Wie ben ik? Tot een paar maand geleden, had ik je op deze vraag het volgende geantwoord: ik ben een 18-jarig meisje, ik heb alles wat ik maar zou kunnen wensen en later word ik dokter. Want ik wil mensenlevens redden, ik wil en zàl een verschil maken. Ambitieus en gedreven, zo kan je me wel omschrijven. Maar dat heb ik van jongs af aan geleerd: een 9,5/10 was goed, maar was 1 fout teveel.
Vandaag ben ik een tiener die dat ene leven, waar ze alles voor gegeven zou hebben, niet kon redden. Mijn vader stapte deze zomer namelijk uit het leven, zomaar, opeens. Zonder enige waarschuwing of een moment van afscheid.
Waaromschrijf ik deze blog? Ik wil dat mijn verhaal niet verloren gaat, dat het iets betekent. Met mijn blog wil ik 2 groepen van mensen bereiken: enerzijds diegenen die met dezelfde situatie geconfronteerd worden en anderzijds vaders of moeders die uit het leven willen stappen. Als er ook maar een iemand is, die dankzij mijn blog gespaard kan worden van het verdriet dat ik ervaar, heb ik mijn doel bereikt. Want had mijn vader geweten wat hij achterliet, zou ik beslist deze blog nooit geschreven hebben.