Ik ben Tom Van Hoof
Ik ben een man en woon in Laakdal (Belgiƫ) en mijn beroep is student.
Ik ben geboren op 24/02/2002 en ben nu dus 23 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: muziek, kunst, basketbal, badminton, joggen, natuur.
altijd optimistisch
Tom
leven met kanker
04-03-2018
operatie komt steeds dichterbij
Nog 3 chemokuren (ongeveer een maand en half) en het is zo ver ... Dan wordt ik geopereerd.
1 chemokuur voor de operatie gaan ze een scan nemen en zich daarop baseren over hoe ze de operatie gaan doen. Tegen dan ga ik natuurlijk nog een hele uitleg krijgen van de chirurg over wat ze nu precies gaan doen aan mijn bekken. Ik weet natuurlijk al dat ze de tumor volledig gaan verwijderen maar het zou ook kunnen dat ze het bot daarna gaan opvullen met iets van kunststof of eigen bot van op een andere plaats. De dokters hebben me al gewaarschuwd dat de periode vlak na de operatie zwaar zal zijn. Ik ga dan hard moeten revalideren en waarschijnlijk niet naar school kunnen gaan of veel kunnen bewegen. Daarom wil ik nu zoveel mogelijk schade inhalen en regelmatig naar school komen, mijn achterstallig schoolwerk inhalen en mijn conditie terug opbouwen zodat de revalidatie spoediger zal verlopen. Vlak voor de operatie ga ik ook nog met broer Jonas en mijn ouders naar Villa Rozenrood in De Panne op vakantie. Dat is een speciaal hotel voor zorgbehoevende kinderen en hun ouders. Ik kan helaas niet ergens anders op vakantie gaan want ik moet regelmatig een bloedafname krijgen, er moet rekening gehouden worden met de voeding en hygiƫne ... Het is dus heel leuk voor mij dat er zo iets bestaat aan zee waar ik toch in alle rust en ontspanning op vakantie kan gaan !
Eindelijk is vandaag de zesde chemokuur voorbij ! Het was sowieso al een lange kuur (zes dagen) maar nu was die nog langer omdat ik geen muziektherapie kreeg in het ziekenhuis en ik me zo vaker verveelde. Ik heb dus maar veel schoolwerk ingehaald tijdens die zes lange dagen. Ik ben echt heel blij dat ik nu terug thuis ben want dan kan ik de draad veel gemakkelijker oppakken en terug zoveel mogelijk te leven zoals anders. In het ziekenhuis mis ik mijn huisdieren ook extreem hard en ik mis natuurlijk al mijn vrienden en familie die ik al lang niet meer gezien heb. Nu ga ik vooral genieten van een dikke week thuis te zijn !