Meer bepaald Mpongwe, in het hart van Afrika! En een unaniem hart voor Afrika. Met Give the Children of Mpongwe a Future (of kortweg GCMF)als unieke omkadering en zaak waar wij voor staan is het hier waardevol, liefdevol en vredevol vertoeven!
26-10-2010
Malawie
Eerst en vooral een verontschuldigend woordje voor de trouwe bloglezer!! Een kleine delay zoals alleen de Belgische spoorwegen dit kunnen
Maar niet getreurd , we zijn terug!!
Èn vervoegd door 2 Nederlands studentes, Geertje en Sophie, en 1 Belgische Studente, Soetkin, die vergezeld werd door haar zus, Goedele (dejonghe nvdr., nicht van Herlinde). Voor hen die deze dames kennen, ge hebt de groetjes!
Malawi
Een serieus aantal kilometers gevreten, maar er geen spijt ven gehad. Enerzijds omdat the beast het perfect volgehouden heeft, anderzijds omdat Malawi de moeite loont.
Lake Malawi met zijn leuke locals, tropische vissen, visarenden die voor je neus vis vangen, mooie stranden en natuurlijk ook Bulharzia (een parasietje die je richting toiletten stuurt). Een leuke opener om enkele dagen te vertoeven en een snorkeltje te doen. Een prachtige plaats om met enkele Malawinezen en Zuid-Afrikanen te genieten van een zalige zonsondergang met een bord tsjima en verse vis
MAAR dan.
Tine en Tijs dachten, waarom niet zelf het Liwonde National park in (zon 250 km verder), als we toch ons eigen vervoer hebben? Zo gezegd zo gedaan!
In eerste instantie was dit prachtig! Ze zagen olifanten 50 meter voor hun rijtuig, waterbucks, nijlpaarden die log richting water wandelen (wat wel eens bedrieglijk kan zijn), bambis, bush pigs , een bende buffels, een lust voor het oog.
Denkende dat the beast wel wat aankon een road genomen langs het Rhinoceros sanctuary (een afgesloten stuk park van zon 45 m² waar zwarte neushoorns verbleven. Na wat redelijk heuvelachtig terrein, lag er voor hen plots een droge rivierbedding op de weg en ook deze hindernis nemende bleek dat die goeie ouwe beast inderdaad slechts 2-wielaandrijving had
Na enkele keren te pattineren besloten ze beide de wielen vrij te maken en delvend de jeep trachtten te bevrijden. Een uurtje zwoegen later lag er hout en enkele gevonden stenen onder de wielen van het rijtuig en vol goeie moed plaatste de mannelijke helft van het paar zich achter het stuur
Helaas
het zand bleek veel te diep
stuck again! Een goed gesprek en wat overleg later besloten ze wegens het late uur de nacht in de auto door te brengen en s morgens op pad te gaan door het park. Het moet gezegd, met dergelijk vooruitzicht, in combinatie met enkele muggen en de hitte kwam er voor beide van slapen niet zoveel in huis, alhoewel Tijs erin slaagde toch enkele uurtjes mee te pikken.
Het lezen van de dieren die in het park verbleven (olifanten, buffels, leeuwen, ) en het citaat the park is not responsible for any death, injury or etc. en dont walk alone through the park, you may not see the animals but they see you! gold niet direct als bedtimestory
s Morgens twijfelde het koppel toch nog even aan een eventuele start, maar algauw begonnen de voorbereidingen. Een moersleutel voor Tine, het slagersmes voor Tijs, Tine nam ook papier en een bricket mee (kwestie van een vuurtje te maken mochten de leeuwen van het park ze benaderen J) en beide eveneens gewapend met een stok. Langsheen de omheinding met genoeg volt om een volwassen olifant achteruit te doen deinzen gingen ze de dag erna op pad. Lawaai makend, kijkend naar openingen in de omheining en spiedend naar eventuele dieren die het op hen zouden gemunt hebben wandelden ze richting de lodge in het midden van het park, 12 kilometer verder.
Maar broeva, haro, hun hart klopte toch net iets sneller toen ze na anderhalf uur een man aan de andere kant van de omheinding zagen. Hij sprak geen woord Engels, maar de twee hadden ruimschoots voldoende met zijn aanwezigheid en de tractor die achter hem stond
Een uur later aan de toog van de lodge luisterde de barman met groeiende verbazing naar de beide illegale slapers in het park en vroeg na het afronden van het verhaal direct: did you had a visit from elephants?. Bleek dat deze de dieren waren waarvoor meest gevreesd diende te worden. Gelukkig konden ze negatief antwoorden op zijn vraag.
Het vervolg van onze reis was ietwat minder spanning en avontuur, maar moest niets onderdoen qua schoonheid. De mushroomfarm, op de flank van een 1100 meter hoge berg, Livingstonia, waar Livingstone (hoe kan het ook anders) menig dagen vertoefde, adembenemende watervallen, geanimeerde gesprekken met Malawinezen, Zwitsers, Engelsmanders, Zuid-Afrikaanders, kortom, een geslaagd intermezzo om terug met volle goesting richting Mpongwe te trekken.
Om enkele van deze verhalen kracht bij te zetten, de volgende fotoreeks:
Tot de volgende!
en met het hand op ons eerste communiezieltje, tzal nie zo lang meer duren !
Lieve allemaal, Helaas zal deze blog de komende dagen iets minder actief zijn wegens afwezigheid van de protagonisten op het world wide web alsook in Mpongwe, en zodoende geen opvolging. Mocht er iemand zich geroepen voelen om iets te delen via dit medium, zijnde onze blog, aarzel niet om de gegevens te vragen.
Echter, na deze bovenvermelde komende dagen, zal er terug leven en zo veel meer in de brouwerij zijn! dus geen paniek, we zien, schrijven en lezen jullie terug!
Tijs here vroeg mij, heel vriendelijk om ook iets bij te dragen aan ons geweldige virtuele leven, wie ben ik om dit te betwisten
Ik ben hier tot Financial manager gebombardeerd, dus lijstjes en planning zijn voortaan mijn beste vrienden.Zolang ik blijkbaar mijn leven maar niet moet plannen. Opsommingen lezen vlotjes, vandaar beste aandachtige: onderstaande indrukken enkel bedoeld voor de ontspannen hersenhelft.
Enkele redenen om nooit meer te twijfelen ad vooravond van een mss onzeker 1j vrijwillig Afrika bestaan:
·Op dag 1 word je verwelkomd alsof je eventjes wegwas en bent thuisgekomen.
·Op dag 2 zie je de zon mooi rood en rond ondergaan, wetende dat ze jou de volgende morgen vrolijk zal opwachten.
·Op dag 3 drink je een mosi te Lusambos en groeit het besef dat er leven is na De Trukendoos.
·Op dag 4 wandel je tussen de hutjes en de mamas, verbreed je je kleuren- en geurenpalet, eet je fritas langs de straat, verkijk je je op gewaagde en originele transportmiddelen, zijn je voeten voortaan oranje-rood, wordt je dag gevuld met gezang uit kerkjes en overvolle laadbakken van trucks
·Op de dagen daarna schep je je nieuwe wereld.
·Na 1 week ben je al vergeten dat je mss graag een keuken of een jonge glimmende auto had gewild.
·Je lever is na een korte detox van 1.5 week alvast stiekem blij dat hij de drukke Stasegemse sociale kalender van het najaar heeft k skippen.
·Na 2 weken ben je gewoon om niet meer nr de grond te staren mr nen vriendelijken goeiendag te zeggen. Muli Shani Mukwai? Bwino!
·Op dag 18 blijven de mensen jou Bemba, Lamba, Niangi en nog iets inpompen Wordt het trouwens geen tijd om Nshima te leren klaarmaken?
·Na 1 maand denk je wel eens aan de familymembers, vrienden, zwangere buiken en opgroeiende deugnieten die je moet missen. Wat is het in feite een leuk gevoel om mensen zo terug meer dan ooit naar hun verdiende waarde te schatten.
·Op 1 maand en 1 week geniet je van die swingende Afrikaanse feestheupen doch blijft ongemakkelijke leek op de dansvloer.
·Op dag 31 sta je met 15 jolige dames wat land om te woelen.
·Na 40 dagen merk je dat nu toch wel al veel mensen jouw naam kennen en vriendelijk salueren. Een introverte muzungu heeft een naam in Mpongwe!
·Na 2 maanden begin je shitengas rond je middel te slaan ipv die warme broeken of te kort mis uitgekozen bagage rokjes.
·Op de ongeveer tachtigste dag help je een jongen aan een nieuwe school en benodigdheden. Misschien ook de dag dat je beseft dat je blijkbaar meer k doen dan dingen uitdelen: bijstaan bij prekende schooldirecteurs en omslachtige, administratieve queestes, een houvast in een te vlug volwassen geworden wereld.
·Op de dag erna merk je dat je schoenen hebt gekocht voor een leerling die erna prompt om een calculator vraagt.
·Je hoort dat 8 prachtexemplaren uit je leven jouw kerstperiode komen opsmukken. Juij!
·Op 21/09 kijk je uit je bureauraampje en zie je dat jouw Big Man en Prince ah katapulteren zijn. Het w weer tijd om dit scherm te verlaten.
·Na 3 maanden is het besef heel groot dat het alleen maar leuker lijkt te worden. Vertrouwder en verrassender dan ooit, een jaar wordt een goudmijn. Is er tijd genoeg voor ons mijnwerkers?
·Na 3 maanden en een uurtje typewerk besef je dat iedere dag een pagina verdient, maar dit zou voor onze aandachtige lezer mss te veel worden!
Zoals hier met enkele collegae jeugd op een spontaan feestje in de Candle light!
En dan nu Update!!!
We zijn volop bezig een andere cleaning lady aan het zoeken. De vorige, Violet, nam ontslag om verdere oorden op te zoeken, dus onze eerste serie interviews hier zit eraan te komen. We ontvingen al heel wat brieven van kandidaten, zal nog lastig worden!
Dit gezegd zijnde misschien even het personeel van het Guesthouse overlopen.
De langst dienende onder hen is Holmes:
This is the one! Machtige mens, die zijn eigen huis nu aan het bouwen is (dit is in zijn oude huis)!
Edinah, onze cleaning lady, die graag binnen enkele jaren nog verder zou studeren:
Chanda, die het internetcafé voor haar rekening neemt! Een geweldige dame!
Prince, onze andere guard, die een zeer grappige lach heeft èn toegewijd!
Volgende week vliegen we in ons programma waarbij we scholen gaan bezoeken en de leerlingen zien die we ondersteunen, waarbij we ook hun schoolgeld betalen.
Het wordt warmer en warmer, en menig zweetgeurtje zijn niet van de lucht
De bouw van de poultry vliegt, zondag gaan we terug met de ganse groep wat werk verzetten, terwijl de bricklayer heel goed werk verricht, fotos volgen!!!
De garden van de vrouwen staat reeds halfvol, vooral met groene pepers en ajuin
En verder, het hele leuke nieuws dat we de trotse grootouders zijn van 14 kuikentjes (village chicken), die veel lekkerder zijn dan gekweekte kippen J
Blijkt dat het ook een favoriet hapje is van vogels en slangen, we schaffen ons dan ook zo snel mogelijk een katapult aan (onze guards zijn meester in katapultschieten, vooral Prince)!
Via deze weg willen we ook nog enkele mensen feliciteren (die net zoals onze kippen zorgen voor hun nageslacht, zonder rude te willen zijn!). bij deze:
1.Natuurlijk Kris en Nick, met hun derde zoontje, CIS (waarvan wij, jochei, meter en peter zijn), vandaar ook dat hij ietske zwaarder en groter is J
2.Karen en Joachim, met LORE, Proficiat met jullie eerstgeborene!!!
3.En nog eens voor WIM, de kleine rakker van Elke en Mathieu!
TOT de volgende!!!
T & T
P.S. SifenPia, hiernaast reeds een deel van de verschillende kerken die er zijn in Mpongwe, we trachten nog de andere vast te leggen op de gevoelige plaat!
Op een bepaald ogenblik enkele jaren gelden, waren de kerken aan het mushromen, allerlei verschillende mensen die hun eigen versie van het christendom wilden beleven. We kregen toevallig gisteren een flyer in de hand gestoken in Ndola van de Christ Embassy, nog eentje in de rij
Het is zover, fiscale aftrekbaarheid is een feit, leve de Koning Boudewijn Stichting!
Na al het drukke pensioensparen, aankoop van materiaal dat ingeschreven wordt voor het beroep en het occasioneel donker werk, hier nu extra een manier om verdiende centen 2-maal te laten gelden!
Via de Koning Boudewijn stichting kunnen jullie vanaf heden de verschillende projecten, die wij hier samen met vele Zambianen vol overgave uitvoeren, steunen!+
Komt erbij dat je een keuze kan maken uit de volgende projecten:
1.Het OVC-programma, misschien voor de wat meer onderwijsgerelateerde mensen! Kwetsbare kinderen en wezen kunnen door dit support-system school lopen tot hun 18de, en er eventueel een mooi vervolg aan breien 180 euro is een jaar middelbaar!
2.De jongerengroep! Voor al wie jong van hart is en de groep jongeren met aan het hoofd Ntazana wil steunen! De kippenfarm en later misschien een piggery!
3.Solar energy! Voor de groene jongens onder ons. Enerzijds wegens frequente powercuts, anderzijds wegens het voor de hand liggende effect op het milieu! The Copperbelt University steunt ons alvast met 50 % van de kostprijs!
4.De dames van t stad!! De vrouwengroep die een sociëteit oprichtte en nu volop wil verdergaan met skillstraining, Kledij en uniformen maken is nu hun eerste verlangen! Fashionatas this is yours!
5.Voor de verdere constructie van het Guesthouse. Het income generating project (een algemene steun, wegens het feit dat winst naar verschillende projecten gaat + tewerkstelling van Mpongwenianen), Bouwvakkers aller landen, verenigt ulder!
6.En ten laatste, een vrije donatie, waarbij het geld via het zeer transparante beleid (zie openbaar jaarverslag op site) heel wel gebruikt wordt.
Stort op het rekeningnummer 000-0000004-04 met vermelding TGE kinderen van Mpongwe met erna het nummer van welk project u wenst te steunen!! Vanaf 30 euro zal je volgend jaar een extra vakje kunnen aanstippen op die bewuste belastingsbrief.
Ik richt dit schrijven tot u om toch enige bedenkingen neer te pennen.
Ten allereerste, mocht ik hier geboren zijn, in dergelijke zonnige omstandigheden, dan zou het zitten mij ook nader staan dan het werken. Het is dat we als menselijk specie eten moeten .
Ten tweede leef je hier heel de dag buiten, een groot huis heb je dus ook niet nodig, laat staan een lounge ruimte, de wereld is je lounge, mangobomen je plafond Al komen daar tegenwoordig wel kreukjes in, prestige, weet je wel!
Pardon, regen? Die komt hier maar een paar maanden, dan zien we wel
Ten derde is het hier nooit winteruur, altijd zomeruur, vaste momenten, je ziet de zon heerlijk ondergaan, en dan is het zover, donker! Geen bioritme-verstoring, geen depressieve thuiskomsten wegens al pikdonker buiten,
We gaan door! Ten vierde, hier gaat het niet altijd rechtdoor, zoals we het toch gewend kunnen zijn in een Europese omgeving, waar het moet vooruitgaan, ontwikkelen, profits opleveren. Nee, nee, laat het ons soms gewoon even in cirkeltjes bekijken, morgen een andere dag en misschien even een oogje werpen op volgende maand
Mevrouw, misschien nog even ten vijfde, zoals Victor Banda placht te zeggen: improvise is een sleutelwoord. Als hier een landrover ziet rijden, en zijn tank hangt buiten, in een jerrycan, hij rijdt zonder vitessen, heel veel ijzerdraad onder de half doorgeroeste motorkap en een groepje jongeren om hen in gang te duwen, dan zie je dat het goed gaat hier, dat improviseren
all the people in the church, they are all very old, very, very old , and the churches, they are all so big, !
Een quote van Mister Kalima na Nederland bezocht te hebben en een aantal parochies, waar inderdaad veel waarheid in schuilt. Een drumstel, een zelf ineengestoken gitaar, een 10-koppig vrouwelijk koor (waarvan één borstvoeding geeft terwijl ze luidkeels meezingt), en hup, er kan een viering gehouden worden, meer nog, dit in zeven kerken, hier, ter plekke!
Ambiance, meneer, ambiance!
Dit ten 6de en laatste en toch even geheel ter zijde,
Dank voor het lezend oog,
N. termezzo
Rue des bouger
tomatjesland
P.S.: Andere overwogen namen:
K. niemeer, P. dahooh, K. limero, B. lief, Z. rechte, J. hermeister, D. mahooh, S. ternieuws en V. Boer
Dit stukje tekst na het afhalen van ons officieel werkvisum, dus vanaf heden kunnen we ons werkende mensen noemen en ons ook vereenzelvigen met de velen die dezer dagen terug naar het werk trekken.
Vandaar dit stukje over het werk!
Eerst en vooral onze farm. De eerste radijsoogst is een succes geweest! Het is wel zo dat de radijs hier niet gekend is en menig zuur te noemen aangezicht heeft doen trekken na de eerste proeving. Wij zijn alvast in de wolken over deze pluk en hebben een deel in een salaadje gedraaid en een deel puur opgegeten. Dit als intro dat een moestuin ook wel wat werk vergt J
Beeld je in dat de school waar je heengaat een toilet bezit die bestaat uit een gat met stro errond, waar wind doorheen blaast, en beestjes (wat voor hen een aantrekkelijke plaats blijft) alom vertegenwoordigt zijn. Wel, dit is vanaf heden (dinsdag ll) ook beëindigt voor de kinderen van de Chabama school! Een gemetste latrine, alwaar menig meisje en jongetje deugd van zal hebben
(Voor alle duidelijkheid, het is niet omdat ze ontevreden zijn met deze nieuwe latrine dat ze serieus kijken, het hoort gewoon zo dat je met een ernstige blik op de foto staat...)
Pious is de naam van één van onze studenten. Hij studeert momenteel in Lusaka aan het Jennifer Hone college alwaar hij Human Resources Manager volgt. Hieronder hem met zijn lieftallige Financial manager. Hij kan er weer tegen voor een trimester, nog een jaar en hij is afgestudeerd!!
The Youth Group!
Een bende ongeregeld, jeugd van Mpongwe City! Zij kozen voor een poultry als een vorm van community support. Here it comes! Met Mr. Musekwe als meester-metselaar gaat het nen trein.
Enkele van hen zijn gravel aan het delven voor de werken, betaald en deels vrijwillig!
Op de foto ook mister Kalima, onze chairman, een crème van een mens, 60 en enorm genietbaar
De dames van t stad! Een geweldige verzameling vrouwen, van businesswomen tot teachers, tot rasechte boerinnen! Zij bewerkten reeds het veld rondom hun centrum. Projecten die ze zullen doen zijn velerlei, waar telkens een groot deel van naar community service gaat.
Dit werk vergt voordurend onderhandeling, over het transport, de stenen, het zand, tot en met het laden en lossen. Intussen, na enkele keren eropgelegd te zijn, al wat mee met de prijzen J
En afsluitend, nog enkele kiekjes, om het af te leren!
Mathieu en Elke, proficiat! Mathieu, mocht hij dit kleurtje hebben, misschien best enkele vragen stellen
hierbij bent u vriendelijk uitgenodigd plaats te nemen en weg te zakken in uw heerlijke computerzetel (ofte fauteuil). U wordt meegenomen op een trip richting MPONGWE en omstreken!
De viering van de chieftainess van Ibenga (uitgesproken Iwenga) was prachtig. Met veel bravoure, gedans, tromgeroffel en af en toe een vreugdeschot werd ze gevierd als traditionele macht. Alle hoogwaardigheidsbekleders van de omstreken aanwezig, in kostuum! Leuk tot aan de speeches waar volgens de protocol het volgende gebeurt: Dear chieftainess, dear district commissioner, dear council officer, dear wife of the brother of the president, dear chieftainess of Mpongwe, dear chieftainess of en ga zo maar door. Een eerste keer ok, maar na de 4de keer en ook je linkergebuur (een ietwat zwaardere Zambiaanse zakenman) te zien indommelen, toch het hazepad gekozen richting marktje en een plaatselijke oliebol gaan verorberen (leve de innerlijke mens! ), bleek dat we zeker de enige niet waren J
Uitersten lijken hier typerend te zijn. De ene dag staan we op de viering, de andere dag naast het schaap aan het spit bij enkele, tegenover ons, vriendelijke Zuid-Afrikanen Frans en Caroline, Boeren eerste klas (voor hen die de Zuid-Afrikaanse geschiedenis wat kennen), met een onafhankelijke levensstijl in the middle of nowhere
En daarna naar Switi Village, een wijkje van Mpongwe waar vele kinderen en vrouwen wonen. We plaatsten al een meelmolen, en zullen komend schooljaar ook enkele kinderen steunen in hun schoolloopbaan.
Welkomstfeesje gehad! Zeer leuk, en ook hier geen feest zonder bier en eten! Nshima (= foefoe, is maismeel) met kip or beef en relish (een mengeling van groentjes) was de menu. We combineerden het met het afscheid van de familie Toet-tuimelaar, en het moet gezegd, leuke hollandse mensen, wat zeker geen woordovertolligheid kan genoemd worden.
Het wordt warmer met de dag, en Tine verlangt naar een zwembad, ziehier de opeenvolging van het invullen van dit verlangen:
STAP 1
Goed ontbijten
STAP 2:
Watergewenning
STAP3:
All the way!!
En nog eentje met het team waar wij voor supporteren!
The Mpongwe soccer academy!!!
Dank u welder dames en heren voor het volgen van deze trip van vandaag. Misschien kon deze jullie bijstaan in het verwerken van menig festivalitis... Wij horen, zien of lezen jullie graag terug!
-Ze zijn hier redelijk trots op alles wat Zambiaans is, zo bestaat er zambeef, zamnet, zamseed, zamtel, (waarvoor deze bedrijven staan, have a guess )
-Truien worden hier nog alom gedragen terwijl wij zitten te zweten, leve marcellekes van de PEP (=soort zeeman hier).
-Onze groententuin scheert hoge toppen! Groene vingers van mezelf komen volledig tot zijn recht, hehe.
-Ntazana (de chairman van de Youth Group) houdt heel veel van Chibuku. Ter verduidelijking: maïsbier in een karton van karnemelk. Zelf geproefd, ik vond het nog meevallen, Tine dacht daar even iets anders over en vond het naar k..s smaken (vul zelf aan)
-We zijn intussen ook kippenboeren (Jan-Willem, die van ons zitten er al!)
-Vanmorgen om 7u30 (jep, Rosie, I was there!) de funderingen samen met de youth group gedolven voor de kippenboerderij, zeer leuk.
-Deze avond worden we verwacht bij een Zuid-Afrikaanse boer (je moe nie blijf nie hier nie, je kan kom) voor een feestje. De verhalen die we al hoorden zijn veelbelovend! We keep you posted.
-Onze guard heeft sinds gisteren nog een kindje (zijn 6de). Toen ik het zag, was het nog wat bleekjes, wordt zwarter met het uur!
-Tine is hilarisch achter het stuur van the beast, onze jeep!
-Ook hier wordt er links gereden! Waarom? Denk zelf maar even na
-Er zijn in Mpongwe 7 verschillende kerken (= religies), van Jehovas whitnesses tot adventisten, over assemly of God, tot Katholieken. We gingen zondag naar de mis. Prachtig, ambians!
-De logerende hollanders vinden ons dialect heel grappig en imitaties zijn niet van de lucht. Iemand een idee wat we hiermee kunnen doen ( naast het 100 jaar wachten en er in het noorden een leuke extra zee bij te hebben)?
Jullie hebben deze keer zelf veel denkwerk, kwestie van jullie in deze vakantietijden toch wat mentaal bezig te houden ;-)
Intussen alweer een stukje verder Zambia-kenners hierzo!
Bij deze wil ik jullie kennis laten maken met het materiaal van onze metser/tegellegger/betongieter/plaasteraar (èn onze metser zelf!)
We deden deze week de hoofdstad aan om onze werkvergunning te regelen. We ervaarden een klein beetje hoe iemand die in België binnen wil zich voelt Het moet gezegd, er zijn aangenamer dingen!
Een viertal uren babbelen, onderhandelen, mouwfrotten, even kwaad komen, dan terug de vriendelijkheid zelve zijn (ze hadden Tine zelfs aangeraden te wenen J ) en nog even heel assertief zijnde, dan toch de stempel te pakken gekregen! YES! Wenen was dus nog net niet nodig. We hoefden slechts eenmaal terug het kantoor te verlaten om (achteraf gezien) nodeloze kopieën te maken. MAAR we hebben onze vergunning voor 2 jaar.
??? 2 jaar hoor ik enkele onder jullie al denken??? Jep, is het minimum en blijft dus goedkoper dan onze toeristenvisum te verlengen. Gene paniek!
S Avonds nog even in de bar van een backpakkers hostel gehangen met 2 Hollandse vrienden en zowaar nog een Belg. Na sluitingstijd nam de Zambiaanse barman (Nick genaamd, hehe) ons mee uit naar een pool/dance/loung-ding. Gezellig laat enz
Ondertussen ook met Ntazie-king (de chairman of het poultryproject = kippenboerderij) samen gezeten en we gaan binnenkort van start. Eerst nog even een meeting, zoals het hoort, met alle jongeren, en cest partie! Fotos volgen!
Op zondag naar Lake Kashiba (hierboven) getrokken met de familie Molenaar-Toet (gasten in het guesthouse, nationaliteit kan je waarschijnlijk raden ). Een prachtig meer met heel wat mythes eromheen. Niemand weet hoe diep het is (min. 100m), er zou een volledige stam in verdronken zijn, en de vissen die je erin vangt kan je niet bakken. Je mag ze nog uren koken, dan nog blijven ze rauw,
En daarin hebben wij gezwommen! EN, het was heerlijk! Tsjik!
Toen we cement naar het Chabama (uitgesproken als tsjawama) schooltje brachten om de toiletten verder te bouwen, nam Mr Kalima ons mee naar een meer (zie foto). Waar ze mee vissen (volgende foto), daar zouden ze bij Studio Brussel niet mee kunnen lachen, het zijn met name muskietennetten die ze gebruiken om kleine visjes te vangen, muskietennetten for life J.
En zoals we ze iedere avond zien ondergaan...
Morgen naar de oogstviering of zo van de Lamba (een tribe) in Ibenga, een dorpje verderop, heel den dag feest!! olé!
Eerst en vooral een hart onder de riem van de Stasegemse Scouties die terug van kamp moesten keren door storm-en waterschade!! Geniet er nog van in Stasegem!!!
Hier is de winter is voelbaar weg aan het trekken, nu volgen enkele weken van wind en stof en daarna hitte! Ik begin het stilaan te geloven dat het hier soms ondraaglijk zal zijn. De Zambianen zelf heel de tijd bezig van pff, whoe en hoho tzal dan wel warm zijn en ze zullen tzij wel weten zekers?
De meisjes en jongens die hoger onderwijs volgen passeren druppelgewijs aan de guesthouse Ze komen hun toelatingsgelden ontvangen voor het komen semester.
Leuke gasten, Toegewijd, bereid om te gaan voor dat o zo belangrijk diploma,het is dan ook hun kans om verder te geraken in het leven, een stevige strohalm! Één kans is wat deze gasten krijgen en weinigen laten die liggen, sjapo!
Wij hier al enkele dagen ingegraven in projecten, dossiers, bills of quantity en Bemba waarnaast we alle hoogwaardigheidsbekleders van Mpongwe afschuimen. De talrijke namen al vergeten, maar die komen nog wel, telkens met veel egard, van bij de ministry of education tot bij de district commissioner, de politie tot aan de postmeester van Mpongwe
Lijkt een ongelooflijke opdracht maar neem dit gerust met een korrel Afrikaans zout,...
Veel Mulis shanis (hoe gaat ie?) later dan naar de lokale bar geweest (akamboas genaamd, foto volgt), alwaar we zwaar voor de Duitsers gesupporterd hebben (ondanks hun vervelend uitstapje naar ons landje midden vorige eeuw). Ook enkele Zambianen voor de Duitsers, en empathie ten top! Enkele minuten voor de match beslist voor wie ze zijn, daarna vurig gelijk geen één, volle steun aan hun team, hehe, machtig! Ook al bevinden de landen zich mijlenver weg, er wordt met de supporter van het andere land gelachen als die onderuitgaat èn keihard gescholden als er iets tegen hun ploeg gebeurt!
Zondag hetzelfde tafereel, alleen veel supporters voor Holland, het was wat stiller achteraf, alle dan toch de eerste 5 minuten.
We hadden zondag graag de voetbalmatch gezien van 15u00 (jep, zelfde uren als tonzens) maar, cliché's blijven bevestigd, het ene team kwam niet opdagen. Later op de avond gehoord dat het geen forfait was, maar dat ze een heel eind later toegekomen waren (tegen 16u15), moterpech of zoiets, tja, kan gemakkelijk gebeuren (en onder de leuze: " het is niet belangrijk wanneer je er bent, zolang je er bent!" hebben ze hun match afgewerkt, wij dan al weg...
Hieronder het alternatief die we beklommen, de watertoren van het mission hospital, die een vriendelijke jongedame herbergt, Gladys genaamd. Een zicht op de markt van Mpongwe en omstreken is het resultaat:
Ook hier is marketing heel belangrijk (jep, Tine haar job komt haar goed van pas) en vandaar pootten we dit bord neder aan de straat waar ons guesthouse zich bevindt. Heel veel voorbijgangers zijn geboeid, komen een praatje slaan, geven advies, vree geestig allemaal, werk heeft wel enige vertraging
Het is hier trouwens de gewoonte van enorm veel cement te gebruiken (voor de kenners: 1 op 2, en liefst nog meer), hoe meer cement, hoe beter, een wondermiddel als het ware... Heb het beetje kunnen inperken, het plakkaat zal sowieso nie te rap mee bougeren, me dunkt! Op de foto staat links Fridah, Sekani heeft de paal vast, in het midden staat een ietwat oudere man, dat is mister Kalima, daarnaast zijn zoon en recht zie je onze guard, Prince:
Hierbij nog enkele kiekjes:
En de omheining tegen, zoals al eerder op deze blog vermeld (zie wist je datjes), de kiekens van de gebuur. We zijn al een stuk verder, resultaat volgt!
En het checkpoint! Daar start het centrum (!) van Mpongwe! alstublieft!! Bij deze nog veel warme, hartelijke groetjes aan jullie allemaal en int bijzonder aan onze verse neefjes Lewis en Ties en ons petekindje in spe dat we vanaf nu de volgende werknaam zullen toedichten: dieudonné, olé!!!
Na de beoordelingen bekeken te hebben toch even de stijl aanpassen (met vooral dank aan Snuiters)... Ik ga hier even voor wist je datjes!
Wist je dat:
-Ze hier met een jas, muts en handschoenen rondlopen, het is tenslotte winter en maar 22 graden. Mister Kalima heeft zelfs een running nose
-Doordat we de kinderen van schoolgeld en zo voorzien we het percentage analfabetisme in de wereld doen dalen.
-Ze hier velden in brand steken om erna naar muizen te zoeken. Schijnt een delicatesse te zijn! Ik bestelde er reeds één bij wijze van proef. Benieuwd naar de smaak.
-Iedere lezer van deze blog van harte welkom is op de guesthouse (dixit Holmes, onze lieve guard)
-Onze tomaatjes goed aan het schieten zijn, de witte kool daarintegen door de kiekens van de gebuurs half opgegeten zijn.
-Door dit feit we een omheining rond de moestuin aan het placeren zijn (samen met Prince en Sekhani)
-Er hier op dit ogenblik niet zoveel muggen zijn (malariamug naar warmere oorden). We verwachten een nuttiger gebruik van het muskietennet richting september.
-Avocados hier 1500 kwacha kosten, levendevers (in mooi Westvlaams), wetende dat 6000 kwacha gelijk is aan 1 .
-De melkweg hier bij wijze van plafond boven je hoofd hangt (waarnaast ook respectievelijk de planeten waar Tine en ikzelf afkomstig van zijn fonkelen).
-Buiten de hoofdstraat, alle straten van Mpongwe uit prachtige rode aarde bestaan.
-De schoolgaande jeugd hier 3 keer grote vakantie hebben: 1 maand in december, 1 in april en1 in augustus.
-Mchima = foefoe = maismeel en/of maniokmeel en water best op kolen klaargemaakt wordt.
-We binnenkort een vaardighedencentrum voor vrouwen zullen bouwen, tshembe twesheko genaamd (met dank aan 11.11.11 Harelbeke)
-Bij de installatie van de boilers warm water uit de WCs kwam.
-Chanda ons internetcafé voortreffelijk runt.
-Bij valavond vrouwen zien en horen zingen in de laadbak van een truck best wel een mooi beeld is (ook om dit bericht mee af te sluiten).
Daar is ie dan, onze blog! Zwoegen, zweten, af en toe enkele minuutjes wachten, het internet bijna door de draad richting satelliet kunnen volgen, een babbeltje slaan met mister Kalima, het voldoen aan de geplogendheden (dan ook het Zambiaanse 'oe ist?' al onder de knie, mocht er iemand van jullie afkomen, oefen dus alvast 'muli shani?'), en dan nog even puffend, hij is er!! Leesgenot, droom misschien even weg, wordt af en toe even wakker van enkele harde realiteiten en bovenal, houdt dit venster op de deur open!!
here we go (ik ga hier even over in eigen vertelstijl, indien deze jullie niet bevalt, er staat hier ergens op deze blog een beoordelingsding, laat je gaan, hehe): Na een onvergetelijk feestje te Bobo's, intussen al enkele weken geleden... met een opbrengst voor de hier links staande organisatie van een geweldige tedeueueue... drums, trommels, djembés,..... 1300 !!!Applaus op alle banken!!!! Van hieruit dan ook nogmaals dank voor het geweldig feesje, Intussen maakten we hier ook kennis met de levensstandaard, en het moet gezegd, daar zullen we hier heel wat mee kunnen doen!
...de koffers genomen en met enkele zeer lieve vrienden richting Lille getrokken (voor de Antwerpenaars onder jullie, Rijsel). tot zover een verder vermoeiende reis, met tussenstops in Addis Abebe (Ethiopië) en Harare (Botwana). Ons met 4 personen in een Nissan micra murwend (mij een raadsel waarom ze die niet micro genoemd hebben) mèt 4 koffers en handbagage , was de aha er al snel: on est là! ah nee (Engels is de voertaal), here we are! We arriveerden 's avonds in Mpongwe met Sofie en Simon, maar niet vooraleer nog enkele zaken te regelen in Ndola (reparatie auto, bank, shoppen,... kwestie van de verplaatsing optimaal te benutten). Kilometers lange, in goeie staat zijnde asfalt weg brengt ons dus in hartje Mpongwe, een stadje dat zich uitstrekt langs de twee kanten van de verharde weg. En toen was er de guesthouse (onze nieuwe woonplaats!) amazing, nice, wonderfull, doen tekort. Een mooi gebouw, leuke kamers, schappelijke plaatselijke prijs (voor de bedoelde groep mensen wel te verstaan) en goeie accomodatie. Dit schrijvende is het duidelijk merkbaar dat we het guesthouse uitbaten, niewaar? Jep, indeed, en met graagte maak ik hier reclame (mocht je ooit geroepen zijn om het prachtige Zambia te verkennen), het is een van de income generating projects van de foundation. De winst gaat naar de verschillende projecten, maar daarover hier, later meer!!! Eerst een impressie van de guesthouse:
--> onze kamer (Met in de hoek, Josse-man)
--> The bathroom, met kikker in wc-pot (ons huisdiertje )
--> Onze eigen kitchenette
--> Tine (la maitresse de l'hotel) haar nu al favoriete werkplaats voor onze deur! en nog altijd foto-schuw (zonde!).
--> De Isaka, bijna terug in goeie staat (tegels dienen nog herlegd) ideaal voor binnen luttele weken (na winter)
--> De werkkamer van mezelf, jep idd, ik heb er één...
--> Enkele gasten van de guesthouse, met in het midden Sekhani, een vriend en freelance helpt hij ons af en toe (let op 'the beast', de auto van de foundation, om naar afgelegen scholen te gaan en daar het schoolgeld en materiaal te brengen van de weeskinderen)
--> en tot int korte, alleszins op deze blog, vanwege deze twee hier (lap foto lukt nie!!), dan is die voor later! Beybey!!!
Daar is ie dan, onze blog!
