|
Verstrikt in voorbeeldigheid
En terwijl heel wat kinderen nood hadden aan stimulans om zelfstandiger te worden en regels te volgen... had ze nood aan iemand die zei dat ze hulp mocht vragen en grenzen mocht aftasten.
En terwijl heel wat pubers een boost konden gebruiken om zich uit bed te hijsen en te appreciëren wat ze hadden... Wou ze horen dat ze mocht uitrusten en behoeften en gevoelens mocht tonen.
En terwijl heel wat mensen om stimulans vroegen te analyseren, kritisch te zijn, aan introspectie te doen en bewust te leven... had ze af en toe de behoefte om te horen dat het oké was om gewoon, slechts, zo nu en dan, enkel en alleen maar en zonder meer... te zijn en te beleven.
Dit besef gaf eindelijk de kans om meer 'te zijn' en minder 'te proberen zijn'. Yesss...
Maar shit... Wie ben ik dan? Kan ik zijn wie ik ben zonder na te denken over wie ik ben? Mag ik er op vertrouwen dat zonder anticipatie ik mijzelf zal toelaten te zijn. En wat als het willen zijn mijn zijn inhoudt. Ik hoop dat ik ooit helemaal kan zijn.
04-02-2015 om 00:00
geschreven door Thinkie 
Categorie:Hersenspinsels
|
