Dit weekend heb ik me voor het eerst écht geamuseerd, nu ja, het is natuurlijk niet zo dat ik de afgelopen maanden in een hoekje heb zitten kniezen. Maar dit weekend was 'anders'. Ik amuseerde me zonder altijd te denken 'vake is er niet bij'. Die gedachte baarde me zorgen, want stel je voor dat ik hem straks vergeten ben.. Dat dit niet het geval is, werd vandaag duidelijk: toen ik een foto van hem uitzocht om op mijn kot te zetten, werd de wonde opnieuw opengereten. Want hij zal morgen niet bellen om te vragen of ik wel naar de les ben geweest, al gegeten heb of gewoon hoe het mij gaat. Wat mis ik die overbezorgde telefoontjes zo hard! Maar vake, ook al weet ik dat je dit nooit zal kunnen lezen.. Het gaat goed!