Ik ben Tony, en gebruik soms ook wel de schuilnaam Louke.
Ik ben een man en woon in Stekene () en mijn beroep is Senior ITIL Consultant.
Ik ben geboren op 31/03/1973 en ben nu dus 52 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: Muziek (radio maken), PC's, mijn bedrijfje (www.white-line.be) en mijn schatje verwennen.
Beoordeel dit blog
Het internet bracht ons samen
Hier vindt u de belevenissen van Tony & Inge , een koppeltje dat elkaar via internet heeft leren kennen. Het kan dus echt, een partner ontmoeten via het internet en daar zijn wij het bewijs van!
Heeft u commentaar op onze belevenissen en schrijfsels, laat u horen via de knop "reageer"!
19-02-2006
zondagavond
Hallo beste bloglezers,
Even nog een kort berichtje uit het waasland. In het berichtje hieronder konden jullie lezen wat we zo ongeveer gedaaan hebben he dit weekend. Veel heb ik daar dan ook niet aan toe te voegen natuurlijk alleen,... dat ik er eerst toch een beetje tegenop zag om naar dat poepsjieke hilton te gaan.Dat Tony erbij was dat was natuurlijk al een grote geruststelling, maar dan nog, we gingen daar eten met een bende "belangrijke" mensen die ik van toeten nog blazen ken en die bovendien bijna allemaal frans praten. Niet echt mijn moedertaal. We zijn dus inderdaad wel eerst even naar Tony z'n assistent en zijn vrouw gegaan.Witte wijn als apperetief die al vlot binnenliep, en 3 man die vlot frans praten met elkaar. MMMm hoe gaat de avond verder verlopen?? Na da apperetiefje reden we richting Hilton. Vanop de 27ste verdieping, waar we moesten zijn, hadden we een schitterend uitzich boven Brussel, en algauw kwam mijn Franse kennis terug boven en kon ik toch hier en daar een babbeltje slaan. De rest van de avond is dan tegen mijn verwachting in heel leuk verlopen. Af en toe een beetje zekerder zijn vanjezelf, dat moet een mens eens he.
Zondag hebben we lekker uitgeslapen, mocht ook wel he, als je er pas om 4 uur inligt. Smiddags zijn we dan gaan zwemmen. Jaja we houden het vol hoor, we zijn nog maar een keertje niet geweest en dat was dan nog wegens ziekte he. Een bezoekje gebracht aan Tony zijn ma, en dan nog leker ribbekes gaan eten in de amadeus in Gent. Als je van ribbekes houd, allen daar heen zou ik zeggen. En nu zit ik alweer thuis, weer afscheid moeten nemen van Tony......Maar gelukkig, dinsdag zie ik hem alweer terug!!!
Viola se, jullie zijn weer op de hoogte van het reilen en zeilen van ons gelukkige leventje,
Het is alweer zondag... hoog tijd om onze blog nog even bij te vullen. Ik kan me voorstellen dat er sommige mensen zich al afvragen of we het bloggen alweer opgegeven hebben.... Nee hoor, we hebben het alleen nogal druk gehad Vooral met feesten dan toch.
Even een overzichtje van ons weekend:
Vrijdagavond moest Inge babysitten op haar neefje en kon ze dus nog niet naar mij komen. Temeer ook omdat ze zaterdag morgen haar theoretisch rijexamen wou gaan afleggen. Ik moest met onze minivoetbalploeg (http://lions.white-line.be) een wedstrijd afwerken. Daarna met de die-hards nog een pint ... en nog een pint ... en nog een kriek ... en zo gaan drinken .... Zaterdagmorgen dan om 9 uur op het gemak naar de radio in Dendermonde (www.trosfm.be) waar ik op zaterdagmorgen een radioshow verzorg. Halverwege de uitzending kreeg ik dan een teleurgesteld smsje van mijne schat dat ze enkel op afspraak kon gaan en dus komende woensdag terug moet. We houden jullie op de hoogte. Als de uitzending gedaan was ben ik dan als de wiederweerga mijn schatje gaan halen aan het station in Dendermonde waar ze inmiddels haar Blijde Intrede had gemaakt. Van daar zijn we dan naar het zwembad van Dendermonde gereden... niet om te zwemmen, maar om iets te gaan eten in het cafetaria daar. Er zit namelijk een reclame van mijn bedrijfje (www.white-line.be) in iedere menuboek. Ik wou dat nu toch even met mijn eigen ogen zien hehe.
Vandaar zijn we dan naar Gent gereden, mijne pa gaan ophalen zodat diene mens nekeer niet tevoet naar de kliniek moest. Dan nog even bij ons mama gebleven die er gelukkig toch al ietske beter uitzag, hopen dat het zo blijft.
Vandaar zijn we dan doorgereden naar huis, want we moesten ons klaar maken voor een avondje uit ... in het Hilton hotel in Brussel... avondkledij gewenst.... We hadden eerst afgesproken met een collega, en toch wel goeie vriend (die ook uitgenodigd was) om de aperitief bij hem te komen drinken. Tegen 19h zijn we daar dan toegekomen, eerst wat tourkes in de piste gedaan, want parkeerplaats vinden in Schaarbeek is niet evident. Uiteindelijk dan toch kunnen parkeren en het aperitieven kon beginnen. We hadden twee flessen Muscadet mee, de ideale aperitiefwijn....
Tegen 20h zijn we dan naar het poepsjieke Hilton getrokken, waar we op de hoogste verdieping (27ste verdieping !!) verwacht werden. Daar toegekomen stond er ons al iemand op te wachten in uniform met een groot dienblad vol aperitiefjes.... Hmm soms is het wel leuk om eens als VIP behandeld te worden (:-p) Na de gebruikelijke plichtplegingen en speeches ( er waren ook wat ambassadeurs en van die toestanden aanwezig) kwam dan het eten op tafel. Heel erg lekker en de wijn vloeide rijkelijk. Het moet dan ook niet gezegd dat de sfeer er aan onze tafel heel snel in zat.... Na het eten was er dan ook nog gelegenheid om wat griekse dansen uit te proberen, het feestje werd namelijk georganiseerd door de Poleponesische Kring van Europa. Ik moet zeggen, hoe lager het peil in de wijnflessen zakte, hoe hoger de benen gezwierd werden bij de traditionele Sirtaki (wordt gans anders gedanst dan wat wij gewoon zijn trouwens). Tegen 02h00 waren we dan terug thuis bij mijn collega, waar we dan nog een slaapmutsje gedronken hebben. Moe maar heel tevreden zijn we dan tegen 03h00 naar Deinze teruggekeerd.
Nu gaan we dus eerst even een brunchke doen .. en dan even wat verfrissing gaan zoeken in het zwembad hier vlakbij.... Binnekort zijn we dus weer met meer weer (hehe ik wou dat al lang es zeggen :-p)
Ik zit hier vandaag aan mijn pc-ke en heb nog steeds een grote smile op mijn gezicht.... ik wist echt niet dat het zó zalig kon zijn dat Valentijn vieren....
Gisteren was ik dus idd een beetje te laat ... vergadering was een beetje uitgelopen ... Gelukkig had ik niet teveel file, toen ik vertrok zag het er nochtans niet schitterend uit, khad al file vanaf de bocht van Vorst. Gelukkig was dat opgelost eenmaal voorbij Anderlecht ...
Toen ik in Antwerpen toekwam stond mijn schatje mij al op te wachten aan de poort van haar werk ... Van daar zijn we dan naar de parking op de Groenplaats gereden. Tot zo ver ging het goed .... Eenmaal terug boven zijn we eerst wat flappen gaan tappen bij de KBC en dan op weg naar het restaurant. Aangezien mijn schatje daar nog in de buurt gewerkt heeft en dat restaurant blindelings kon vinden maakte ik me absoluut geen zorgen....
Tot we op dat pleintje waar het moest zijn volgens mijn schatje toekwamen en "Hungry Henrietta" ineens "Missing Henrietta" bleek te zijn. Na een aantal tourkes in de piste (sightseeing op een drafje door Antwerpen schijnt goed te zijn voor de spijsvertering :-p) heeft Inge dan toch een hulplijn gebruikt en naar haar broer gebeld... Gert, bedankt voor je snelle interventie, anders was het misschien Frituur chez Cois geworden Bleek dus dat het op de Lombardenvest was en niet op de Oudaan. We waren er dan ook met onze rappe voetjes al es voorbij gevlamd zonder het te zien hehe.
Bon éénmaal het restoke gevonden ging alles vlot ... Jasjes afgegeven, tafeltje gezocht en aperitiefke besteld (Pineau De Charentes voor Mevrouw en Mijnheer?) Dan bestelling doorgegeven... Slaatje met krokant gebakken kalfszwezerikken voor beide. Dan gevolgd door Parelhoen met boschampignons voor mij en Lamsfilet met groentjes voor Inge. Flesje water en flesje witte wijn erbij en het feest kon beginnen....
Tijdens het aperitiefje heb ik mijn schatje dan haar cadeauke gegeven, althans ze dacht dat dat haar cadeauke was: een hotelchecque voor drie dagen en twee nachten in een romantisch hotelleke of kasteeltje naar keuze .... Mijn schatje haar oogskes blonken hehe
Dan kwam het voorgerechtje toe .... gewoon zaaaalig lekker, om duimen en vingers bij af te likken... en ondertussen over vanalles en nog wa zitten babbelen....
Eenmaal het voorgerechtje afgeruimd had ik mijn mond voorbijgepraat dat die hotelchecque eigenlijk niet het échte cadeautje was .... Dan maar even haar aandacht afgeleid (kijk schat er passeert een olifant voorbij de toog of zoiets in die aard) en toen ze zich naar mij terug draaide had ik idd een klein doosje tevoorschijn getoverd op tafel voor haar neus. Toen had ik toch wel de bibbers hoor .. wat als ze hem niet mooi vindt, als hij te groot of te klein is, als ze het nog te vroeg vindt .... Maar gelukkig niks van dit alles: mijn schatje deed dat doosje open, keek eens, schrok, keek nog eens, deed hem aan haar vinger en hij paste perfect. Halleluja !! Tijdens het kort daarop opgediende eten, kon ze haar ogen er niet vanaf houden (hehe mission accomplished) Ook de hoofdschotel was megalekker en we hebben echt moeten duwen om alles op te krijgen ... Na het hoodgerecht heb ik dan ook nog een cadeautje van mijn vrouwke gekregen: drie boeken uit de serie van de Chronicles of Narnia van C.S. Lewis... Dat wordt weer lezen Als afsluiter hebben we nog een stukje kaastaart genomen, ik met een koffie erbij en mijn schatje met een tas thee... Rond 22u30 zijn we dan zachtjes aan hand in hand terug naar de auto gewandeld.
Tegen 23u heb ik dan mijn lieverd thuis afgezet en dan nog doorgereden naar het verre Deinze ... waar ik tegen middernacht in mijn bedje ban gerold ....
Laten jullie ook eens weten hoe jullie Valentijn gevierd hebben?
Het feest der geliefden, zoals ze zeggen. Ben ik blij dat ik daar één van ben. Elke dag besef ik meer en meer dat ik Tony liever en liever zie, elke keer als ik hem zie word ik weer eens stukje verliefder en zie ik mezelf echt wel een toekomst met hem uitbouwen..
We hebben het vanavond dan ook weer heel gezellig gehad samen. We hadden gereserveerd in hungry henrietta, een gezellig restaurant in hartje antwerpen. En een zoektochtje gehouden naar het precieze adres, (tja, waar komt die oudaan toch van daan he ) en we konden lekker beginnen eten. En het heeft gesmaakt laat dat maar duidelijk zijn. We hebben er echt van genoten. ik des te meer denk ik, zeker toen en een klein doosje voor mijn neus stond. Het is toch ne schat he, die Tony van mij. Wat zat er in het doosje? Een pracht, echt een pracht van een ring, moest ik hem zelf gekozen hebben, ik had volgens mij precies de zelfde uitgezocht. Ik heb er heel de avond naar moeten kijken om te beseffen dat ik die ring echt heb gekregen., ben er nog niet helemal goed van ;-) Er gatr hier vanavond eentje heel zalig slapen hoor.
Bedankt Tony, ook al kennen we elkaar maar een goeie 2 maand, ik zie je echt dood en doodgraag.
Internet is eigenlijk wel een ongeloofllijk medium eh... Onze blog staat nu een week online en we zitten al ver tegen de 500 bezoekers.... Als je het geluk hebt van die 500ste bezoeker te zijn, stuur ons een mailtje met een screenshot en we zorgen ervoor dat je een eervolle vermelding op onze site krijgt We merken ook dat er een aantal mensen regelmatig terugkomt om onze blog te volgen en dat is wel leuk Trouwens ook bedankt aan iedereen die ons gastenboek al getekend heeft ... Hebben jullie commentaar of bedenkingen bij wat we schrijven? Stuur gerust je berichtje in via de knoppen "reageer" onder elk berichtje... Het is altijd leuk en goed voor een blogger om feedback te krijgen van zijn lezers...
Vandaag dus maandag werkendag... Gelukkig voelden we ons beiden toch al beter.... Ik was rond 9 uur op't werk en de dag ging eigenlijk wel vrij snel voorbij... In de namiddag nog een vergadering in een andere site van ons bedrijf en daarna weer naar de kliniek... ons ma nog steeds niet goed ....
Morgen.. Morgen is het Valentijn en vroeger vond ik dat ook een nogal fletse bedoening, maar dit jaar kijk ik er echt wel naar uit ... Het kadoke voor mijne schat is gelukkig net op tijd toegekomen... kweet wel dat ze niks "moet" hebben.. maar kvind het wel leuk... probeer ze een beetje nieuwsgierig te maken.. maar lukt me zo niet op dit moment hehe...
Dus misschien zal je pas woensdagmorgen het volgende berichtje lezen.... dat zie dan wel weer...
Ben ondertussen al stukken beter. Vandaag terug gaan werken en dat is heel goed meegevallen, nog een beetje keelpijn, nog wa zitten snotteren , maar daar gaan we neit meer over zeuren he. De peuters waren in iedergeval blij dat ik er terug was, net zoals mijn collega die vorige week bijna heel de week zo goed als alleen heeft gestaan.. Toch wel fijn om zo enthousiast onthaald te worden, dan weet je weer meteen waarom je je werk zo graag doet he. Niet dat ik dat vergeten was hoor.Helemaal niet. Werken met kleine kinderen, ik kan het iedereen aanbevelen.Ze geven je zoveel energie en vriendschap. wat ben ik blij met mijn job!!.
Allé klein berichtje dus, gewone werkdag gehad en verder dus niet veel te vertellen. Buiten dan dat ik uitkijk naar morgen, "valentijn". Vroeger vond ik er niks aan, maar sinds ik kan meevieren, laat maar komen!!
Wat is volgens jou de meest romantische wereldstad?
Over mijzelf
Ik ben Inge, en gebruik soms ook wel de schuilnaam Mieke.
Ik ben een vrouw en woon in Stekene () en mijn beroep is Kinderverzorgster.
Ik ben geboren op 16/07/1978 en ben nu dus 46 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: Zwemmen, Afrika, Mijn petekindje en the love of my life ambeteren.
Vooral met feesten dan toch.
