welke maat sokken er het meeste voorkomt.... Nog geen honderd jaar geleden waren de mensen maanden en zelfs jaren onderweg om de informatie die jij in een muisklik opzoekt bijeen te sprokkelen. De meesten kwamen na al die omzwervingen dan ook helemaal gaar thuis, of zelfs helemaal niet meer thuis...
Als ik dat zo allemaal bedenk dan durf ik me graag even ledig houden met fantaseren hoe onze wereld er in pakweg 100 à 200 jaar... Gaan we dan nog een stap verder gegaan zijn en via de pc onzelf kunnen doorsturen naar dat land om er zelf eens een kijkje te nemen? OF kunnen we vanuit onze luie zetel een heen en terugje naar Mars bestellen? In plaats van een weekendje Centerparcs een weekendje Jupiter bestellen? Gaan we nog moeten werken of gaat alles door robotten uitgevoerd worden? Gaan we wonen in grote steden onder water? Of is de maan tegen dan een gekoloniseerd gebied?
Hoe gaan onze kinderen en kleinkinderen naar school? Gaan ze nog steeds naar school of komt de school naar hen toe via virtuele 3D technologie? Ik ben benieuwd....
Feit is dat Inge en ik natuurlijk wel heel blij zijn dat het internet bestaat.... het bracht ons samen, het zorgt dat we kunnen communiceren met elkaar op de dagen dat we niet samen zijn... en het zorgt voor een extra inkomen door mijn bijberoep....
Hoe ziet u de toekomst, heeft het internet alleen maar voordelen of ziet u ook grote nadelen? Laat het maar eens horen... wij zijn echt benieuwd. En vul ook eens onze poll hiernaast in... Op het einde van de maand zet ik er wel een nieuwe op, dus haasten maar...
Tot de volgende.. voor meer avonturen uit het land van chips en bits ...
Jaja beste lezers, .... het is gebeurd .... Ik ben overgeschakeld van mijn oude verrtrouwde PCtje naar een echte stoere Mac G4 die ik via mijn werk heb kunnen kopen. Even het stof eraf geblazen, volledige niewe OS-X erop geknald en vlammen maar
Eigenlijk is dit dus het resultaat van mijne maat Guy zijn harde werk... Je weet wel waar Inge ook al over vertelde... We hebben dus op vrijdagavond deze Mac volledig in orde gezet... Was wel even denken hoe ik hem hier thuis op internet ging krijgen... khad geen enkele compatible draadloze kaart in huis... Maar uiteindelijk hebben we mijn pc'tje heel broederlijk zijn netwerkverbinding laten delen.. en zie ik zit op het internet
En binnenkort zit mijn schatje thuis ook om de Mac, want ik heb er dan maar gelijk 2 gekocht. De hare hebben we vanmiddag dan in orde gezet, na de koffie en de door mezelf gebakken chocolade en stratiacella cakes....
We (Guy en ik) hebben dus idd de vrouwen een hele middag koffieklets laten houden terwijl wij met onze speeltjes bezig waren hehe.... We hebben even rond 18u30 onderbroken om wat sandwiches te eten en dan hebben we nog tot ongeveer 20u doorgedaan
Ik ben blij dat Inge me vertelde dat ze zich wel heel goed geamuseerd had vannamiddag.... ik kan me voorstellen dat het niet evident is als we elkaar maar al in het weekend zien om mij dan nog een halve dag niet te zien .... Maar dat bleek dus wel heel goed mee te vallen zei ze... Ikke blij, want ik doe niet liever den vrienden en familie thuis uitnodigen en dan eens gezellig te kletsen en tussendoor eens lekker voor iedereen te koken.... Inge deelt dus die mening en dat belooft dus voor als we gaan samenwonen...
Jaja lieve lezers ... het onderwerp samenwonen begint hier redelijk vaak ter sprake te komen .... Na de grote vakantie en als we terug zijn vanop reis zal het er wel langzamerhand eens gaan van komen... In september gaan we op ons gemak even bekijken waar, wanneer en hoe we samen gaan wonen .... ik ben benieuwd en we houden jullie zeker op de hoogte...
Zo, nu ga ik mijn Macje een beetje verder bekijken... en leren hoe alles werkt.... Morgen krijgen jullie alleszins nog een post van Inge want die heeft de komende drie dagen inspectie op het werken ze zal dus wel de frustratie van zich af kunnen schrijven ;-)
En moesten jullie niet weten wat doen, moet je ook es de blog van mijne vriend Guy lezen... je lacht je gegarandeerd een breuk... let op: de directie is niet gebeurlijk voor verantwoorelijke ongevallen ;-) www.zijnwijsimpel.be
Tot de volgende
Zo we zijn hier weer, zaterdagavond ondertussen. Het weekend is sinds gisteren weer begonnen, en dat betekend voor ons weer een heel weekend lekker samen zijn. Iest waarnaar ik zondagsavond één minuut nadat ik thuis ben alweer naar begin te verlangen. Maar goed, vrijdagavond even binnen gesprongen bij een vriend van Tony en de rest van het gezin Pc uit de auto gehaald en de mannen zijn begonnen. Eventjes de mac installeren want o toch zoo veel beter dan het gewone windows , vollens Guy toch ! Ik geef het eerlijk toe hoor, ik heb absoluut geen verstand van pc's, windows intel, mac en alle andere dingen, ben al blij dat ik mijn weg een beetje op internet vind. Maar die twee, beetje pc-freak, de ene al wat meer dan de andere natuurlijk , hebben dus een hele avond aan die ene pc zitten werken. Mannen en pc, ze zijn zo als jongetjes van 4 en hun nieuwe speelgoedauto he ;-) Maar al bij al, het was daar gezellig hoor en zo leer ik ook weer nieuwe mensen kennen he. Zaterdagmorgen zijn we dan eindelijk beginnen verder werken in de tuin. Die laurierhagen, herinner je je nog? Wel vandaag hebben we die haag dus verder gezet, en met het goeie weer van deze dag ging dat best wel vooruit. S'middags nog een beetje hulp gehad van een buurman en voor we het wisten stonden alle struiken in hun putteke. Het ziet er echt wel mooi uit zo, het geeft onmiddellijk wat meer ,stijl, laat ons zeggen, aan z'n huis.
Straks rijden we nog eventjes naar Gent en we zien wel wat de rest van de avond brengt he. Morgen krijgen we officieel bezoek van die Guy van vrijdagavond, met vrouw en 2 kinderen, kunnen de vrouwen gezellig koffiekletsen en de mannen tja, dat zal wel weer over de computers gaan zeker he;-) Ik laat jullie daar zeker nog wel wat meer over weten hoor!
Jaja, de tijd vliegt snel.... soms véél te snel... ik wou soms dat ik dagen van 36u had ipv de normale 24... Zoals je waarschijnlijk wel al gemerkt had aan de persoon die de laatste postjes gedaan heeft (ons Inge), heb ik het de laatste dagen zéér druk gehad... Vandaar dat ik nu toch even een korte break neem om even zelf iets op te schrijven
Vorig weekend hebben we idd een stevig stapje in de wereld gezet, na een zware werkweek zijn we vrijdagavond naar de vijf voor twaalf geweest... Twas er vrij rustig maar toch wel leuk... En de drank was lekker. Ons Inge heeft haar vast recept genomen: Caiparinha en ik ben ook begonnen met mijn favo drankje: vodka (witte!!)- redbull. Na twee stuks daarvan heb ik eerst een watertje gedronken en daarna nog een gin-gini besteld, was éééuwen geleden dat ik dat nog eens gedronken had. En ons Inge ging vlot mee met de Caiparinha. Bij het bestellen van het laatste drankje liep het dan fout. De ober bracht me nóg een gin-gini terwijl ik een simpele gini gevraagd had. Aangezien ik nog moest rijden vond ik het maar verstandig om die te laten staan. Maar ons Inge lustte die wel, dus heb ik nog maar een extra gini besteld voor mijzelf. Aangezien ons Inge ook nog een Caiparinha staan had, heeft ze die gin-gini nogal rap binnengekapt (je smaakt de gin niet eh) en daarna ook nog haar caiparinha want we werden nogal moe en wilden naar huis. ....
Onderweg werd mijn schatje helaas niet goed en bleek de gin-gini haar een beetje parten te spelen. Arme schatje toch. Eenmaal thuis zijn we dan in ons beddeke gekropen en tegen 5 uur 's morgens zijn we dan wel in slaap gevallen.
Zaterdagmorgen had ik dus een afspraak in Dendermonde met een klant en normaalgezien ging Inge meegaan omdat ik niet wist hoelang het ging duren. Maar mijn schatje had een beetje een houten kopje, ze kon met moeiete haar oogjes openhouden... Ik heb ze dan maar laten slapen en ben alleen vertrokken... Toen ik rond 16 h terug thuis kwam, zag mijn schatje er al weer veel beter uit en huppelde ze alweer rond door het huis... 's Avonds hebben we dan nog wat tv gekeken en ben ik vroeg gaan slapen want ik was steendood.
Zondagmorgen hebben we dan een beetje uitgeslapen en zijn dan om onze zondagse boodschappen gedaan. rond 11 uur zaten we dan aan onze zondagse brunch Daarna zijn we doorgereden naar Kemzeke naar een babyborrel van een vriedin van Inge... Hmm veel kindertjes, veel onbekend volk, veel taart en veel drank .. Wat wil een mens nog meer Daarna ben ik op tijd doorgereden naar huis, want ik had nog een Business Plan af te werken voor een van mijn klanten en een website voor een andere. Binnenkort zal die wel online staan op www.kustomink.be (begin volgende week ergens denk ik).
Gisteren maandag was het dan alweer werkendag... kmoet zeggen, het valt me keer op keer zwaarder om 's morgens alleen wakker te worden na het weekend... Vandaag zie ik mijn schatje ook niet (ook al is het dinsdag), want we hebebn een spelersvergadering met de minivoetbalploeg ivm de inschrijvingen voor volgend seizoen. Maar morgen zien we elkaar weer wel en daarover zal je dan volgende keer wel weer meer lezen
Waar zullen we vandaag eens gaan beginnen. Volgens mijn waren we bij vrijdag. Terug op controle met die domme pink. Dorie wat viel me dat tegen zeg, krijg ik daar te horen dat ik dat stom ijzer nog een week moet aanhouden, mijne pink is helemaal nog niet genezen.Echt schrikken deed ik nu ook niet, ik voel wat ik voel en zie wat ik zie natuurlijk, en bond en blauwe pink. Maar tviel me toch tegen, nog een weekje thuis, denk niet dat ik me daar aan ga houden hoor. We zien wel, moet dinsdag zoiezo naar mijn werk, spuitje gaan halen, dan horen we wel verder.
S'avonds heb ik dan de trein genomen naar Gent, waar Tony me kwam ophalen. We zijn dan een zetel voor Tony z'n mama gaan halen die vrijdagmorgen, uit het ziekenhuis ontslaan is. En dan hebben we een stapje in de wereld gezet, een serieus stapje zeg maar. Hum hum, vooral van mijne kant dan. Ik ùmoet eerlijk waar bekennen, ik was in heel mijn leven, nog maar één keer dronken geweest, en dan was dat nog dankzij, de ouders van de familie waar ik au-pair ben geweest. Maar vanaf nu moet ik dus zeggen, dat ik het 2 keer ben geweest he. Niet dat in ongelofelijk veel had gedronken, nee helemaal niet. Misschien was het toch een ééndagsgriepje dan, zou het niet??? Wie wordt er nu inhemelsnaam dronken van wat caipirinha? Tzal de gin-gini wel geweest zijn die ik net iets te vlug achterover heb geslagen he.
Zaterdag is mij dus een beetje voorbij gegaan he, opgestaan met een kater van jewelste, ik weet weer waar mijn hoofd staat hoor. Ik heb me maar wijselijk rustig gehouden terwijl Tony met een klant aan het werk was voor één of ander project. Gelukkig was het na de middag al stukken beter en zijn we nog iets gaan eten. Voor de rest hebben we gewoon een rustige zaterdagavond gehad.
Ook zondag was lekker rustig, deze middag op babyborrel gegaan. Tony heeft kort kennis gemaakt met mijn grootouders en meter, maar voor de rest was de familie niet erg spraakzaam moet ik zeggen, zal wel komen, met pasen, dan is het ons traditioneel familiefeest. En nu zit ik zoals elke zondag weer helemaal alleen thuis, snif snif. En het duurt nog tot woensdag dat ik tony terug zie, lang hoor, maar we zullen ons er wel doorslaan zeker he. Tot de volgende he
Even een klein berichte om julie te laten weten dat we er nog zijn he. We zijn gisteren nog een keertje naar de film geweest. We hadden zin om nog eens te lachen dus het werd Keeping mum. Een film met Rowan Atkinson, je weet wel, de Mister Bean. Best wel een leuke film, beetje gekke film eigenlijk. Maar niet het soort film waarvan ik zou zeggen, die moét je echt in de cinema gezien hebben. Gewoon gezllig thuis, is hij vast ook leuk om te bekijken hoor. Voor de rest niet veel spannends gebeurd. Deze morgen nog een half dagje naar het werk geweest, yep slecht een half dagje. Als gekwetste persoon mag je voor de verzekering enzo niet echt werken he. Aangezien de "grote" baas vanmiddag kwam..... Maar heb ze deze morgen dan toch al een beetje uit de nood geholpen he. Makkelijk is anders hoor, met zo en ijzeren pink. Morgen mag dat stuk ijzer en normaal af. Gelukkig dat het maar voor een dag of 5 was, want ik ben hem nu al seriues beu.
Straks staat mijn ventje hier, we mogen taart gaan eten, bij de jarige mama. Ziet Tony mijn broers nog eens zonder dat ze leffe gedronken hebben, ben benieuwd......
Ja, sommige mensen zeggen wel eens, lomp zijn doet niet zeer doet, wel ik kan jullie nie verzekeren, het kan verdomd zeer doen hoor. Inderdaad, zo een kleine stomme pink die tussen de deur heeft gezeten, ik wens het jullie niet toe. Ik mag dan nog van geluk spreken dat hij niet gebroken is. Naast ons op spoed zat een jongen waarvan de vinger wel was gebroken en daar moesten ze bovendien de ring nog van krijgen ook. Heeft die gast geroepen!! Maar dat terzijde he, ik zit hier nu thuis met zo een ijzeren ding, te vloeken en vies opmezelf want ja,.... k'laat mijn werk wel in de steek he. Tja en ik ben dan een persoontje dat daar wel mee inzit. Ik doe mijn werk nu eenmaal doodgraag. Nu is het mooie nog dat terwijl we op spoed zaten, ik een berichtje kreeg van mijn collega dat ze de volgende dag niet kon komen werken omdat ze goed ziek is. Dus deze simpele ziel maandag naar het werk, papieren afgeven en beetje uitleg geven over ons knutselwerkes die af moeten gemaakt worden. Maar eigenlijk was dat toch niet zo een goed idee van mij hoor om daar een kijkje te gaan nemen, je ziet daar dan allemaal dingen die je niet echt graag ziet. Andere mensen werken op een totaal andere manier das waar, maar als de helft van de kinderen verkeerde kleren aanheeft en diegene die geen pamper moeten hebben wel ene hebben en omgekeerd én als ze allemaal dingen doen die ze normaal bij jouw niet mogen doen, tja dan geraak je een beetje gefrustreerd he. Maar ja veel is daar niet aan te doen. Als we weer met z'n tweeën op onze afdeling staan zullen we plooien wel gladstrijken. Ik hou jullie wel op de hoogte van de flaters die er ongetwijfeld wel nog zullen komen. Groetjes
Jaja, Het was inderdaad weer een zwaar weekend .... Zowel voor Inge als voor mij Hoe dat komt vertel ik zo dadelijk...
Eerst even meegeven dat ik inderdaad ook nog zo verliefd ben op Inge als zij op mij Life is good on that acount Bijna drie maand samen en onze band wordt steeds inniger en inniger ... En het afscheid na het weekend dan weer moeilijker en moeilijker....
Bon... Nu even terug naar het weekend... Zaterdag heb ik idd zéér hard gewerkt in de tuin... In de bijtende kou, de regen, de sneeuw, de gure wind... ben ik begonnen aan het planten van mijn haag aan de straatzijde, kwestie dat ik deze zomer wat meer privacy ga hebben als we op ons terras zitten te eten of te werken of te lezen. Stel je dus geen kleine haagplantjes van 5 cm voor eh, maar dus serieus uit de kluit gewassen laurierkers struiken van ongeveer anderhalve meter hoog en 8 kg per stuk zwaar. Om mijn stuk grond langs een kant af te sluiten heb ik er dus 70 nodig, te planten om de 70 cm. De te volgen procédure:
1) Afbakenen van een strook van 40 cm langs de ganse zijlijn met piketjes en een touw.
(.. tot daar het lichte werk)
2) Lossteken met de spade langs de lijnen 3) Afsteken met de platte schep van de graszoden 4) Afnemen van de graszoden en uitkloppen van de aarde 5) Afvoeren met de kruiwagen van alle afval.
(... tot daar het iets zwaardere werk)
6) Het graven van de putten met een minimum diepte van 35 cm en een doorsnede van minimum 60 cm. 7) Het losmaken van het net rond de kluit 8) het planten van de plant en zorgen dat ze recht staat. 9) Het opvullen van het gat en aanstampen 10) Het gelijktrekken van de grond en het afwerken.
(... het zwaarste werk)
Nu zou je kunnen zeggen dat dat met een paar man zeker te doen valt... probeer het je even voor te stellen als je het helemaal alleen moet doen.... Ik ben dus zaterdag tot en met nummer 38 geraakt (iets voorbij halfweg dus). Normaalgezien ging ik dan zondag de rest doen, maar dat was buiten de spierpijn gerekend... ik had zelfs zoveel pijn dat ik kramp kreeg zaterdagavond in mijn dijspieren bij het stappen...
Zondag hebben we het dan dus maar verplicht rustig aan gedaan, Inge was natuurlijk ook doodmoe van het vele shoppen :-p In de namiddag zijn we dan nog naar de Palaestra in Deinze gereden om onze traditionele duik te nemen, kmoet wel zeggen dat ik veel minder gezwommen heb, had beetje schrik om weer kramp te krijgen... Vandaar zijn we dan terug naar huis gereden om onze zwemspullen uit te hangen en Inge haar weekendspullen op te halen... Bij het buitenstappen wou ik dan snel snel nog even een foto maken met mijn GSM van het gedane werk toen ik ineens een "BONK" JODEL!!!" hoorde... Inge had bij het sluiten van de deur niet goed opgelet en bij het (nogal hard) dichttrekken van de voordeur zat haar pink ertussen. De vinger onmiddellijk mooi blauw en opgezwollen.... en mijn schatje kermend van de pijn... we hebben dan eerst haar vinger onder de ijskoude kraan gestoken en dan toch vertrokken op bezoek bij mijn mama die ondertussen al meer dan anderhalve maand in de kliniek ligt. De pijn in Inge haar pink werd er echter niet beter op en een verpleegster van de gang waar mijn mama verblijft die even keek raadde ons toch aan om langs te gaan op spoed... Wij dus naar beneden naar de spoed.. wachten ... dokter die langskomt om te zeggen dat hij zo dadelijk komt, nog wachten, fotoke nemen, nog wachten.. en dan de dokter die terugkomt om te vertellen dat de vinger niet gebroken is (gelukkig) maar toch voor 5 dagen in een metalen spalk moet. En mijn lieverdje helaas 5 dagen werkonbekwaam, waar ze dan nog het meeste het hart van in was (ja sommige mensen doen hun job écht graag en met hart en ziel). We waren dan nog net op tijd om onze pa op te halen bij ons ma en hebben hem dan nog naar huis gevoerd. Om mijn schatje te troosten zijn we dan naar de Colmar in Oostakker gaan eten... En dan heb ik ze thuis afgezet rond 23u... Ikke dan nog in mijn eentje terug naar Deinze, waar ik direct mijn nest ben ingekropen, ook is was steendood....
Hoe het ons deze week vergaat en hoe Inge zich tijdens haar gedwongen thuiszitten zal bezighouden lezen jullie binnenkort wel weer ...
Even een kort berichtje op deze mooie zonnige zondag. Hier gaat alles rustig z'n gangetje, ik ben nog steeds dolverliefd op Tony en ik durf wel met 100% zekerheid te zeggen dat dat omgekeerd ook wel zo is. Dit weekend heeft Tony zeer hard in de tuin gewerkt. Van de 70 ;1.50 meter hoge haagplanten, heeft hij er al een stuk of 38 gezet. Hij maar werken en ik had leukere dingen te doen hoor. Ben nog eens lekker geld gaan uitgeven. Af en toe mag een mens zichzelf eens verwennen met nieuwe dingen. En ondertussen kon ik nog een lekker bijkletsen,( of roddelen zoals je het noemen wil) met de mama. Af en toe een moeder- dochterdagje is zeker wel eens leuk. En wees er maar zeker van dat we goed hebben bijgebabbeld, over van alles en nogwat. En omdat ik tegenwoordig mijn ma iets minder vaak zie( daar zit Tony voor iets tussen he) hebben we elkaar natuurlijk wel heel wat te vertellen. Van ex-liefjes van de mama over toekomstige schoonzonen. Verder hebben we dus eigenlijk niet veel gedaan. Straks zetten we de zondagse traditie voort, dan gaan we lekker een duik nemen in het in het zwembad van Deinze. En natuurlijk ook nog eens even binnenspringen bij de mama van mijne toekomstigen. Tot hier het korte berichtje, Tony zal vanavond ook nog wel wat achterlaten vermoed ik; Tot binnenkort he
Donderdag is alweer voor bij.Soms gaat de tijd zo snel, en dan weer tergend traag voorbij. Vooral als Tony bij me is, dan vliegt de tijd veel te snel, voor we het goed en wel beseffen is het al na tienen en moeten we elk richting ons huisje. Het is inderdaad zoals Tony al zei,ik vind het steeds moeilijke en moeilijker om afscheid van hem te nemen. En inderdaad we zijn dan nog geen jaren samen, ik voel me er zo goed bij he, alles klopt, alles voelt vertrouwd, we kunnen over alles praten en we lachen best ook wat af. Heb me al vaker afgevraagd hoor, waarom ik hem niet vroeger ben tegengekomen. Soms (nou ja, vaak) dromen we van onze toekomst samen en dan zouden we inderdaad graag hebben dat we al wat verder waren. Stilletjes dromen van een huisje ergens gevuld met onze eigen kinderen. Vroeger was dit een grote droom van mij , maar sinds een kleine 3 maand, besef ik meer en meer dat dit geen droom meer is, maar echt toekomst kan worden en man, wat doet dat me goed voelen. Ik heb me echt in geen tijden meer zo goed gevoeld . Gek wat één enkele persoon in je eigen leventje kan teweeg brengen. En wat dat gezonde verstand betreft, soms heb ik ook wel eens zin om dat achterwege te laten en gewoon mijn hart te volgen hoor. Maar als dat gebeurt, dan horen jullie dat misschien wel he.
Vanavond ga ik trouwens weer naar mijn schatje ... Is alweer van zondag geleen dat we elkaar gezien hebben Als je verliefd bent weet je dat dat héél lang is Voor de verdorden van hart is een dag alleen een futiliteit natuurlijk. Niet dat af en toe eens een dag alleen en een avond om door te werken geen deugd kunnen doen eh... maar toch.. het gemis is er, héél erg zelfs. In het begin had Inge ook nog zo die reflex van .. ah ja, binnenkort zien we elkaar wel terug ... maar ik heb de indruk dat dat ook bij haar sterk aan het veranderen is.. maar dat moet ze zelf maar eens toelichten hehe. Ik maak me toch wel vaak de bedenking dat dit toch echt wel goed zit... ik weet het, kheb dat ooit nog al eens gezegd...maar dit voelt gans anders aan. En we dromen samen al van de toekomst dat is waar... en soms zouden we willen dat alles wat sneller gaat en we rap rap dingen kunnen doen, maar gelukkig overheerst dan ook weer het gezond verstand (soms bij Inge wat meer dan bij mij hehe, ben dan ook een Ram voor iets eh)... Bottom line is dat we het echt wel goed hebebn samen en dat we de fundering en de ruwbouw van een heel stabiele relatie al af hebben.... hoe de afwerking zal gebeuren zal de toekomst ons dan wel uitwijzen We houden jullie zeker op de hoogte...
Het is alweer dinsdag.. de dagen worden hier aaneen geregen zoals kralen aan een ketting.. en het gaat precies steeds harder en harder .... Na een superdruk maar zeer leuk weekend hadden we gisteren dan de langeverwachte laatste wedstrijd van ons minivoetbalteam (http://lions.white-line.be). We moesten supervroeg spelen, om 19h reeds... dus ik had al schrik dat al mijn spelers er niet op tijd zouden geraken. Ook was er de druk om ook deze laatste wedstrijd winnend af te sluiten, zodat we ongeslagen het seizoen konden afsluiten. We moesten gisteren spelen tegen een ploeg waar we het in de heenronde al vrij moeilijk tegen gehad hadden en die tegen de runners-up al gestunt hadden. Daarnaast waren ze méér dan gemotiveerd om van ons te winnen en zo rechtstreeks verantwoordelijk te zijn voor de uitslag van het kampioenschap. Ik moet natuurlijk niet zeggen dat ook wij enorm gemotiveerd waren om ook deze laatste wedstrijd tot een goed einde te brengen. En wat een einde hebben we eraan gebreid hehe... Op het einde van het eerste kwart (bij minivoetbal speel je 4 maal een kwartier) stonden we reeds 5-0 voor. Een voorsprong die we tot grote frustratie van onze tegenstanders nooit meer uit handen gegeven hebben. In het vierde kwart zijn we dan nog een versnelling hoger gaan spelen, waardoor onze tegenstanders helemaal op hun adem getrapt waren en sloten we af met een magniefieke 12- 5 ... Je kan je wel voorstellen dat ik als coach / sponsor enorm trots ben op mijn team. We hebben toch maar eventjes als volledig nieuwe ploeg bewezen dat we er klaar voor zijn.... Nu nog even vrijdag afwachten, want dan speelt onze medeleider zijn laatste wedstrijd... Als zij gelijk spelen of verliezen zijn wij kampioen, anders komt er nog een ultieme wedstrijd
Zondagavond en naar zondagavondse gewoonte ben ik hier met ons weekend"avonturen". Kwestie van jullie wat op de hoogdte te houden over hetgene we kwijtwillen he. Zolas jullie al konden lezen ben ik vrijdagavond gaan bowlingen, een jaarlijkse traditie in ons kleine gezellige dorpje. En ik moet zeggen, ik was goed hoor, helemaal de eerste als je leest zoals de chinezen. Voor de slechte verstaanders, de eerste van van achter te beginnen he. Maar dat doet er niet toe, het is het plezier dat telt. Rond 2200 uur is Tony dan afgekomen en heeft hij de vuurproef met mijn broers grandioos doorstaan. Later zijn we idd dus naar Deinze gereden en hebben nog een afsluitertje gedronken.
Zaterdag hadden we gepland om naar batibouw te gaan, maar die plannen zijn niet doorgegaan wegens, een beetje dure inkom. Moesten we echt zelf gaan bouwen, ok, dan hadden we zeker binnengestapt, maar zover staat ons rekening nog niet hoor. We zijn dan maar even de IKEA gaan inspecteren, beetje bedbanken gaan bekijken, handig voor op mijn appartement. Daarna richting Sint-Niklaas, een bezoekje gaan brengen aan een goeie vriendin van mij die donderdag is bevallen van een pracht van een dochter; met een pracht van een naam; vind ik; "Jade". Nog eventjes, richting ander ziekenhuis om een bezoekje te brengen aan Tony zijn ma en de papa getrakteerd op een lekkere maaltijd.
's Avonds zijn we naar de laatavond film gegaan. Jongens hebben wij gelachen zeg. "The pink panther", een echte aanrader.Een feel good movie, zoals ze dat ook wel eens noemen.
Dan de zondag, gaan zwemmen he, natuurlijk, zondag is zwemdag he en dan.... Goh, heb weer eens wat anders "meegemaakt" vandaag. Tony had uitnodigingen via z'n werk gekregen om naar de match van voetbalclub Anderlecht te gaan. Of ik ook mee wou gaan? Goh waarom niet he, een mens moet eens vanalles proberen he, niet dat voetbal me echt heel erg interesseert maar zo business seats, want zulke tickets hadden we, das eens iets anders. Het was wel meer dan gewoon voetbal kijken hoor, we hadden daar eerst nog een lekker etentje, voor de match begon. Dan de match zelf, zo een match volgen vanachter glas, pal kijkend op het veld. Dat is toch wel leuk hoor. Je kan eigenlijk niet anders dan enthousiast mee supporteren. En vanzelf begin je voetbal toch wel leuk te vinden, live voetbal dan he, want een match op tv, dat zegt me nog steeds niks hoor. Anderlecht is trouwens gewonnen met 3 - 0. Als er gescoord wordt, id de ambiance er zeker hoor, ook in die business seats. Na de match hebben we er nog eentje gedronken en dan was helaas de tijd al aangekomen om richting Waasland te rijden. Pfff niet echt plezant, steeds elk weekend weer dat afscheid nemen, laat het maar vlug weer dinsdag zijn zou ik zeggen, dan zie ik Tony teminste weer.
Tot hier dus ons drukke weekendje, en er komt meer, de volgende keer...
Wat is volgens jou de meest romantische wereldstad?
Over mijzelf
Ik ben Inge, en gebruik soms ook wel de schuilnaam Mieke.
Ik ben een vrouw en woon in Stekene () en mijn beroep is Kinderverzorgster.
Ik ben geboren op 16/07/1978 en ben nu dus 46 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: Zwemmen, Afrika, Mijn petekindje en the love of my life ambeteren.
Mijn schatje moest vroeg op vandaag... en ging dus niet te laat gaan slapen.
Waar zullen we vandaag eens gaan beginnen. Volgens mijn waren we bij vrijdag.
