Na een maand India leef ik de wereld bruiner, ouder, bewuster, met meer Indiërs, wijzer (?), en stresslozer dan ooit tevoren. Ook de gebruikelijke Coupe Maison was voor de allereerste keer niet in de aanbieding waardoor ik het meteen veel minder coole kapper moest stellen. But I like it all and it all likes me! Alle stukjes beginnen min of meer op hun plek te vallen. We hebben nu zelfs een officieel weekschema. Maar het zou India niet zijn als er geen regelmatige veranderingen optraden op het allerlaatste ogenblik. Maar om jullie toch een concreter beeld te geven van mijn dagelijkse bezigheden presenteer ik jullie het schema zoals het op ons papier staat
Maandag:
6 uur s ochtends: Treinstation Egmore: De trouwe lezers weten natuurlijk al wat dit inhoud maar even kort: Weggelopen kindjes oppikken die de trein naar de stad nemen om daar hun dromen waar te maken. Daar ter plaatse 2 vriendelijke politievrouwtjes in de armen gelopen die heel graag mee naar Europa wilde komen en aangezien ze met hun grote knuppels stonden te zwaaien durfden we moeilijk weigeren. Tegen 9 keren we terug naar ons huisje waar we meestal na het ontbijt ons bed terug induikelen. Vervolgens hebben we onze personal time tot half 4 die meestal wordt besteed aan op het dakterras een kleurtje opdoen tijdens het lezen , een wasje te placeren, en/of te gaan shoppen in de Starbazaar. Daarna moet ik naar mijn Area: Richie Street tot half 7 om de kindjes daar te entertainen met alleen al mijn aanwezigheid, dansjes, spelletjes en mijn uitstekende kennis van de Engelse taal Hessel blijft dan bij de Home Children.
Dinsdag/Woensdag/Donderdag
10 uur: Documentation in the office Dit houdt in: Helpen en klusjes opknappen waar nodig, Info opzoeken over de organisatie, de evolutie van de verschillende sectoren en waar ze werkzaam zijn, maar ook hun armzalige computerkennis bijschaven door te zorgen dat ze hun USB-stick niet in de meest onmogelijk gaatjes rammen en de WORD beginselen wat onder de knie krijgen. We krijgen hier ook veel van de medewerkers te zien die op andere locaties werken en ook studenten komen geregeld over de vloer. Dit zeer interessant is voor ons aangezien allereerst hun engels stukken beter is dan dat van de gemiddelde Indiër maar vooral ook omdat ze een heldere en gestaafde visie hebben over hun land en de problematiek die er heerst. In de namiddag is het dan omgekeerd en blijf ik bij de Home Children en gaat hessel naar zijn Area: Kalvangarai. (het wisselt elke dag)
Vrijdag:
8 uur : station Tambaram. Gelijkaardig aan Egmore alleen iets kleiner en rustiger waardoor het dus aangenamer is de platformen af te roamen en een babbeltje te doen met de local people. Deze week maakten we kennis met de station politie, allemaal rustig aan het genieten van de koele Fan-breez in hun office ondanks het feit dat er enkele uurtjes geleden een man op het spoor was terechtgekomen: gesprongen of geduwd? Daar waren ze nog niet echt uit.. In de namiddag dan weer Area.
Weekend
is in te vullen naar eigen keuze. Marina Beach heeft ons al weten te verleiden, (één van de grootste stranden ter wereld) en ook pretparken, sheeshabars, cinemas, tempels, . En we hebben Indische homies die ons maar al te graag willen begleiden. Binnenkort komt ook Mahabalipuram bij in het rijtje.
De voorbije week werd bijvoorbeeld al maar een fractie van het geplande echt uitgevoerd omdat er een groot sportevenement georganiseerd moest worden voor de straat kinderen. Het was een herdenking voor de Father die 2 maanden geleden gestorven was en deze hele organisatie 20 jaar geleden opstartte. Zon 350 kinderen namen deel aan de 2 disciplines: kabbali kabbali (een combo van tikkertje,rugby, en tussen 2 vuren maar dan zonder bal) en coco (Ook soort tikkertje maar met elkaar tering hard in de rug te duwen). Het eerste voor de jongens en het andere voor de meisjes. Fantastische ervaring met als enige kleine domper een stevig verbrand reukorgaan L
Ook onze ticketten zijn geboekt voor ons bezoekje aan Maduarai, waar 2 hollandse dames vertoeven die ook met Jongeren en Missie in India zitten. Het is een 8 uur durend treinreisje in de bakkennde zon ne wordt dus weer onvergetelijk We blijven daar dan een weekje logeren. Meer daarover volgt dus na terugkomst. (15 maart)
