Meer bepaald Mpongwe, in het hart van Afrika! En een unaniem hart voor Afrika. Met Give the Children of Mpongwe a Future (of kortweg GCMF)als unieke omkadering en zaak waar wij voor staan is het hier waardevol, liefdevol en vredevol vertoeven!
26-10-2010
Malawie
Eerst en vooral een verontschuldigend woordje voor de trouwe bloglezer!! Een kleine delay zoals alleen de Belgische spoorwegen dit kunnen
Maar niet getreurd , we zijn terug!!
Èn vervoegd door 2 Nederlands studentes, Geertje en Sophie, en 1 Belgische Studente, Soetkin, die vergezeld werd door haar zus, Goedele (dejonghe nvdr., nicht van Herlinde). Voor hen die deze dames kennen, ge hebt de groetjes!
Malawi
Een serieus aantal kilometers gevreten, maar er geen spijt ven gehad. Enerzijds omdat the beast het perfect volgehouden heeft, anderzijds omdat Malawi de moeite loont.
Lake Malawi met zijn leuke locals, tropische vissen, visarenden die voor je neus vis vangen, mooie stranden en natuurlijk ook Bulharzia (een parasietje die je richting toiletten stuurt). Een leuke opener om enkele dagen te vertoeven en een snorkeltje te doen. Een prachtige plaats om met enkele Malawinezen en Zuid-Afrikanen te genieten van een zalige zonsondergang met een bord tsjima en verse vis
MAAR dan.
Tine en Tijs dachten, waarom niet zelf het Liwonde National park in (zon 250 km verder), als we toch ons eigen vervoer hebben? Zo gezegd zo gedaan!
In eerste instantie was dit prachtig! Ze zagen olifanten 50 meter voor hun rijtuig, waterbucks, nijlpaarden die log richting water wandelen (wat wel eens bedrieglijk kan zijn), bambis, bush pigs , een bende buffels, een lust voor het oog.
Denkende dat the beast wel wat aankon een road genomen langs het Rhinoceros sanctuary (een afgesloten stuk park van zon 45 m² waar zwarte neushoorns verbleven. Na wat redelijk heuvelachtig terrein, lag er voor hen plots een droge rivierbedding op de weg en ook deze hindernis nemende bleek dat die goeie ouwe beast inderdaad slechts 2-wielaandrijving had
Na enkele keren te pattineren besloten ze beide de wielen vrij te maken en delvend de jeep trachtten te bevrijden. Een uurtje zwoegen later lag er hout en enkele gevonden stenen onder de wielen van het rijtuig en vol goeie moed plaatste de mannelijke helft van het paar zich achter het stuur
Helaas
het zand bleek veel te diep
stuck again! Een goed gesprek en wat overleg later besloten ze wegens het late uur de nacht in de auto door te brengen en s morgens op pad te gaan door het park. Het moet gezegd, met dergelijk vooruitzicht, in combinatie met enkele muggen en de hitte kwam er voor beide van slapen niet zoveel in huis, alhoewel Tijs erin slaagde toch enkele uurtjes mee te pikken.
Het lezen van de dieren die in het park verbleven (olifanten, buffels, leeuwen, ) en het citaat the park is not responsible for any death, injury or etc. en dont walk alone through the park, you may not see the animals but they see you! gold niet direct als bedtimestory
s Morgens twijfelde het koppel toch nog even aan een eventuele start, maar algauw begonnen de voorbereidingen. Een moersleutel voor Tine, het slagersmes voor Tijs, Tine nam ook papier en een bricket mee (kwestie van een vuurtje te maken mochten de leeuwen van het park ze benaderen J) en beide eveneens gewapend met een stok. Langsheen de omheinding met genoeg volt om een volwassen olifant achteruit te doen deinzen gingen ze de dag erna op pad. Lawaai makend, kijkend naar openingen in de omheining en spiedend naar eventuele dieren die het op hen zouden gemunt hebben wandelden ze richting de lodge in het midden van het park, 12 kilometer verder.
Maar broeva, haro, hun hart klopte toch net iets sneller toen ze na anderhalf uur een man aan de andere kant van de omheinding zagen. Hij sprak geen woord Engels, maar de twee hadden ruimschoots voldoende met zijn aanwezigheid en de tractor die achter hem stond
Een uur later aan de toog van de lodge luisterde de barman met groeiende verbazing naar de beide illegale slapers in het park en vroeg na het afronden van het verhaal direct: did you had a visit from elephants?. Bleek dat deze de dieren waren waarvoor meest gevreesd diende te worden. Gelukkig konden ze negatief antwoorden op zijn vraag.
Het vervolg van onze reis was ietwat minder spanning en avontuur, maar moest niets onderdoen qua schoonheid. De mushroomfarm, op de flank van een 1100 meter hoge berg, Livingstonia, waar Livingstone (hoe kan het ook anders) menig dagen vertoefde, adembenemende watervallen, geanimeerde gesprekken met Malawinezen, Zwitsers, Engelsmanders, Zuid-Afrikaanders, kortom, een geslaagd intermezzo om terug met volle goesting richting Mpongwe te trekken.
Om enkele van deze verhalen kracht bij te zetten, de volgende fotoreeks:
Tot de volgende!
en met het hand op ons eerste communiezieltje, tzal nie zo lang meer duren !
