Ik ben Tom Van Hoof
Ik ben een man en woon in Laakdal (België) en mijn beroep is student.
Ik ben geboren op 24/02/2002 en ben nu dus 23 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: muziek, kunst, basketbal, badminton, joggen, natuur.
altijd optimistisch
Tom
leven met kanker
28-01-2018
Wat nu met mijn schoolwerk ?
Natuurlijk kunnen jullie je wel voorstellen dat ik bang was hoe het nu met mijn werk voor school zou gaan. Nu besef ik dat ik voor niets bang moet zijn want het school was heel gemakkelijk : ze laten sommige vakken voor mij wegvallen. Ik probeer nu toetsen in te halen in de ziekenhuisschool en alles een beetje bij te werken als ik me goed voel. Ik ben wel nog vaak moe dus daarom lukt het niet altijd om voor school te werken en natuurlijk doe ik ook veel dingen die ik leuk vind zoals familie ontvangen, aan mijn boek schrijven, een wandelingetje maken met de hond, knutselen, gitaar spelen en zingen... Binnenkort wordt ook nog betnet opgestart en vanaf dan kan ik een aantal lessen van op mijn laptop mee volgen van in de klas. Dat is heel leuk want dan kan ik mijn klas terugzien, met klasgenoten praten en kom ik minder achter te staan met al het werk. Tenslotte komt er ook nog één of meerdere leerkrachten 4 uur thuis onderwijs geven aan mij per week. Ik ben heel blij dat al die dingen bestaan en ik zo volgend jaar toch naar het vijfde jaar kan gaan zonder problemen !
Ook al is het niet altijd gemakkelijk, ik probeer altijd optimistisch te blijven. Ik weet dat ik genezen zal worden maar dat het gewoon veel tijd nodig heeft. Ik kan dus nog naar heel veel dingen uitkijken en dingen verzinnen die ik na de behandeling graag wil doen. Sowieso zou ik graag op reis gaan, terug gaan sporten, voltijds naar school gaan, terug de dingen eten die ik nu niet mag eten... Voor mij helpt het heel goed om te praten over mijn emoties als ik het moeilijk heb. Ik praat dan altijd met mijn ouders, broer, andere familie of mijn psycholoog. Na zo'n babbel heb ik de volgende dag terug zin om er helemaal tegenaan te gaan.
Ik heb het er vaak moeilijk mee dat ik een beetje sociaal geïsoleerd ben geraakt door de behandeling. Ik mag niet naar plaatsen waar veel mensen zijn en omdat nu veel mensen ziek zijn op school ga ik ook niet naar school omdat het risico om ziek te worden te groot is Ook op de basket kom ik niet meer omdat ik niet mag basketten en ook mijn ploegmakkers mis ik dus. Gelukkig heb ik nog wel veel familie die regelmatig op bezoek komt. Als er iemand van jullie graag op bezoek komt laat je maar iets weten via volgend nummer : 04 71 68 11 26
Eindelijk ! De eerste 3 chemokuren zijn achter de rug ! Het ging allemaal zoals te verwachten met ups en downs maar ik hield me goed sterk en bleef optimistisch. Natuurlijk had ik al heel veel steun gekregen van super veel mensen. Zonder die steun was het veel moeilijker geweest. Bedankt voor alle kaartjes Nu dinsdag 30/1/2018 begint de 4de kuur en na die kuur wordt er een eerste scan genomen om te kijken of de tumor al is verkleind. Spannend....