Eerst en vooral een hart onder de riem van de Stasegemse Scouties die terug van kamp moesten keren door storm-en waterschade!! Geniet er nog van in Stasegem!!!

Hier is de winter is voelbaar weg aan het trekken, nu volgen enkele weken van wind en stof en daarna hitte! Ik begin het stilaan te geloven dat het hier soms ondraaglijk zal zijn. De Zambianen zelf heel de tijd bezig van pff, whoe en hoho tzal dan wel warm zijn… en ze zullen tzij wel weten zekers?

De meisjes en jongens die hoger onderwijs volgen passeren druppelgewijs aan de guesthouse… Ze komen hun toelatingsgelden ontvangen voor het komen semester.

Leuke gasten, Toegewijd, bereid om te gaan voor dat o zo belangrijk diploma,het is dan ook hun kans om verder te geraken in het leven, een stevige strohalm! Één kans is wat deze gasten krijgen en weinigen laten die liggen, sjapo!

Wij hier al enkele dagen ingegraven in projecten, dossiers, bills of quantity en Bemba waarnaast we alle hoogwaardigheidsbekleders van Mpongwe afschuimen. De talrijke namen al vergeten, maar die komen nog wel, telkens met veel egard, van bij de ministry of education tot bij de district commissioner, de politie tot aan de postmeester van Mpongwe…

Lijkt een ongelooflijke opdracht maar neem dit gerust met een korrel Afrikaans zout,...

Veel Mulis shani’s (hoe gaat ie?) later dan naar de lokale bar geweest (akamboa’s genaamd, foto volgt), alwaar we zwaar voor de Duitsers gesupporterd hebben (ondanks hun vervelend uitstapje naar ons landje midden vorige eeuw). Ook enkele Zambianen voor de Duitsers, en empathie ten top! Enkele minuten voor de match beslist voor wie ze zijn, daarna vurig gelijk geen één, volle steun aan ‘hun’ team, hehe, machtig! Ook al bevinden de landen zich mijlenver weg, er wordt met de supporter van het andere land gelachen als die onderuitgaat èn keihard gescholden als er iets tegen ‘hun’ ploeg  gebeurt!

Zondag hetzelfde tafereel, alleen veel supporters voor Holland, het was wat stiller achteraf, alle dan toch de eerste 5 minuten.

We hadden zondag graag de voetbalmatch gezien van 15u00 (jep, zelfde uren als tonzens) maar, cliché's blijven bevestigd, het ene team kwam niet opdagen. Later op de avond gehoord dat het geen forfait was, maar dat ze een heel eind later toegekomen waren (tegen 16u15), moterpech of zoiets, tja, kan gemakkelijk gebeuren… (en onder de leuze: " het is niet belangrijk wanneer je er bent, zolang je er bent!" hebben ze hun match afgewerkt, wij dan al weg...

Hieronder het alternatief die we beklommen, de watertoren van het mission hospital, die een vriendelijke jongedame herbergt, Gladys genaamd. Een zicht op de markt van Mpongwe en omstreken is het resultaat:

Ook hier is marketing heel belangrijk (jep, Tine haar job komt haar goed van pas) en vandaar pootten we dit bord neder aan de straat waar ons guesthouse zich bevindt. Heel veel voorbijgangers zijn geboeid, komen een praatje slaan, geven advies, vree geestig allemaal, werk heeft wel enige vertraging

Het is hier trouwens de gewoonte van enorm veel cement te gebruiken (voor de kenners: 1 op 2, en liefst nog meer), hoe meer cement, hoe beter, een wondermiddel als het ware... Heb het beetje kunnen inperken, het plakkaat zal sowieso nie te rap mee bougeren, me dunkt!
Op de foto staat links Fridah, Sekani heeft de paal vast, in het midden staat een ietwat oudere man, dat is mister Kalima, daarnaast zijn zoon en recht zie je onze guard, Prince:



Hierbij nog enkele kiekjes:







En de omheining tegen, zoals al eerder op deze blog vermeld (zie wist je datjes), de kiekens van de gebuur. We zijn al een stuk verder, resultaat volgt!



En het checkpoint! Daar start het centrum (!) van Mpongwe! alstublieft!! Bij deze nog veel warme, hartelijke groetjes aan jullie allemaal en int bijzonder aan onze verse neefjes Lewis en Ties en ons petekindje in spe dat we vanaf nu de volgende werknaam zullen toedichten: dieudonné, olé!!!

15-07-2010 om 16:43 geschreven door T & T